Ημέρα της αποταμίευσης  λοιπόν  και ξεκινήσαμε με το μύθο του Αισώπου «Ο τζίτζικας και το μυρμήγκι». Είπαμε  την ιστορία δείχνοντας τις εικόνες.

Στη συνέχεια παίξαμε λίγο με τις εικόνες και προσπαθήσαμε να τις ξαναβάλουμε με τη σωστή σειρά λέγοντας την ιστορία. Τα παιδιά εύκολα κατάλαβαν το μήνυμα που ήθελε να μας περάσει ο μύθος.

Τον ζωγραφίσαμε και τον δραματοποιήσαμε. Τα παιδιά χαρακτήρισαν τον τζίτζικα τεμπέλη και αχόρταγο.   Αλλάξαμε το τέλος του μύθου με αποτέλεσμα να μην τον διώξουν τα μυρμηγκάκια αλλά τον κάλεσαν στο σπίτι τους και του έδωσαν φαγητό και στέγη και τον έπεισαν ότι το καλοκαίρι δεν θα τραγουδάει μόνο αλλά θα μαζεύει τροφή για τις κρύες μέρες του χειμώνα.

Εξηγήσαμε στα παιδιά ότι μπορούμε να κάνουμε οικονομία σε πολλά πράγματα και να ξοδεύουμε μόνο εκεί που υπάρχει ανάγκη.

Μιλήσαμε στη συνέχεια για τα λεφτά,  τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να τα αποταμιεύουμε, πού τα χρειαζόμαστε και πού δεν τα χρειαζόμαστε και τα αναγνωρίσαμε.

Πως όμως ονομάζονται τα λεφτά μας: Ευρώ.  Και από που πήραν το όνομα : Μα από την Ευρώπη.  Την είδαμε στο χάρτη. Και τότε ένα νήπιο λέει «κυρία εγώ έχω ένα βιβλίο που λέγεται Η ΑΡΠΑΓΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ» και άρχισε να μας λέει ότι θυμόταν από τον μύθο. Παίρνοντας αφορμή μιλήσαμε για το μύθο της αρπαγής της Ευρώπης  από το Δία.  Είδαμε τον σχετικό πινάκα στο διαδίκτυο σε διάφορα είδη τέχνης, τον παρατηρήσαμε, τον ζωγραφίσαμε.

Αποφασίσαμε να φτιάξουμε τα δικά μας χρήματα. Ξεκινήσαμε με τα κέρματα. Δόθηκαν στα παιδιά κομμάτια χαρτιού σε σχήμα κύκλου και έγραψαν ή αντέγραψαν πάνω τους αριθμούς. Στη συνέχεια τα διακόσμησαν όπως ήθελε το καθένα.

Κάναμε ταξινομήσεις,ομαδοποιήσεις και σειροθετήσεις με χρήματα.

Τέλος μάθαμε την παροιμία «ευρούλι το ευρούλι γεμίζει το σακούλι»και έφτιαξε το κάθε παιδί την δική του κάρτα.

Η παιδική ηλικία είναι η πρώτη ηλικία που τα παιδιά αναζητούν παρέα και φίλους.

Στο νηπιαγωγείο από τις πρώτες μέρες  προσπαθούμε να γνωρίσουμε ο ένας τον άλλο , να δημιουργήσουμε φίλους και να δεθούμε σαν ομάδα.

Κατά τον μήνα Οκτώβριο, αφού είχαμε όλοι γνωριστεί καλά μεταξύ μας κι είχαμε φτιάξει και τα βραχιόλια της φιλίας… αρχίσαμε να μιλάμε για το τί είναι φιλία!

Ασχοληθήκαμε με τους τρόπους που προσεγγίζουμε κάποιον για να γίνουμε φίλοι..με το ποιές είναι οι προϋποθέσεις για να παραμείνουμε φίλοι με κάποιον..αλλά και με το ποιός είναι ο τρόπος για να λύνουμε προβλήματα που έχουμε με έναν φίλο!

Διαβάσαμε  το παραμύθι : «Ποτέ πια δε θα μαλώσουμε» της Στέφανι Ρόε και το σχολιάσαμε.

Κάναμε το δέντρο της φιλίας και σχολιάσαμε τις έννοιες : αγάπη, αλήθεια, υπομονή, εμπιστοσύνη, σεβασμός, συνεργασία, επικοινωνία, ελευθερία κ.ά.

Σχηματίσαμε με τα σώματά μας  τον ήλιο της φιλίας κρατώντας μία έννοια.

Χωριστήκαμε σε ζευγαράκια, διαλέγοντας ένα φίλο. Κάναμε διάφορα παιχνίδια και γνωριστήκαμε καλύτερα με το φίλο μας.

Όλη τη μέρα ήμασταν μαζί. Στην τάξη, στο διάλλειμα, στο φαγητό, στο παιχνίδι, παντού.

Παίξαμε τις αγκαλιτσοφωλίτσες: σκορπίσαμε στο χώρο στεφάνια, τα μισά από όσα είναι τα παιδιά. Βάλαμε  μουσική και τα παιδιά χόρεψαν στο χώρο έξω από τις φωλίτσες. Μόλις σταμάτησε η μουσική μπήκαν σε ένα στεφάνι και αγκάλιασαν όποιον βρήκαν εκεί. Άρχισε η μουσική και  όταν σταμάτησε πήγαν σε άλλο στεφάνι και βρήκαν ένα καινούριο φίλο!!!

Ζωγραφίσαμε τους φίλους μας και κάναμε κολλάζ «Το λουλούδι της φιλίας».

Μέσα απ’ όλη αυτή τη διαδικασία η αυτοπεποίθηση των παιδιών έδειχνε να τονώνεται..οι γκρίνιες και τα μικροπροβλήματα μεταξύ τους να λύνονται από τα ίδια τα παιδιά!!

Προσπαθούσαν καθημερινά να ακολουθούν σωστές συμπεριφορές προς τους φίλους τους κι έδειχναν να διασκεδάζουν ουσιαστικά την κάθε τους μέρα μέσα στην ομάδα της τάξης!

Φιλιά και…..φιλία σε όλους λοιπόν!!!