Αρχική » κοινωνικά δίκτυα (Σελίδα 2)
Αρχείο κατηγορίας κοινωνικά δίκτυα
Εορτολόγιο
- ΣΗΜΕΡΑ 19/10/2024 : ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ, ΦΙΛΗΞ 19/10/2024Κλεοπάτρα, Πάτρα, Πατρούλα, Πατρίτσα, Κλειώ, Φίληξ, Φήλιξ, Φίληκας, Φίληξα, Φιλήκη
Vuvox: διαδικτυακό εργαλείο δημιουργίας παρουσιάσεων με μορφή κολλάζ
Το vuvox είναι ένα από τα πολλά, ενδιαφέροντα και δωρεάν, διαδικτυακά εργαλεία που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να δημιουργήσουμε εντυπωσιακές διαδραστικές ιστορίες/ παρουσιάσεις -με μορφή κολλάζ και slideshows εικόνων.
Είναι αρκετά απλό στη χρήση, ειδικά λαμβάνοντας υπόψη και τις δυνατότητες που μας παρέχει.
Συνοπτικές πληροφορίες:
Για να το χρησιμοποιήσουμε, θα πρέπει αρχικά, όπως συμβαίνει και στα περισσότερα διαδικτυακά εργαλεία, να δημιουργήσουμε λογαριασμό. Στη συνέχεια μπορούμε, εντελώς δωρεάν, να αφηγηθούμε μια ιστορία, να κατασκευάσουμε τις δικές μας παρουσιάσεις και τα δικά μας κολλάζ.
Στην αρχική σελίδα υπάρχουν τρεις καρτέλες (tabs): «Δημιουργία» (create), «Το υλικό μου» (myStuff) και «Εξερεύνηση» (explore).
Επιλέγοντας «Δημιουργία» (create) μας προσφέρονται τρεις (3) επιλογές:
– «Express»: Για εύκολη δημιουργία slideshows επιλέγοντας ένα από τα διαθέσιμα στυλ παρουσίασης που διαθέτει. Το μόνο που χρειάζεται είναι να «ανεβάσουμε» τα αρχεία που θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε (ή/και να τα συνδέσουμε με κοινωνικά δίκτυα όπως π.χ. το flickr ή το Picassa όπου ανεβάζουμε τις φωτογραφίες μας -συνδυάζοντας διαφορετικές πηγές δημιουργώντας, παράλληλα, νέο πρωτότυπο υλικό).
– «Studio»: Η επιλογή αυτή μας προσφέρει περισσότερες δυνατότητες παραμετροποίησης σε σχέση με την προηγούμενη. Τη χρησιμοποιούμε αφού έχουμε εξοικειωθεί με το vuvox.com (μέσω της επιλογής «Express»).
Τα slideshows που δημιουργούνται με τη χρήση των επιλογών «Express» και «Studio» μπορούμε να τα ενσωματώσουμε σε δικτυακούς τόπους, σε ιστολόγια, στο φατσοβιβλίο αλλά και να τα χρησιμοποιήσουμε στην τρίτη επιλογή «Collage» που μας προσφέρει η καρτέλα «Δημιουργία» (create).
– «Collage»: Η πιο ενδιαφέρουσα επιλογή της εφαρμογής που μπορεί να ενσωματώσει και τις προηγούμενες δύο. Μπορούμε να συνδυάσουμε βίντεο, ήχους, κείμενα και εικόνες. Η εισαγωγή τους γίνεται με εύκολο τρόπο, ενώ υπάρχει η δυνατότητα μετακίνησης, περιστροφής και αλλαγής μεγέθους. Στις εικόνες μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την επιλογή «περικοπή» (crop out) δημιουργώντας νέες εκδόσεις αυτών που αποθηκεύονται σε διαφορετικό σημείο και μπορούν να χρησιμοποιηθούν στο «Collage». Στο δε κολάζ υπάρχει και η δυνατότητα προσθήκης «θερμών σημείων» (hot spots) τα οποία θα συνδέονται με αναδυόμενα παράθυρα (pop up) που θα περιέχουν επιπλέον πολυμεσικό υλικό.
Τι μπορούμε να κάνουμε με το πρόγραμμα:
Να παρουσιάσουμε π.χ.:
– το υλικό του υπολογιστή. Μπορείτε να φωτογραφίσετε τμήματα του υλικού του υπολογιστή σας, να επεξεργαστείτε τις φωτογραφίες και να τις τοποθετήσετε κατάλληλα -δημιουργώντας διευκρινιστικά hot spots με πληροφορίες για κάθε τμήμα του υλικού του υπολογιστή.
– τα μουσεία που επισκεφτήκαμε (Βυζαντινό, Αρχαιολογικό, Ακρόπολης…), τη Βουλή των Ελλήνων κ.α. Οι μαθητές φωτογραφίζουν π.χ. έργα τέχνης του μουσείου που επισκέφτηκαν, όπου αυτό επιτρέπεται, ή/και βρίσκουν πληροφορίες από το διαδίκτυο. Στη συνέχεια, για καθένα από αυτά, δημιουργούν hot spots με πληροφορίες π.χ. για το δημιουργό τους, την εποχή τους και την τεχνοτροπία τους.
– τον εαυτό μας. Κάθε μαθητής φτιάχνει ένα slideshow συνδυάζοντας τις εικόνες που τον εκφράζουν με την αγαπημένη του μουσική προκειμένου να αυτό-παρουσιαστεί.
– το αγαπημένο μας παιχνίδι στο διαδίκτυο, την αγαπημένη μας ταινία, η το βιβλίο (αν και για κάτι τέτοιο είναι καλύτερο το glogster)
Πληροφορίες χρήσης του στο παρακάτω βίντεο:
Web 2.0 εργαλεία. Γρήγορος οδηγός παρώθησης χρήσης…
αν και δεν είναι όλα ρόδινα….
Παρά τα προβλήματα των νέων εργαλείων
(moodle: με τις διάφορες αναβαθμίσεις που δημιουργούν προβλήματα σε συνδέσεις, χάσιμο πληροφοριών, συζητήσεων και δυσλειτουργιών σε π.χ. hotpotatoes, ning: από δωρεάν σε υπηρεσία με πληρωμή –κάτι που έκανε και το moodlehub από 01/01/2012 –αν και δεν διέκοψε ακόμα την πρόσβαση, με αποτέλεσμα να ψάχνουμε να βρούμε νέο χώρο για τα μαθήματα που υπάρχουν εκεί ώστε να μην χαθούν όλες οι εργασίες και οι συζητήσεις των μαθητών, προγράμματα που παρουσιάζουν προβλήματα λειτουργίας κατά καιρούς (wallwisher) ή/και διαγράφουν κωδικούς και αρχεία αν δεν τα χρησιμοποιήσει κάποιος για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα (kobbu), προγράμματα που σταματούν τελείως τη λειτουργία τους (PlayCrafter)…)
τα web2.0 εργαλεία είναι πολύ σημαντικά στην εκπαίδευση μιας και δίνουν τη δυνατότητα, μεταξύ άλλων, να γίνουν οι μαθητές μας δημιουργοί νέου υλικού, αναπτύσσοντας το δικό τους διαδικτυακό υλικό –ατομικά ή/και συνεργατικά, και να εξοικειωθούν με νέες δεξιότητες, μαθαίνοντας παράλληλα πώς να μαθαίνουν.
Η παρακάτω παρουσίαση είναι ένας γρήγορος οδηγός για να βοηθήσει τους εκπαιδευτικούς να ξεκινήσουν να χρησιμοποιούν το Web 2.0. Το βρήκα αρκετά καλό, και διαφορετικό από αντίστοιχες παρουσιάσεις, με πολύ ενδιαφέρουσες αναλογίες.
Sploder: Δημιουργίες μαθητών
Στη σελίδα http://goa56tk.wikispaces.com/Sploder μπορείτε να δείτε παιχνίδια που έχουν φτιάξει μαθητές του σχολείου μας.
Οι εργασίες των μαθητών είναι προαιρετικές και συμπληρωματικές για την ενότητα του προγραμματισμού, μιας και το προγραμματιστικό περιβάλλον που διαθέτουμε τη στιγμή αυτή στο σχολείο μας δεν έχει μεγάλες δυνάτοτητες δημιουργίας γραφικών, που θα μπορούσαν να έλξουν το ενδιαφέρον των μαθητών.
Πέρα από τα παιχνίδια που μπορείτε να δοκιμάσετε, έχει δημιουργηθεί από μαθητή του σχολείου και βίντεο που εξηγεί το πώς κάποιος μπορεί να δημιουργήσει δικό του παιχνίδι στο sploder, ενώ υπάρχει και συνοπτική περιγραφή των βημάτων που κάποιος πρέπει να ακολουθήσει για να δημιουργήσει και να ελέγξει το παιχνίδι του, πριν το «ανεβάσει» στο διαδίκτυο. Δείτε τα 🙂
Μαθητές δημιουργοί που μοιράζονται τις γνώσεις τους με άλλους. Μπράβο τους.
Wiki: εναλλακτικός τρόπος χρήσης
Το wiki είναι μια υπηρεσία η οποία έχει γίνει ευρέως γνωστή και χρησιμοποιείται με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους.
Ένας από αυτούς χρησιμοποιήθηκε για να καλύψει ανάγκες της σχολικής μας μονάδας.
Στο σχολείο μας υπάρχουν αρκετοί μαθητές οι οποίοι δεν έχουν ως μητρική γλώσσα τα ελληνικά. Κάποιοι τα γνωρίζουν καλά και κάποιοι άλλοι δυσκολεύονται –ειδικά σε θεωρητικές έννοιες.
Αυτό που παρουσιάζεται στη σελίδα της τρίτης τάξης ( http://goa56tk.wikispaces.com/ITclassC) για την πρώτη ενότητα του βιβλίου, είναι, συνοπτικά, το εξής:
Απαντήσεις σε θεωρητικές ερωτήσεις του 1ου κεφαλαίου της 1ης ενότητας της Πληροφορικής Γ’ Γυμνασίου καθώς και οι μεταφράσεις τους σε γλώσσες τις οποίες οι μαθητές γνωρίζουν καλύτερα. Όλα τα παραπάνω πραγματοποιήθηκαν από μαθητές του σχολείου μας με στόχο την κατανόηση εννοιών αλλά και την υποστήριξη των συμμαθητών τους.
Συγκεκριμένα: Ομάδες μαθητών είχαν ως παραδοτέο τους τη βέλτιστη, κατά τη γνώμη της ομάδας τους, απάντηση σε θεωρητικές ερωτήσεις του βιβλίου της 1ης ενότητας της Γ’ τάξης Πληροφορικής Γυμνασίου. Αυτές τις ερωτήσεις/απαντήσεις άλλες ομάδες μαθητών τις μετέφραζαν στη γλώσσα που γνώριζαν καλύτερα. Το τελικό αποτέλεσμα, ο αρχηγός ή ο υπαρχηγός της κάθε ομάδας -που είχε οριστεί από τα ίδια τα μέλη των ομάδων τους, το ανέβαζε στη σελίδα. Για να το πετύχουν αυτό, έπρεπε να λύσουν οι ίδιοι οι μαθητές προβλήματα όπως: που θα γίνονταν οι συναντήσεις τους για να συζητήσουν/συμφωνήσουν τις απαντήσεις ή/και μεταφράσεις που έπρεπε να κάνουν, πότε θα συναντιόντουσαν, ποιους θα ρωτούσαν για βοήθεια, ποια ηλεκτρονικά λεξικά θα τους βοηθούσαν στο έργο τους…
Με τον τρόπο αυτό οι μαθητές αντιμετώπισαν την ενότητα του βιβλίου, σχετικά με τον αλγόριθμο και την έννοια του προβλήματος, βιωματικά -προσπαθώντας να επιλύσουν το πρόβλημα το οποίο είχαμε συναποφασίσει. Έπρεπε δε να συντονιστούν μεταξύ τους ώστε να έχουν τα παραδοτέα τους σε συγκεκριμένες ημερομηνίες –πριν από το διαγώνισμα τριμήνου. Ένας από τους στόχους ήταν και το να μπορέσουν οι μαθητές να προετοιμαστούν έχοντας διαβάσει και τις μεταφράσεις των συμμαθητών τους στη γλώσσα τους –αν και τις περισσότερες φορές συμμετείχαν στην ομάδα έχοντας έρθει ήδη σε επαφή με τις θεωρητικές έννοιες – προσεγγίζοντας και κατακτώντας τη νέα γνώση, αφού η μάθηση προϋποθέτει την κατανόηση και αυτή οικοδομείται και ενισχύεται με βάση τις ενέργειες των χρηστών.
Το τελικό αποτέλεσμα είναι μια σελίδα “στήλη της Ροζέτας” η οποία αποτελεί ένα ανοικτό, με περιθώρια βελτίωσης, επαναχρησιμοποιήσιμο υλικό, που βοηθά στην εξασφάλιση της αυθεντικότητας στη μαθησιακή διδασκαλία.
«Υπολογιστικό νέφος» αντί μηχανογραφικά συστήματα
ΤΟ CLOUD COMPUTING ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΤΟΣΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΟΣΟ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΑ ΟΦΕΛΗ
Πριν από το Facebook και το Google -πριν και από το Ιντερνετ ακόμα- επιστήμονες του ΜΙΤ είχαν οραματιστεί κάτι που ονόμασαν «the computer utility» (ωφέλιμος υπολογιστής). «Οι υπολογιστές μια μέρα μπορεί, σαν την τηλεφωνία, να αποτελέσουν μια υπηρεσία κοινής ωφέλειας» είχε πει ο καθηγητής Τζον Μακάρθι σε μια εκδήλωση του ΜΙΤ το 1961. «Ο κάθε συνδρομητής θα πληρώνει ανάλογα με τη χρήση που κάνει, όμως θα έχει πρόσβαση σε όλες τις γλώσσες προγραμματισμού που χαρακτηρίζουν τα πολύ μεγάλα συστήματα…
Η θέση των μεγάλων εταιρειών (Google, ebay, Amazon, Microsoft κ.ά.) σε σχέση με το «υπολογιστικό νέφος» που κυριαρχεί σήμερα στο διαδίκτυο. Συγκεκριμένοι συνδρομητές μπορεί να προσφέρουν υπηρεσίες σε άλλους συνδρομητές… Το λεγόμενο computer utility μπορεί να γίνει η βάση ενός νέου, πολύ σημαντικού, κλάδου».
Με αυτά τα λόγια θεωρείται πως προέβλεψε ο Μακάρθι το υπολογιστικό νέφος (cloud computing) που κυριαρχεί σήμερα στο Διαδίκτυο. Αντί να επενδύουν σε πολυδάπανα και ογκώδη συστήματα υπολογιστών, εταιρείες, ιδιώτες ακόμα και κυβερνήσεις μπορούν πλέον να μοιράζονται μια κοινή υποδομή που παρέχει κάποιος εξειδικευμένος πάροχος. Η υποδομή αυτή αποτελείται από εναλλάξιμα τμήματα τα οποία προσφέρουν υπολογιστική ισχύ, αποθήκευση τεράστιου όγκου δεδομένων και ψηφιακές επικοινωνίες.
Σε περίπτωση που ένα τμήμα παρουσιάσει πρόβλημα στη λειτουργία του, τα προγράμματα και τα δεδομένα μεταφέρονται αυτόματα σε κάποιο άλλο, διασφαλίζοντας έτσι, μέσω της αυτόματης ανάκαμψης, την ομαλή λειτουργία του συστήματος. Εν ολίγοις, το υπολογιστικό νέφος είναι φθηνότερο και αποδοτικότερο από τα μεμονωμένα μηχανογραφικά συστήματα.
Το υπολογιστικό νέφος έχει χτιστεί πάνω στην ιδέα του utility computing του Μακάρθι. Ο όρος «νέφος» πηγάζει από τη γραφική αναπαράσταση του συστήματος που θυμίζει σύννεφο. Σαν «νέφος» αναπαρίσταται ένα απομακρυσμένο σύνολο υπηρεσιών το οποίο χρησιμοποιεί ένας οργανισμός, χωρίς ωστόσο να εμπλέκεται στην ενδότερη λειτουργία του.
Το ίδιο συμβαίνει με όλες τις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας, όπως το ηλεκτρικό ρεύμα και η τηλεφωνία, εξ ου και ο όρος «ωφέλιμος υπολογιστής» του Μακάρθι. Οπως με το ηλεκτρικό ρεύμα, που δεν χρειάζεται να σου ανήκει η γεννήτρια για να το χρησιμοποιείς -χρησιμοποιείς την πρίζα και χρεώνεσαι ανάλογα με το πόσο καταναλώνεις.
Η χρήση υπολογιστικών δυνατοτήτων που βρίσκονται σε ένα «νέφος» απομακρυσμένων δικτύων είναι γνώριμη σε όσους χρησιμοποιούν υπηρεσίες ηλεκτρονικού ταχυδρομείου όπως το Gmail και υπηρεσίες αποθήκευσης και διαχείρισης φωτογραφιών όπως το Flickr.
Παρά το μειωμένο κόστος και τις αυξημένες δυνατότητες που προσφέρει, πολλές επιχειρήσεις αποφεύγουν το «νέφος», επειδή νιώθουν πως τα δεδομένα τους είναι εκτεθειμένα όταν βρίσκονται σ’ αυτό. Υπάρχουν πρόσφατες περιπτώσεις διαρροής αρχείων και απώλειας δεδομένων, με χαρακτηριστικές περιπτώσεις στις υπηρεσίες της Google και της Amazon.
Ομως οι οργανισμοί που διαχειρίζονται τα δικά τους δεδομένα έχουν αντίστοιχες και συχνότερες διακοπές στη λειτουργία των πληροφορικών τους συστημάτων -που συνήθως διαρκούν μερικές ώρες κάθε φορά και δεν έχουν τις ίδιες δυνατότητες αυτόματης ανάκαμψης.
Ο λόγος που πολλές εταιρείες αποφεύγουν το υπολογιστικό νέφος είναι ίσως τελικά περισσότερο ψυχολογικός παρά πρακτικός. Οι εταιρείες νιώθουν ανασφάλεια όταν αναθέτουν τον έλεγχο των δεδομένων τους σε έναν εξωτερικό συνεργάτη. Σε μια σχετική έρευνα που έγινε τον Μάρτιο, τα περισσότερα στελέχη εταιρειών που ερωτήθηκαν απάντησαν πως ιδανικά θα προτιμούσαν να χρησιμοποιούν ιδιωτικά «νέφη».
Τα ιδιωτικά νέφη έχουν ακριβώς την ίδια λειτουργία για τους χρήστες, όμως τα διαχειρίζονται οι ίδιες οι εταιρείες και όχι ένας εξωτερικός πάροχος όπως η Amazon. Ομως η εγκατάσταση ενός ιδιωτικού νέφους δεν είναι απλή υπόθεση, απαιτεί ανάλογες πολυδάπανες υποδομές, αλλά το κόστος βαρύνει μία μόνο εταιρεία, η οποία δεν θα μπορέσει ποτέ να αποσβέσει την επένδυσή της πουλώντας το προϊόν σε πελάτες. Το ιδιωτικό νέφος έχει νόημα μόνο αν ο οργανισμός που το χρησιμοποιεί αριθμεί δεκάδες χιλιάδες υπαλλήλους ή τα δεδομένα του είναι τόσο απόρρητα -όπως στρατιωτικά έγγραφα ή χρηματοπιστωτικές συναλλαγές- που δεν γίνεται να βρίσκονται κοντά στο Διαδίκτυο.
Ενας από τους ελάχιστους τομείς όπου το υπολογιστικό νέφος είναι κατώτερο των εσωτερικών πληροφορικών συστημάτων είναι οι εφαρμογές γραφείου, όπως προγράμματα επεξεργασίας κειμένου, φύλλα εργασίας, λογισμικό παρουσιάσεων και ηλεκτρονικά ημερολόγια.
Εταιρείες όπως η Google και η Microsoft προσφέρουν εφαρμογές γραφείου που λειτουργούν μέσω του νέφους, όμως οι παραδοσιακές εκδόσεις παραμένουν ταχύτερες, πιο ευέλικτες και ευκολότερες στη χρήση. Επίσης μπορούν να λειτουργήσουν χωρίς σύνδεση στο Διαδίκτυο, που σημαίνει πως οι υπάλληλοι μπορούν να εργαστούν μέσω του φορητού τους υπολογιστή μακριά από το γραφείο.
Παρά τις όποιες αμφιβολίες και δισταγμούς υπάρχουν, η αλήθεια είναι πως κάθε εταιρεία που τα γραφεία και οι υπάλληλοί της έχουν πρόσβαση στο Ιντερνετ χρησιμοποιεί κάποια υπηρεσία που βασίζεται στο υπολογιστικό νέφος. Το ζήτημα είναι πως η γενικότερη μηχανογραφική λειτουργία των σύγχρονων εταιρειών έπρεπε να βασίζεται περισσότερο σ’ αυτό, εκμεταλλευόμενη τις οικονομίες κλίμακας που προσφέρει, τη δυναμική και την ευελιξία του.
Πηγή: enet
Αρκετά ενδιαφέρον άρθρο. Τα ζητήματα ασφάλειας, διαθεσιμότητας και απόδοσης των παρεχόμενων υπηρεσιών, όμως, είναι αρκετά σημαντικά ενώ, όπως αναφέρεται και στο άρθρο, υπάρχουν εφαρμογές που το υπολογιστικό νέφος είναι “κατώτερο των εσωτερικών πληροφοριακών συστημάτων, π.χ. εφαρμογές γραφείου”.
Κλινική για εθισμένους στην πληροφορία
Η πληροφορία είναι δύναμη, αλλά ο συνεχής βομβαρδισμός μας με πληροφορίες μπορεί να βλάψει την υγεία μας.
Αυτό είναι το σκεπτικό μιας ασυνήθιστης έκθεσης στο Μουσείο Επικοινωνίας της Βέρνης, η οποία προτείνει στους επισκέπτες μια «κλινική για τους εθισμένους στην πληροφορία».
Στόχος της έκθεσης είναι, κυρίως, να κάνει τον κόσμο να συνειδητοποιήσει το βαθμό στον οποίο βάλλεται καθημερινά από χιλιάδες πληροφορίες -τηλεόραση, ραδιόφωνο, Ιντερνετ, έντυπα μέσα ενημέρωσης, e-mail κ.λπ.-, να δώσει συμβουλές για τη διαχείριση του τεράστιου αυτού όγκου δεδομένων και να προτείνει ιδέες χαλάρωσης και απεμπλοκής από τον κύκλο της συνεχούς ροής πληροφοριών. Η έκθεση είναι διαδραστική και ο επισκέπτης καλείται κατ’ αρχάς ν’ απαντήσει σε διάφορες ερωτήσεις που δείχνουν αν και κατά πόσο οι πολλές πληροφορίες τού δημιουργούν άγχος, κόπωση και αδυναμία αντίδρασης. Εν συνεχεία, κι εφόσον κριθεί ότι υπάρχει ανάγκη, κατευθύνεται προς διαφορετικούς χώρους της «κλινικής» για διαφορετικές «θεραπείες» που περιλαμβάνουν από απλές οδηγίες για την αποτελεσματικότερη διαλογή των ηλεκτρονικών μας μηνυμάτων μέχρι τεχνικές χαλάρωσης και διαλογισμού ή, σε ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα, «μια βόλτα στη φύση».
Κανονικά, επισημαίνει η διευθύντρια του Μουσείου, Ζακλίν Στράους, η πληροφορία και η επικοινωνία είναι πηγή ενημέρωσης κι ευχαρίστησης, όμως στις μέρες μας βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια πλημμύρα πληροφοριών που μπορεί να μας πνίξει. Δεν πρέπει ωστόσο να ξεχνάμε, καταλήγει, «ότι δεν είμαστε μόνο θύματα αλλά και ένοχοι» αυτής της κατάστασης, καθώς όλοι μας παράγουμε καθημερινά πάμπολλες πληροφορίες.
Πηγή: enet
Επίσης, ενδιαφέρον είναι και το άρθρο σχετικά με τον εθισμο στο διαδίκτυο εδώ, από όπου αντιγράφηκε και η παραπάνω εικόνα.
«Κοινωνικά ρομπότ» σε μαζική υποκλοπή δεδομένων από το Facebook
Τορόντο, Καναδάς
Κακόβουλα προγράμματα που δημιούργησαν προφίλ στο Facebook υποδυόμενα τους ανθρώπους κατάφεραν να υποκλέψουν πολύτιμα προσωπικά δεδομένα από χιλιάδες «φίλους» τους, προειδοποιούν οι Καναδοί ερευνητές που σχεδίασαν το πείραμα.
Η ερευνητική ομάδα στο Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολούμπια δημιούργησε «κοινωνικά ρομπότ», ή socialbot, όμοια με αυτά που χρησιμοποιούνται ήδη από κυβερνοεγκληματίες για τη συλλογή προσωπικών δεδομένων, με στόχο την απάτη ή την πώλησή τους στη μαύρη αγορά.
Οι υπεύθυνοι του Facebook εκφράζουν επιφυλάξεις για τη μεθοδολογία της έρευνας, δηλώνουν όμως ότι θα λάβουν τα συμπεράσματά της υπόψη για την αναβάθμιση των συστημάτων ασφάλειας.
Διαβάστε την έρευνα!
Ψεύτικα προφίλ
Σε δημοσίευση που έχει γίνει δεκτή για παρουσίαση σε συνέδριο για την ασφάλεια των υπολογιστών, οι ερευνητές εξηγούν πώς απελευθέρωσαν 102 κοινωνικά ρομπότ σε διάστημα οκτώ εβδομάδων. Υπακούοντας τις εντολές ενός κεντρικού λογισμικού ελέγχου, τα bot δημιουργούσαν τα δικά τους προφίλ στο Facebook στα οποία εμφανίζονταν ψεύτικα ονόματα και φωτογραφίες.
Σε πρώτη φάση, τα ρομπότ αυτά έστειλαν αιτήματα «φιλίας» σε 5.053 χρήστες του Facebook που είχαν επιλεγεί τυχαία, από τους οποίους οι 976 (ποσοστό 20%) έκαναν το λάθος και τα αποδέχτηκαν. Προκειμένου να αποφύγουν την ενεργοποίηση των μέτρων ασφάλειας του Facebook, τα ρομπότ δεν έστελναν περισσότερα από 25 αιτήματα την ημέρα.
Σε δεύτερη φάση, τα bot έστειλαν νέα αιτήματα σε 3.157 φίλους φίλων, δηλαδή σε φίλους χρηστών που είχαν αποδεχτεί τα αιτήματα στην πρώτη φάση. Δεδομένου ότι ο μέσος χρήστης του Facebook είναι τρεις φορές πιθανότερο να αποδεχτούν ένα αίτημα αν προέρχεται από φίλους φίλων, το ποσοστό επιτυχίας εκτινάχθηκε στο 59%, ή 2.079 θύματα.
Χτενίζοντας τα προφίλ των «φίλων» τους, τα κακόβουλα προγράμματα συνέλεξαν 14.500 διευθύνσεις σπιτιών και 46.500 διευθύνσεις email, αναφέρει το BBC. Σύμφωνα με το CNet, ο όγκος των κλεμμένων προσωπικών δεδομένων έφτασε τα 250 Gigabyte.
«Καθώς τα socialbot παρεισφρέουν σε ένα στοχευμένο OSN [Online Social Network], μπορούν να συλλέγουν δεδομένα των χρηστών όπως διευθύνσεις email, τηλεφωνικούς αριθμούς και άλλα προσωπικά δεδομένα με οικονομική αξία» γράφουν οι τέσσερις Καναδοί ερευνητές.
Επισημαίνουν ακόμα ότι μόνο το 20% των κοινωνικών ρομπότ έγιναν αντιληπτά και μπλοκαρίστηκαν από το σύστημα ασφάλειας Facebook Immune System.
Από την πλευρά τους, οι υπεύθυνοι του Facebook επισήμαναν ότι η επίθεση εξαπολύθηκε από τις έμπιστες διευθύνσεις IP ενός πανεπιστημίου, ενώ σε πραγματικές συνθήκες τα ύποπτα IP θα είχαν μπλοκαριστεί νωρίτερα.
«Διατηρούμε σοβαρές επιφυλάξεις για τη μεθοδολογία της έρευνας από το Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολούμπια, τις οποίες σκοπεύουμε να τους παρουσιάσουμε» δήλωσε εκπρόσωπος της εταιρείας.
Οι ερευνητές, όμως, υπολογίζουν ότι σε πραγματικές συνθήκες το ποσοστό επιτυχία των bot θα ανερχόταν στο 80%.
Γεγονός είναι ότι οι όροι χρήσης του Facebook απαιτούν από τους χρήστες να χρησιμοποιούν τα πραγματικά τους ονόματα και δεν τους επιτρέπουν να συλλέγουν δεδομένα τρίτων χωρίς τη συγκατάθεση τους.
Αυτό, βέβαια, είναι απίθανο να αποτρέψει την υποκλοπή από κυβερνοεγκληματίες.
Πιο ουσιαστική είναι όμως η σύσταση που επανέλαβε ο εκπρόσωπος της υπηρεσίας: «Ενθαρρύνουμε τους χρήστες να συνδέονται μόνο με ανθρώπους που ξέρουν στην πραγματικότητα και να αναφέρουν κάθε ύποπτη συμπεριφορά».
Η έρευνα έχει γίνει δεκτή για παρουσίαση τον επόμενο μήνα στο Annual Computer Security Applications που θα πραγματοποιηθεί στο Ορλάντο της Φλόριντα.
Πηγή: tech.in.gr
«Ψηφιακές παρενοχλήσεις» και κινητά μέσα στην τάξη, δείχνει έρευνα του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου
Περίπου 3 στους 10 εκπαιδευτικούς (ποσοστό 32%) στη χώρα μας έχουν έρθει αντιμέτωποι στο σχολείο τους με κάποιο ζήτημα ψηφιακής παρενόχλησης, ψηφιακού εκφοβισμού ή συκοφαντικής δυσφήμισης μαθητών από άλλους μαθητές μέσω κινητού τηλεφώνου, Facebook ή άλλης διαδραστικής πλατφόρμας, σύμφωνα με έρευνα του Saferinternet.gr.
H έρευνα της Δράσης Ενημέρωσης Saferinternet.gr του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου πραγματοποιήθηκε μέσω διαδικτυακού ερωτηματολογίου από τον Μάιο έως τον Σεπτέμβριο φέτος. Στην έρευνα ανταποκρίθηκαν 2.319 εκπαιδευτικοί από όλη την Ελλάδα.
Τα κυριότερα συμπεράσματα της έρευνας, εκτός από τις συμπεριφορές ανάρμοστης χρήσης του διαδικτύου ή του κινητού τηλεφώνου από τους ανηλίκους, σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση, είναι τα εξής:
-Επί του συνόλου των εκπαιδευτικών που απάντησαν στο ερωτηματολόγιο, το 16%, το 14% και το 27%, αντίστοιχα, ανησυχούν πάρα πολύ, πολύ ή αρκετά, σχετικά με τη διαδικτυακή δημοσίευση από μαθητές δυσφημιστικών σχολίων που τους αφορούν ή βλάπτουν την προσωπική τους ζωή και την επαγγελματική τους φήμη (π.χ. γελοιοποίηση στο YouTube και ανάρτηση ανάρμοστων σχολίων στο Facebook).
-Στην ερώτηση γιατί όλο και περισσότερα παιδιά κάτω των 13 ετών δημιουργούν προφίλ στο Facebook δίνοντας ψευδή στοιχεία για την ηλικία τους, παραβιάζοντας έτσι τους όρους λειτουργίας του κοινωνικού δικτύου, το 82% των εκπαιδευτικών δήλωσαν «επειδή οι φίλοι τους έχουν προφίλ», το 72% επειδή «οι γονείς δεν γνωρίζουν, ούτε ελέγχουν τι κάνει το παιδί τους στο διαδίκτυο», το 52% επειδή υπάρχει «ελλιπής έλεγχος από το ίδιο το Facebook» και ένα 42% ότι «οι γονείς δεν διαβάζουν τους όρους χρήσης, πριν επιτρέψουν στα παιδιά τους να επισκεφθούν κάποιο ιστοχώρο».
-Τρεις στους δέκα μαθητές επί του συνόλου των σχολείων που ανταποκρίθηκαν στο ερωτηματολόγιο, δεν σέβονται την απαγόρευση της χρήσης του κινητού τηλεφώνου μέσα στις σχολικές τάξεις. Μόνο το 27% των σχολείων αναφέρει καθολική τήρηση του μέτρου και ένα 26% τηρεί το μέτρου σε ποσοστό 90%.
-Το 42% των εκπαιδευτικών έχουν αντιμετωπίσει στο σχολείο τους ή προσωπικά κάποιο πρόβλημα υπερβολικής ενασχόλησης μαθητών με τον ηλεκτρονικό υπολογιστή και το διαδίκτυο σε βαθμό εξάρτησης.
Πηγή: tvxs
Αυξάνουν οι αγωγές για ηλεκτρονικές αναρτήσεις
Facebook και τιμωρία. Ή αλλιώς blog και τιμωρία. Ο λόγος για τις ηλεκτρονικές αναρτήσεις στο Διαδίκτυο, συμπεριλαμβανομένων και αυτών σε σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, που εκτός από τα «like» και την επισκεψιμότητα, ανεβάζουν και το ύψος των απαιτούμενων αγωγών από τους θιγόμενους.
Επιπλέον, όπως λένε νομικοί, «η συχνότητα αυτών των αγωγών παρουσιάζει τα τελευταία χρόνια αυξητική τάση».
Από την οθόνη του υπολογιστή στις δικαστικές αίθουσες, αλλά όχι μόνο. Πολλές είναι οι περιπτώσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας και αφορούν απολύσεις εργαζομένων επειδή ανάρτησαν υβριστικά σχόλια για τις επιχειρήσεις στις οποίες δούλευαν ή τους προϊστάμενους τους. Επίσης, μέχρι και μαθητές έχουν αποβληθεί από τα σχολεία τους επειδή ανάρτησαν στις προσωπικές τους σελίδες στο facebook υβριστικά σχόλια για τους καθηγητές τους.
Το Μονομελές Πρωτοδικείο Ροδόπης το 2008 ασχολήθηκε με περίπτωση εξύβρισης μέσω δημοσιεύματος που αναρτήθηκε σε blog. Ο ενάγων αξίωνε αποζημίωση 59.000 ευρώ και διαγραφή του επίμαχου δημοσιεύματος από το ιστολόγιο του εναγομένου. Ωστόσο, το δικαστήριο δεν κατάφερε να βγάλει άκρη, καθώς ο εναγόμενος αρνήθηκε ότι είναι ο κάτοχος του blog.
«Φαινόμενο συνηθισμένο», όπως λένε νομικοί και δικηγόροι, «επειδή πολλά ιστολόγια είναι ανώνυμα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, τα πράγματα γίνονται δύσκολα για τα δικαστήρια. Για να ταυτοποιηθεί ο δράστης απαιτείται η συνδρομή του Τμήματος Ηλεκτρονικού Εγκλήματος». Οπως προσθέτουν, «η ανάρτηση και μόνο κάποιου κειμένου στο Διαδίκτυο μπορεί να χρησιμοποιηθεί στα δικαστήριο ως αποδεικτικό μέσο. Από τη στιγμή που κάποιος δημοσιεύει το οτιδήποτε, αναλαμβάνει και την ευθύνη».
Το Μονομελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης το 2009 επέβαλε πρόστιμο 1.000 ευρώ σε χρήστη του facebook επειδή είχε αναρτήσει σε ψεύτικο ηλεκτρονικό προφίλ έγγραφα διδάσκουσας σε πανεπιστημιακό τμήμα με το βιογραφικό της, στοιχεία για την εργασιακή και επαγγελματική της ανέλιξη συνοδευόμενα από συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Ο επίκουρος καθηγητής, συνυποψήφιος με την ενάγουσα για την ίδια θέση, είχε δημιουργήσει ψεύτικο προφίλ στέλνοντας τα προσωπικά της στοιχεία σε περίπου 300 άτομα. Υπενθυμίζεται πως αγωγή ύψους ενός (συν ένα) εκατομμυρίου ευρώ για δημοσίευμα φοιτητή στο blog του, έχει καταθέσει και το ζεύγος Θ. Πάγκαλου, Χριστίνας Χριστοφάκη. Αντίστοιχα έχει κινηθεί και ο αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Αμυνας Πάνος Μπεγλίτης με μήνυση και αγωγή σε βάρος blog της Κορίνθου που είχε αναρτήσει «άθλιο και συκοφαντικό» δημοσίευμα.
Πηγή: enet
Απατεώνες εκμεταλλεύονται τη νέα υπηρεσία βιντεοκλήσεων του Facebook!
Μία νέα ύποπτη εφαρμογή έκανε την εμφάνισή της στα προφίλ τον χρηστών του Facebook.
Μέσα σε λίγες μόλις ώρες από την ανακοίνωση του ιδρυτή του Facebook, σχετικά με τη δυνατότητα βιντεο-κλήσεων μέσω της υπηρεσίας Skype, οι απατεώνες έσπευσαν να εκμεταλλευτούν το νέο αυτό χαρακτηριστικό δημιουργώντας παραπλανητικές καμπάνιες.
Μέχρι στιγμής η πιο γνωστή απάτη έχει τη μορφή εφαρμογής στο Facebook και ζητά από τους χρήστες πρόσβαση στο λογαριασμό τους, για να μπορέσουν έτσι να ενεργοποιηθούν οι βιντεοκλήσεις.
Όπως είναι λογικό αυτή η εφαρμογή δεν είναι τίποτε άλλο από μία απάτη αφού η νέα υπηρεσία του Facebook, δεν απαιτεί από το χρήστη να της δώσει χορήγηση ειδικών δικαιωμάτων για να ενεργοποιηθεί, αφού πρόκειται για λειτουργία που έχει αναπτυχθεί από το ίδιο το Facebook.
Πάντως τον τελευταίο καιρό οι απάτες στο Facebook έχουν εξελιχθεί αρκετά και κάθε φορά βρίσκουν να εκμεταλλευτούν θέματα της επικαιρότητας, γι’ αυτό καλό θα είναι όλοι οι χρήστες να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί και υποψιασμένοι…
Πηγή: newsit
