Φιλία ονομάζεται η σχέση μεταξύ δύο ή περισσότερων ανθρώπων, με κύριο χαρακτηριστικό την αφοσίωση και κατανόηση, χωρίς κατ’ ανάγκη να υπάρχει συμφέρον. Οι φιλίες είναι γεγονός ότι αποτελούν ένα σημαντικό και αναπόσπαστο μέρος της ζωής μας. Είναι όμως γεγονός ότι η φιλία δεν είναι μια εύκολη ή απλή υπόθεση. Για πολλούς ανθρώπους το να κάνουν ή να διατηρούν φίλους είναι δύσκολο. Το να έχει κάποιος αληθινούς φίλους, είναι μεγάλη υπόθεση. Σε μια αληθινή φιλία, βρίσκομαι μαζί με τον άλλο άνθρωπο για να μοιραστούμε την ίδια τη ζωή, τις χαρές και τις λύπες της. Παραδείγματα φίλων από την μυθολογία
Δάμων και Φιντίας
Στις Συρακούσες ο τύραννος Διονύσιος ήθελε να διαπιστώσει κατά πόσο αληθεύει αυτό που είχε ακούσει για τους Πυθαγόρειους φιλοσόφους. Λεγόταν ότι οι Πυθαγόρειοι ήταν πιστοί στη φιλία τους ακόμα κι αν απειληθεί η ίδια τους η ζωή. Για το λόγο αυτό, διέταξε τους στρατιώτες του να του φέρουν μπροστά του το Φιντία, τον οποίο καταδίκασε σε θάνατο, επειδή είχε συνωμοτήσει εναντίον του. Ο Φιντίας του ζήτησε μια χάρη πριν την εκτέλεσή του. Να του δώσει χρόνο, προκειμένου να τακτοποιήσει κάποιες υποθέσεις του και να αφήσει στη θέση του το Δάμωνα που ήταν φίλος του. Ο Διονύσιος δέχτηκε κι έτσι ο Δάμων πήρε τη θέση του φίλου του. Το βράδυ λίγο πριν την ώρα της εκτέλεσης ο Φιντίας προς έκπληξη όλου του κόσμου εμφανίστηκε και πήρε τη θέση του. Ο Διόνυσος συγκινήθηκε, απάλλαξε το Φιντία από την τιμωρία και ζήτησε από τους δύο άνδρες να τον δεχθούν στην παρέα τους ως τρίτο μέλος.
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ , σε αφήγηση από την Κάρμεν Ρουγγέρη, την Χριστίνα Κουλουμπή και τη μουσική του Στέφανου Βαρελά
Αχιλλέας και Πάτροκλος
Ο Πάτροκλος ο γιος του Μενοίτιου, ήταν ο καλύτερος φίλος του Αχιλλέα. Όταν ήταν ακόμη μικρό παιδί και ζούσε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τον Οπούντα της Λοκρίδας, σκότωσε πάνω στο παιχνίδι ένα συνομήλικό του αρχοντόπουλο, τον Κλεισώνυμο, το γιο του Αμφιδάμαντα. Αν και ήταν ανήλικος, ο Πάτροκλος έπρεπε να φύγει από τον τόπο του, γιατί τον βάραινε το αίμα του νεκρού. Έτσι ο πατέρας του τον έφερε στον Πηλέα, που τον ανάθρεψε μαζί με τον Αχιλλέα σαν δικό του παιδί. Όταν ο Μενοίτιος αποχαιρετούσε το γιο του, τον προέτρεψε να προσέχει και να συμβουλεύει το φίλο του, και ας ήταν η δική του καταγωγή πιο ταπεινή. Όταν ήρθε η ώρα να πάρουν μέρος στον Τρωικό πόλεμο, οι δύο φίλοι πήγαν μαζί. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, ενώ ο Αχιλλέας πολεμούσε, ο Πάτροκλος στεκόταν δίπλα του πάνω στο άρμα και το κυβερνούσε. Μετά από κάθε μάχη περιποιόταν με ιδιαίτερη αγάπη τα αθάνατα άλογα του Αχιλλέα. Όταν ο Αχιλλέας οργισμένος με τον Αγαμέμνονα αρνιόταν να πάει στη μάχη, ο Πάτροκλος προσπαθούσε να τον πείσει να αλλάξει γνώμη, αλλά μάταια. Τελικά, ο Πάτροκλος τον έπεισε να του δώσει τα όπλα του, προκειμένου να πάει εκείνος στη μάχη να πολεμήσει εναντίον των Τρώων. Σε κάποια φάση του αγώνα κι ενώ ο Πάτροκλος είχε καταφέρει να σκοτώσει ένα σημαντικό αριθμό Αχαιών, ο Έκτορας καταφέρνει να τον σκοτώσει. Ο Αχιλλέας μαθαίνοντας το νέο για το χαμό του φίλου του, αρχίζει το θρήνο, παίρνει χώμα και το ρίχνει στο κεφάλι του, με τα χέρια του τραβά τα μαλλιά του κι αντικρίζοντας το νεκρό σώμα του φίλου του ορκίζεται γεμάτος μίσος για τον Έκτορα, να εκδικηθεί το θάνατο του φίλου του.
