“Οι δρόμοι μας, η επιλογή μας” – Ξεκίνησε η Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Κινητικότητας 2014

Επ’ ευκαιρία της 13ης Ευρωπαϊκής Εβδομάδας Κινητικότητας, πραγματοποιούνται σε όλη την Ευρώπη εκατοντάδες εκδηλώσεις για την προώθηση των βιώσιμων μεταφορών. Η φετινή εβδομάδα έχει το σύνθημα “Οι δρόμοι μας, η επιλογή μας” και επιδιώκει να ενθαρρύνει τους κατοίκους των πόλεων να “ανακτήσουν” τον αστικό χώρο και να δημιουργήσουν οι ίδιοι την πόλη στην οποία θέλουν να ζουν.

Την εβδομάδα αυτή, θα διοργανωθούν από εθνικούς και τοπικούς φορείς διαγωνισμοί, ημέρες χωρίς αυτοκίνητο και άλλες δραστηριότητες σε περισσότερες από 2.000 πόλεις σε 43 χώρες. Σκοπός των εκδηλώσεων είναι να βελτιώσουν την ενημέρωση γύρω από τα προβλήματα κυκλοφοριακής συμφόρησης και ατμοσφαιρικής ρύπανσης καθώς και τις εναλλακτικές λύσεις που προσφέρουν οι πράσινες μεταφορές.

Η Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Κινητικότητας, η οποία θα διαρκέσει μέχρι τις 22 Σεπτεμβρίου, έχει επίσης ως στόχο να ενθαρρύνει τον δημόσιο διάλογο σχετικά με τους τρόπους βελτίωσης των αστικών περιοχών, έτσι ώστε να υπάρξουν οφέλη για το περιβάλλον και να αναβαθμιστεί η ποιότητα ζωής των κατοίκων.

Τον περασμένο αιώνα, κυρίαρχο στοιχείο κατά τον σχεδιασμό πολλών αστικών περιοχών ήταν το αυτοκίνητο. Μακροπρόθεσμη συνέπεια αυτού ήταν ότι, σύμφωνα με εκτιμήσεις, 100 δισ. ευρώ χάνονται κάθε χρόνο στην Ευρώπη εξαιτίας της κυκλοφοριακής συμφόρησης και των επιπτώσεών της στον διαθέσιμο χρόνο και την υγεία των πολιτών. Σήμερα, οι δημόσιες αρχές όλο και περισσότερο δημιουργούν ή επεκτείνουν πεζόδρομους και ποδηλατόδρομους και λαμβάνουν μέτρα για την ενθάρρυνση της χρήσης των δημόσιων μέσων μεταφοράς.

Το Athens Bike Festival, που διοργανώνεται από τις 19 ως τις 21 Σεπτεμβρίου 2014 στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων, αποτελεί τη μεγαλύτερη μαζική ποδηλατική εκδήλωση στην Ελλάδα. Με σεμινάρια, ομιλίες, παρουσιάσεις, θεματικές εκθέσεις και αρκετές εκπλήξεις, το Athens Bike Festival έχει καταφέρει, με τις 4 προηγούμενες διοργανώσεις του, να βγάλει το ποδήλατο από το «περιθώριο» και να το εντάξει στην καθημερινότητα των κατοίκων της χώρας.

Οι ευρωπαϊκές τοπικές αρχές καλούνται να υπογράψουν τον Χάρτη της Ευρωπαϊκής Εβδομάδας Κινητικότητας και να δημοσιεύσουν τα προγράμματα δράσης τους στην ιστοσελίδα www.mobilityweek.eu. Οι πόλεις που θα προγραμματίσουν μια ολόκληρη εβδομάδα εκδηλώσεων, από τις 16 έως τις 22 Σεπτεμβρίου, θα προτείνουν μόνιμα μέτρα και θα καθιερώσουν μια ημέρα χωρίς αυτοκίνητα, μπορούν να είναι υποψήφιες για το Βραβείο Ευρωπαϊκής Εβδομάδας Κινητικότητας.

(περισσότερα…)

Ας ακούσουμε τη Δανάη κι ας προβληματιστούμε…

Η Δανάη θα μπορούσε να ήταν μαθήτρια μας. Η Δανάη εκπροσώπησε το 6ο ΓΕΛ Καβάλας για το βραβείο καλύτερης εμφάνισης εφημερίδας Λυκείου: «Εντός, Εκτός και Οχι επί τα αυτά», ως νικήτρια του διαγωνισμού των μαθητικών εφημερίδων «ΤΑ ΝΕΑ» (διάβασε περισσότερα http://www.tanea.gr/ellada/article/?aid=4720356).

Η Δανάη κυρίως εκφράζει αυτό που νιώθουν οι περισσότεροι έφηβοι σήμερα! Εμείς, ως εκπαιδευτικοί τι κάνουμε και τι λύσεις δίνουμε, τι παιδεία, αλήθεια προσφέρουμε;

Όπως έλεγε ο Μ. Χατζιδάκις άλλωστε:

Και πρώτα απ’όλα τι εννοούμε λέγοντας παιδεία; Την πληροφορία, την τεχνική, το δίπλωμα εξειδίκευσης που εξασφαλίζει γάμο, αυτοκίνητο κι ακίνητο, με πληρωμή την πλήρη υποταγή του εξασφαλισθέντος ή την πνευματική και ψυχική διάπλαση ενός ελεύθερου ανθρώπου, με τεχνική αναθεώρησης κι ονειρικής δομής, με αγωνία απελευθέρωσης και με διαθέσεις μιας ιπτάμενης φυγής προς τ’άστρα;

Βραβείο Καρλομάγνου: Παράταση υποβολής αιτήσεων του Ετήσιου – Διαγωνισμού για το 2012

Η προθεσμία υποβολής υποψηφιοτήτων για το Ευρωπαϊκό Βραβείο Καρλομάγνου για τη Νεολαία παρατείνεται έως τις 13 Φεβρουαρίου 2012. Αυτό θα δώσει την ευκαιρία σε περισσότερους υποψηφίους να λάβουν μέρος στον πέμπτο διαγωνισμό για το συγκεκριμένο βραβείο. Η διαδικασία υποβολής αιτήσεων είναι απλή και άμεση.

Πρότυπα για τους νέους Ευρωπαίους

Το Ευρωπαϊκό Βραβείο Νεότητας Καρλομάγνος, το οποίο διοργανώνεται από κοινού από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Ίδρυμα του Διεθνούς Βραβείου Καρλομάγνου του Άαχεν, χορηγείται σε προγράμματα ή έργα που πραγματοποιούνται από άτομα μεταξύ 16 και 30 ετών. Τα βραβευμένα προγράμματα ή έργα θα πρέπει να χρησιμεύουν ως πρότυπα για τους νέους που ζουν στην Ευρώπη και προσφέρουν πρακτικά παραδείγματα Ευρωπαίων που ζουν μαζί ως μία κοινότητα. Δραστηριότητες  που έχουν σχέση με ανταλλαγές νέων, καλλιτεχνικά ή διαδικτυακά έργα με Ευρωπαϊκή διάσταση είναι μεταξύ των προγραμμάτων που επιλέγονται.

Συνολικό χρηματικό έπαθλο 10.000 Ευρώ

Στα τρία έργα ή προγράμματα που θα βραβευθούν θα απονεμηθεί το χρηματικό έπαθλο των € 5.000, € 3.000, και €2.000  αντίστοιχα. Οι νικητές θα προσκληθούν επίσης να επισκεφθούν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Οι αντιπρόσωποι και των 27 επιλεγέντων εθνικών σχεδίων θα προσκληθούν στο Άαχεν της Γερμανίας όπου θα γίνει και η τελετή απονομής του Βραβείου στις 15 Μαΐου 2012.

2011 νικητές

Το 2011 το Europe & Me (Η Ευρώπη κι εγώ) από το Ηνωμένο Βασίλειο απέσπασε το πρώτο Ευρωπαϊκό Βραβείο Καρλομάγνου για τη Νεολαία. Το Europe & Me είναι ένα επιγραμμικό περιοδικό με στοιχεία lifestyle που δημιουργήθηκε από νέους Ευρωπαίους για νέους Ευρωπαίους.  Το δεύτερο βραβείο απονεμήθηκε στο  «Balkans Beyond Borders» από την Ελλάδα το οποίο ξεκίνησε το 2009 ως διαγωνισμός ταινιών μικρού μήκους, ο οποίος ολοκληρώθηκε με έναν τελικό που διεξήχθη στο Βελιγράδι.

Σχετικό link

O βασιλιάς (blog) πέθανε, ζήτω ο βασιλιάς (curate)!

Καθώς το Διαδίκτυο πλημμυρίζεται με τα blogs, διάφορα βίντεο, tweets, ενημερώσεις κατάστασης, ειδήσεις, άρθρα και αμέτρητες άλλες μορφές περιεχομένου, η “υπερφόρτωση πληροφοριών” είναι κάτι από το οποίο όλοι φαίνεται να υποφέρουμε. Είναι όλο και πιο δύσκολο να διαλέξουμε ανάμεσα σε όλα τα “πράγματα” εκεί έξω και να κρατήσουμε το καλύτερο, πιο αντάξιο από όλες τις πληροφορίες, ιδίως αν το θέμα είναι εξειδικευμένο. Αν παραδεχτούμε επίσης, ότι η Google έχει σίγουρα τις ελλείψεις της, όταν πρόκειται για την επιμέλεια περιεχομένου και όσο περισσότερο προσπαθεί να ανταποκριθεί σε όλα τα ακροατήρια, τόσο λιγότερο χρήσιμη γίνεται.

Η ζήτηση για την έγκαιρη ενημέρωση, με σχετικό περιεχόμενο, που να είναι ειδικά σχεδιασμένη για τo μοναδικό μας θέμα, έχει δημιουργήσει μια νέα γενιά εργαλείων τα οποία στοχεύουν στο να βοηθήσουν τα άτομα και τις εταιρείες να επιμελούνται περιεχόμενο από το διαδίκτυο και να παραδίδεται με ουσιαστικό τρόπο. Αυτά η νέα σειρά εργαλείων από τα πιο απλά, τις εφαρμογές ειδικού τύπου, όπως aggregators μέσων κοινωνικής δικτύωσης και των μηχανών αναζήτησης, ως τις πιο σύνθετες, πλήρως ανεπτυγμένες λύσεις δημοσίευσης για τους οργανισμούς.

Παρατίθεται μια σύντομη ματιά σε πάνω από 30 εργαλεία επιμέλειας περιεχομένου (ως επί το πλείστον δωρεάν, καθώς επίσης και μερικά επαγγελματικά εργαλεία) που θα σας βοηθήσουν να βρείτε στο σωρό του ορυχείου των πληροφοριών σας για να βρείτε τα διαμάντια. Κάθε εργαλείο που αναφέρεται παρακάτω έχει μοναδικές δυνατότητες και κανένα δεν είναι ακριβώς όπως κάθε άλλο. Είτε απλά ψάχνετε για να αυξήσετε με κάποια δωρεάν εργαλεία το προσωπικό σας blog, ή σκέφτεστει σοβαρά μια πλατφόρμα επιμέλειας περιεχομένου για το σχολείο σας, είναι πιθανό να βρείτε μια χρήσιμη λύση στον κατάλογο που ακολουθεί (περιγραφή στα Αγγλικά από την πηγή εύρεσης και μετάφρασης του άρθρου: http://www.webadvantage.net).

Κατά την ταπεινή μου άποψη, όπως λέει κι ο τίτλος της ανάρτησης: το blog πεθαίνει, ζήτω το curating… (περισσότερα…)

Διαστημικές Καταιγίδες και Σέλας

του Διονύση Π. Σιμόπουλου, διευθυντή Ευγενιδείου Πλανηταρίου

Όπως είναι γνωστό τα διάφορα καιρικά φαινόμενα και οι καταιγίδες συμβαίνουν στο κατώτερο στρώμα της γήινης ατμόσφαιρας, την τροπόσφαιρα, η οποία εκτείνεται μέχρι ύψους 11 περίπου χιλιομέτρων πάνω από την γήινη επιφάνεια. Καιρικά όμως φαινόμενα έχουμε και στο Διάστημα! Ο διαστημικός φυσικά καιρός και οι ηλιακές λεγόμενες καταιγίδες δεν μοιάζουν με τις γήινες καταιγίδες είναι όμως εξ ίσου ενδιαφέροντα φαινόμενα τα οποία βρίσκονται στην κορυφή του επιστημονικού ενδιαφέροντος πολλών νέων αστρονόμων και συνδέονται άμεσα με την δραστηριότητα του Ήλιου και των εκλάμψεων.

Με τις εκρήξεις των εκλάμψεων τρισεκατομμύρια τόνοι πλάσματος εκπέμπονται στο Διάστημα από ορισμένες κυρίως περιοχές της ηλιακής ατμόσφαιρας που ονομάζονται τρύπες του στέμματος σχηματίζοντας έτσι τον ηλιακό άνεμο που κινείται με μέση ταχύτητα 400 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο, αν και η ταχύτητά του μπορεί να φτάσει ακόμη και τα 800 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο. Σ’ αυτά τα φαινόμενα οφείλεται και η εμφάνιση των «μαγνητικών καταιγίδων» που χτυπάνε την Γη μας κατά καιρούς. Τα φορτισμένα σωματίδια από τον Ήλιο φτάνουν στη Γη μας σε τέσσερις περίπου ημέρες μετά από ένα ταξίδι 150.000.000 χιλιομέτρων. Ευτυχώς, όμως, για ‘μάς η Γη μας προστατεύεται από μια τεράστια μαγνητόσφαιρα, που δημιουργείται από το μαγνητικό της πεδίο και λειτουργεί σαν ασπίδα ενάντια στον ηλιακό άνεμο και τα φορτισμένα σωματίδιά του τα οποία, όταν φτάσουν στη Γη, αποκρούονται από την μαγνητόσφαιρα και κατευθύνονται προς τους μαγνητικούς πόλους της Γης. Εκεί αιχμαλωτίζονται και εξαναγκάζονται να μεταπηδάνε από την μια πολική περιοχή στην άλλη επιταχυνόμενα συγχρόνως σχεδόν στην ταχύτητα του φωτός.

Μ’ αυτή την ταχύτητα συγκρούονται με τα ανώτερα στρώματα της γήινης ατμόσφαιρας, και τα φορτισμένα σωματίδια που είναι εγκλωβισμένα εκεί κι έτσι τα σωματίδια του ηλιακού ανέμου, που γεννήθηκαν στα έγκατα του Ήλιου, διοχετεύουν τελικά την ενέργειά τους πάνω από τους πόλους του πλανήτη μας. Η αλληλεπίδραση του ηλιακού ανέμου και του γήινου μαγνητικού πεδίου είναι ο λόγος για την εμφάνιση του ωραιότερου από τα παιχνίδια της φύσης όταν σχηματίζουν τις μυστηριώδεις φωτεινές παραστάσεις που αποτελούν το βόρειο και το νότιο Σέλας σε ύψος που κυμαίνεται από 100 έως 1.000 χιλιόμετρα.

Τα διάφορα χρώματα που παρατηρούμαι στο Σέλας εξαρτώνται από τα χημικά στοιχεία της ιονόσφαιρας με τα οποία συγκρούονται τα φορτισμένα ηλεκτρόνια από τον Ήλιο. Η όλη αυτή διαδικασία γίνεται με έναν αρκετά πολύπλοκο τρόπο που ακόμη και σήμερα δεν είναι πλήρως κατανοητός αν και η αρχή της διαλεύκανσής του άρχισε πριν από 150 περίπου χρόνια. Στα μέσα του 19ου αιώνα ανακαλύφτηκε, δηλαδή, ότι όταν διοχετεύαμε ηλεκτρικό ρεύμα μέσα σ’ ένα σωλήνα που περιείχε κάποιο αέριο μπορούσαμε να δημιουργήσουμε μία αναλαμπή με το φασματικό χρώμα που είναι χαρακτηριστικό του δεδομένου αυτού αερίου. Με βάση αυτή την ιδιότητα έχουμε σήμερα τις λάμπες φθορισμού και τις φωτεινές επιγραφές νέον.

Αυτό που συμβαίνει σ’ αυτή την περίπτωση είναι ότι τα ηλεκτρόνια του ηλεκτρικού ρεύματος συγκρούονται με τα άτομα που αποτελούν το αέριο και μ’ αυτόν τον τρόπο τα «αναστατώνουν». Η τάση όμως που έχουν τα άτομα αυτά είναι να επανέλθουν όσο το δυνατόν πιο γρήγορα στην προηγούμενη σταθερή τους κατάσταση και για να το επιτύχουν αποβάλουν μέρος της ενέργειας που πήραν από την σύγκρουσή τους με τα ηλεκτρόνια. Η αποβολή της πρόσθετης αυτής ενέργειας παίρνει ένα συγκεκριμένο χρώμα που είναι χαρακτηριστικό για κάθε χημικό στοιχείο. Το Σέλας, λοιπόν, δημιουργείται με τον ίδιο τρόπο όταν τα ηλεκτρόνια που προέρχονται από τον ηλιακό άνεμο συγκρούονται με τα αέρια των ανώτερων στρωμάτων της γήινης ατμόσφαιρας. Είναι το ίδιο δηλαδή που συμβαίνει και στην περίπτωση της τηλεοπτικής μας οθόνης όπου μία ροή ηλεκτρονίων χτυπάει την οθόνη σχηματίζοντας τις διάφορες τηλεοπτικές εικόνες.

Το Σέλας είναι ένα μόνιμο χαρακτηριστικό της γήινης μαγνητόσφαιρας, έστω κι αν οι περισσότεροι από ‘μάς δεν μπορούμε να το δούμε πάντα αφού χρειάζεται να βρισκόμαστε στο κατάλληλο μέρος και να υπάρχουν και οι κατάλληλες συνθήκες για να το παρακολουθήσουμε. Οι διαστημοσυσκευές όμως μας το δείχνουν σαν δύο δίδυμα φωτοστέφανα τα οποία περιβάλουν τους δύο μαγνητικούς πόλους της Γης, πάνω από τη Θούλη της Γροιλανδίας και το Βοστόκ της Ανταρκτικής. Λάμπουν αμυδρά και αναδεύονται νωχελικά με μία «φωσφορίζουσα» λάμψη, ενώ το πλάτος του «στεφανιού» είναι πολύ μεγαλύτερο και εντονότερο προς την νυχτερινή πλευρά της Γης. Είναι η θεαματική και ορατή ένδειξη της τεράστιας ποσότητας ηλεκτρικού ρεύματος που διαπερνάει την ατμόσφαιρα με ισχύ εκατομμυρίων μεγαβάτ ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας που πολλές φορές ξεπερνάει την ηλεκτρική ενέργεια που παράγει ολόκληρη η Ευρώπη.

Από τη βόρεια Νορβηγία το φαινόμενο παρατηρείται σε καθημερινή σχεδόν βάση, ενώ στις νότιες περιοχές της χώρας είναι εμφανές αρκετές φορές κάθε μήνα. Στις χώρες της βόρειας Ευρώπης η εμφάνισή του περιορίζεται σε μία περίπου φορά κάθε μήνα, και στη περιοχή της Μεσογείου δεν το βλέπουμε παρά μερικές μόνο φορές κάθε αιώνα, αφού η συνηθισμένη του εμφάνιση περιορίζεται σε μία ζώνη 2.500 χιλιομέτρων γύρω από τους μαγνητικούς πόλους. Μερικές όμως φορές, όταν ο Ήλιος είναι ιδιαίτερα δραστήριος και κάτω από πολύ καλές συνθήκες στην γήινη μαγνητόσφαιρα, το Σέλας μπορεί να φανεί ακόμη και πάνω από το Κάιρο, όπως συνέβη το 1872, ή πάνω από τη Σιγκαπούρη και τη Τζακάρτα, όπως έγινε το 1909.

Μία από τις πιο έντονες εμφανίσεις του παρατηρήθηκε το βράδυ της 1ης Σεπτεμβρίου 1859 όταν ένα κοκκινωπό Σέλας απλώθηκε πάνω από τα δύο τρίτα της Γης μας. Ακόμη και στην Κούβα οι κάτοικοι το είδαν να φτάνει στο κέντρο του ουρανού τους. Μερικές ώρες νωρίτερα μάλιστα είχε παρατηρηθεί η εκτόξευση μιας τεράστιας έκλαμψης από τον Ήλιο που έγινε ορατή ακόμη και με γυμνό μάτι. Αλλά και η περίοδος που διανύουμε, αρχής γενομένης στα μέσα του 19ου αιώνα, θεωρείται ιδιαίτερα ενεργή και παρομοιάζεται με τις τέσσερις ενεργές προηγούμενες περιόδους τον 15ο, τον 12ο, και τον 7ο αιώνα μ. Χ. καθώς επίσης και τον 1ο αιώνα π.Χ. Αντίθετα μεταξύ του 1650 και του 1720 (Maunder Minimum) η εμφάνιση του Σέλαος ήταν πολύ περιορισμένη.

Φυσικά καμιά περιγραφή, όσο γλαφυρή κι αν είναι, και καμιά φωτογραφία δεν μπορεί να αποδώσει πλήρως τα πολύμορφα σχήματα, τις αποχρώσεις και το συνολικό υπερθέαμα που παρουσιάζεται στα έκθαμβα μάτια του άμεσου θεατή. Γι’ αυτό άλλωστε η εμφάνιση του Σέλαος στον ουρανό ήταν ανέκαθεν για τους καλλιτέχνες πηγή ανεξάντλητης έμπνευσης, ενώ για τους απλούς ανθρώπους ήταν, και είναι, αντικείμενο απέραντου θαυμασμού και δέους. Δια μέσου των αιώνων ορισμένοι λαοί το έβλεπαν ως προσωποποίηση «χαρούμενων χορευτών», ενώ οι Βίκινγκ το θεωρούσαν ως αντανάκλαση των ασπίδων που κρατούσαν οι έφιππες Βαλκυρίες. Οι Ρωμαίοι ονόμαζαν το φαινόμενο αυτό «pluvia sanguinea» ή «βροχή αίματος». Ακόμη και ο Αριστοτέλης (384-322 π.Χ.) φαίνεται ότι είχε παρατηρήσει μία τέτοια εμφάνιση το 344 π.Χ. και το παρομοίασε με φλόγες στον ουρανό, ενώ ακόμη νωρίτερα ο Αναξιμένης (570-500 π.Χ.) και ο Ξενοφάνης (560-470 π.Χ.) είχαν προσπαθήσει να μελετήσουν το ίδιο φαινόμενο με επιστημονικό τρόπο δίνοντάς του μία φυσική εξήγηση. (περισσότερα…)

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση