Από το 2007 μέχρι και σήμερα 24 Ιουνίου 2015 υπηρέτησα ως Διευθύντρια στο 41ο Δημοτικό Σχολείο Περιστερίου με τη συνεργασία όλων των παραγόντων της σχολικής κοινότητας. Βασικός μου σκοπός ήταν η συνεχής ποιοτική αναβάθμιση των συνθηκών μάθησης των μαθητών.

Οι μαθητές, οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί, που ήταν σε συνεχή συνεργασία με δυναμική αλληλεπίδραση και προσανατόλιζαν τις ενέργειές μου προς ώφελος των μαθητών. Η καθημερινότητά μου ήταν μια διαρκής αναζήτηση λύσεων σε θέματα διοίκησης, σε ζητήματα συμπεριφοράς μαθητών, σε θέματα ασφάλειας, σε ζητήματα κακοτεχνιών του σχολικού κτηρίου και σε ποικίλα άλλα θέματα. Το έργο μου στήριζαν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί με αποτέλεσμα να βελτιώνεται η σχολική ζωή και οι μαθητές να λαχταρούν να έρχονται στο σχολείο.

Οι καινοτόμες και προτοπόρες δράσεις σε συνδυασμό με την καλλιέργεια των δεξιοτήτων και των ικανοτήτων των μαθητών και η τήρηση των αναλυτικών προγραμμάτων ήταν ο κύριοι σκοποί του Συλλόγου Διδασκόντων και υπήρξε συνεχής αναπροσαρμογή τεχνικών και μεθοδολογιών για την αποτελεσματικότερη διδασκαλία και την επίτευξη της μάθησης. Σε αυτό το πλαίσιο καλλιεργήθηκε κλίμα συνεργασίας, αμοιβαίας εμπιστοσύνης ανάμεσα σε μένα και σε όλα τα μέλη του Συλλόγου Διδασκόντων, αφού ο σκοπός ήταν κοινός. Όμως, οι συνεργάτες μου εκπαιδευτικοί στη μυστική ψηφοφορία της 10ης Ιουνίου δεν με επέλεξαν ως Διευθύντρια του σχολείου για τα επόμενα δύο χρόνια. Αναπάντεχο γεγονός και απότομη εξέλιξη, που σταματά τη συνεργασία μας, που κτίστηκε με πολύ κόπο. Η επιλογή αυτή είναι απολύτως σεβαστή και με υποχρεώνει να απομακρυνθώ, χωρίς τη θέλησή μου, από το 41ο Δημοτικό Σχολείο Περιστερίου και να πάρω μαζί μου τα πολυτιμότερα δώρα, που μου έδωσαν οι μαθητές μου, μια μεγάλη αγκαλιά, ένα ανιδιοτελές χαμόγελο και μια όμορφη κουβέντα για να συνεχίσω δυνατά, περήφανα και με αξιοπρέπεια την πορεία μου και την προσφορά μου στην εκπαίδευση. Παρά την άσχημη αυτή παρένθεση (“Μη τα δειλάς τα κύματα όσο ψηλά κι αν είναι, γιατ’ είναι προμηνύματα ότι η στεριά κοντά θα ‘ναι…) εγώ κρατώ μόνο τις καλές στιγμές από όλους από τους συναδέλφους μου, από τους γονείς και από όλα τα παιδιά και σας ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ όλους από καρδιάς για την εκτίμηση στο οκτάχρονο έργο μου.
Το σχολείο για μένα είναι πηγή δημιουργίας και χαράς, αλλά και τρόπος προσφοράς, ανάσα από την καθημερινότητα.
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!