Μήνας: Ιανουάριος 2023

Ο Αχιλλέας δεν πολεµούσε πια κι οι Τρώες πήραν θάρρος. Άγριες µάχες γίνονταν έξω απ’ της Τροίας τα τείχη κι αµέτρητοι Αχαιοί έπεφταν νεκροί.
Απελπισµένος τότε ο Αγαµέµνονας έστειλε στον Αχιλλέα το γέρο Φοίνικα, το δάσκαλο του Αχιλλέα, τον Αίαντα, τον πιο δυνατό πολεµιστή των Αχαιών, και τον πολυµήχανο Οδυσσέα, να τον παρακαλέσουνε να ξαναβγεί στη µάχη και θα του έδινε πίσω τη Βρισηίδα και δώρα αµέτρητα.

Μα ο Αχιλλέας δε δέχτηκε κι είπε ότι θα πολεµούσε µόνο αν οι Τρώες έφταναν στα καράβια του.
Οι μάχες συνεχίζονταν πιο άγριες. Οι Τρώες κυνήγησαν τους Αχαιούς ως το στρατόπεδό τους. Ο Έκτορας έσπασε την ξύλινη πύλη του στρατοπέδου με μια τεράστια πέτρα κι οι Τρώες όρμησαν μέσα κι έβαλαν φωτιά σ’ ένα καράβι. Τους Αχαιούς έσωσε ο Αίαντας, που τραυμάτισε τον Έκτορα και η μάχη σταμάτησε για λίγο.

Βλέποντας τις συµφορές των Αχαιών, ο Πάτροκλος πήγε στο φίλο του τον Αχιλλέα.

«Αχιλλέα», του είπε, «οι Τρώες καίνε τα καράβια µας. Αφού εσύ δεν πολεμάς, κανένα δε φοβούνται. Δος μου την πανοπλία σου, το άρµα µε τα αθάνατα άλογά σου και τους γενναίους Μυρµιδόνες, να πολεμήσω εγώ στη θέση σου».

O Αχιλλέας δέχτηκε και τον συµβούλεψε να διώξει τους Τρώες από το στρατόπεδο και να γυρίσει πίσω.

Όρμησε ο Πάτροκλος µε τους γενναίους Μυρμιδόνες στη µάχη. Οι Τρώες, όταν τον είδαν, νόµισαν πως ήταν ο Αχιλλέας κι έφυγαν τρέχοντας προς την Τροία.

Ο Πάτροκλος ξέχασε του Αχιλλέα τη συμβουλή και κυνήγησε τους Τρώες ως τα τείχη της Τροίας. Όμως εκεί τον γνώρισε ο Έκτορας, πήγε κοντά κι άρχισαν να παλεύουν.

Τότε ο Απόλλωνας χτύπησε τον Πάτροκλο πισώπλατα. Εκείνος έπεσε κάτω κι ο Έκτορας τον σκότωσε και του πήρε τα θεϊκά όπλα του Αχιλλέα.

Έγινε µάχη γύρω απ’ το νεκρό. Τ’ αθάνατα άλογα του Αχιλλέα, ο Ξάνθος κι ο Βαλίος, που του τα είχε χαρίσει ο Ποσειδώνας, σαν είδαν τον Πάτροκλο νεκρό, έσκυψαν τα κεφάλια τους και με τα δάκρυά τους έβρεχαν τη γη. Οι Αχαιοί πήραν το νεκρό Πάτροκλο και τον έφεραν στα πλοία.

Βλέποντας ο Αχιλλέας το φίλο του νεκρό, ξέσπασε σε θρήνο.

Τον άκουσε η μητέρα του η Θέτιδα και βγήκε από τη θάλασσα να τον παρηγορήσει. Και πήγε η ίδια στον Όλυμπο και του έφερε καινούργια πανοπλία, που του την έφτιαξε ο Ήφαιστος.

ΔΕΙΤΕ ΕΝΑ ΒΙΝΤΕΟ 

 ΕΛΕΓΞΕ ΤΙΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΣΟΥ ! ΠΑΙΞΕ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΟΥΙΖ !!

Εννιά χρόνια πολέμησαν οι Αχαιοί στην Τροία, μα το κάστρο του Πρίαμου ήταν άπαρτο κι οι Τρώες, με αρχηγό τους τον Έκτορα, το υπεράσπιζαν γενναία. 

Το δέκατο όµως χρόνο μάλωσαν ο Αχιλλέας κι ο Αγαμέμνονας για δυο όµορφες σκλάβες, τη Χρυσηίδα και τη Βρισηίδα. Αυτό έφερε πολλές συµφορές στους Αχαιούς.

Σκλάβα του Αγαμέμνονα ήταν η Χρυσηίδα. Ο Χρύσης, ο πατέρας της, που ήταν ιερέας του Απόλλωνα, ήρθε ικέτης στο στρατόπεδο των Αχαιών, κρατώντας πλούσια δώρα, το χρυσό ραβδί και τα ιερά στεφάνια του θεού. Έπεσε στα πόδια τού Αγαµέµνονα και τον παρακαλούσε να του δώσει πίσω τη Χρυσηίδα. Ο Αγαµέµνονας δε σεβάστηκε το γέροντα και τον έδιωξε θυµωµένος.

Ο Χρύσης τότε παρακάλεσε τον Απόλλωνα να τιµωρήσει σκληρά τους Αχαιούς. Ο Απόλλωνας τον άκουσε από τον Όλυµπο κι αµέσως πήρε το τόξο του και πήγε στο στρατόπεδο των Αχαιών. Κάθισε παράµερα και αόρατος χτυπούσε µε τα βέλη του τα ζώα και τους ανθρώπους.Έπεσε τότε αρρώστια φοβερή ανάµεσά τους και πέθαιναν οι Αχαιοί, ο ένας µετά τον άλλο.

Εννιά µέρες κράτησε το κακό. Τη δέκατη ηµέρα οι βασιλιάδες ρώτησαν τον µάντη Κάλχα να τους πει γιατί τους βρήκε τέτοια συµφορά. Εκείνος είπε πως ο Απόλλωνας ήτανε θυµωµένος, γιατί ο Αγαµέµνονας δε σεβάστηκε το Χρύση. 

Για να σταµατήσει το κακό, ο Αγαµέµνονας έστειλε τη Χρυσηίδα πίσω στον πατέρα της. Όµως διέταξε να φέρουν στη σκηνή του τη σκλάβα του Αχιλλέα, τη Βρισηίδα.

Θύμωσε ο Αχιλλέας πολύ, µίσος και οργή γέμισαν την ψυχή του. Θέλησε να σκοτώσει τον Αγαµέμνονα για την προσβολή που του έκανε, µα έτρεξε η θεά Αθηνά και τον συγκράτησε.

Πικραµένος όμως κλείστηκε στη σκηνή του κι ορκίστηκε να μην ξαναπολεμήσει!

ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΒΙΝΤΕΟ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ 

ΕΛΕΓΞΕ ΤΙΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΣΟΥ ! ΠΑΙΞΕ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΟΥΙΖ !!

Ταξιδεύοντας για την Τροία οι Αχαιοί πέρασαν απ’ τη Δήλο. 

Εκεί, στο ναό του Απόλλωνα, ήταν ιερέας ο Άνιος που είχε τρεις κόρες, τις Οινότροπες.

Το χώµα που άγγιζε η Σπερμώ γινόταν σιτάρι.

Το χώµα που άγγιζε η Οινώ γινόταν κρασί και

το χώµα που άγγιζε η Ελαΐδα γινόταν λάδι.

Ο Άνιος, που ήταν και μάντης, είπε στους Αχαιούς ότι σε δέκα χρόνια θα έπαιρναν την Τροία και τους κάλεσε να µείνουνε εννιά χρόνια στη Δήλο και το δέκατο χρόνο να πάνε στην Τροία. Εκείνοι όµως δεν δέχτηκαν.
Έφυγαν λοιπόν από τη Δήλο οι Αχαιοί και σε λίγες µέρες έφτασαν στην Τροία.

Εκεί βασίλευαν ο Πρίαµος και η Εκάβη που είχαν πενήντα γιους και πολλές κόρες. Μια από τις κόρες τους ήταν η Κασσάνδρα που ήταν µάντισσα. Όµως ο Απόλλωνας την είχε τιµωρήσει και κανένας δεν πίστευε τα λόγια της.

Οι Τρώες, βλέποντας τα αμέτρητα καράβια των Αχαιών, πήραν τα όπλα τους κι έτρεξαν στην ακρογιαλιά για να τους πολεμήσουν. Αρχηγό είχαν τον πιο μεγάλο γιο του Πρίαμου, τον Έκτορα, τον αδελφό του Πάρη. 

Από τους Αχαιούς κανένας δεν τολµούσε να πατήσει στη στεριά. Η Θέτιδα τούς είχε πει πως ο πρώτος που θα πατούσε της Τροίας το χώµα θα έπεφτε νεκρός. Τότε ο Οδυσσέας πέταξε την ασπίδα του στη στεριά και µε ένα πήδηµα στάθηκε πάνω της. Ξεγελασμένος από το τέχνασµά του ο Πρωτεσίλαος πήδησε δεύτερος και πάτησε στο χώµα. Κι αμέσως έπεσε νεκρός απ’ το κοντάρι του Έκτορα.

Άρχισε τότε µάχη φοβερή. Οι Τρώες νικήθηκαν και κλείστηκαν στα τείχη της πόλης.

Οι Αχαιοί τράβηξαν τα πλοία τους στη στεριά κι έφτιαξαν στρατόπεδο που το έκλεισαν με τείχος ξύλινο, γιατί κατάλαβαν ότι θα χρειάζονταν πολύ καιρό μέχρι να καταφέρουν να κυριεύσουν την Τροία. Και οι θεοί κοιτούσαν από τον Όλυµπο. Ο Ποσειδώνας, η Ήρα, η Αθηνά ήταν µε το µέρος των Αχαιών. Ο Άρης, η Αφροδίτη, ο Απόλλωνας µε το µέρος των Τρώων. Κι ο Δίας άλλοτε µε τους Αχαιούς κι άλλοτε με τους Τρώες.

Τον τελευταίο χρόνο του πολέµου, που τα τρόφιµα λιγόστεψαν και ο στρατός πεινούσε, ο Αγαµέμνονας έστειλε ένα καράβι να φέρει στην Τροία τις Οινότροπες. Εκείνες όµως φεύγοντας απ’ τη Δήλο παρακάλεσαν το θεό Διόνυσο να τις βοηθήσει. Κι ο Διόνυσος τις έκανε περιστέρια και πέταξαν και γύρισαν στη Δήλο.

Οργίστηκε πολύ ο Μενέλαος, που ο Πάρης του πήρε την Ελένη, και θέλησε να τον εκδικηθεί και να τη φέρει πίσω. Γι’ αυτό ζήτησε βοήθεια από τον αδελφό του, τον Αγαµέµνονα, που βασίλευε στις Μυκήνες. Εκείνος κάλεσε όλους τους βασιλιάδες των Αχαιών να ετοιµαστούν να πάνε στην Τροία, να πολεµήσουνε να πάρουν πίσω την Ελένη.
Στο λιµάνι της Αυλίδας µαζεύτηκαν όλοι οι Αχαιοί µε τα πλοία και το στρατό τους.

Διάλεξαν για αρχηγό τον Αγαµέµνονα κι αφού έκαναν θυσίες, περίµεναν να φυσήξει ο άνεµος, να ξεκινήσουν τα καράβια για την Τροία.

Όµως φύλλο δεν εσάλευε κι οι βασιλιάδες ρωτήσανε το µάντη Κάλχα να τους πει γιατί οι άνεµοι δε φυσούσαν. Εκείνος τότε είπε ότι η θεά Άρτεµη κρατούσε τους ανέµους. Είχε θυµώσει, γιατί ο Αγαµέµνονας είχε σκοτώσει το ιερό ελάφι της. Και δε θα της περνούσε ο θυµός, αν πρώτα ο Αγαµέµνονας δε θυσίαζε στο βωµό της την κόρη του, την Ιφιγένεια.
Αβάσταχτη θλίψη πλάκωσε την καρδιά του Αγαµέµνονα. Δεν ήθελε να θυσιάσει την αγαπηµένη του κόρη. Μέρες θρηνούσε. Τέλος έστειλε µήνυµα στην Κλυταιµνήστρα, τη γυναίκα του, να φέρει στην Αυλίδα την Ιφιγένεια, να την παντρέψει τάχα µε τον Αχιλλέα. Όταν η Ιφιγένεια κι η µητέρα της έφτασαν στην Αυλίδα, µε δάκρυα στα µάτια ο Αγαµέµνονας τους είπε την αλήθεια. Η Κλυταιµνήστρα έκλαιγε και τον παρακαλούσε να µην αφήσει να γίνει η θυσία. Η Ιφιγένεια τελικά αποφάσισε να θυσιαστεί για την πατρίδα της.

Τη µέρα της θυσίας πήγε στολισµένη στο βωµό και µε θάρρος έσκυψε το κεφάλι. Κι ο µάντης Κάλχας, αφού της φόρεσε χρυσό στεφάνι στα µαλλιά, σήκωσε το µαχαίρι. Όµως εκείνη τη στιγµή η Άρτεµη ήρθε µέσα σε ένα σύννεφο, άρπαξε την κόρη και πάνω στο βωµό άφησε ένα µικρό ελάφι.

Την Ιφιγένεια την πήγε µακριά στη χώρα των Ταύρων σ’ έναν από τους ναούς της. Αµέσως φύσηξε άνεµος και οι Αχαιοί κίνησαν για την Τροία.

Πριν από πολλά χρόνια, στην αρχαία εποχή, τότε που στον Όλυμπο κατοικούσαν οι δώδεκα θεοί, ο Δίας αποφάσισε να παντρέψει το βασιλιά της Φθίας, τον Πηλέα, με μια θαλασσινή νεράιδα, τη Θέτιδα, την κόρη του Νηρέα.

Ο γάµος έγινε στο Πήλιο κι ήτανε καλεσµένοι όλοι οι θεοί και οι θεές. Μόνο την Έριδα δεν κάλεσαν, τη θεά της φιλονικίας, γιατί όπου πήγαινε έσπερνε μίσος και καβγάδες.

Εκείνη θύµωσε πολύ κι πήγε στο γάµο αόρατη κι άφησε στο τραπέζι ένα μήλο ολόχρυσο, που πάνω του είχε γράψει: « στην οµορφότερη ».Αµέσως η Ήρα, η Αθηνά κι η Αφροδίτη άρχισαν να μαλώνουν για το ποια ήταν η οµορφότερη που θα έπαιρνε το µήλο.

Ρώτησαν και το Δία, µα αυτός δεν ήθελε να στενοχωρήσει καµιά από τις τρεις θεές. Γι’ αυτό είπε να πάνε στο βουνό Ίδη, δίπλα στην Τροία, όπου ο Πάρης, ο γιος του βασιλιά Πρίαµου, έβοσκε το κοπάδι του σε µια πλαγιά, για να διαλέξει εκείνος την οµορφότερη θεά.

Πέταξαν λοιπόν οι τρεις θεές, μαζί µε τον Ερµή, στην Ίδη και στάθηκαν µπροστά στο ξαφνιασµένο βασιλόπουλο. Ο Ερµής τού είπε το θέληµα του Δία και του έδωσε το χρυσό μήλο της Έριδας.
Τότε η Ήρα τού έταξε να τον κάνει τον πιο μεγάλο βασιλιά, 

η Αθηνά τον πιο γενναίο και σοφό πολεμιστή

και η Αφροδίτη να του βρει την πιο όµορφη γυναίκα για να την παντρευτεί.

O Πάρης, αφού το καλοσκέφτηκε, έδωσε το χρυσό μήλο στην Αφροδίτη.

Η Ήρα και η Αθηνά έφυγαν θυµωµένες, ενώ η Αφροδίτη φανέρωσε στον Πάρη πως η ωραία Ελένη, η γυναίκα του Μενέλαου, του βασιλιά της Σπάρτης, ήταν η ομορφότερη στον κόσµο και τον συµβούλεψε να πάει να την πάρει.

Ο Πάρης ετοίµασε καράβι γρήγορο κι έφυγε για τη Σπάρτη. Έφτασε στο παλάτι του Μενέλαου κρατώντας πλούσια δώρα. Εκεί όλοι τον καλοδέχτηκαν και τον φιλοξένησαν, όπως ταίριαζε στο βασιλόπουλο της Τροίας. Όμως ο Πάρης, με τη βοήθεια της Αφροδίτης, ξεμυάλισε την Ελένη και την έπεισε να τον ακολουθήσει.

Και μια µέρα που έλειπε ο Μενέλαος, έφυγαν για την Τροία.

ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ  ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ :  ΕΔΩ  και  ΕΔΩ

Η Αργώ, αφού διέσχισε το Αιγαίο και το στενό του Ελλήσποντου, έφτασε στις Συμπληγάδες πέτρες.

Αυτές ήταν δυο πελώριοι βράχοι που ανοιγόκλειναν και τσάκιζαν τα καράβια που περνούσαν. 

Οι Αργοναύτες, ακολουθώντας τη συμβουλή του Φινέα, πριν μπουν στο στενό πέρασµα, άφησαν ένα περιστέρι να περάσει.Το περιστέρι πέρασε και µόνο η ουρά του πιάστηκε λίγο στην άκρη από τους βράχους.

Τότε οι Αργοναύτες χτύπησαν γρήγορα τα κουπιά τους και με τη βοήθεια της Ήρας πέρασε και η Αργώ, που µόνο στην πρύμνη της χτύπησε λιγάκι. Από τότε οι βράχοι αυτοί έµειναν ακίνητοι για πάντα.
Ταξιδεύοντας ανατολικά, η Αργώ έφτασε στην Κολχίδα. Εκεί ο Ιάσονας παρουσιάστηκε στο βασιλιά Αιήτη και του ζήτησε το χρυσόµαλλο δέρας. Εκείνος του είπε ότι θα του το έδινε, αν κατάφερνε να κάνει κάποιους άθλους δύσκολους. Να δέσει, δηλαδή, δυο ταύρους µε χάλκινα πόδια και πύρινη ανάσα, να οργώσει μ΄ αυτούς ένα χωράφι, να σπείρει δόντια δράκου και να σκοτώσει τους οπλισµένους γίγαντες που θα ξεφύτρωναν από τη γη.
Ο Ιάσονας δέχτηκε και µε τη βοήθεια της κόρης του Αιήτη, της Μήδειας, που ήταν ξακουσµένη µάγισσα, έδεσε τους άγριους ταύρους, όργωσε κι έσπειρε δόντια δράκου. Αµέσως πετάχτηκαν απ’ τη γη γίγαντες οπλισµένοι και τον περικύκλωσαν. Ο Ιάσονας έριξε αµέσως ανάµεσά τους µία µεγάλη πέτρα, όπως τον είχε συµβουλέψει η Μήδεια. Οι γίγαντες τότε άρχισαν να χτυπιούνται µεταξύ τους, ώσπου σκοτώθηκαν όλοι.
Μετά από αυτό το κατόρθωµα του Ιάσονα, η Μήδεια έµαθε ότι ο πατέρας της δε σκόπευε να δώσει το χρυσόµαλλο δέρας και σχεδίαζε µάλιστα να κάψει την Αργώ. Τότε ο Ιάσονας διέταξε τους Αργοναύτες να καθίσουν στα κουπιά της Αργώς κι εκείνος µαζί µε τη Μήδεια και τον Ορφέα, όταν βράδιασε, έτρεξαν στο δάσος του θεού Άρη. Εκεί η Μήδεια έριξε µαγικό υγρό στα µάτια του δράκου που φύλαγε το δέρας. Ο Ορφέας έπαιξε πολύ γλυκά τη λύρα του κι ο δράκος αποκοιµήθηκε. Αµέσως ο Ιάσονας άρπαξε το χρυσόµαλλο δέρας. Έτρεξαν γρήγορα στη θάλασσα, µπήκαν όλοι στην Αργώ κι έφυγαν από την Κολχίδα.

Όταν γύρισαν στην Ιωλκό, ο Πελίας δεν κράτησε το λόγο του και δεν έδωσε το θρόνο στον Ιάσονα. Εκείνος παντρεύτηκε τη Μήδεια και πήγαν µαζί στην Κόρινθο. Αφιέρωσαν την Αργώ στον Ποσειδώνα, και, για να θυµούνται όλοι την Αργοναυτική εκστρατεία, όρισαν να γίνονται εκεί αγώνες προς τιµήν του Ποσειδώνα.
Ο Ιάσονας πήγαινε συχνά και καθόταν κοντά στην Αργώ. Κάποτε όµως, κι ενώ είχε γίνει πια γέρος, έπεσε ένα ξύλο από το κατάρτι της Αργώς και τον σκότωσε.