Πανάρχαιο έθιμο, ζωντανό μέχρι σήμερα σε πολλά μέρη της Ελλάδας, με πολλές παραλλαγές στα λόγια και στη μουσική από τόπο σε τόπο.

Το πρωί της 1ης Μαρτίου τα παιδιά (αγόρια και κορίτσια), με ένα ξύλινο ομοίωμα της χελιδόνας πλημμυρίζουν τους δρόμους πηγαίνοντας από σπίτι σε σπίτι και κρατώντας καλάθι και στεφάνι λουλουδιών ή ένα κλαδί από κισσό τραγουδούν:

“Χελιδονάκι πέταξε

βρήκε πύργο κι έκατσε

και καλοχαιρέτισε:

Μάρτη, Μάρτη μου καλέ

και Απρίλη βροχερέ

κι αν χιονίσεις κι αν κακίσεις

πάλι Άνοιξη θα ανθίσεις”

Τα παιδιά, με το τραγούδι τους, επικαλούνται τα αληθινά χελιδόνια, να έρθουν στον τόπο τους και μαζί μ’ αυτά η άνοιξη, η οποία δεν αργεί ούτως ή άλλως!!! Έπαιρναν για αμοιβή γλυκίσματα και χρήματα, κάτι ανάλογο με την αμοιβή από τα κάλαντα, δίνοντας ευχές για ευημερία και ευγονία.