Μάης άβρεχος, μούστος άμετρος.
Ζήσε Μάη μου , να φας τριφύλλι.
Ο Απρίλης έχει τ’ όνομα κι ο Μάης τα λουλούδια.
Ο γάμος ο μαγιάτικος πολλά κακά αποδίδει.
Μάης άβροχος, τρυγητής χαρούμενος.
Μάης άβρεχος, μούστος άμετρος.
Μάης βρεμένος, μούστος μετρημένος.
Μήνας που δεν έχει ρο, ρίξε στο κρασί νερό.
Απρίλης, Μάης, κοντά ειν’ το θέρος.
Ο Μάης ρίχνει τη δροσιά και ο Απρίλης τα λουλούδια.
Στον καταραμένο τόπο Μάη μήνα βρέχει.
Αν βρέξει ο Απρίλης δυο νερά κι ο Μάης άλλο ένα τότε
τ’ αμπελοχώραφα χαίρονται τα καημένα.
Τον Μάη κρασί μην πίνετε κι ύπνο μην αγαπάτε.
Όποιος φιλάει τον Αύγουστο, τον Μάη θερίζει μόνος.
Τον Απρίλη και το Μάη κατά τόπους τα νερά.
Οντά ‘πρεπε δεν έβρεχε κι ο Μάης χαλαζώνει.
Στο κακορίζικο χωριό το Μάη ρίχνει το νερό.
Όταν πρέπει δε βροντά και το Μάη δροσολογά.
Ο Απρίλης με τα λούλουδα κι ο Μάης με τα ρόδα.
Σαν έπρεπε δεν έβρεχε, το Μάη εχαμοβρόντα.
Ο Μάης φτιάχνει τα σπαρτά κι ο Μάης τα χαλάει.
Μην πάρεις το Μάη άλογο, μήτε γυναίκα τη Λαμπρή.
Το Μάη βάζε εργάτες κι ας είναι κι ακαμάτες.
Ο Απρίλης ο γρίλλης, ο Μάης ο πολυψωμάς.
Το Μάη εγεννήθηκα και μάγια δε φοβούμαι.
Των καλών ναυτών τα ταίρια, το Μαγιάπριλο χηρεύουν.
Απρίλης, Μάης, κουκιά μεστωμένα.
Εξανόστεψες, κυρά μου, σαν το Μάη το μαρούλι.
Οι πόρδαβες κι οι νύσταβες το Μάη νυχτερεύουν.
Κρητικέ, χαριτωμένε, ως το Μάη είν’ η χαρά σου.
Ο Αύγουστος πουλά κρασί κι ο Μάης πουλά στάρι.
Όταν έπρεπε δεν έβρεχε και το Μάη χιόνιζε.
Ο Μάης ο πενταδείλινος και πάλι δείλι θέλει.
Ο Αύγουστος πουλά κρασί κι ο Μάης πουλά στάρι.
Μάιος ακαμάτης και φαγάς.
Τον Μάη με τα ποδήματα, τον Αύγουστο δυο κάπες.
Θεέ μου, δωσ’ μου την υγειά μου, να φορώ το Μάη γούνα.
Να ‘μουν το Μάη γάιδαρος, τον Αύγουστο κριάρι, όλους τους μήνες κόκορας και γάτος το Γενάρη.
Πότε Μάης, πότε λουλούδια, πότ’ εγώ, φτωχός, γυναίκα;
Όλες οι παπαρούνες τον Μάη ανθίζουνε.
Τ’ Αυγούστου τα βοριάσματα το Μάη αναθυμούνται.
Ο Μάης ρίχνει τις δροσιές κι ο Απρίλη τις βροχάδες.
Ζήσε μαύρε μου, να φας τον Μάη τριφύλλι και τον Αύγουστο σταφύλι.
Ο Μάης έχει τ᾿ όνομα κι ο Θεριστής την πείνα.
Να βρέξ’ Απρίλης δώδεκα κι ο Μάης μια και φίνα.
Αν βρέξει ο Απρίλης δυο νερά κι ο Μάης άλλο ένα, χαρά σ’ εκείνον το ζευγά που ‘χει πολλά σπαρμένα.