Πάσχα Κυρίου Πάσχα!

Το Πάσχα είναι η μεγαλύτερη γιορτή της Χριστιανοσύνης.

Το Χριστιανικό Πάσχα πιστεύεται ότι έχει τις ρίζες του στο Εβραϊκό Πεσάχ που γιορταζόταν στις αρχές της Άνοιξης.

Η λέξη Πάσχα είναι ελληνοποιημένη απόδοση του Πεσάχ και σημαίνει Διάβαση.

Ο εορτασμός ξεκινά το «Λαζαροσάββατο», το Σάββατο δηλαδή πριν τη Μεγάλη Εβδομάδα, που γιορτάζουμε την ανάσταση του φίλου του Χριστού, του Λαζάρου. Την παραμονή ή και ανήμερα της γιορτής τα παιδιά γύριζαν στα σπίτια και τραγουδούσαν τα «λαζαρικά», για να διηγηθούν την ιστορία του και οι γυναίκες ζύμωναν ειδικά κουλούρια τα «λαζαράκια» με σχήμα ανθρώπου όπου στη θέση των ματιών έβαζαν δύο γαρίφαλα.

Ακολουθεί η Μεγάλη Εβδομάδα με αναπαράσταση των παθών του Κυρίου.

Τη Μ. Πέμπτη το πρωί οι γυναίκες ζυμώνουν με μυρωδικά τις κουλούρες της Λαμπρής και τις στολίζουν με λωρίδες από ζυμάρι και ξηρούς καρπούς. Απαραίτητο στη μέση το κόκκινο αυγό. Οι κουλούρες των παιδιών είχαν σχήματα ανθρώπων, ζώων ή πουλιών. Επίσης την ίδια μέρα γίνεται και το βάψιμο των κόκκινων αυγών.

Τη Μ. Παρασκευή η περιφορά του Επιταφίου συμβολίζει την ταφή του Κυρίου που συνοδεύεται με έξοχους ύμνους και τα κοριτσάκια με φορεσιές μυροφόρων ραίνουν με μύρα τον Επιτάφιο.

Το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου, μετά την Ανάσταση γίνεται η παραδοσιακή μαγειρίτσα. Μια πεντανόστιμη λεμονάτη κρεατόσουπα, φτιαγμένη κυρίως με εντόσθια αρνιού και αρωματισμένη με μπόλικο φρέσκο μαρουλάκι και άνηθο. Το μεταμεσονύκτιο δείπνο συμπληρώνουν πλούσια αρωματισμένοι άρτοι, κόκκινα καλοβρασμένα αυγά για τα πρώτα τσουγκρίσματα και φρέσκο, χλωρό τυρί.

Την επόμενη μέρα – την Κυριακή της Λαμπρής – όλα τα νοικοκυριά βρίσκονται σε αναβρασμό ! Από το ξημέρωμα κιόλας, η θράκα σιγοκαίει στους αυτοσχέδιους λάκκους ή στις ψησταριές για να υποδεχθεί τον πρωταγωνιστή του πασχαλινού τραπεζιού: τον παραδοσιακό οβελία. Αποκλειστικά αρνί στη σούβλα σύμφωνα με το ρουμελιώτικο έθιμο∙τρυφερό κατσικάκι γεμιστό με φρέσκα μυρωδικά, ρύζι και ψιλοκομμένα εντόσθια σύμφωνα με τα νησιώτικα εδεσματολόγια. Ο μάστορας της παρέας «περνάει» το κοκορέτσι και γεμίζει το σπληνάντερο – κατεξοχήν συνακόλουθα πασχαλινά εδέσματα – για να παραδοθούν γρήγορα και αυτά στον πασχαλινό βωμό.

Οι νοικοκυρές στρώνουν τα τραπέζια που θα υποδεχθούν τους προκαταρκτικούς μεζέδες μέχρι να βγει το πρώτο κοκορέτσι και να καλοψηθεί το αρνί. Ανοίγουν τα τουλούμια και βγαίνει το φρέσκο τυρί, το ανάλατο. Ανοίγουν τα καλά βαρέλια και δοκιμάζεται η τέχνη του καθενός απ’ τους γειτόνους στα μυστικά της οινοποιίας. Μοσχοβολιστές λαμπροκουλούρες με ένα κόκκινο αυγό καμαρωτό στη μέση∙ γλυκές σαντορινιές τάρτες∙ αφράτα στριφτά κουλουράκια, τα περίφημα λαζαράκια∙ γευστικές μελόπιτες με φρέσκια μυζήθρα μέλι και αυγά μετατρέπουν την ημέρα του Πάσχα σε μια αξέχαστη γαστριμαργική εμπειρία.

Μουσικές στη διαπασών. Λεβέντικοι χοροί. Τσουγκρίσματα και ευχές.
–Χριστός Ανέστη!
– Αληθώς ο Κύριος!

 Η Ορθόδοξη Εκκλησία δίνει μεγαλύτερη έμφαση στην Ανάσταση του Κυρίου, ενώ η Δυτική στο θρήνο για το θάνατό του.

Η ορθόδοξη θεώρηση για την Ανάσταση συμπυκνώνεται στον πασίγνωστο ύμνο:

Χριστός Ανέστη εκ νεκρών         

θανάτω θάνατον πατήσας

Και τοις εν τοις μνήμασι

Ζωήν χαρισάμενος!

Δείτε εικόνες από τους “ζαχαροπλάστες” της Β΄ τάξης του σχολείου μας καθώς και πασχαλινές κατασκευές από μαθητές άλλων τάξεων!