Τα νέα της ημέρας:

Με αφορμή τα άνθη κρόκου που μαθήτρια έφερε στο σχολείο μας, συζητούμε για τον κρόκο και τις χρήσεις του: στη μαγειρική (ως μπαχαρικό), στην αρωματοποιία, ως βαφή, καθώς -επίσης- και για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες.

Παρατηρούμε και περιγράφουμε τα άνθη και βλέπουμε εικόνες σχετικές με το μάζεμα του κρόκου και τη χρήση του σε ροφήματα και στη μαγειρική. Ρίχνουμε στο νερό στήμονες κρόκου, διαπιστώνοντας πως βάφεται και αφηγούμαστε τον μύθο του Κρόκου με τη βοήθεια έργων ζωγραφικής και κειμένων παλαιότερων μαθητών/τριών από το αρχείο του 4ου Νηπιαγωγείου Κοζάνης.

(κρόκος στην αυλή του σχολείου μας)

Ο μύθος του κρόκου

Καθώς ο Ερμής εξασκούνταν στη δισκοβολία, πλήγωσε θανάσιμα το θνητό φίλο του Κρόκο.

Τι ντροπή! Πως αυτός, ένας θεός, σκότωσε έναν άνθρωπο! Ο Ερμής στεναχωρέθηκε αφάνταστα.

Έτσι, αποφάσισε να χαρίσει την αθανασία στον Κρόκο μεταμορφώνοντας το άψυχο κορμί σ’ ένα πανέμορφο μοβ λουλούδι και το αίμα του κρόκου σε τρία κόκκινα στίγματα στην καρδιά του λουλουδιού. Από τότε, κάθε φθινόπωρο, τα λουλούδια του Κρόκου σκεπάζουν τη γη της Κοζάνης, στη Δυτική Μακεδονία, μ’ ένα μοβ χαλί και γεμίζουν τον αέρα με το λεπτό άρωμά τους.

πηγή μύθου: https://safran.gr/el/%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1/