Αλήθεια τι είναι η Αγάπη; Έννοια αόριστη μα και τόσο συγκεκριμένη συνάμα. Ποιος μπορεί να την ορίσει και πόσες διαφορετικές μορφές μπορεί να πάρει η αγάπη της μαμάς μας;

Αυτές και άλλες τόσες απορίες ήρθε να μας λύσει στην τάξη ο Τσέστερ το Ρακούν μέσα από ένα γράμμα που μας έστειλε. Το γράμμα περιείχε γρίφους και το βιβλίο «Το φιλάκι στο χέρι» ( συγγραφέας Audrey Penn ).

Στο συγκεκριμένο βιβλίο ο Τσέστερ μας εξιστορεί τη δικιά του προσωπική εμπειρία από την πρώτη ημέρα στο σχολείο :

«Ο Τσέστερ το ρακούν δεν ήθελε να πάει σχολείο. Ήθελε να μείνει στο σπίτι μαζί με τη μαμά του και να παίζει με τα παιχνίδια του. Τότε η μαμά του ακούγοντας τον να κλαίει, του μίλησε για ένα πάαααρα πολύ παλιό μυστικό και του έδωσε ένα μαγικό φιλάκι για να μη στεναχωριέται και να μπορεί να έχει συνεχώς μαζί του την αγάπη της μαμάς του.  Ο Τσέστερ ένιωσε καλύτερα και λίγο πριν φύγει για το σχολείο του,  έδωσε και αυτός στη μαμά του ένα μαγικό φιλάκι για να τον νιώθει κοντά της μέχρι αυτός να σχολάσει από το σχολείο».

Έτσι και εμείς ακολουθήσαμε τη συμβουλή του Τσέστερ και στο τέλος ζωγραφίσαμε με τη σειρά μας το δικό μας χεράκι για τις μανούλες μας για μην τους λείπουμε όταν είμαστε στο σχολείο.

Και φυσικά στο τέλος δε ξεχάσαμε να λύσουμε και τους γρίφους του Τσέστερ. Ένα μικρό παιχνίδι αναζήτησης  που αφορούσε τους χώρους της τάξης και του σχολείου, βοηθώντας σιγά-σιγά τα παιδιά να γνωρίσουν και να οικειοποιηθούν το νέο σχολικό περιβάλλον.

Καλή μας αρχή και Καλή σχολική χρονιά σε όλους!!!!

Λίγο πριν το Πάσχα τα παιδιά έφτιαξαν με πολύ χαρά: πασχαλινό καλαθάκι, κάρτα  κουνελάκι και ένα διακοσμητικό  κοκοράκι.

Το κέφι και η δημιουργικότητα των παιδιών σε συνδυασμό με την καλλιέργεια της λεπτής κινητικότητας απογείωσαν τις κατασκευές τους.

Κ Α Λ Ο  Π Α Σ ΧΑ!

Πέταξε τα όνειρα σου στο άπειρο σαν χαρταετός!!…

Καλές Απόκριες!!!

Στην τάξη μας μιλήσαμε για τον Χειμώνα: τις καιρικές συνθήκες και τα ζώα που πέφτουν σε χειμερία νάρκη. Ακούσαμε το τραγούδι : ¨Αρκούδα καφέ” από το έργο ¨Εδώ Λιλιπούπολη¨και έπειτα στο ολοήμερο πρόγραμμα, φτιάξαμε τη φωλιά της αρκουδίτσας και τη βάλαμε να κοιμηθεί!

Ήρθε επιτέλους ο Χειμώνας κι εμείς τον υποδεχτήκαμε στην τάξη μας με διάφορους τρόπους:

Παίξαμε και ζωγραφίσαμε αινίγματα….

Αναζητήσαμε τρόπους  για να φτιάξουμε τον δικό μας πάγο…

Ερευνήσαμε με ποιους τρόπους λιώνει ο πάγος πιο γρήγορα. Οι ιδέες των παιδιών ήταν πραγματικά πολλές, οι επικρατέστερες ήταν: Να τον βάλουμε πάνω στο καλοριφέρ, να του ρίξουμε ζεστό νερό, να τον βγάλουμε έξω στον ήλιο. Κάναμε τις υποθέσεις μας, πειραματιστήκαμε και καταγράψαμε το αποτέλεσμα……

Ζωγραφίσαμε τον Χειμώνα με τέμπερες και χοντρό αλάτι….

Φτιάξαμε το δικό μας χιόνι,  παίξαμε χιονοπόλεμο, και φτιάξαμε ένα χιονάνθρωπο για την τάξη μας….

Υλικά: 3 ποτήρια σόδα

1/2 ποτήρι μαλακτικό μαλλιών

Φτιάξαμε τον πιο ψηλό Χιονάνθρωπο σε ένα παιχνίδι ισορροπίας με ρολά από χαρτί υγείας και καταγράψαμε το αποτέλεσμα της προσπάθειας μας….

Χειμώνα σ’ αγαπάμε!!!!

Στις χριστουγεννιάτικες δράσεις του σχολείου μας φτιάξαμε χριστουγεννιάτικα μπισκότα με τα παιδιά, τα στολίσαμε με γλάσο και ζαχαρωτά. Στη δράση μας αυτή βοήθησαν και η κ. Λάππα Καλοτίνα, η κ. Καμπιτάκη Μαρία και η κ. Ταμιωλάκη Μαρία, γονείς παιδιών της τάξης μας.

Φτιάξαμε ένα χριστουγεννιάτικο στεφάνι για να το στολίσουν τα παιδιά στο σπίτι τους με την βοήθεια του κ. Φοίβου Ζακκακ.

Τέλος τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να ακούσουν ένα χριστουγεννιάτικο παραμύθι από τον κ. Παντελή Καλλιμάνη

Τους ευχαριστούμε όλους που βοήθησαν ώστε το κλίμα στο σχολείο μας να είναι εορταστικό και χαρούμενο!

…. οι χριστουγεννιάτικες κατασκευές μας:

¨Οσα κλαδιά στο δέντρο σου

θα έχεις στολισμένα

τόσα να είναι τα καλά

που θα ‘ρθουνε σε σένα!!”

Κρητική Μαντινάδα

Χρόνια πολλά και καλές γιορτές σε όλους!!!

Φόβος ένα φυσιολογικό συναίσθημα για τον άνθρωπο!

Μάθαμε ότι είναι χρήσιμος όταν μας προστατεύει από κίνδυνο! Για παράδειγμα όταν θέλω να περάσω απέναντι τον δρόμο, ο Φόβος    με βοηθάει να προσέχω περισσότερο, προστατεύοντας με από κάποιο ατύχημα!

Όλοι έχουμε νιώσει Φόβο! Εμείς τι φοβόμαστε; ” το σκοτάδι”, “τα τέρατα” κτλ.

Το πρόσωπο μας μπορεί να εκφράσει τον  Φόβο που αισθανόμαστε;

Κάναμε γκριμάτσες και στο τέλος φτιάξαμε κολάζ και γράψαμε τη λέξη Φόβος όπως μπορούσαμε!

Θέλοντας να ξετυλίξουμε το κουβάρι της ιστορίας για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940, χωριστήκαμε σε ομάδες. Η κάθε ομάδα επεξεργάστηκε τις δικές της εικόνες και ύστερα στην ολομέλεια τις παρουσίασε στους υπόλοιπους.

Ανακαλύψαμε στον παγκόσμιο χάρτη τις χώρες που πήραν μέρος στον πόλεμο…

Τιμήσαμε με τον δικό μας τρόπο τους στρατιώτες που πολέμησαν….

… και επειδή εμείς επιλέγουμε Ειρήνη δώσαμε τα δικά μας χρώματα στον πίνακα του Πικάσο ” Το παιδί με το περιστέρι”