Στο πλαίσιο του τελευταίου Εργαστηρίου, μέσα από τα παιχνίδια μας με τον αέρα μάς δόθηκε η ευκαιρία να εμπλουτίσουμε με ευχάριστο τρόπο τις γνώσεις μας και ταυτόχρονα να δημιουργήσουμε ένα δικό μας επιτραπέζιο παιχνίδι με… ζάρια και κανόνες!!!

Στην ολομέλεια, λοιπόν, ακούστηκαν και προτάθηκαν πολλές γνώμες για το πώς θα είναι το παιχνίδι μας. Οι προτάσεις πολλές και διαφορετικές, αλλά επιλέξαμε αυτές που ήταν αποδεκτές από όλους:

Πώς θα είναι το παιχνίδι;

Θα έχει κουτάκια!

Τι θα έχουν μέσα τα κουτάκια;

Αγαπημένους προορισμούς, τους οποίους ήδη γνωρίζαμε από παλαιότερο project που αφορούσε τη Γη, τις ηπείρους και τις χώρες τους. Έτσι, συμφωνήσαμε κατά πλειοψηφία, και τα παιδιά τους έγραψαν σε όποιο κουτάκι επιθυμούσαν! Τοποθετήσαμε και τα αντίστοιχα σύμβολα των προορισμών (Αθήνα – ελληνική σημαία, Αφρική – φοίνικες, Τασμανία – “δαίμονας” κλπ).

Και τώρα; Τι άλλο θα χρειαστούμε;

Τα πιόνια! Και στο συγκεκριμένο σημείο μετά από προτάσεις, αποφάσισαν, αντί για πιόνια, να φτιάξουν αεροπλανάκια από lego, όσα παιδάκια έχουν σπίτι τους, αλλιώς μπορούμε να φτιάξουμε και στο σχολείο με τα αγαπημένα μας τουβλάκια. Ένα κοριτσάκι έφτιαξε χάρτινη βαρκούλα!

Πώς όμως θα κινούνται τα αεροπλανάκια και η βαρκούλα; 

Με ζάρι! Θα ρίχνουμε το ζάρι και τα αεροπλανάκια  θα κινούνται επάνω στα κουτάκια.

Τι θα έχει το ζάρι;

Στην κάθε πλευρά του θα έχει γραμμένο ένα μέρος από αυτά που είναι στα κουτάκια.

Πολύ ωραία! Και μετά; Πώς θα ξέρουμε προς τα πού θα πάμε;

Να φτιάξουμε κι άλλο ζάρι με  βελάκια στις πλευρές του για να δείχνει στο αεροπλανάκι και στη βαρκούλα  αν θα πρέπει να πάει μπρος, πίσω, δεξιά ή αριστερά. Και να φτιάξουμε και κυκλάκι σε μια πλευρά, για να χάνουμε τη σειρά μας!

Έτσι, το παιχνίδι μας ετοιμάστηκε.

Το μόνο που έμεινε: να σχεδιάσουμε και την αφετηρία!!!

Ήρθαν και τα “πιόνια” και ξεκινήσαμε να παίζουμε με ενθουσιασμό!!!

Ένα παιδί έριξε το ζάρι με τους προορισμούς και έτυχε η Τουρκία. Το παιδί με το αεροπλανάκι, αφού το τοποθέτησε στην “Αρχή”, έριξε το άλλο ζάρι με τα βελάκια, όπου του έδειξε να πάει μπροστά.

Και το παιχνίδι συνεχίστηκε μέχρι το ζάρι να καθοδηγήσει τα αεροπλανάκια στην Τουρκία. Το παιδάκι που θα έφτανε πρώτο, κέρδιζε!

Επόμενος προορισμός η… Αθήνα!

Όμως, το παιχνίδι αυτό αποφασίσαμε να το παίξουμε και με έναν άλλο τρόπο: δημιουργώντας το “σχέδιο πτήσης” με καρτέλες που έχουν τα ίδια βελάκια με το ζάρι.

Τοποθετήσαμε το αεροπλάνο στην αφετηρία και ρίξαμε το ζάρι με τους προορισμούς. Έτυχε η Αφρική. Το παιδί θα έπρεπε να τοποθετήσει βελάκια στα κουτάκια παριστάνοντας μια πιθανή διαδρομή.

Άλλα παιδιά πρότειναν διαφορετικές διαδρομές για την Αφρική, άλλες πιο κοντινές κι άλλες πιο… μακρινές! Γιατί το ταξίδι είναι αυτό που έχει σημασία!!!