Μερικές πρακτικές και χρήσιμες συμβουλές για τους γονείς μαθητών με ΔΕΠΥ :

• Η σταθερή – κοινή πορεία αντιμετώπισης και συμπεριφοράς και από τους δυο γονείς είναι καθοριστική.
• Θέστε σαφή όρια και κανόνες (το παιδί έχει ανάγκη να γνωρίζει μέχρι που μπορεί να φτάσει και ποια θα είναι τα αποτελέσματα της συμπεριφοράς του)
• Η συνέπεια και η σταθερότητα από μέρους σας στους κανόνες είναι σημαντική.
• Ο χώρος μελέτης πρέπει να είναι συγκεκριμένος, μεγάλος και αφαιρετικός.
• Στο γραφείο τοποθετείται μόνο ένα μάθημα τη φορά και μόνο τα απαραίτητα αντικείμενα.
• Η μελέτη στο σπίτι πρέπει να είναι οργανωμένη και γεμάτη διαλείμματα.
• Ξεκινήστε με τα μαθήματα που απαιτούν απομνημόνευση.
• Επανατροφοδοτείτε το παιδί συχνά και άμεσα.
• Επαινείτε τη συγκεκριμένη λειτουργική συμπεριφορά άμεσα.
• Οι τιμωρίες πρέπει να διατυπώνονται σε ήρεμο τόνο, να είναι άμεσες και κατανοητές στο παιδί.
• Οι σωματικές τιμωρίες δεν έχουν καμία αποτελεσματικότητα.
• Εστιάστε στην επιθυμητή συμπεριφορά, όχι σε αυτή που θέλετε να σταματήσει.
• Οι απαιτήσεις σας πρέπει να είναι προσαρμοσμένες στις δυνατότητες του παιδιού όχι στις δικές σας.
• Πρέπει να είστε ακριβείς σε αυτό που ζητάτε από το παιδί. Ποτέ δεν δίνουμε πολύπλοκές οδηγίες. Στα μικρότερα παιδιά μια εντολή τη φορά.
• Προσέξτε τη διατύπωση των οδηγιών – εντολών. Ποτέ με ερωτηματικό τρόπο και ποτέ με την τηλεόραση – υπολογιστή ανοιχτό.
• Διασπάστε το παιδί πριν από μια δύσκολη δραστηριότητα. Αν δεν το κάνετε εσείς, θα το κάνει μόνο του.
• Οι εξωσχολικές δραστηριότητες του πρέπει να είναι όσο τον δυνατόν πιο ομαδικές.
• Καλό είναι να εκτονώνεται το παιδί φυσικά (κολύμπι, στάδιο,..)
• Το ωράριο του ύπνου και της διατροφής πρέπει να είναι σταθερό.
• Παζλ, σκάκι, και γενικότερα παιχνίδια και δραστηριότητες που ασκούν την συγκέντρωση της προσοχής ενδείκνυνται.
• Αναθέστε του δουλειές στο σπίτι (καθάρισμα δωματίου, πλύσιμο πιάτων,..)
• Το δωμάτιο του παιδιού πρέπει να είναι οργανωμένο με συγκεκριμένες θέσεις για τα αντικείμενα.
• Η ύπαρξη πίνακα ανακοινώσεων μέσα στο δωμάτιο, όπου τοποθετούνται σημαντικά χαρτιά ή υπενθυμίσεις δραστηριοτήτων είναι βοηθητική για την οργάνωση του παιδιού.
• Ασκήσεις υπευθυνότητας και οργάνωσης πρέπει να αποτελούν μέρος της καθημερινότητας των παιδιών (λίστα με ψώνια στο σούπερ μάρκετ, επιλογή από το προηγούμενο βράδυ των ρούχων, προετοιμασία τσάντας βάση του προγράμματος του,.. )
• Ασκήσεις προσανατολισμού και κατευθύνσεων στο χώρο όπου δραστηριοποιείται το παιδί και γενίκευση των ασκήσεων σε άγνωστα περιβάλλοντα είναι απαραίτητες για τη βελτίωση της οπτιχωρικής του αντίληψης.
• Η θεατρική – μουσική έκφραση και ο χορός ενδείκνυνται για τη βελτίωση της αυτοέκφρασης και του οπτικο-κινητικού συντονισμού.
• Η ύπαρξη κάρτας αυτοδιαχείρισης συμπεριφοράς ( σχολείο – σπίτι) είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική.
• Απαραίτητη είναι η συχνή επικοινωνία με τον εκπαιδευτικό ( συνέχεια προγράμματος στο σχολείο και αντίθετα)
• Αν τα μαθήματα και οι φωτοτυπίες είναι φορτωμένα, τα χωρίζω σε μικρότερες ενότητες.
• Τα μαθήματα τα μαθαίνουμε με σχεδιαγράμματα. Την έκθεση το ίδιο. Μεγάλα κεφάλαια τα διαβάζουμε τμηματικά υπογραμμίζοντας τα κύρια σημεία.
• Τεστάκια απομνημόνευσης και σειροθέτησης είναι ιδιαίτερα ευεργετικά.
• Ασκήσεις απομαγνητοφώνησης, καραόκε για τα Σαββατοκύριακα είναι πολύ καλές για την ενίσχυση της οπτικής και ακουστικής μνήμης και συγκέντρωσης.
• Ενισχύστε τον επικοινωνιακό τομέα. Η ύπαρξη φίλων είναι σημαντική.
• Απενοχοποιείστε τον εαυτό σας, δεν ευθύνεστε για την ύπαρξη της ΔΕΠΥ!
• Απενοχοποιείστε και το παιδί (ούτε εκείνο ευθύνεται για τη δυσλειτουργική του συμπεριφορά)

Κάθε παρέμβαση ξεκινάει από την αλλαγή των δικών σας αντιλήψεων, του παιδιού και των ανθρώπων που δραστηριοποιούνται με το παιδί για τη φύση της διαταραχής και τα εν γένει προβλήματά του.

ΠΗΓΗ: www.dyslexia-goneis.gr

Όμως τα παιδιά αυτά είναι πραγματικά μοναδικά ! Ναι υπάρχουν και θετικά στοιχεία, αρκεί κάποιος να θέλει να τα δει και να τα αναγνωρίσει.

Καταρχήν τα παιδιά αυτά έχουν τρομερή σκέψη και δημιουργικότητα. Μπορούν να φτιάξουν αντικείμενα με τα πιο απλά και άχρηστα υλικά! Να κατασκευάσουν απίστευτα παιχνίδια και να δημιουργήσουν έναν ολόκληρο φανταστικό κόσμο.

Μπορούν επίσης να διηγηθούν τις πιο απίθανες ιστορίες! Κάνουν διαφορετικούς συνειρμούς και έχουν ασυνήθιστες ιδέες!

Έχουν αυξημένη την ενσυναίσθηση. Όταν διαπιστώνουν ότι κάποιος έχει ανάγκη από βοήθεια, τρέχουν αυθόρμητα και με μεγάλη προθυμία να βοηθήσουν. Όταν μάλιστα κάποιος τους ζητά συγνώμη αμέσως συγχωρούν και ξεχνούν.

Έχουν έντονη την αίσθηση του δικαίου και του άδικου, όχι μόνο σε ότι αφορά τον εαυτό τους αλλά και τους άλλους. Βέβαια πολλές φορές εκφράζουν τα παράπονά τους τόσο έντονα που καταλήγουν σε συμπεριφορές έντονα νευρικές και υπερβολικές. Ωστόσο μάχονται όταν βλέπουν το άδικο!

Μπορούν να γίνουν φίλοι με το πιο μικρό παιδί μέχρι και τον πιο ηλικιωμένο, αρκεί να νοιώσουν αποδοχή και αγάπη. Είναι άτομα κοινωνικά, που σέβονται τον άλλο και θέλουν να τον γνωρίσουν. Όλα αυτά όμως όταν εισπράττουν αγάπη και ενδιαφέρον από το συνομιλητή τους.

Ενθουσιάζονται πολύ εύκολα και εκδηλώνουν τον ενθουσιασμό τους. Παράλληλα βέβαια βαριούνται και πολύ εύκολα!

Γενικά είναι παιδιά που δεν τα βαριέσαι ποτέ, που συνέχεια σε εκπλήσσουν με την ιδιαίτερη ευστροφία τους, τη φαντασία και το ταμπεραμέντο τους.

Είναι καιρός να κοιτάξουμε και στα θετικά χαρακτηριστικά των παιδιών και να τους δώσουμε χρόνο και χώρο να εκφραστούν με τον δικό τους μοναδικό τρόπο!

αναδημοσίευση από το Ιστολόγιο του 11ου Δημ. Σχολείου Περιστερίου.