Τζεφ Μιούλγκαν: Εισαγωγή στα Στούντιο Σχολεία
Κάποια παιδιά μαθαίνουν ακούγοντας, κάποια άλλα μαθαίνουν κάνοντας.
Ο Τζεφ Μιούλγκαν κάνει μια εισαγωγή στα Στούντιο Σχολεία, ένα νέο είδος σχολείων στη Μεγάλη Βρετανία, στα οποία μαθητές οργανωμένοι σε μικρές ομάδες μαθαίνουν κάνοντας πρακτικές εργασίες, οι οποίες κατά τον Μιούλγκαν είναι “της πραγματικής ζωής”. Για να δείτε την παρουσίαση πατήστε εδώ.
sploder: Για να φτιάξεις το δικό σου παιχνίδι
Στη σελίδα εδώ, μπορεί ο καθένας να δημιουργήσει τα δικά του παιχνίδια. Οι δε μαθητές έχουν τη δυνατότητα, αρκετά εύκολα και γρήγορα, να γίνουν δημιουργοί διαδικτυακών παιχνιδιών προσεγγίζοντας αλγοριθμικές δομές με παιγνιώδη τρόπο.
Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα ιστοσελίδα. Μετά την εγγραφή σας, είναι αρκετά εύκολο να δημιουργήσετε και να μοιραστείτε τα δικά σας παιχνίδια. Τα αντικείμενα που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε στα παιχνίδια είναι παρόμοια, αλλά αυτό δεν μπορεί να επηρεάσει τη δημιουργικότητά σας!
Περισσότερες πληροφορίες:
«Υπολογιστικό νέφος» αντί μηχανογραφικά συστήματα
ΤΟ CLOUD COMPUTING ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΤΟΣΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΟΣΟ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΑ ΟΦΕΛΗ
Πριν από το Facebook και το Google -πριν και από το Ιντερνετ ακόμα- επιστήμονες του ΜΙΤ είχαν οραματιστεί κάτι που ονόμασαν «the computer utility» (ωφέλιμος υπολογιστής). «Οι υπολογιστές μια μέρα μπορεί, σαν την τηλεφωνία, να αποτελέσουν μια υπηρεσία κοινής ωφέλειας» είχε πει ο καθηγητής Τζον Μακάρθι σε μια εκδήλωση του ΜΙΤ το 1961. «Ο κάθε συνδρομητής θα πληρώνει ανάλογα με τη χρήση που κάνει, όμως θα έχει πρόσβαση σε όλες τις γλώσσες προγραμματισμού που χαρακτηρίζουν τα πολύ μεγάλα συστήματα…
Η θέση των μεγάλων εταιρειών (Google, ebay, Amazon, Microsoft κ.ά.) σε σχέση με το «υπολογιστικό νέφος» που κυριαρχεί σήμερα στο διαδίκτυο. Συγκεκριμένοι συνδρομητές μπορεί να προσφέρουν υπηρεσίες σε άλλους συνδρομητές… Το λεγόμενο computer utility μπορεί να γίνει η βάση ενός νέου, πολύ σημαντικού, κλάδου».
Με αυτά τα λόγια θεωρείται πως προέβλεψε ο Μακάρθι το υπολογιστικό νέφος (cloud computing) που κυριαρχεί σήμερα στο Διαδίκτυο. Αντί να επενδύουν σε πολυδάπανα και ογκώδη συστήματα υπολογιστών, εταιρείες, ιδιώτες ακόμα και κυβερνήσεις μπορούν πλέον να μοιράζονται μια κοινή υποδομή που παρέχει κάποιος εξειδικευμένος πάροχος. Η υποδομή αυτή αποτελείται από εναλλάξιμα τμήματα τα οποία προσφέρουν υπολογιστική ισχύ, αποθήκευση τεράστιου όγκου δεδομένων και ψηφιακές επικοινωνίες.
Σε περίπτωση που ένα τμήμα παρουσιάσει πρόβλημα στη λειτουργία του, τα προγράμματα και τα δεδομένα μεταφέρονται αυτόματα σε κάποιο άλλο, διασφαλίζοντας έτσι, μέσω της αυτόματης ανάκαμψης, την ομαλή λειτουργία του συστήματος. Εν ολίγοις, το υπολογιστικό νέφος είναι φθηνότερο και αποδοτικότερο από τα μεμονωμένα μηχανογραφικά συστήματα.
Το υπολογιστικό νέφος έχει χτιστεί πάνω στην ιδέα του utility computing του Μακάρθι. Ο όρος «νέφος» πηγάζει από τη γραφική αναπαράσταση του συστήματος που θυμίζει σύννεφο. Σαν «νέφος» αναπαρίσταται ένα απομακρυσμένο σύνολο υπηρεσιών το οποίο χρησιμοποιεί ένας οργανισμός, χωρίς ωστόσο να εμπλέκεται στην ενδότερη λειτουργία του.
Το ίδιο συμβαίνει με όλες τις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας, όπως το ηλεκτρικό ρεύμα και η τηλεφωνία, εξ ου και ο όρος «ωφέλιμος υπολογιστής» του Μακάρθι. Οπως με το ηλεκτρικό ρεύμα, που δεν χρειάζεται να σου ανήκει η γεννήτρια για να το χρησιμοποιείς -χρησιμοποιείς την πρίζα και χρεώνεσαι ανάλογα με το πόσο καταναλώνεις.
Η χρήση υπολογιστικών δυνατοτήτων που βρίσκονται σε ένα «νέφος» απομακρυσμένων δικτύων είναι γνώριμη σε όσους χρησιμοποιούν υπηρεσίες ηλεκτρονικού ταχυδρομείου όπως το Gmail και υπηρεσίες αποθήκευσης και διαχείρισης φωτογραφιών όπως το Flickr.
Παρά το μειωμένο κόστος και τις αυξημένες δυνατότητες που προσφέρει, πολλές επιχειρήσεις αποφεύγουν το «νέφος», επειδή νιώθουν πως τα δεδομένα τους είναι εκτεθειμένα όταν βρίσκονται σ’ αυτό. Υπάρχουν πρόσφατες περιπτώσεις διαρροής αρχείων και απώλειας δεδομένων, με χαρακτηριστικές περιπτώσεις στις υπηρεσίες της Google και της Amazon.
Ομως οι οργανισμοί που διαχειρίζονται τα δικά τους δεδομένα έχουν αντίστοιχες και συχνότερες διακοπές στη λειτουργία των πληροφορικών τους συστημάτων -που συνήθως διαρκούν μερικές ώρες κάθε φορά και δεν έχουν τις ίδιες δυνατότητες αυτόματης ανάκαμψης.
Ο λόγος που πολλές εταιρείες αποφεύγουν το υπολογιστικό νέφος είναι ίσως τελικά περισσότερο ψυχολογικός παρά πρακτικός. Οι εταιρείες νιώθουν ανασφάλεια όταν αναθέτουν τον έλεγχο των δεδομένων τους σε έναν εξωτερικό συνεργάτη. Σε μια σχετική έρευνα που έγινε τον Μάρτιο, τα περισσότερα στελέχη εταιρειών που ερωτήθηκαν απάντησαν πως ιδανικά θα προτιμούσαν να χρησιμοποιούν ιδιωτικά «νέφη».
Τα ιδιωτικά νέφη έχουν ακριβώς την ίδια λειτουργία για τους χρήστες, όμως τα διαχειρίζονται οι ίδιες οι εταιρείες και όχι ένας εξωτερικός πάροχος όπως η Amazon. Ομως η εγκατάσταση ενός ιδιωτικού νέφους δεν είναι απλή υπόθεση, απαιτεί ανάλογες πολυδάπανες υποδομές, αλλά το κόστος βαρύνει μία μόνο εταιρεία, η οποία δεν θα μπορέσει ποτέ να αποσβέσει την επένδυσή της πουλώντας το προϊόν σε πελάτες. Το ιδιωτικό νέφος έχει νόημα μόνο αν ο οργανισμός που το χρησιμοποιεί αριθμεί δεκάδες χιλιάδες υπαλλήλους ή τα δεδομένα του είναι τόσο απόρρητα -όπως στρατιωτικά έγγραφα ή χρηματοπιστωτικές συναλλαγές- που δεν γίνεται να βρίσκονται κοντά στο Διαδίκτυο.
Ενας από τους ελάχιστους τομείς όπου το υπολογιστικό νέφος είναι κατώτερο των εσωτερικών πληροφορικών συστημάτων είναι οι εφαρμογές γραφείου, όπως προγράμματα επεξεργασίας κειμένου, φύλλα εργασίας, λογισμικό παρουσιάσεων και ηλεκτρονικά ημερολόγια.
Εταιρείες όπως η Google και η Microsoft προσφέρουν εφαρμογές γραφείου που λειτουργούν μέσω του νέφους, όμως οι παραδοσιακές εκδόσεις παραμένουν ταχύτερες, πιο ευέλικτες και ευκολότερες στη χρήση. Επίσης μπορούν να λειτουργήσουν χωρίς σύνδεση στο Διαδίκτυο, που σημαίνει πως οι υπάλληλοι μπορούν να εργαστούν μέσω του φορητού τους υπολογιστή μακριά από το γραφείο.
Παρά τις όποιες αμφιβολίες και δισταγμούς υπάρχουν, η αλήθεια είναι πως κάθε εταιρεία που τα γραφεία και οι υπάλληλοί της έχουν πρόσβαση στο Ιντερνετ χρησιμοποιεί κάποια υπηρεσία που βασίζεται στο υπολογιστικό νέφος. Το ζήτημα είναι πως η γενικότερη μηχανογραφική λειτουργία των σύγχρονων εταιρειών έπρεπε να βασίζεται περισσότερο σ’ αυτό, εκμεταλλευόμενη τις οικονομίες κλίμακας που προσφέρει, τη δυναμική και την ευελιξία του.
Πηγή: enet
Αρκετά ενδιαφέρον άρθρο. Τα ζητήματα ασφάλειας, διαθεσιμότητας και απόδοσης των παρεχόμενων υπηρεσιών, όμως, είναι αρκετά σημαντικά ενώ, όπως αναφέρεται και στο άρθρο, υπάρχουν εφαρμογές που το υπολογιστικό νέφος είναι “κατώτερο των εσωτερικών πληροφοριακών συστημάτων, π.χ. εφαρμογές γραφείου”.
Κλινική για εθισμένους στην πληροφορία
Η πληροφορία είναι δύναμη, αλλά ο συνεχής βομβαρδισμός μας με πληροφορίες μπορεί να βλάψει την υγεία μας.
Αυτό είναι το σκεπτικό μιας ασυνήθιστης έκθεσης στο Μουσείο Επικοινωνίας της Βέρνης, η οποία προτείνει στους επισκέπτες μια «κλινική για τους εθισμένους στην πληροφορία».
Στόχος της έκθεσης είναι, κυρίως, να κάνει τον κόσμο να συνειδητοποιήσει το βαθμό στον οποίο βάλλεται καθημερινά από χιλιάδες πληροφορίες -τηλεόραση, ραδιόφωνο, Ιντερνετ, έντυπα μέσα ενημέρωσης, e-mail κ.λπ.-, να δώσει συμβουλές για τη διαχείριση του τεράστιου αυτού όγκου δεδομένων και να προτείνει ιδέες χαλάρωσης και απεμπλοκής από τον κύκλο της συνεχούς ροής πληροφοριών. Η έκθεση είναι διαδραστική και ο επισκέπτης καλείται κατ’ αρχάς ν’ απαντήσει σε διάφορες ερωτήσεις που δείχνουν αν και κατά πόσο οι πολλές πληροφορίες τού δημιουργούν άγχος, κόπωση και αδυναμία αντίδρασης. Εν συνεχεία, κι εφόσον κριθεί ότι υπάρχει ανάγκη, κατευθύνεται προς διαφορετικούς χώρους της «κλινικής» για διαφορετικές «θεραπείες» που περιλαμβάνουν από απλές οδηγίες για την αποτελεσματικότερη διαλογή των ηλεκτρονικών μας μηνυμάτων μέχρι τεχνικές χαλάρωσης και διαλογισμού ή, σε ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα, «μια βόλτα στη φύση».
Κανονικά, επισημαίνει η διευθύντρια του Μουσείου, Ζακλίν Στράους, η πληροφορία και η επικοινωνία είναι πηγή ενημέρωσης κι ευχαρίστησης, όμως στις μέρες μας βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια πλημμύρα πληροφοριών που μπορεί να μας πνίξει. Δεν πρέπει ωστόσο να ξεχνάμε, καταλήγει, «ότι δεν είμαστε μόνο θύματα αλλά και ένοχοι» αυτής της κατάστασης, καθώς όλοι μας παράγουμε καθημερινά πάμπολλες πληροφορίες.
Πηγή: enet
Επίσης, ενδιαφέρον είναι και το άρθρο σχετικά με τον εθισμο στο διαδίκτυο εδώ, από όπου αντιγράφηκε και η παραπάνω εικόνα.
Ταξίδι φυγής: Διαδικτυακό παιxνίδι με θέμα τους πρόσφυγες
Το παιγνίδι επιβίωσης «ταξίδι φυγής» δημιουργήθηκε από το UNHCR Στοκχόλμης. Υπάρχει δε έκδοση στα Ελληνικά.
Πρόκειται για ένα διαδικτυακό παιχνίδι που παρουσιάζει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένας πρόσφυγας στην προσπάθεια προσαρμογής του στη νέα του χώρα.
Το παιγνίδι μεταφέρει τους χρήστες του σε ένα «ταξίδι φυγής» από τον τόπο τους και σε αναζήτηση ασύλου σε άλλη χώρα. Απευθύνεται σε μαθητές ηλικίας 12 – 18 ετών και έχει ως στόχο να τους ευαισθητοποιήσει πάνω σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων γενικά, και ειδικότερα σχετικά με τους πρόσφυγες, το άσυλο και τη διαπολιστισμικότητα.
Όπως και στο η φτώχεια δεν είναι παιχνίδι (έχει αναφερθεί και εδώ) θα μπορούσε να συνδυαστεί με τις ερευνητικές εργασίες (projects) του Γενικού Λυκείου. Παίζοντας το παιχνίδι οι μαθητές θα προσεγγίσουν με βιωματικό τρόπο τις δυσκολίες της προσφυγιάς.
Το Internet ζυγίζει όσο μια… φράουλα
Το ψηφιακό ζύγισμα
Ο Τζον Κουμπιάτοβιτς, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ στις ΗΠΑ, διαπίστωσε ότι η αποθήκευση βιβλίων σε ψηφιακή μορφή στις συσκευές eBook δεν αυξάνει τον αριθμό των ηλεκτρονίων αυτών των συσκευών. Αυξάνονται όμως τα επίπεδα ενέργειας των ηλεκτρονίων. Η σχέση ανάμεσα στην ενέργεια και τη μάζα (η περίφημη εξίσωση του Αϊνστάιν) σημαίνει ότι η αύξηση των επιπέδων ενέργειας προκαλεί αυτόματα και αύξηση της μάζας.
Τα μέλη της εκπομπής «Vsauce» που προβάλλεται μέσα στη δημοφιλή πύλη βίντεο YouTube αποφάσισαν να ακολουθήσουν την ίδια μέθοδο για να μετρήσουν το βάρος του Internet. Υπολόγισαν τα δεδομένα που βρίσκονται στους 75-100 εκατομμύρια διακομιστές του πλανήτη στους οποίους στηρίζεται ο κυβερνοχώρος.
Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το συνολικό βάρος των ηλεκτρονίων που απαιτούνται για να λειτουργούν όλοι αυτοί οι διακομιστές είναι 50 γραμμάρια – όσο περίπου ζυγίζει μια φράουλα. Η μέτρηση έγινε χωρίς να ληφθεί υπόψη η οικιακή χρήση του Internet. Αν συμπεριληφθούν λοιπόν και οι υπολογιστές που εν δυνάμει θα μπορούσαν να είναι συνδεδεμένοι στο Internet από τα σπίτια, το βάρος του κυβερνοχώρου τριπλασιάζεται και αντιστοιχεί σε… τρεις φράουλες.
«Κοινωνικά ρομπότ» σε μαζική υποκλοπή δεδομένων από το Facebook
Τορόντο, Καναδάς
Κακόβουλα προγράμματα που δημιούργησαν προφίλ στο Facebook υποδυόμενα τους ανθρώπους κατάφεραν να υποκλέψουν πολύτιμα προσωπικά δεδομένα από χιλιάδες «φίλους» τους, προειδοποιούν οι Καναδοί ερευνητές που σχεδίασαν το πείραμα.
Η ερευνητική ομάδα στο Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολούμπια δημιούργησε «κοινωνικά ρομπότ», ή socialbot, όμοια με αυτά που χρησιμοποιούνται ήδη από κυβερνοεγκληματίες για τη συλλογή προσωπικών δεδομένων, με στόχο την απάτη ή την πώλησή τους στη μαύρη αγορά.
Οι υπεύθυνοι του Facebook εκφράζουν επιφυλάξεις για τη μεθοδολογία της έρευνας, δηλώνουν όμως ότι θα λάβουν τα συμπεράσματά της υπόψη για την αναβάθμιση των συστημάτων ασφάλειας.
Διαβάστε την έρευνα!
Ψεύτικα προφίλ
Σε δημοσίευση που έχει γίνει δεκτή για παρουσίαση σε συνέδριο για την ασφάλεια των υπολογιστών, οι ερευνητές εξηγούν πώς απελευθέρωσαν 102 κοινωνικά ρομπότ σε διάστημα οκτώ εβδομάδων. Υπακούοντας τις εντολές ενός κεντρικού λογισμικού ελέγχου, τα bot δημιουργούσαν τα δικά τους προφίλ στο Facebook στα οποία εμφανίζονταν ψεύτικα ονόματα και φωτογραφίες.
Σε πρώτη φάση, τα ρομπότ αυτά έστειλαν αιτήματα «φιλίας» σε 5.053 χρήστες του Facebook που είχαν επιλεγεί τυχαία, από τους οποίους οι 976 (ποσοστό 20%) έκαναν το λάθος και τα αποδέχτηκαν. Προκειμένου να αποφύγουν την ενεργοποίηση των μέτρων ασφάλειας του Facebook, τα ρομπότ δεν έστελναν περισσότερα από 25 αιτήματα την ημέρα.
Σε δεύτερη φάση, τα bot έστειλαν νέα αιτήματα σε 3.157 φίλους φίλων, δηλαδή σε φίλους χρηστών που είχαν αποδεχτεί τα αιτήματα στην πρώτη φάση. Δεδομένου ότι ο μέσος χρήστης του Facebook είναι τρεις φορές πιθανότερο να αποδεχτούν ένα αίτημα αν προέρχεται από φίλους φίλων, το ποσοστό επιτυχίας εκτινάχθηκε στο 59%, ή 2.079 θύματα.
Χτενίζοντας τα προφίλ των «φίλων» τους, τα κακόβουλα προγράμματα συνέλεξαν 14.500 διευθύνσεις σπιτιών και 46.500 διευθύνσεις email, αναφέρει το BBC. Σύμφωνα με το CNet, ο όγκος των κλεμμένων προσωπικών δεδομένων έφτασε τα 250 Gigabyte.
«Καθώς τα socialbot παρεισφρέουν σε ένα στοχευμένο OSN [Online Social Network], μπορούν να συλλέγουν δεδομένα των χρηστών όπως διευθύνσεις email, τηλεφωνικούς αριθμούς και άλλα προσωπικά δεδομένα με οικονομική αξία» γράφουν οι τέσσερις Καναδοί ερευνητές.
Επισημαίνουν ακόμα ότι μόνο το 20% των κοινωνικών ρομπότ έγιναν αντιληπτά και μπλοκαρίστηκαν από το σύστημα ασφάλειας Facebook Immune System.
Από την πλευρά τους, οι υπεύθυνοι του Facebook επισήμαναν ότι η επίθεση εξαπολύθηκε από τις έμπιστες διευθύνσεις IP ενός πανεπιστημίου, ενώ σε πραγματικές συνθήκες τα ύποπτα IP θα είχαν μπλοκαριστεί νωρίτερα.
«Διατηρούμε σοβαρές επιφυλάξεις για τη μεθοδολογία της έρευνας από το Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολούμπια, τις οποίες σκοπεύουμε να τους παρουσιάσουμε» δήλωσε εκπρόσωπος της εταιρείας.
Οι ερευνητές, όμως, υπολογίζουν ότι σε πραγματικές συνθήκες το ποσοστό επιτυχία των bot θα ανερχόταν στο 80%.
Γεγονός είναι ότι οι όροι χρήσης του Facebook απαιτούν από τους χρήστες να χρησιμοποιούν τα πραγματικά τους ονόματα και δεν τους επιτρέπουν να συλλέγουν δεδομένα τρίτων χωρίς τη συγκατάθεση τους.
Αυτό, βέβαια, είναι απίθανο να αποτρέψει την υποκλοπή από κυβερνοεγκληματίες.
Πιο ουσιαστική είναι όμως η σύσταση που επανέλαβε ο εκπρόσωπος της υπηρεσίας: «Ενθαρρύνουμε τους χρήστες να συνδέονται μόνο με ανθρώπους που ξέρουν στην πραγματικότητα και να αναφέρουν κάθε ύποπτη συμπεριφορά».
Η έρευνα έχει γίνει δεκτή για παρουσίαση τον επόμενο μήνα στο Annual Computer Security Applications που θα πραγματοποιηθεί στο Ορλάντο της Φλόριντα.
Πηγή: tech.in.gr
«Πιλότοι» με την δύναμη της σκέψης
«Πιλότοι» με την δύναμη της σκέψης.
Νέο σύστημα επιτρέπει τον έλεγχο υπολογιστή με νοητικές εντολές
Ένα σύστημα ηλεκτροεγκεφαλογραφίας, συνδεδεμένο σε υπολογιστή, επέτρεψε σε εθελοντές να παίζουν ένα βιντεοπαιχνίδι με ελικόπτερα χρησιμοποιώντας «νοητικές εντολές». Παρόμοια συστήματα ελέγχου με τη σκέψη είχαν παρουσιαστεί και παλαιότερα, ωστόσο οι νέοι αλγόριθμοι φτάνουν σε νέα επίπεδα ακρίβειας και επιτρέπουν έλεγχο της κίνησης σε τρεις διαστάσεις.
Ο σκούφος «πιλότος»
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Μινεσότα φόρεσαν στα κεφάλια των εθελοντών ένα «σκούφο» με ηλεκτρόδια, τα οποία κατέγραφαν τη δραστηριότητα των εγκεφαλικών περιοχών που ελέγχουν τις κινήσεις του σώματος. Έπειτα από μερικές εκπαιδευτικές πτήσεις, οι αλγόριθμοι που ανέλυαν τα σήματα από τα ηλεκτρόδια έμαθαν να αντιστοιχίζουν συγκεκριμένες κινήσεις με συγκεκριμένα μοτίβα εγκεφαλικής δραστηριότητας.
Τα αποτελέσματα ήταν θεαματικά, καθώς οι εθελοντές μπορούσαν να κατευθύνουν το ελικόπτερο ώστε να περνά μέσα από δακτύλιους που εμφανίζονταν στην οθόνη στο 85% των περιπτώσεων.
Στο μέλλον, ελπίζουν οι ερευνητές, παρόμοια συστήματα θα μπορούσαν να επιτρέπουν σε παράλυτους ασθενείς να ελέγχουν πρόσθετα άκρα. Η έρευνα δημοσιεύεται στην αμερικανική ηλεκτρονική επιθεώρηση PLoS ONE.
http: tovima
«Ψηφιακές παρενοχλήσεις» και κινητά μέσα στην τάξη, δείχνει έρευνα του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου
Περίπου 3 στους 10 εκπαιδευτικούς (ποσοστό 32%) στη χώρα μας έχουν έρθει αντιμέτωποι στο σχολείο τους με κάποιο ζήτημα ψηφιακής παρενόχλησης, ψηφιακού εκφοβισμού ή συκοφαντικής δυσφήμισης μαθητών από άλλους μαθητές μέσω κινητού τηλεφώνου, Facebook ή άλλης διαδραστικής πλατφόρμας, σύμφωνα με έρευνα του Saferinternet.gr.
H έρευνα της Δράσης Ενημέρωσης Saferinternet.gr του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου πραγματοποιήθηκε μέσω διαδικτυακού ερωτηματολογίου από τον Μάιο έως τον Σεπτέμβριο φέτος. Στην έρευνα ανταποκρίθηκαν 2.319 εκπαιδευτικοί από όλη την Ελλάδα.
Τα κυριότερα συμπεράσματα της έρευνας, εκτός από τις συμπεριφορές ανάρμοστης χρήσης του διαδικτύου ή του κινητού τηλεφώνου από τους ανηλίκους, σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση, είναι τα εξής:
-Επί του συνόλου των εκπαιδευτικών που απάντησαν στο ερωτηματολόγιο, το 16%, το 14% και το 27%, αντίστοιχα, ανησυχούν πάρα πολύ, πολύ ή αρκετά, σχετικά με τη διαδικτυακή δημοσίευση από μαθητές δυσφημιστικών σχολίων που τους αφορούν ή βλάπτουν την προσωπική τους ζωή και την επαγγελματική τους φήμη (π.χ. γελοιοποίηση στο YouTube και ανάρτηση ανάρμοστων σχολίων στο Facebook).
-Στην ερώτηση γιατί όλο και περισσότερα παιδιά κάτω των 13 ετών δημιουργούν προφίλ στο Facebook δίνοντας ψευδή στοιχεία για την ηλικία τους, παραβιάζοντας έτσι τους όρους λειτουργίας του κοινωνικού δικτύου, το 82% των εκπαιδευτικών δήλωσαν «επειδή οι φίλοι τους έχουν προφίλ», το 72% επειδή «οι γονείς δεν γνωρίζουν, ούτε ελέγχουν τι κάνει το παιδί τους στο διαδίκτυο», το 52% επειδή υπάρχει «ελλιπής έλεγχος από το ίδιο το Facebook» και ένα 42% ότι «οι γονείς δεν διαβάζουν τους όρους χρήσης, πριν επιτρέψουν στα παιδιά τους να επισκεφθούν κάποιο ιστοχώρο».
-Τρεις στους δέκα μαθητές επί του συνόλου των σχολείων που ανταποκρίθηκαν στο ερωτηματολόγιο, δεν σέβονται την απαγόρευση της χρήσης του κινητού τηλεφώνου μέσα στις σχολικές τάξεις. Μόνο το 27% των σχολείων αναφέρει καθολική τήρηση του μέτρου και ένα 26% τηρεί το μέτρου σε ποσοστό 90%.
-Το 42% των εκπαιδευτικών έχουν αντιμετωπίσει στο σχολείο τους ή προσωπικά κάποιο πρόβλημα υπερβολικής ενασχόλησης μαθητών με τον ηλεκτρονικό υπολογιστή και το διαδίκτυο σε βαθμό εξάρτησης.
Πηγή: tvxs
gameforscience: Εικονικός διαδικτυακός κόσμος γνώσης και διασκέδασης
gameforscience: Ο πρώτος εικονικός κόσμος αφιερωμένος στην επιστήμη!
Εξερευνήστε όλα τα είδη των εικονικών νησιών, ανάλογα με τα ενδιαφέροντά σας: το νησί της υγείας, της αεροναυπηγικής, του περιβάλλοντος, της μηχανικής κ.α. Θα βρείτε διασκεδαστικά παιχνίδια, ενδιαφέροντα γεγονότα, συναρπαστικές φωτογραφίες και βίντεο για κάθε ένα από τα θέματα που παρουσιάζονται στην ιστοσελίδα.
Είναι ένας δικτυακός τόπος με πλήθος δωρεάν παιχνιδιών που μπορούμε να παίξουμε μέσα από αυτόν. Επιλέγουμε τον εικονικό μας αντιπρόσωπο (avatar) και παίζουμε μαθαίνοντας νέα πράγματα με διασκεδασικό τρόπο.