Αμυγδαλιά

Μας θυμίζει ότι έρχεται η Άνοιξη! Την λένε και τρελή αμυγδαλιά, επειδή δε φοβάται το κρύο και τα χιόνια.

Επεξεργαστήκαμε ένα κλαδάκι αμυγδαλιάς που έφερε ένα παιδί. Πιάσαμε το ευαίσθητο λουλούδι, μετρήσαμε τα πέταλα του και μυρίσαμε το άρωμα που μοιάζει με μέλι.

Είδαμε ανθισμένη αμυγδαλιά στην αυλή του δημοτικού που είναι δίπλα μας και ενθουσιαστήκαμε.

Παρατηρήσαμε πως πολλοί  ζωγράφοι απεικόνισαν την ανθισμένη αμυγδαλιά.

Διηγηθήκαμε στα παιδιά τον μύθο της Φυλλίδας και του Δημοφώντα  και διαβάσαμε το παραμύθι της κοπέλας που αγάπησε τον Βοριά από το βιβλίο “Οι μύθοι των λουλουδιών”.

Παίξαμε με τη λέξη Αμυγδαλιά. Βρήκαμε πόσα παιδιά έχουν τον ίδιο “αρχηγό” με την αμυγδαλιά. Βρήκαμε πόσα παιδιά έχουν στο όνομα τους τον “αρχηγό” της αμυγδαλιάς και πόσες φορές. Βρήκαμε πόσα παιδιά δεν έχουν καθόλου στο όνομα τους το Α,α.

Μέσα σε ένα πιάτο βάλαμε μερικά αμύγδαλα και υποθέσαμε. Πόσα μπορεί να είναι; Τα μετρήσαμε. Πόσα ήταν; Πόσα θέλουμε ακόμα για να γίνουν τόσα ή πόσα πρέπει να αφαιρέσουμε.

Τραγουδήσαμε και χορέψαμε το τραγούδι «Ετίναξε την ανθισμένη αμυγδαλιά». Γνωρίσαμε τον ποιητή Γεώργιο Δροσίνη και την ιστορία του ποιήματος.

Φάγαμε αμύγδαλα σκέτα και αλατισμένα,  σοκολάτα αμυγδάλου, αμυγδαλωτά και δοκιμάσαμε γάλα αμυγδάλου.

Βάλαμε στα χεράκια μας λάδι αμυγδάλου.

Τέλος φτιάξαμε και τις δικές μας αμυγδαλιές με τον πάτο από πλαστικό μπουκάλι νερού.

Αναφέραμε ότι πολλοί συγγραφείς, λογοτέχνες και ποιητές την αναφέρουν όπως  ο Ν.Καζαντζάκης : “Και ρώτησαν την αμυγδαλιά αν υπάρχει Θεός και η αμυγδαλιά άνθισε”.