1. ΝΤΕΝΕΚΕΔΟΥΠΟΛΗ
Η Ντενεκεδούπολη είναι μια ευτυχισμένη πολιτεία φτιαγμένη από ντενεκεδάκια. Τα ντενεκεδάκια που μένουν εδώ έχουν περίεργα ονόματα, όπως Σαρδέλας, Μηλίτσα, Βουτυρένιος. Την ησυχία και την ηρεμία της Ντενεκεδούπολης προσπαθεί να χαλάσει ο Λαδένιος, ένας μεγάλος ντενεκές του λαδιού, ο οποίος με το έτσι θέλω προσπαθεί να επιβάλει την γνώμη του και τις απόψεις του στα υπόλοιπα ντενεκεδάκια. Ο Λαδένιος έτρωγε, κοιμόταν, ξυπνούσε και διέταζε. Σαν να μην έφτανε αυτό, βγάζει κι απαγορευτικές διαταγές. «Να μην τραγουδάτε, να μη χορεύετε, να μη μιλάτε πάνω από δύο». Η κατάσταση όμως φτάνει στο απροχώρητο και τα ντενεκεδάκια αποφασίζουν να ξεσηκωθούν. Βάζουν σε εφαρμογή ένα μυστικό σχέδιο. Ο Σαρδέλας και η Μηλίτσα πλησιάζουν τον Λαδένιο την ώρα που κοιμάται και είναι φουσκωμένος από το πολύ φαΐ και μ’ ένα κοφτερό εργαλείο τον κάνουν πίτα.
ΠΑΤΗΣΤΕ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΚΟΥΚΛΟΘΕΑΤΡΟ !
2. ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΖΩΓΡΑΦΙΖΟΥΝ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ
Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο
δυο καρδιές κι έναν ήλιο στη μέση.
Παίρνω φως απ’ τον ήλιο και φτιάχνω την αγάπη
και μου λες πως σ’ αρέσει.
Τα παιδιά τραγουδούν μες στους δρόμους
κι η φωνή τους τον κόσμο αλλάζει.
Τα σκοτάδια σκορπάνε κι η μέρα λουλουδίζει
σαν ανθός στο περβάζι.
Ένα σύννεφο είν’ η καρδιά μου
κι η ζωή μου γιορτή σε πλατεία.
Σ’ αγαπώ κι ο απέραντος κόσμος πόσο μοιάζει
με μικρή πολιτεία
3. Ο ΔΡΟΜΟΣ
Ο δρόμος είχε την δική του ιστορία
Κάποιος την έγραψε στον τοίχο με μπογιά
Ήταν μια λέξη μοναχά “ελευθερία”
Κι έπειτα είπαν πως την έγραψαν παιδιά
Λα λα λα λα
Ύστερα κύλησ’ ο καιρός κι η ιστορία
Πέρασε εύκολα απ’ τη μνήμη στην καρδιά
Ο τοίχος έγραφε “μοναδική ευκαιρία
Eντός πωλούνται πάσης φύσεως υλικά”
Λα λα λα λα
Τις Κυριακές από νωρίς στα καφενεία
Κι έπειτα γήπεδο στοιχήματα καυγά
Ο δρόμος είχε την δική του ιστορία
Κι είπανε όμως πως την έγραψαν παιδιά
Λα λα λα λα
4. Ο ΜΕΡΜΗΓΚΑΣ
Ένας μέρμηγκας κουφός με πήρε απ το χέρι
Είμαι λέει ο πιο σοφός σ’ ολόκληρο τ’ ασκέρι
Και τα μικρά του τα μερμηγκάκια
χειροκροτάνε μ’ ενθουσιασμό
εν δυο προσκυνάμε,
εν δυο πολεμάμε,
εν δυο δεν πεινάμε
Τα βολεύεις μια χαρά σπουδαίο μου μυρμήγκι
όμως πρόσεχε καλά τ’ ωραίο σου λαρύγγι
Και τα μικρά του τα μερμηγκάκια
χειροκροτάνε μ’ ενθουσιασμό
εν δυο προσκυνάμε,
εν δυο πολεμάμε,
εν δυο μα πεινάμε
Πριν προλάβω να του πω το σύστημα ν’ αλλάξει
πλάκωσε όλο το χωριό το μέρμηγκα να χάψει
Και τα μικρά του τα μερμηγκάκια
χειροκροτάνε μ’ ενθουσιασμό
εν δυο προσκυνάμε,
εν δυο μα πεινάμε,
εν δυο θα σε φάμε!
5. ΤΟ ΓΕΛΑΣΤΟ ΠΑΙΔΙ
Ήταν πρωί του Αυγούστου κοντά στη ροδαυγή
βγήκα να πάρω αέρα στην ανθισμένη γη
βλέπω μια κόρη κλαίει σπαραχτικά θρηνεί
σπάσε καρδιά μου εχάθη το γελαστό παιδί
Είχε αντρεία και θάρρος και αιώνια θα θρηνώ
το πηδηχτό του βήμα το γέλιο το γλυκό
ανάθεμα την ώρα κατάρα τη στιγμή
σκότωσαν οι εχθροί μας το γελαστό παιδί
Μόνο να ‘ταν σκοτωμένο στου αρχηγού το πλάι
και μόνον από βόλι Εγγλέζου να ‘χε πάει
κι από απεργία πείνας μέσα στη φυλακή
θα ‘ταν τιμή μου που ‘χασα το γελαστό παιδί
Βασιλικιά μου αγάπη μ’ αγάπη θα στο λέω
Για το ό, τι έκανες αιώνια θα σε κλαίω
γιατί όλους τους εχθρούς μας θα ξέκανες εσύ
δόξα τιμή στ’ αξέχαστο γελαστό παιδί
6. ΕΝΑ ΤΟ ΧΕΛΙΔΟΝΙ
Ένα το χελιδόνι κι η άνοιξη ακριβή
για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή
Ένα το χελιδόνι κι η άνοιξη ακριβή
για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή
Θέλει νεκροί χιλιάδες να ‘ναι στους τροχούς
Θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους.
Θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους.
Θε μου Πρωτομάστορα μ’ έχτισες μέσα στα βουνά
Θε μου Πρωτομάστορα μ’ έκλεισες μες στη θάλασσα!
Θε μου Πρωτομάστορα μ’ έχτισες μέσα στα βουνά
Θε μου Πρωτομάστορα μ’ έκλεισες μες στη θάλασσα!
Πάρθηκεν απ’ τους μάγους το σώμα του Μαγιού
Το ‘χουνε θάψει σ’ ένα μνήμα του πέλαγου
Πάρθηκεν απ’ τους μάγους το σώμα του Μαγιού
Το ‘χουνε θάψει σ’ ένα μνήμα του πέλαγου
σ’ ένα βαθύ πηγάδι το ‘χουνε κλειστό
μύρισε το σκοτάδι κι όλη η άβυσσος
μύρισε το σκοτάδι κι όλη η άβυσσος
Θε μου Πρωτομάστορα μέσα στις πασχαλιές και Συ
Θε μου Πρωτομάστορα μύρισες την Ανάσταση.
Θε μου Πρωτομάστορα μέσα στις πασχαλιές και Συ
Θε μου Πρωτομάστορα μύρισες την Ανάσταση.
