Οι μικροί μαθητές εμπνεύστηκαν από τον Τρωικό Πόλεμο και δημιούργησαν την ασπίδα της ειρήνης ( η ασπίδα του Αχιλλέα) και την περικεφαλαία των Αχαιών ! 

Μετά το θάνατο του Αχιλλέα οι Αχαιοί απελπίστηκαν. Δεν πίστευαν πως θα κατάφερναν να κυριεύσουν την Τροία. Τότε ο Οδυσσέας, ο πολυμήχανος, σκέφτηκε ότι η Τροία δεν θα έπεφτε µε τα όπλα αλλά με πονηριά. Συμβούλεψε λοιπόν τους Αχαιούς να φτιάξουν ένα μεγάλο ξύλινο άλογο, κούφιο από μέσα, το Δούρειο ίππο.

Το έφτιαξαν λοιπόν οι Αχαιοί κι έγραψαν πάνω του: «Δώρο των Αχαιών στην Αθηνά».

Και μια νύχτα σκοτεινή μπήκαν µέσα στο άλογο ο Οδυσσέας, ο Μενέλαος, ο Διοµήδης, ο Νεοπτόλεµος, που ήταν γιος του Αχιλλέα, και µερικοί ακόµη γενναίοι Αχαιοί.

Ο Αγαµέμνονας µε τον υπόλοιπο στρατό, αφού έκαψαν το στρατόπεδο, µπήκαν στα πλοία και πήγαν και κρύφτηκαν πίσω από την Τένεδο.

Το πρωί οι Τρώες, κοιτώντας από τα τείχη, δεν πίστευαν στα μάτια τους. Οι Αχαιοί είχαν φύγει και είχαν αφήσει πίσω τους μόνο ένα µεγάλο ξύλινο άλογο, δίπλα στο ακρογιάλι! Βγήκαν λοιπόν από τα τείχη, το πλησίασαν και είδαν πως ήταν αφιέρωµα στην Αθηνά. Πολλοί έλεγαν πως έπρεπε να το ανεβάσουν στην ακρό πολη της Τροίας, για να τους προστατεύει η θεά.

Άδικα η Κασσάνδρα, φώναζε πως µέσα στην κοιλιά του ήταν κρυμμένοι Αχαιοί. Κανένας δεν την πίστευε. Κι ένας Τρώας, ο Λαοκόoντας, που ήταν ιερέας του Απόλλωνα, είπε:

«Να φοβάστε τους Αχαιούς ακόµη κι αν σας φέρνουν δώρα».

Αµέσως δυο τεράστια φίδια σταλµένα από τον Ποσειδώνα, βγήκαν από τη θάλασσα κι έπνιξαν τον Λαοκόοντα μαζί µε τα παιδιά του.

Βλέποντας το θαύµα αυτό οι Τρώες τρόµαξαν κι έσυραν το άλογο στην πόλη. Για να μπει, γκρέμισαν κι ένα µέρος απ’ τα τείχη της. Μετά έφαγαν, ήπιαν και γλέντησαν χαρούµενοι όλη τη μέρα.    Τη νύχτα κοιμήθηκαν κουρασµένοι από το χορό κι από το φαγοπότι. Τα μεσάνυχτα βγήκαν οι Αχαιοί από την κοιλιά του αλόγου. Έτρεξαν κι άναψαν φωτιές ψηλά στα τείχη κι άνοιξαν τις πύλες. Σε λίγο γύρισε κι ο στρατός από την Τένεδο. Μπήκαν όλοι οι Αχαιοί στην Τροία, σκότωσαν τους πολεµιστές και πήραν σκλάβους τα παιδιά και τις γυναίκες.

Ο Μενέλαος έτρεξε στο παλάτι του Πρίαµου και πήρε πίσω την Ελένη. Μετά έβαλαν φωτιά κι έκαψαν την πόλη, χωρίς να σεβαστούν ούτε τους ναούς των θεών.
Το πρωί φόρτωσαν τα πλοία τους µε λάφυρα και ξεκίνησαν για να γυρίσουν στην πατρίδα.

ΔΕΙΤΕ ΕΝΑ ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ 

ΔΕΙΤΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΤΡΩΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ 

ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ 

ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ : ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ  

Μετά την ταφή του Έκτορα, ξανάρχισε ο πόλεµος έξω από της Τροίας τα τείχη.

Ο Αχιλλέας σκότωνε τους Τρώες πολεµιστές τον ένα μετά τον άλλο. Μια µέρα όµως που βρισκόταν έξω από τις Σκαιές πύλες, τη μεγαλύτερη πύλη του κάστρου της Τροίας, τον είδε ο Απόλλωνας και συµβούλεψε τον Πάρη να τον χτυπήσει µε τα βέλη του στη δεξιά του φτέρνα.

Η µητέρα του, η Θέτιδα, όταν ήταν μικρός, τον είχε κάνει αθάνατο βουτώντας τον στα µαγεµένα νερά της λίµνης Στύγας. 

Όµως η δεξιά του φτέρνα δεν είχε βραχεί, γιατί από εκεί τον εκρατούσε. Σημάδεψε λοιπόν ο Πάρης τον Αχιλλέα και κάρφωσε ένα φαρμακωμένο βέλος στη δεξιά του φτέρνα.

Βογκώντας ο ήρωας γονάτισε στη γη. Με πονεµένες κραυγές προσπαθούσε να τραβήξει το βέλος απ’ τη φτέρνα του. Μετά από λίγο σωριάστηκε νεκρός.

Γύρω από το νεκρό του σώµα έγινε άγρια µάχη. Αγωνίζονταν οι Τρώες να τον πάρουν. Όµως ο Οδυσσέας κι ο Αίαντας τον άρπαξαν και τον έφεραν στα πλοία.
Όλοι οι Αχαιοί θρηνούσαν για το χαµό του ήρωα. Ξαφνικά ακούστηκε µια τροµερή βουή απ’ τη θάλασσα και µέσα από τα κύµατα βγήκε η Θέτιδα και οι Νηρηίδες, οι αδερφές της.

Στάθηκαν όλες γύρω απ’ το νεκρό. Δέκα επτά µέρες έκλαιγαν και τον µοιρολογούσαν. Μετά έκαψαν το σώµα του, έβαλαν τα οστά του στο ίδιο δοχείο µε τα οστά του Πάτροκλου και, για να τον τιµήσουν, έκαναν αγώνες.

Μετά από λίγες μέρες σκοτώθηκε κι ο Πάρης. Τον σκότωσε ο Φιλοκτήτης με ένα από τα δηλητηριασµένα βέλη, που του είχε χαρίσει ο Ηρακλής.

ΔΕΙΤΕ ΕΝΑ ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ

Οργή κι απελπισία µαζί γέµιζαν την καρδιά του Αχιλλέα µετά το θάνατο του Πάτροκλου και ήθελε να εκδικηθεί τον Έκτορα, που σκότωσε τον αδερφικό του φίλο. Την άλλη µέρα φόρεσε την καινούρια πανοπλία του, έδεσε στο άρμα του τ’ αθάνατα άλογά του και με τους Μυρµιδόνες του πήγε να πολεµήσει.

Μέσα στο κάστρο της Τροίας, ο Έκτορας αποχαιρέτησε την Ανδροµάχη, τη γυναίκα του, πήρε στην αγκαλιά του για τελευταία φορά το μικρό του γιο, τον Αστυάνακτα, και βγήκε κι αυτός να πολεμήσει. Οι Τρώες ήταν έξω από τα τείχη τους έτοιμοι για μάχη. Βλέποντας όµως τον Αχιλλέα να φτάνει, τρόμαξαν. Οι μισοί έτρεξαν μέσα στα τείχη να σωθούν κι οι άλλοι µισοί έτρεξαν προς τον κάµπο. Ο Αχιλλέας τούς κυνήγησε κι έγινε άγρια µάχη. Οι Τρώες έπεφταν νεκροί ο ένας µετά τον άλλο. Ο Πρίαμος, που παρακολουθούσε τη μάχη από τα τείχη, διέταξε κι άνοιξαν τις πύλες να µπει ο στρατός για να σωθεί.

Μόνο ο γενναίος Έκτορας δεν κλείστηκε στα τείχη, αλλά έµεινε να αντιµετωπίσει τον εχθρό.

Άδικα του φώναζαν ο Πρίαµος και η Εκάβη, η μητέρα του, και η όµορφη Ανδροµάχη ψηλά από τα τείχη. Κάποια στιγµή τον είδε ο Αχιλλέας κι όρµησε σαν το θεριό επάνω του. Ο Έκτορας τα έχασε κι άρχισε να τρέχει. Τρεις φορές έκανε το γύρο της πόλης τρέχοντας κι ο Αχιλλέας τον κυνηγούσε . Στο τέλος ο Έκτορας σταμάτησε το τρέξιµο και στάθηκε να τον αντιµετωπίσει.

Ο Αχιλλέας όρµησε πάνω του κι άρχισε η πάλη.
Πάλεψαν σκληρά, γιατί κι οι δυο ήταν γενναία παλικάρια. Τέλος ο Αχιλλέας µε το κοντάρι του χτύπησε στο λαιµό τον Έκτορα και τον έριξε στο χώµα.

Ο πιο γενναίος πολεµιστής της Τροίας ήταν πια νεκρός. Ψηλά από τα τείχη κοίταζαν οι Τρώες και θρηνούσαν. Μα πιο πολύ θρηνούσαν ο Πρίαµος και η Εκάβη, η μητέρα του, και η όµορφη Ανδροµάχη.Αμέσως ο Αχιλλέας πήρε τα όπλα τού νεκρού, έδεσε τα πόδια του με δερµάτινα λουριά από το άρμα κι άφησε το κεφάλι του να σέρνεται στο χώµα. Μετά χτύπησε τ’ άλογά του κι εκείνα έτρεξαν γρήγορα προς τα πλοία σέρνοντας το νεκρό Έκτορα µαζί τους.

Την άλλη µέρα οι Αχαιοί έκαψαν το νεκρό Πάτροκλο. Ο Αχιλλέας έκοψε τα μακριά µαλλιά του και τα έβαλε στα χέρια του Πάτροκλου, για να καούν μαζί του. Έπλυνε τα οστά του με κρασί και τα έβαλε σε χρυσό δοχείο, που του είχε δώσει η μάνα του η Θέτιδα.

Ο νεκρός Έκτορας έντεκα μέρες έμεινε άταφος, ώσπου ο Πρίαμος πήγε στον Αχιλλέα, έπεσε στα πόδια του και τον παρακάλεσε να του δώσει το σώμα του παιδιού του να το θάψει.Ο Αχιλλέας συγκινήθηκε. Διέταξε να πλύνουν και να στολίσουν το νεκρό και τον έδωσε στο γέρο βασιλιά, για να τον πάει στην Τροία. Και πρόσταξε να σταματήσει ο πόλεµος έντεκα μέρες, για να προλάβουνε οι Τρώες να θρηνήσουν και να κάψουν το νεκρό, όπως είχαν συνήθεια.

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΕΛΕΓΞΕ ΤΙ ΕΜΑΘΕΣ !