Α’ Τάξη

Τα δυο διαμάντια

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα διαμάντι, που το έλεγαν Διαμάντω. Η Διαμάντω έψαχνε συνέχεια το ταίρι της.

Μια μέρα συνάντησε ένα άλλο διαμάντι, λαμπερό και καταγάλανο σαν τον ουρανό, τον Διαμαντή.

Τα δυο διαμάντια ταξίδεψαν μαζί σ’ ένα απομονωμένο νησί, το οποίο όμως είχε πειρατές. Οι πειρατές μόλις τους είδαν είπαν: «Ανεβείτε στο καράβι μας κι εμείς θα σας προστατέψουμε». Μ΄ αυτόν τον τρόπο τους ξεγέλασαν , τους άρπαξαν και τους κλείδωσαν σ’ ένα σεντούκι.

Λίγες ώρες αργότερα εμφανίστηκε ένας παπαγάλος, που με το ράμφος του ξεκλείδωσε το σεντούκι. Ελευθέρωσε τα δυο διαμάντια και τα οδήγησε σε μια πολιτεία μακριά απ’ τους ανθρώπους, στη Διαμαντούπολη.

Έτσι, ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

Η κυρά-Κακή και οι δώδεκα μήνες

Μια φορά κι έναν καιρό ζούσαν σ’ ένα χωριό δυο κυρούλες. Τη μια την έλεγαν Καλή, γιατί ήταν ευγενική και καλόψυχη και είχε για όλους καλά λόγια. Την άλλη την έλεγαν Κακή, γιατί δεν έλεγε ποτέ τον καλό τον λόγο.

Μια μέρα η Κακή πήγε στο βουνό να μαζέψει κάστανα. Παρουσιάζονται τότε μπροστά της δώδεκα παλικάρια. Ήταν οι δώδεκα μήνες του χρόνου.

-Γεια σου γιαγιά, της λένε.

-Τι θέλετε και μ’ ενοχλείτε; Δε βλέπετε ότι έχω δουλειά;

-Συγγνώμη γιαγιά για την ενόχληση, απλώς θέλουμε τη γνώμη σου  για τους δώδεκα μήνες του χρόνου.

-Αφού επιμένετε θα σας πω. Ο Γενάρης έχει τσουχτερό κρύο, ο Φλεβάρης τους μασκαράδες, ο Μάρτης τον καιρό που δεν ξέρει τι θέλει, ο Απρίλης τις αλλεργίες, ο Μάης τα απαίσια λουλούδια, ο Ιούνης και ο Ιούλης τους καύσωνες, ο Αύγουστος τις μύγες, ο Σεπτέμβρης τα σχολεία και τα ουρλιαχτά των παιδιών, ο Οκτώβρης τις πλημμύρες, ο Νοέμβρης τα πρώτα κρύα και τέλος ο Δεκέμβρης με τα φρικτά Χριστούγεννα. Τους μισώ όλους.

Οι μήνες στεναχωρήθηκαν πολύ από τα λόγια της και της έδωσαν ένα τσουβαλάκι. Η Κακή πήρε χαρούμενη το δώρο της, όταν όμως πήγε στο σπίτι της, το άνοιξε και τι να δει; Το τσουβάλι ήταν γεμάτο πέτρες.