Κατά την επίσκεψη της Στ΄τάξης στο ελαιοτριβείο της οικογένειας Σκαρπαλέζου στο Σταυροπήγιο είχαμε την ευκαιρία να δούμε τον παραδοσιακό τρόπο με τον οποίο βγαίνει το λάδι εδώ και σχεδόν διακόσια χρόνια.
Εκτός από τις μεγάλες πέτρινες μυλόπετρες που αλέθουν τον καρπό της ελιάς, η διαφορά του συγκεκριμένου ελαιοτριβείου με τα σύγχρονα έγκειται στον τρόπο πίεσης του πολτού της ελιάς καθώς και στη θερμοκρασία που χρησιμοποιείται για την εξαγωγή του πολυπόθητου υγρού.
Ένας άνθρωπος είναι αναντικατάστατος στο παραδοσιακό ελαιοτριβείο:ο καραβοκύρης
Είναι υπεύθυνος να γεμίζει τις λινάτσες με τον αλεσμένο καρπό και να τις τοποθετεί κατάλληλα στο ειδικό μηχάνημα πίεσης, ώστε αποτελεσματικά και χωρίς απώλειες να βγαίνει το περισσότερο δυνατό λάδι.
Είναι τόσο σημαντική η δουλειά του στο ελαιοτριβείο, που, όπως μας εξήγησε η κόρη του ιδιοκτήτη κα Σκαρπαλέζου, αν για κάποιο λόγο λείψει, η λειτουργία του ελαιοτριβείου σταματάει.
Η παραγωγή λαδιού ανά ώρα σ΄αυτό το ελαιοτριβείο είναι μικρότερη σε σχέση με τα σύγχρονα λιοτρίβια.Το πλεονέκτημα όμως είναι η μοναδική ποιότητα λαδιού, το οποίο διατηρεί όλα τα οργανοληπτικά του στοιχεία κυρίως λόγω του τρόπου εξαγωγής του.Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η σχεδόν όλη η παραγωγή αυτού του ελαιοτριβείου εξάγεται σε χώρες της Ευρώπης, καθώς φαίνεται ότι η ποιότητα αναγνωρίζεται περισσότερο από την ποσότητα.
Ίσως πρέπει να αναρωτηθούμε αν, σε μια εποχή που η ταχύτητα και η κατανάλωση κατακλύζουν τις σκέψεις όλων, η έμπρακτη αναγνώριση της ποιότητας αναβαθμίσει τη ζωή μας και κυρίως την υγεία μας.
