Το 41o Δημοτικό Σχολείο Περιστερίου συμμετέχει  

στην Παγκόσμια Εβδομάδα Δράσης για την Εκπαίδευση 2015

“Η εκπαίδευση στον στόχο ξανά!”,

που οργανώνει η ActionAid.

Οι μαθητές από 27 Απριλίου 2015 και ως τις  30 Απριλίου 2015

εργάστηκαν πάνω στη δράση αυτή με πρωτοβουλία

της Διευθύντριας του σχολείου κ. Δήμητρας Μόσχου.

Η Διευθύντρια του σχολείου εξήγησε:

• τι είναι η Παγκόσμια Εκστρατεία για την Εκπαίδευση:

Η Παγκόσμια Εκστρατεία για την Εκπαίδευση (Global Campaign for Education) είναι μια συμμαχία που συστάθηκε το 1999 από ενώσεις και συνδικάτα εκπαιδευτικών, μαθητών, πολιτών και διεθνών Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, με σκοπό την άσκηση πίεσης για την ουσιαστική εφαρμογή των διεθνών δεσμεύσεων, οι οποίες κατοχυρώνουν το δικαίωμα στην εκπαίδευση για όλα τα παιδιά του κόσμου. Η ActionAid International αποτελεί ιδρυτικό μέλος της Συμμαχίας, ενώ η ActionAid Ελλάς συντονίζει από το 2004 την Παγκόσμια Εβδομάδα Δράσης για την Εκπαίδευση στη χώρα μας.

• τι είναι η Παγκόσμια Εβδομάδα Δράσης για την Εκπαίδευση:

Πρόκειται για μια εβδομάδα γεμάτη εκδηλώσεις και δράσεις μαθητών, οι οποίες πραγματοποιούνται κάθε άνοιξη, κυρίως από σχολεία, σε πάνω από 100 χώρες στον κόσμο. Κατά την εβδομάδα αυτή τα παιδιά υπενθυμίζουν με δημιουργικούς και γεμάτους φαντασία τρόπους στους ηγέτες του κόσμου τις δεσμεύσεις τους σχετικά με την εκπαίδευση και προωθούν το μήνυμα για την ουσιαστική κατοχύρωση του δικαιώματος πρόσβασης στην εκπαίδευση κάθε παιδιού. Πάνω από 10 εκατομμύρια παιδιά παγκοσμίως παίρνουν μέρος κάθε χρόνο στην Παγκόσμια Εβδομάδα Δράσης για την Εκπαίδευση!

• Φετινή Θεματική:

Από το 2000 που υιοθετήθηκαν οι 8 Αναπτυξιακοί Στόχοι της Χιλιετίας (ΑΣΧ) από 189 χώρες στον κόσμο, έχει πραγματοποιηθεί τεράστια πρόοδος. Η παγκόσμια φτώχεια μειώνεται, περισσότερα παιδιά από ποτέ πηγαίνουν στο Δημοτικό σχολείο, η παιδική θνησιμότητα έχει μειωθεί δραματικά, η πρόσβαση σε καθαρό νερό έχει επεκταθεί πολύ. Ωστόσο, με την εκπνοή των 8 ΑΣΧ το 2015, οι προσπάθειες πρέπει να συνεχιστούν αδιάκοπα ώστε να μπορούμε να έχουμε έναν πλανήτη όπου όλοι οι κάτοικοί του θα μπορούν να ζουν με ευημερία, ισότητα, ελευθερία, αξιοπρέπεια, ειρήνη. Από τους Αναπτυξιακούς στους Στόχους για την Βιώσιμη Ανάπτυξη Οι παγκόσμιοι αρχηγοί έχουν ζητήσει να συνταχθεί ένα μεγαλόπνοο και μακροπρόθεσμο σχέδιο δράσης, το οποίο θα εξακολουθεί να θέτει την παγκόσμια φτώχεια, τη βελτίωση της υγείας και την πρόοδο στον τομέα της εκπαίδευσης ως βασικές προτεραιότητες. Ωστόσο, κρίνουν σκόπιμο να ληφθούν κι άλλες τοπικές και παγκόσμιες προκλήσεις υπόψη, όπως η κλιματική αλλαγή, η περιβαλλοντική υποβάθμιση, οικονομικές ανισότητες, ο κοινωνικός αποκλεισμός και η ανεργία. Οι κυβερνήσεις και οι παγκόσμιοι αρχηγοί είναι σε διαδικασίες οριστικής διατύπωσης των νέων Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης (ΣΒΑ), όπως πιθανώς θα λέγονται. Οι νέοι στόχοι θα υιοθετηθούν τον Σεπτέμβρη στην ειδική σύσκεψη των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη. Όλοι εμείς, με αφορμή και μέσο τη φετινή εκστρατεία και ως μέλη της κοινωνίας των πολιτών, ενημερωνόμαστε και καλούμε τους εκπροσώπους της ελληνικής κυβέρνησης να συμμετέχουν ενεργά στις «μετά το 2015» δράσεις και στην ψήφιση των νέων στόχων που αφορούν και εμάς τους ίδιους περισσότερο από ποτέ.

Λέω τη λέξη που θα ταξιδέψει!

Τον Σεπτέμβρη του 2015 πρόκειται να πραγματοποιηθεί στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) στη Νέα Υόρκη, ειδική Σύσκεψη για την Ανάπτυξη όπου και θα ψηφιστούν οι νέοι στόχοι που θα διαδεχτούν του Αναπτυξιακούς Στόχους. Αυτοί οι νέοι στόχοι κατά πάσα πιθανότητα θα ονομάζονται Βιώσιμοι Στόχοι για την Ανάπτυξη και θα έχουν ένα βάθος χρόνου 15 ετών (2015-2030) για να επιτευχθούν. Η εκπαίδευση για Όλους δεν πρέπει να λείπει από τους νέους Στόχους. Αντίθετα πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα. Και η συμβολή όλων μας, ως ενεργοί πολίτες του κόσμου είναι απαραίτητη! Ζητάμε να ληφθούν άμεσα και αποφασιστικά βήματα ώστε τα 58 εκατομμύρια παιδιά που βρίσκονται εκτός Δημοτικού Σχολείου να μπορούν να πάνε σχολείο. Τι μπορούμε να κάνουμε για να ταξιδέψει και η δική μας φωνή μέχρι εκεί;

Σκοπός είναι να δημιουργηθεί ένα βίντεο το οποίο θα το στείλουμε στον εκπρόσωπο της ελληνικής κυβέρνησης ο/η οποίος/α θα ταξιδέψει τον Σεπτέμβρη στη Νέα Υόρκη. Στο βίντεο θέλουμε να σχηματίζουμε ένα μήνυμα δυνατό όπου θα φαίνεται η μαζική και δημιουργική συμμετοχή των παιδιών και των εκπαιδευτικών τους, ένα μήνυμα που θα τους ζητάμε να αναλάβουν δράση και να παίξει και η χώρα μας ενεργό ρόλο στις διεργασίες αυτές.

 Το μήνυμά μας είναι:

Ηγέτες του κόσμου ακούστε,

Εάν όλοι πηγαίναμε σχολείο, ο κόσμος θα ήταν πιο …

δίκαιος, ισότιμος, ειρηνικός, αλληλέγγυος, ξέγνοιαστος

δημιουργικός, όμορφος, χαρούμενος, φωτεινός.

Οι μαθητές των Α΄ και Β΄ τάξεων άκουσαν το παραμύθι: «Το μικρό πειρατικό καράβι»:

Το μικρό πειρατικό καράβι αρμένιζε για μέρες στον ωκεανό. Οι 4 πειρατές, ο Τζόσουα, η Κόνα, η Σεφαγιάτ και η Μαλάλα, μελετούσαν τον χάρτη του χαμένου θησαυρού αλλά ακόμα δεν είχαν καταφέρει να εντοπίσουν που ήταν κρυμμένο το σεντούκι, στο οποίο ήταν φυλακισμένες όλες οι λέξεις του κόσμου. Όλες ή μήπως είχαν ξεφύγει κάποιες; Έπρεπε οπωσδήποτε να το βρουν… Ακούγεται μπερδεμένο αλλά, αν δεν υπάρχουν λέξεις, που θα διδάσκονται τα παιδιά στα σχολεία, πώς θα μάθουν να γράφουν και να διαβάζουν; Όχι όχι, οι λέξεις δεν είχαν κρυφτεί, ούτε είχαν θυμώσει, ο κύριος Αναλφάβητος τις είχε αρπάξει από τα σχολεία, τα βιβλία και τα τετράδια των παιδιών. Πολλοί λέγανε ότι ήταν ένας πολύ κακός άνθρωπος, που μισούσε τα γράμματα και γι’ αυτό τα έκανε αυτά. Ήταν όμως πράγματι έτσι; Ένα μικρό πειρατικό καράβι γιατί πως αλλιώς θα έστελναν τη λέξη που θα ταξιδέψει, για να μάθουν τα παιδιά να λένε και να γράφουν λέξεις. Ένα πρωινό η Κόνα πήρε το καλάμι της και ξεκίνησε το ψάρεμα. Είχε βυθιστεί στις σκέψεις της, όταν ξαφνικά το καλάμι της βάρυνε απότομα. Η Κόνα κρατήθηκε από την κουπαστή του καραβιού για να μην πέσει στη θάλασσα και άρχισε να φωνάζει τον Τζόσουα, τη Σεφαγιάτ και την Μαλάλα για να την βοηθήσουν. Φανταστείτε την έκπληξή τους, όταν μετά από λίγη ώρα έβγαλαν από το βυθό μια μουσκεμένη και αρκετά ταλαιπωρημένη λέξη. Η λέξη πήρε μια ανάσα και εξήγησε στην παρέα των πειρατών την περιπέτειά της. Είχε καταφέρει να δραπετεύσει από τα δίχτυά του κυρίου Αναλφάβητου και τώρα έψαχνε βοήθεια για να απελευθερώσει και τις υπόλοιπες λέξεις. Οι 4 πειρατές δεν δίστασαν ούτε μια στιγμή. Δέχτηκαν αμέσως να βοηθήσουν τις λέξεις. Η Μαλάλα τότε πρότεινε να πάνε κόντρα στο ρεύμα γιατί αυτό ήταν που έφερε τη λέξη μέχρι εδώ. Πάλευαν μέρες κόντρα στο ρεύμα, ώσπου κάποτε φτάσανε σε μια στεριά και τα πρώτα πράγματα που αντίκρισαν ήταν ψηλά κτίρια, ουρανοξύστες, πολλά αυτοκίνητα και ένα τεράααααααστιο άγαλμα. Δεν έχασαν καιρό, κρύψανε τη λέξη στην τσέπη τους και άρχισαν να ψάχνουν λέξεις σε όλη την πόλη. Μα λέξεις δεν υπήρχαν πουθενά! Οι ταμπέλες ήταν άδειες, τα βιβλιοπωλεία πουλούσαν άδεια βιβλία, τα σχολεία ήταν κλειστά. Ξαφνικά ακούστηκαν περίεργες και παράξενες φωνές και κάτι χρατς-χρουτς. Οι 4 πειρατές κοίταξαν ολόγυρα μα δεν είδαν κανέναν. Οι φωνές όμως επέμειναν! Τέντωσαν τότε τα αυτιά τους και μετά από λίγο κατάλαβαν ότι οι φωνές και οι ήχοι έρχονταν από το καπάκι του υπονόμου. Το σήκωσαν με προσοχή και είδαν, μα δεν πίστευαν στα μάτια τους, είδαν 2 μικρές λαχανιασμένες λέξεις. Οι λέξεις εξήγησαν ότι το είχαν σκάσει από κλειδωμένο σεντούκι του κύριου Αναλφάβητου και έψαχναν για βοήθεια. Οι πειρατές έκρυψαν τις καινούργιες λέξεις στις τσέπες τους, χώθηκαν στον υπόνομο και αφού περπάτησαν για αρκετή ώρα έφτασαν στο υπόγειο ενός κτηρίου. Οι λέξεις τους οδήγησαν στο σεντούκι και εκεί με 2-3, μπορεί και περισσότερα, χτυπήματα οι πειρατές άνοιξαν το σεντούκι. Οι λέξεις πετάχτηκαν από μέσα και ευθύς αμέσως άρχισαν να τραγουδάνε, να χορεύουνε και όλες μαζί φτιάξανε ένα ωραίο παραμύθι και άρχισαν να το διηγούνται. Κάνεις, μα κάνεις δεν πρόσεξε ότι ο κύριος Αναλφάβητος ήταν κρυμμένος σε μια γωνιά και τους κοιτούσε όλη αυτή την ώρα. Όταν τελικά τον είδαν τους κόπηκε η ανάσα. Αδίκως βέβαια, γιατί, αν τον παρατηρούσαν καλύτερα, θα έβλεπαν ότι από τα μάτια του κυλούσε ένα δάκρυ. Ποτέ στη ζωή του δεν είχε ακούσει ή διαβάσει ένα παραμύθι. Και ένιωσε τόσο ωραία τώρα που το άκουγε από τις λέξεις! Όταν τον ρώτησαν οι πειρατές και οι λέξεις γιατί κλαίει, εκείνος απάντησε ότι κλαίει για όλα τα παραμύθια που ποτέ κανείς δεν του έμαθε να διαβάζει, γιατί πότε του δεν πήγε σχολείο. Ο κύριος Αναλφάβητος ήταν πολύ χαρούμενος που θα μάθαινε να γράφει και να διαβάζει λέξεις και από την πολύ χαρά του ήρθε και μια φανταστική ιδέα! Εξήγησε σε όλους ότι βρίσκονταν στη Νέα Υόρκη και μάλιστα στο κτήριο, όπου σε λίγους μήνες οι Υπουργοί του κόσμου θα συζητούσαν πώς θα τα καταφέρουμε όλα τα παιδιά να πηγαίνουν σχολείο. Σκέφτηκε λοιπόν να μιλήσει και αυτός στους Υπουργούς για το σχολείο! Βοηθήστε και σεις τον κύριο Αναλφάβητο να μιλήσει στους υπουργούς για το σχολείο και την εκπαίδευση.

Στη συνέχεια οι μαθητές δημιούργησαν λέξεις για τη φράση:

ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΩ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ, γιατί……………………………..

 ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΩ ΣΧΟΛΕΙΟ, γιατί                                        I WANT TO GO TO SCHOOL, because                                    ICH WILL ZUR SCHULE GEHEN,

θέλω να ονειρεύομαι .                                                                        I like dreamimg.                                                                          weil ich träumen will.

θέλω να έχω δικαίωμα να καάνω τη ζωή μου καλύτερη.                    Ι want to have right to make mw life better.                                     weil ich dasrecht haben möchte, mein leben besser zu machen.

θέλω να έχω μέλλον.                                                                          Ι  want to have a better future.                                                   weil ich eine zukunft haben will.

Οι μαθητές είδαν το ντοκιμαντέρ «Εκπαίδευση για ποιον», που δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος Send My Friend to School 2013-2015 στο οποίο συμμετέχει η ActionAid Ελλάς και περιλαμβάνει αποσπάσματα από συνεντεύξεις εκπαιδευτικών και μαθητών από την Κένυα, την Γκάνα και το Πειραματικό Γυμνάσιο Αναβρύτων στην Αθήνα σχετικά με το πώς βλέπουν την κατάσταση της εκπαίδευσης μέσα από τη δική τους εμπειρία.  Από το ντοκιμαντέρ αναδύθηκαν πολλοί προβληματισμοί για την ποιότητα της εκπαίδευσης καθώς και σκέψεις για το μέλλον της σε παγκόσμια κλίμακα.

Οι μαθητές συζήτησαν, πήραν από το διαδίκτυο πληροφορίες για τις χώρες που είδαν στο ντοκιμαντέρ και κατέγραψαν σχόλια, σκέψεις και ιδέες.

Οι μαθητές των μεγαλύτερων τάξεων ενημερώθηκαν για τη «Φόρμα Χώρας», τις «Κάρτες χωρών» και την «Η εκπαίδευση στον κόσμο»

• Χωρίστηκαν σε 6 υποομάδες, οι οποίες ήταν και οι αντιπροσωπίαες των χωρών: Νιγηρία, Πακιστάν, Μπαγκλαντές, Αιθιοπία, Ρουάντα και Βιετνάμ.
• Οργανώθηκαν τα θρανία σε τέτοια διάταξη (συνήθως σε σχήμα Π) ώστε να μοιάζει με συνεδριακό χώρο.
• Κάθε μια ομάδα συμπλήρωσε τη «Φόρμα Χώρας» χρησιμοποιώντας ως βοηθητικό υλικό τις «Κάρτες Χωρών» και το φύλλο «Η εκπαίδευση στον Κόσμο».
• Η κάθε ομάδα έγραψε την αρχική της δήλωση στη φόρμα χώρας και έδωσε στους υπόλοιπους αντιπροσώπους των χωρών πληροφορίες για τη χώρα τους.
• Η κάθε ομάδα έφταξε το σήμα της χώρας της.
• Οι ομάδες επέλεξαν έναν εκπρόσωπο να διαβάσει την αρχική δήλωση της κάθε χώρας.

Καλώς ήρθατε στο Μοντέλο των Ηνωμένων Εθνών!

 Μια μαθήτρια συντόνισε τις παρουσιάσεις και τη συζήτηση. Όλες οι ομάδες με τη σειρά διάβασαν την «αρχική τους δήλωση». Οι υπόλοιπες άκουγαν και έκαναν ερωτήσεις. Στη συνέχεια έγιναν διαπραγματεύσεις και να κατέληξαν σε συγκεκριμένες αποφάσεις και προτάσεις για να βελτιωθεί η κατάσταση στην παιδεία.

• Οι «αντιπροσωπίες» συμπλήρωσαν τη «Θέση διαπραγμάτευσης» απαντώντας στις ερωτήσεις.
• Παρουσιάστηκαν στην ολομέλεια οι θέσεις κάθε ομάδας
• Όλες οι «χώρες» κατέληξαν σε μια κοινή Σύμβαση για την Εκπαίδευση για Όλους. Αυτή η Σύμβαση γράφτηκε, να υπογράφηκε από όλους και μοιράστηκε σε όλους τους άλλους μαθητές όλου του σχολείου.

 Η δραστηριότητα ολοκληρώθηκε  με τη συμπλήρωση της φράσης:

Θέλουμε εκπαίδευση που να….

• μας κάνει να ελπίζουμε, να ονειρευόμαστε,
• να έχουμε μέλλον,
• να μας βοηθά να αλλάξουμε τον κόσμο,
• να δίνει φτερά στη φαντασία μας,
• να μας βοηθά να δίνουμε αγάπη σε όλα τα παιδιά,
• να αξιοποιεί ισότιμα τις κλίσεις μας,
• να αξιολογεί και να ικανοποιεί τις ανάγκες μας,
• να μας δίνει εφόδια για τη ζωή, να μας ενημερώνει,
• να μας κάνει να στεκόμαστε κριτικά απέναντι σε κάθε πρόκληση.