Ήρθε ο Σεπτέμβριος, ξεκίνησαν τα σχολεία και ακούστηκαν πάλι φωνούλες στο σχολείο μας! Η τάξη μας στολίστηκε για να υποδεχτεί τα παιδιά. Κόβοντας τους πρώτους μας κύκλους, διακοσμήσαμε τα παράθυρα με το αγαπημένο μας παιχνίδι. Τι άλλο;;; Τις πολύχρωμες σαπουνόφουσκες!

Και η νεράιδα που μας στέλνει μικρούς θησαυρούς, μας έστειλε μια μαγική συνταγή, ώστε να φτιάξουμε μόνοι μας το μίγμα για σαπουνόφουσκες, αφού δεν είχαμε. Και ανακατέψαμε τα υλικά και όντως πέτυχε! Παίξαμε έξω στην αυλή, τις κυνηγήσαμε, τις πιάσαμε…

Όμως το άνοιγμα των σχολείων, πέρα από χαρά, μας προκαλεί και λίγο άγχος κάποιες φορές. Αποχωριζόμαστε τους γονείς μας, άγνωστο περιβάλλον, νέα πρόσωπα. Για αυτό, διαβάσαμε το σχετικό παραμύθι με τίτλο «Το βήμα που μπορώ» της Φρόσως Φωτεινάκη, που μιλάει για το σχολικό άγχος και τους τρόπους που μπορούμε να το διαχειριστούμε. Συζητήσαμε κι εμείς για ό,τι μας προβληματίζει, φουσκώσαμε ένα μπαλόνι και βάλαμε μέσα τα δικά μας άγχη και τους φόβους και το φυσήξαμε να φύγει μακριά, ζωγραφίσαμε ό,τι μας αγχώνει και το βάλαμε μέσα σε «χρωματιστές φούσκες» για να μην μας ενοχλεί πια!

Αρχές Δεκέμβρη και επισήμως καλωσορίσαμε το Χειμώνα! Τι και αν δεν μας έφερε το πολυπόθητο χίονι ο καιρός, εμείς δεν το βάλαμε κάτω και με τη φαντασία μας φτιαξαμε τεχνητό χιόνι, βάλαμε τα γάντια μας και το σκούφο μας και παίξαμε χιονοπόλεμο στην τάξη και στην αυλή μας. Κάναμε αγγελάκια στο χιόνι, λύσαμε puzzle με χιονονιφαδες, εμπνευστήκαμε από πίνακες ζωγραφικής με θέμα το χειμώνα και φτιάξαμε τη δική μας κατασκευή να μας καλωσορίζει κάθε ημέρα στην τάξη!!!

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, γιορτάσαμε την επέτειο του Πολυτεχνείου στο σχολείο μας. Με αφορμή την αφίσα του μεγάλου Έλληνα ζωγράφου, Αλέκου Φασιανού, για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, μιλήσαμε και προβληματιστήκαμε γύρω από αυτή την σπουδαία έννοια: την ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Τα παιδιά έδωσαν τις δικές τους εξηγήσεις, πώς αντιλαμβάνονται την δημοκρατία, τι έχουν ακούσει, τι πιστεύουν…. Είπαμε πολλά, πάρα πολλά!

Ακούσαμε ηχητικά ντοκουμέντα, μάθαμε συνθήματα, τα φωνάξαμε δυνατά, παθιαστήκαμε τόσο σαν να ζήσαμε εκείνη την εποχή… Τα αποτυπώσαμε κιόλας για να μην τα ξεχάσουμε ποτέ!

Έπειτα αποφασίσαμε να φτιάξουμε το Πολυτεχνείο όπως το είδαμε σε φωτογραφίες στο ίντερνετ. Ζωγραφίσαμε και τους φοιτητές που έλαβαν μέρος τότε στην κατάληψή του..

Φτιάξαμε τα δικά μας κόκκινα γαρύφαλλα για να τα καταθέσουμε προς τιμήν των νεκρών φοιτητών που πάλεψαν για την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και γράψαμε συνθήματα σε αυτοσχέδια πλακάτ.

Τέλος, μας επισκέφθηκε η κυρία Δημοκρατία τρομαγμένη και κυνηγημένη από την κυρία Δικτατορία, όμως τα καταφέραμε και την ελευθερώσαμε όλοι μαζί.

Με μπροστάρη το σύνθημα “Κάνε ένα σημάδι και δες που μπορεί να σε πάει!!!” που διαβάσαμε στο βιβλίο Η τελεία του P. Reynolds διαπιστώσαμε ότι μια τελεία δε σημαίνει πάντα ένα τέλος. Μπορεί να σημαίνει και μια αρχή…Αν μπορείς να κάνεις μια τελεία, τότε είσαι έτοιμος να ξεκινήσεις ένα δημιουργικό ταξίδι…  Ανακαλύψαμε λοιπόν μέσα από δράσεις ενδυνάμωσης, συζήτηση και δημιουργικές αναζητήσεις τα κρυμμένα μας ταλέντα και τις ικανότητες που κρύβει ο καθένας μέσα του . Αρχικά αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε ως μεγάλοι καλλιτέχνες που είμαστε το “Μουσείο της Τελείας”.

Ξεδιπλώσαμε λοιπόν το ταλέντο μας και τη δημιουργικότητά μας και φτιάξαμε έναν ξεχωριστό πίνακα ζωγραφικής με το μοναδικό αποτύπωμα-τελεία του καθενός. Άλλοτε οι τελείες ήταν μεγάλες, άλλοτε μικρές και άλλοτε χρωματιστές , σκόρπιες εδώ κι εκεί.

Στη συνέχεια αποφασίσαμε να βάλουμε και ατομικά εκθέματα στο μουσείο μας. Με αφορμή μια Μαύρη τελεία που τη μεταμορφώσαμε σε ότι ήθελε ο καθένας μας , ξεπεράσαμε την ανάγκη μας για τελειότητα, χαλαρώσαμε και αφήσαμε τη δημιουργικότητά μας ν’ αναπτυχθεί . Και το πρώτο μας μουσείο με θέμα την “Τελεία” είναι πανέτοιμο και επισκέψιμο σε όλους!!!

Τέλος σειρά είχε η διακόσμηση της πόρτας της τάξης μας  με τη βοήθεια ενός ασυνήθιστου “πινέλου”….!!!. Φτιάξαμε πολύχρωμους κύκλους, πειραματιστήκαμε, παίξαμε, διασκεδάσαμε και διαπιστώσαμε ότι στην έκφρασή μας και στην τέχνη δεν υπάρχει τελειότητα, αλλά αυθεντικότητα. Τέλειο είναι, αυτό που βγαίνει από μέσα μας και είναι κομμάτι της ψυχής και της σκέψης μας!!!!