Ετικέτα: φθινόπωρο
Δε μ’ ακούς;
(Μάρω Λοίζου)
Δε μ’ακούς;
Έρχομαι μαζί με τα κιτρινισμένα φύλλα.
Έλα, έλα κοριτσάκι,
Μυρίζω νοτισμένο χώμα και γομολάστιχα.
Έλα, έλα αγοράκι,
Κάτσε σ’ ένα ιπτάμενο φύλλο να φύγουμε μαζί,
Φτιάξε χάρτινες βαρκούλες να τις πάρει η βροχή.
Σ’ αρέσει η καινούρια σου τσάντα;
Για κοίτα πόσο ψήλωσε η Βάνα!
Έρχομαι μαζί με τα πρωτοβρόχια.
Τρέξε, τρέξε να ψήσουμε κάστανα.
Γέμισαν πάλι τ’ ανθοπωλεία πολύχρωμα χρυσάνθεμα.
Πώς οργώνουν τα χωράφια τα τρακτέρ!
Πάτα, πάτα το μούστο καλά, βάλε και μπόλικο σουσάμι στη μουσταλευριά.
Έρχομαι μαζί με τη βαριά μυρουδιά των σταφυλιών του τρύγου.
Έλα, έλα αγοράκι, έλα, έλα κοριτσάκι. Δε μ’ ακούς;
Είμαι το φθινόπωρο.
*
Στη γωνιά της παρατήρησης η Ρούλα η Φθινοπωρούλα μας έφερε μια μέρα ένα κλαδί ελιάς .Κουβεντιάσαμε λοιπόν για την αιωνόβια ελιά και μάθαμε πόσο χρήσιμο και πολύτιμο δέντρο είναι και πόσο δεμένο με τη ζωή μας από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.Διαβάσαμε τον μύθο της Αθηνάς και του Ποσειδώνα για το πως πήρε το όνομά της η Αθήνα και αφού παρατηρήσαμε αρχαίους αμφορείς μάθαμε για τη χρήση τους και διακοσμήσαμε τον δικό μας αμφορέα με σχέδια και με εικόνα παζλ από το μύθο Αθηνάς -Ποσειδώνα
