Δημοσιεύθηκε στην Γ΄ ΤΑΞΗ, ΙΣΤΟΡΙΑ Γ΄

ΘΕΟΙ ΚΑΙ ΜΥΘΟΙ

 1. Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ 
Europa on the bull 768x679Στη Συρία ζούσε κάποτε ο Βασιλιάς Αγήνορας, ο γιος του Ποσειδώνα. Αυτός είχε µια πεντάµορφη κόρη, την Ευρώπη. Ο ∆ίας είδε την Ευρώπη, την αγάπησε και µια µέρα, που η κόρη µάζευε λουλούδια µε τις φίλες της σ’ ένα ακρογιάλι της Συρίας, µεταµορφώθηκε σε άσπρο ταύρο, την πλησίασε και ξάπλωσε κοντά της. Το όµορφο ζώο έδειχνε ήρεµο και φιλικό και η Ευρώπη το πλησίασε, το χάιδεψε και κάθισε στη ράχη του ανύποπτη. Την ίδια στιγµή ο ταύρος πετάχτηκε όρθιος κι όρµησε προς τη θάλασσα. Τροµαγµένη η Ευρώπη κρατήθηκε από τα κέρατά του. Ο ταύρος πέταξε πάνω από τα κύµατα κι έφτασε στην Κρήτη. Εκεί ο ∆ίας πήρε την κανονική του µορφή, παντρεύτηκε την Ευρώπη και γέννησαν τρεις γιους. Όταν ο ∆ίας επέστρεψε στον Όλυµπο, παρήγγειλε στον Ήφαιστο να φτιάξει ένα χάλκινο γίγαντα, τον Τάλω, για να φυλάει την Κρήτη και να µη µπορέσει ποτέ να φύγει η Ευρώπη. Από αυτήν πήρε το όνοµά της η ήπειρος που ζούµε κι εµείς σήµερα, η Ευρώπη.

Απολλόδωρος, Βιβλιοθήκη Γ, 1, 2-4 (διασκευή)

2. ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ 

Κάποτε ο Ποσειδώνας και η Αθηνά µάλωναν για το ποιος θα γίνει προστάτης της πόλης του Κέκροπα, της σηµερινής Αθήνας. Όλοι οι θεοί του Ολύµπου είχαν µαζευτεί πάνω στην Ακρόπολη, κι ο Κέκροπας, ο πρώτος βασιλιάς, ζήτησε από τους δυο θεούς να χαρίσουν δώρα στην πόλη κι όποιος έδινε το καλύτερο να ήταν ο νικητής. Χτύπησε τότε την τρίαινά του ο Ποσειδώνας στο βράχο της Ακρόπολης κι αµέσως πετάχτηκε αλµυρό νερό κι ένα πολεµικό άλογο. Χτύπησε το κοντάρι της και η Αθηνά κι αµέσως πετάχτηκε απ’ το βράχο µια ελιά που αµέσως ψήλωσε και γέµισε καρπούς. Το δώρο της Αθηνάς άρεσε σ’ όλους περισσότερο. Έτσι έγινε η Αθηνά προστάτιδα της πόλης, που πήρε και το όνοµά της. Ονοµάστηκε Αθήνα.

Απολλόδωρος, Βιβλιοθήκη Γ 14,1(διασκευή)

( πατήστε πάνω στην εικόνα και δείτε ένα βίντεο)Screenshot 3

3. ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΑΙ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ

Ένας από τους πιο όμορφους μύθους της Ελληνικής μυθολογίας, είναι η ιστορία της Περσεφόνης, κόρης της θεάς Δήμητρας και του Δία, την οποία ερωτεύτηκε ο θεός Πλούτωνας και την πήρε μαζί του στον Κάτω Κόσμο. 

Σύμφωνα με το μύθο..

Η Δήμητρα, η οποία ήταν η θεά της καρποφορίας και της γονιμότητας και υπεύθυνη για την καλή σοδειά και την άνθιση της φύσης, είχε κάνει την όμορφη Περσεφόνη με το θεό Δία.Όμως μία μέρα που η νεαρή μάζευε λουλούδια παρέα με τις Ωκεανίδες νύμφες, ξαφνικά άνοιξε η Γη, ξεπήδησε από μέσα ο Πλούτωνας με το σκοτεινό του άρμα και την άρπαξε. Όμως  τις κραυγές της δεν τις άκουσε κανείς και ούτε κανείς δεν πρόλαβε να τη σώσει. Θλιμμένη η Δήμητρα που έχασε την κόρη της, μάρανε την πλάση, οι σοδειές δεν καρποφορούσαν πια και τα λουλούδια δεν άνθιζαν. Τότε ο ήλιος την λυπήθηκε και της είπε ότι την έκλεψε ο Πλούτωνας κι έτσι η Δήμητρα πήγε να τη ζητήσει πίσω.

( πατήστε πάνω στην εικόνα και δείτε ένα βίντεο)

Όμως ούτε και ο Πλούτωνας ήθελε να χάσει την αγαπημένη του, κι έτσι  με τη βοήθεια του Δία κατέληξαν σε μια συμφωνία.Η Περσεφόνη να είναι στη Γη 6 μήνες με την μητέρα της και 6 στον Κάτω Κόσμο μαζί με τον Πλούτωνα και μάλιστα για να το εξασφαλίσει αυτό, της έδωσε να φάει καρπό ροδιού για να ξαναγυρίσει.Έτσι τους 6 μήνες που η Περσεφόνη, σύμφωνα με τον μύθο, βρισκόταν στον Κάτω Κόσμο, στη Γη η Δήμητρα ήταν δυστυχισμένη και πάγωνε την πλάση κι έτσι κυριαρχούσε το φθινόπωρο και ο χειμώνας, ενώ οι υπόλοιποι 6, ήταν μήνες ανθοφορίας γονιμότητας και καλοκαιρίας, αφού η Δήμητρα είχε την κόρη της ξανά.

4. Η ΑΡΑΧΝΗ 

Ζούσε στ’ αρχαία χρόνια µια αρχοντοπούλα όµορφη που την έλεγαν Αράχνη. Ήξερε πολύ καλά την τέχνη του αργαλειού κι ύφαινε υπέροχα υφαντά. Καυχιόταν πως ήξερε να υφαίνει καλύτερα κι από την Αθηνά. Κάποτε µάλιστα τόλµησε και ζήτησε από τη θεά να παραβγούν στον αργαλειό. Η Αθηνά δέχτηκε κι άρχισαν να υφαίνουν. Ύφαινε η Αθηνά και πάνω στο υφαντό της έφτιαχνε την πάλη της µε τον Ποσειδώνα πάνω στην Ακρόπολη της Αθήνας. Ύφαινε κι η Αράχνη κι έφτιαχνε τα καµώµατα του ∆ία κι όλων των θεών του Ολύµπου. Θυµωµένη τότε η Αθηνά, που µια θνητή τόλµησε να συγκριθεί µαζί της, µεταµόρφωσε την κόρη σε έντοµο και την καταράστηκε όλες τις µέρες της ζωής της κρεµασµένη να υφαίνει τον ιστό της.

Οβίδιος, Μεταµορφώσεις 6, 5-145(διασκευή)

( πατήστε πάνω στην εικόνα και δείτε ένα βίντεο)

weaving