“Οι φοιτήτριες του 3ου έτους, με επόπτρια την κ. Σ. Νικολιδάκη και σε συνεργασία με τις εκπαιδευτικούς του 3ου νηπιαγωγείου Ρεθύμνου ολοκλήρωσαν επιτυχώς τις διδασκαλίες τους για το εαρινό εξάμηνο. Οι φοιτήτριες χρησιμοποίησαν ως κύρια ερεθίσματα για τις διδασκαλίες τους επιλεγμένα παιδικά εικονογραφημένα βιβλία (είτε ως έντυπα υλικά είτε υποστηριζόμενα από τις ΤΠΕ) τα οποία άφηναν πολλά περιθώρια για δημιουργική απασχόληση των παιδιών στα διαφορετικά πεδία που ορίζει το νέο Α.Π. του Νηπιαγωγείου. Μέσα από τις διδασκαλίες των φοιτητριών δόθηκε αρκετή έμφαση στην άσκηση της φιλοσοφίας με παιδιά, η οποία αποτελεί μορφή εφαρμοσμένης φιλοσοφίας στη σχολική τάξη. Οι φοιτήτριες, μέσω των διδασκαλιών τους, ασκήθηκαν στην προσεκτική ακρόαση των παιδιών και στην τέχνη των ερωτήσεων εκείνων που ενθαρρύνουν τον διάλογο μεταξύ των παιδιών, την ανάπτυξη επιχειρημάτων και αντεπιχειρημάτων, την διατύπωση περαιτέρω ερωτήσεων με κύριο σκοπό την ανάπτυξη της κριτική και δημιουργικής σκέψης των παιδιών καθώς και την μεταξύ τους συνεργασία και ενσυναίσθηση.” (Σοφία Νικολιδάκη)
“Το δέντρο που έδινε” (Σιλβερσταϊν Σελ ΕΚΔ. Δωρικός)
«Μια φορά και ένα καιρό ήταν μια μηλιά που αγαπούσε ένα αγοράκι». Έτσι αρχίζει αυτό το όμορφο παραμύθι που το διαβασμά του αφήνει τη γεύση μιας αξέχαστης ευαισθησίας.
Κάθε μέρα το αγόρι πήγαινε στη μηλιά κι έτρωγε τα μήλα της, έκανε κούνια απ’ τα κλαδιά της, σκαρφάλωνε στον κορμό της… κι η μηλιά ήταν ευτυχισμένη. Μα όσο το αγόρι μεγάλωνε, τόσο περισσότερα ζητούσε απ’ το δέντρο και το δέντρο έδινε, έδινε, έδινε αδιάκοπα.
“Ο ΒΑΤΡΑΧΟΣ ΚΙ Ο ΞΕΝΟΣ” VELTHUIJS MAX (ΕΚΔ. Πατάκη)
Ένας ξένος Ποντικός φτάνει στο δάσος. Ο Βάτραχος και οι φίλοι του τον αντιμετωπίζουν με δυσπιστία. Ποιος τους λέει ότι δεν είναι κανένας βρομιάρης απατεώνας; Αλλά μήπως, πάλι, κάνουν λάθος και τον αδικούνε; Ο Βάτραχος πηγαίνει και του κάνει επίσκεψη, μήπως και σχηματίσει μια σωστή γνώμη γι’ αυτόν. Αλλά όταν ο Ποντικός -με κίνδυνο της ζωής του- τους βοηθά σε δύσκολες στιγμές, ο Βάτραχος και οι φίλοι του καταλαβαίνουν πως είχαν βιαστεί να τον κακοχαρακτηρίσουν. Ακόμη μία τρυφερή και γεμάτη χιούμορ, μα και μηνύματα, ιστορία του Μαξ Βέλθουις. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
“Η Χώρα των Τεράτων” Sendak Maurice (ΕΚΔ. Παπαδόπουλος)
Λίγα λόγια για το βιβλίο:
Όταν ο Μαξ φοράει τη στολή του λύκου κι αρχίζει τις σκανταλιές, η μητέρα του τον μαλώνει “ΤΕΡΑΣ!” και τον στέλνει στο δωμάτιο του. Τότε ο Μαξ θυμωμένος θα ξεκινήσει ένα ταξίδι για μια φανταστική χώρα που κατοικείται από τέρατα. Αυτά θα τον ανακηρύξουν βασιλιά τους και θα αρχίσουν μαζί του τον ΚΑΚΟ ΧΑΜΟ! Όμως, μετά από τον κακό χαμό, ο Μαξ θα πεθυμήσει το σπίτι του και τη μητρική αγκαλιά. Και το ταξίδι της επιστροφής θα ξεκινήσει…
“Ο Αλέξανδρος” LIONNI LEO (ΕΚΔ. Ζαχαρόπουλος Σ.Ι.)
Ο Αλέξανδρος δεν έψαχνε παρά μόνο για λίγα ψιχουλάκια. Κι όμως τον κυνηγούσαν από το σπίτι. Κι αυτός ζήλευε την τύχη, που είχε το κουρδιστό ποντικάκι της Αννούλας. Μια μέρα όμως αυτό βρέθηκε πεταμένο στα σκουπίδια. Ο Αλέξανδρος κατάλαβε τι σημαίνει να είσαι… ένα κουρδιστό ποντικάκι… Και παρακάλεσε τη μαύρη σαύρα να κάμει αληθινό το κουρδιστό ποντικάκι της Αννούλας…
Μια τρυφερή και συναρπαστική ιστορία. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου).
“ΕΛΜΕΡ” Ντέιβιντ Μακ Κι (ΕΚΔ. ΠΑΤΑΚΗ)
“Ο Έλμερ είναι ένας ελέφαντας. Μόνο που ενώ όλοι είναι γκρι ή έστω γκριζωποί, αυτός είναι μια πανδαισία χρωμάτων.
Μια πολύ τρυφερή ιστορία για την διαφορετικότητα και την σημασία του να έχουμε την δική μας προσωπικότητα. Ο κόσμος του Έλμερ είναι αστείος και λαμπερός. Δεν έχει σημασία το ύψος, το χρώμα ή το βάρος. Οι άλλοι τον αγαπούν και τον αποδέχονται ακριβώς όπως είναι. Είναι μια ευκαιρία να μιλήσουμε για την σημασία του να αγαπάμε και να αποδεχόμαστε τους γύρω μας όπως είναι. Άλλωστε καθένας μας είναι μοναδικός.”
“ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΤΙΠΟΤΑ” της Alemagna Beatrice (EΚΔ. ΚΟΚΚΙΝΟ)
“Άραγε, τι χειρότερο απ’ το να χάσεις το ηλεκτρονικό σου παιχνίδι σ’ ένα μέρος όπου δεν υπάρχει απολύτως τίποτα να κάνεις;” (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου).
