Μέσα μεταφοράς και κυκλοφοριακή αγωγή.

Συζητώντας με τα παιδιά για τις καθημερινές μας ρουτίνες στο νηπιαγωγείο, η συζήτηση πήγε σ ένα τροχαίο, που είχε κάποιο διάσημο πρόσωπο πρόσφατα.. αρχικά, μείναμε να παρακολουθούμε το διάλογο, ο οποίος είχε να κάνει ,κυρίως,με το αν έμαθαν για το (δυσάρεστο) συμβάν και ελάχιστες λεπτομέρειες απ’όσες τα παιδικά μάτια κατάφεραν ν’ αντιληφθούν απ’τις τηλεοπτικές μεταδώσεις..στην προσπάθειά μας να εκμαιεύσουμε περαιτέρω  γενικές γνώσεις για τυχόν ανάρμοστες οδικές συμπεριφορές δυσκολευτήκαμε, οπότε κρίναμε κατάλληλη τη στιγμή να φέρουμε το θέμα στην κυκλοφοριακή αγωγή..

Ξεκινήσαμε,λοιπόν, μιλώντας λίγο για μέσα μεταφοράς ξηράς ,θάλασσας και αέρος, διαχωρισμό, που τα παιδιά κατείχαν και φάνηκε και από το κολάζ,που σχεδόν χωρίς βοήθεια ολοκλήρωσαν:

Αναφερθήκαμε ,κυρίως, σε συμπεριφορές ,που πρέπει όλοι να υιοθετούν είτε πεζοί είτε επιβαίνοντες σε κάποιο όχημα ή οδηγώντας το και είδαμε και πολλές σχετικές εικόνες και βιβλία, όπως η «Σηματούλα και τα σήματα οδικής κυκλοφορίας», ο «κύριος ΚΟΚ», ενώ στήσαμε και το δρόμο μας, με τον οποίο τα αγόρια της τάξης παίζουν καθημερινά και τοποθετήσαμε πάνω τοςυ και κάποια σήματα, ώστε να τα ακολουθούμε τώρα ,που τα γνωρίσαμε πια:

Διαβάσαμε και παίξαμε την ιστορία του «Σταμάτη και του Γρηγόρη»,που κατοικούν στο φανάρι,ενώ τους χρωματίσαμε, τους κόψαμε και φτιάξαμε και τα δικά μας φανάρια:

Και φυσικά, τα σήματα οδικής κυκλοφορίας απ’ όταν τα μάθαμε μας αρέσει να παίζουμε σε κάθε διάλειμμα μαζί τους. Έτσι, γίναμε αυτοκίνητα και πεζοί, που έπρεπε να τ ακολουθούμε:

……παίξαμε «μουσικά σήματα»:

………..γίναμε ζευγαράκια οι έχοντες τα ίδια σήματα:

….. γίναμε τα ίδια τα σήματα, που εξηγούσαμε τί πρέπει να κάνουν οχήματα και πεζοί ,όταν μας βλέπουν στο δρόμο τους: