Την Τρίτη 3 Δεκεμβρίου ο συγγραφέας-εκπαιδευτικός κύριος Γιώργος Χατζόπουλος επισκέφτηκε το σχολείο μας και μίλησε στις μαθήτριες και στους μαθητές της Δ, Ε και Στ τάξεων για το βιβλίο του “Νιπι, ο τελευταίος πειρατής του Αιγαίου και το νερό της ζωής” , το οποίο απευθύνεται Ι σε παιδιά και νέους (9-18 ετών), αλλά και σε μεγάλους που νιώθουν ακόμα παιδιά.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ: “Βρισκόμαστε στα 1828, στο Αιγαίο πέλαγος. Μια βάρκα δίχως κουπιά πλέει ακυβέρνητη. Ο ελαφρύς κυματισμός της θάλασσας ίσα που τη λικνίζει. Πάνω της δύο εξαντλημένοι από την πείνα και τη δίψα άντρες. Ο ένας, ο Νι Πι, ο πιο άγριος και πανούργος πειρατής του Αιγαίου. Ο άλλος, ο Βαρθολομαίος, φίλος και πλοηγός του Νι Πι. Επτά μερόνυχτα βρίσκονται σε τούτη την κακορίζικη βάρκα, κουράγιο δεν τους απέμεινε. Ο ήλιος καίει αλύπητα πάνω απ’ τα κεφάλια τους. Στα χέρια τους όμως κρατάνε το ημερολόγιο του Γάντζου του Σούσουρα! Οι αμύθητοι θησαυροί του και το καλά κρυμμένο μυστικό του τους περιμένουν. Αρκεί κάποιος να τους σώσει, κάποιος να τους περιμαζέψει… Και να! Ένα πλοίο εμφανίζεται στον ορίζοντα! Η περιπέτεια μόλις άρχισε…

Ο Γιώργος Χατζόπουλος είναι συγγραφέας και σκηνοθέτης θεατρικών παραστάσεων. Γεννήθηκε το 1964 στη Θεσσαλονίκη, όπου ζει κι εργάζεται στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Σπούδασε Παιδαγωγικά, Κοινωνιολογία και Συγκριτική Λογοτεχνία. Τα έργα του απευθύνονται κυρίως σε παιδιά, το ίδιο και τα θεατρικά του έργα. Έχει γράψει τα θεατρικά έργα: Μοργκεντάου, Πλατεία Εμπορίου.
Στο βιβλίο του “Νιπι, ο τελευταίος πειρατής του Αιγαίου και το νερό της ζωής”οι αναγνώστες θα περάσουν μια περιπέτεια γεμάτη δράση, αγάπη, γέλιο, προδοσία, αλλά κι ένα απρόσμενο τέλος.
Παναγιώτης Μπ. (Στ1)

Όταν είδα για πρώτη φορά την εικόνα, μου ήρθε στο μυαλό η λέξη “φιλία”. Παρατηρώντας με μεγαλύτερη προσοχή την εικόνα, πρόσεξα πως τα χέρια ήταν βαμμένα με τα χρώματα των σημαιών της Ελλάδας και της Πολωνίας. ‘Ειρήνη”, σκέφτηκα. Οι λέξεις είναι γραμμένες στα ελληνικά και στα πολωνικά. Η ζωγραφιά αυτή θα μπορούσε να έχει τίτλο: “Ελλάδα και Πολωνία, μια ατέλειωτη φιλία!” , “Greja i Polska, niekonczaca sie przyjaszn!” (στα πολωνικά)
Παναγιώτης Μπ. (Στ1)

Μια φορά κι έναν καιρό κάπου σε ένα πυκνό δάσος υπήρχε μια μικρούλα χώρα ξεχασμένη από τον πολύ κόσμο. Την έλεγαν… «χώρα των χεριών».
Εκεί ζούσαν χέρια που καταγόταν από την Ελλάδα και την Πολωνία και ήταν πολύ καλοί φίλοι. Μοιραζόταν τις χαρές και τις λύπες. Τα χέρια της Ελλάδας αγαπούσαν και έπαιζαν παιχνίδια με τα χέρια της Πολωνίας και το αντίστροφο.
Κάποια μέρα του Οκτώβρη μια χώρα κήρυξε τον πόλεμο στη «χώρα των χεριών». Και τότε τα χέρια όλα μαζί έπεισαν την Ελλάδα και την Πολωνία να συμμαχήσουν εναντίον του εχθρού. Ενωμένοι τα κατάφεραν και νίκησαν.
Από την επόμενη μέρα της νίκης τους απέχτησαν ένα όνειρο: να κάνουν όλο τον κόσμο και όλα τα χέρια να ζουν ειρηνικά. Αλλά αυτό δεν ήταν εύκολο γιατί κάθε χέρι είχε κι ένα ελάττωμα. Άλλο γκρίνιαζε πολύ, άλλο έχωνε τη μύτη παντού, άλλο ήταν ζηλιάρικο, άλλο θύμωνε με το παραμικρό…. Όμως είχαν κι από ένα προτέρημα. Άλλο ήταν καλόκαρδο, άλλο ήταν φιλότιμο, άλλο ήταν γενναιόδωρο…
Τη χώρα των χεριών μια μέρα επισκέφτηκε μια δασκάλα που μιλούσε πολλές γλώσσες και ζωγράφισε τα χέρια. Τότε έγινε κάτι μαγικό… όλα αποδέχτηκαν το ένα το άλλο γιατί κατάλαβαν πως το πιο σημαντικό από όλα ήταν η φιλία τους.
Κι έζησαν τα χέρια το όνειρο κι εμείς επιστρέψαμε στην πραγματικότητα.

Κείμενο που έγραψε το Δ2 με την αρχική ιδέα της Μαγδαληνής Γκ. εμπνευσμένο από τη ζωγραφιά που δημιούργησαν μαθητές του σχολείου μαζί με Πολωνούς μαθητές υπό την εικαστική επίβλεψη της κυρίας Τάνιας Καρακώττα. Στα πλαίσια του προγράμματος Transnational student mobility χρηματοδοτούμενο από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο μια ομάδα 12 Πολωνών μαθητών του Δημοτικού σχολείου Szkola Podstawowa nr1 w Przyszowej συνοδευόμενοι από τρεις εκπαιδευτικούς επισκέφτηκαν το σχολείο μας από 11/1-15/11. Κατά την διάρκεια της επίσκεψης τους παρακολούθησαν μαθήματα με πολλές τάξεις του σχολείου μας,έπαιξαν με τους συνομήλικους τους,δημιούργησαν εξαιρετικές τοιχογραφίες και νέες φιλίες.
Με την αρωγή της υπεύθυνης του προγράμματος κυρίας Ρούλας Αξαμίδου, οι μαθητές εξάσκησαν τις γνώσεις τους στην Αγγλική γλώσσα, γνώρισαν τα έθιμα και παραδόσεις της Πολωνίας, παρουσίασαν τις δικές μας και ξεναγήθηκαν με τους καινούργιους τους φίλους στα μνημεία της πόλης μας.