Στην Ουγγαρία κατά την πρώτη μετακίνηση μας, επισκεφθήκαμε δυο σχολεία. Το σχολείοSzent Jacint Görögkatolikus Òvoda, βρίσκεται στο Balkany, και λειτουργεί υπό την αιγίδα της Ελληνοκαθολικής εκκλησίας. H διευθυντρια κ. Pasztorne Gyiongy, μας ξενάγησε στους χώρους αφου χωριστήκαμε σε ομαδες.  Ειναι ένα σχολείο με μεγάλο κτίριο και ακόμα πιο μεγάλο αυλειο χώρο. Οι αίθουσες είναι μεγάλες και ευήλιες.   Υπάρχει αίθουσα γυμναστηρίου οπου γίνεται και μαθημα παραδοσιακών χορών για όλα τα παιδιά.  Αποκάλυψη ήταν και η αίθουσα ιωδίου οπου τα παιδιά μπαίνουν σε μικρές ομαδες καθημερινα ώστε να λαμβανουν το απαραιτητο ιωδιο που στερουνται λογω της ελλειψης θάλασσας.

Το σχολείο έχει 6 τμήματα , συμπεριλαμβανομενου ένος τμήματος με παιδιά 3-4 ετών. Τα παιδιά πηγαίνουν στις 8 έως τις 5 το απόγευμα και τρωνε στο χωρο του σχολειου, το γευμα που ετοιμάζεται στην κουζίνα του σχολείου, δωρεαν.  Σε κάθε τμήμα 20 παιδιών βρίσκονταν η εκπαιδευτικός, η παιδαγωγος και μια nanny. Τα παιδιά δουλευονταν σε μικρές ομάδες, το οποιο ήταν μια μικρή αποκάλυψη για εμάς, μια που είναι ενα συστημα που το προτείνουν πολύ στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα αλλά δεν το είχαμε δει ποτέ πώς λειτουργεί στην τάξη. Ολα τα θεματα δουλευονταν μέσα απο ομαδικό παιχνίδι, και μαζευονταν στην “παρεουλα” μονο για να κάνουν προσευχή. Τα παιδιά γνώριζαν αριθμους και γραμματα χωρίς ομως να γίνεται εκμαθηση τους.   Στις γωνιές των τάξεων, μας έκαναν εντυπωση, τα αληθινά αντικείμενα (γυαλινα, αιχμηρά) πχ, μπουκαλάκια με αρωματα, φλυτζανάκια, πιατάκια, μαχαιρια τα οποια ακομα και τα παιδιά 3 ετων ήξεραν να χειρίζονται με πολύ προσοχή.  Γενικά, ακομη και στην τεράστια αυλή τους, εκτός απο τους χωρους που ειχαν φυτεψει, κυριαρχουσε η αμμος, στην οποια τα παιδια επαιζαν ελευθερα. 

Στο δευτερο σχολείο, Nyirvasvàri Òvoda,Konyha es Bölcőde, η διευθυντρια κ. Ororz Aniko, συντονίστρια του προγραμματός μας,  μας ξενάγησε στους χώρους του σχολείου. Το σχολείο βρίσκεται σε αυτό το χώρο εδώ και 3 χρόνια οποτε οι υποδομές ηταν ολες συγχρονες και καινουριες. Το σχολειο αυτό εμοιαζε περισσότερο στους χώρους του με το δικό μας,  ειχε 3 τμηματα και ένα βρεφικό τμημα. Επίσης, ειχε  20 παιδιά στα τμηματα ενω το βρεφικό είχε μέχρι 7 με δυο εκπαιδευτικόυς. Τα ωράρια ήταν τα ίδια με το άλλο σχολείο, και τα παιδιά ετρωγαν επίσης στο σχολείο, μαγειρεμένο φαγητό στην κουζίνα τους. Στο σχολείο αυτό υπήρχε σημαντικός αριθμός παιδιών Ρομά και μας εξήγησαν οτι απλοποιουν πολύ το προγραμμά τους σε κάποια τμήματα καθώς τα παιδιά αυτά δεν έχουν σταθερή φοίτηση. Οι τάξεις τους ήταν ευρύχωρες και πολύ καλά εξοπλισμένες. Πήραμε πολλές ιδέες για παιχνίδια λεπτής κινητικότητας , που τελικά απασχολεί τις εκπαιδευτικούς προσχολικής, σε όλες τις χώρες. Τα περισσότερα ήταν φτιαγμένα απο τα παιδια με τη βοήθεια των εκπαιδευτικών με ανακυκλωσιμο υλικο.

Ολες οι εμπειρίες μας στα δυο σχολεία, ηταν ευχαριστες και επιμορφωτικές. Λαβαμε πολλές ιδέες και απο τη συζήτηση  με τις εκπαιδευτικούς( με τη βοηθεια διερμηνέα) , που ακολουθησε την επίσκεψη μας και στα δυο σχολεία, αντιληφθηκαμε οτι ολοι οι εκπαιδευτικοί εχουμε περίπου τις ίδιες ανησυχίες. Θελουμε να πλησιάζουμε τα παιδιά με παιγνιώδη τρόπο , να κρατάμε αμειωτο το ενδιαφέρον τους. Ισως εχουμε μονο μια σημαντική διαφορά. Το  γεγονός οτι τα σχολεια αυτά ειναι στελεχωμένα με περισσοτερο εκπαιδευτικό προσωπικό από οτι τα ελληνικά σχολεία.

Περιμένουμε με αγωνία να δουμε απο κοντά και το επόμενο σχολείο στη Farkaslaka της Ρουμανίας.