Το DNA ενός ατόμου αποτελεί καλύτερο δείκτη της «βιολογικής ηλικίας» του, από τη χρονολογική ηλικία που υπάρχει στην ταυτότητά του.
Τα περισσότερα αναπτυγμένα κράτη αντιμετωπίζουν προβλήματα σε σχέση με την υγειονομική περίθαλψη και τη γήρανση του πληθυσμού. Οπότε, η έρευνα για την υγεία του πληθυσμού επικεντρώνεται όλο και περισσότερο στους γενετικούς καθοριστικούς παράγοντες της υγιούς γήρανσης, αλλά δεν υπήρχε μέχρι σήμερα δημόσιος πόρος αλληλουχιών ολόκληρου του γονιδιώματος και δεδομένων φαινοτύπου από υγιή ηλικιωμένα άτομα. Επιπρόσθετα, γνωρίζουμε ότι οι περισσότερες ασθένειες έχουν γενετικό συστατικό. Για να κατανοήσουν καλύτερα τις ασθένειες, ερευνητές -με επικεφαλής το Ινστιτούτο Ιατρικών Ερευνών Garvan στο Σύδνεϋ της Αυστραλίας- ανάλυσαν το γονιδίωμα 2750 υγιών ηλικιωμένων Αυστραλών. Δημοσίευσαν την ανάλυσή τους στο επιστημονικό περιοδικό Nature Communications, και το άρθρο είναι ελεύθερα προσβάσιμο.
Γνωρίζουμε, ότι κάθε άτομο έχει περίπου 3,2 δισεκατομμύρια γράμματα DNA στο γονιδίωμα του, τα οποία κωδικοποιούν όλες τις πληροφορίες που απαιτούνται για την κατασκευή και λειτουργία κάθε κυττάρου στο σώμα μας. Μεταξύ οποιωνδήποτε δύο μη συγγενικών ανθρώπων, υπάρχουν εκατομμύρια διαφορετικών γραμμάτων ή παραλλαγών. Οι παραλλαγές αυτές μας κάνουν διαφορετικούς, αλλά μερικές από αυτές μπορούν να προκαλέσουν ασθένειες. Η πρόκληση, συνεπώς, για τους ερευνητές είναι να εντοπίσουν ποιες είναι αυτές οι παραλλαγές.
Οι συγγραφείς του άρθρου δημοσιεύουν τα γονιδιωματικά δεδομένα 2.570 υγιών ηλικιωμένων Αυστραλών (ηλικίας 64-95 ετών). Αυτά τα δεδομένα δίνουν στους ερευνητές ένα πολύ ισχυρό πλαίσιο για τον εντοπισμό νέων γονιδιακών παραλλαγών που προκαλούν ασθένειες.
Διαπίστωσαν, ότι τα υγιή άτομα είχαν λιγότερες σχετιζόμενες με ασθένειες συχνές και σπάνιες παραλλαγές στη βλαστική γραμμή, σε σχέση τόσο με άτομα με καρκίνο όσο και με αυτές που προσδιορίστηκαν σε διάφορες τράπεζες, π.χ. του Ηνωμένου Βασιλείου. Χρησιμοποιώντας την αλληλουχία ολόκληρου του γονιδιώματος, οι ερευνητές ήταν σε θέση να ανιχνεύσουν τις γενετικές αλλαγές που σχετίζονται με τη γήρανση, συμπεριλαμβανομένων της βράχυνσης των τελομερών. Εντόπισαν, επίσης, αλλαγές στα γονιδιώματα που θα μπορούσαν να διακρίνουν μεταξύ υγιών ηλικιωμένων ατόμων ίδιας ηλικίας, αλλά έχουν διαφορετική φυσική λειτουργία. Αυτό δείχνει ότι το DNA ενός ατόμου αποτελεί καλύτερο δείκτη της «βιολογικής ηλικίας» κάθε ατόμου, από τη χρονολογική του ηλικία που υπάρχει στην ταυτότητά του. Καθώς ο πληθυσμός της γης αυξάνεται ραγδαία, η κατανόηση της γενετικής βάσης για την υγιή γήρανση θα γίνει όλο και πιο σημαντική.
*Βιβλιογραφία. Pinese M., et al. The Medical Genome Reference Bank contains whole genome and phenotype data of 2570 healthy elderly. Nature Communications 11, Article number: 435 (2020).
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=1021071804939162&id=100011090562489
