Η 15η Οκτωβρίου έχει ορισθεί διεθνώς ως η ημέρα εορτασμού του «Λευκού Μπαστουνιού»
Η μέρα αυτή δίνει μια ξεχωριστή ευκαιρία ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης του ευρύ κοινού στην προσπάθεια των ατόμων με προβλήματα όρασης για μια πιο ανεξάρτητη διαβίωση, αλλά και ανάδειξης των εμποδίων που συναντά στην καθημερινότητα του ένα άτομο με αναπηρία όρασης
. 
Ποια η ιστορία του;
“Η ιστορία του Λευκού Μπαστουνιού ξεκινάει μετά τη λήξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου (1918) από τον οφθαλμίατρο Richard Hoover, ο οποίος χρησιμοποίησε ένα μακρύ καλάμι ώστε να διευκολυνθεί η μετακίνηση των τυφλών βετεράνων του πολέμου. Το 1930, στο Παρίσι, η Guilly d’Herbemont είχε την ιδέα να εξοπλιστούν οι άνθρωποι με αναπηρία όρασης με ένα λευκό μπαστούνι ως σύμβολο προστασίας και αναγνώρισης. Η ιδέα της έγινε πραγματικότητα στις 7 Φεβρουαρίου 1931, όταν και παραδόθηκαν από την ίδια τα πρώτα λευκά μπαστούνια σε οργανώσεις τυφλών. Έτσι καθιερώθηκε το λευκό μπαστούνι ως σύμβολο των τυφλών ατόμων.”
Στο νηπιαγωγείο μας, διαβάσαμε τον Ξουτ
της Φωτεινής Τσάμπρα και της Ζωής Σκαλίδη.
Πρόκειται για την ιστορία ενός μικρού σκυλάκου που μετά από αρκετές περιπλανήσεις, έγινε οδηγός ενός τυφλού αγοριού και βρήκε την αγάπη και τη στοργή που λαχταρούσε. Μέσα από τις εικόνες τις ιστορίας εμφανίστηκε και σε μας το Λευκό Μπαστούνι….
Εμπνευστήκαμε για να δημιουργήσουμε τις δικές μας ζωγραφιές!
Μάθαμε πως οι άνθρωποι με προβλήματα όρασης, χρειάζονται έναν άνθρωπο – συνοδό ή έναν εκπαιδευμένο σκύλο ή το άσπρο μπαστούνι που είδαμε στην ιστορία μας να κρατάει το αγόρι για να ξεπεράσουν τα εμπόδια στο δρόμο τους.
Για να μπορέσει ένα άτομο με αναπηρία όρασης να χρησιμοποιήσει το λευκό μπαστούνι και να μετακινηθεί ανεξάρτητα, είναι απαραίτητο να υπάρχουν διαδρομές ελεύθερες από εμπόδια.
Είδαμε, πως κάποια πεζοδρόμια έχουν σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να μπορεί να περπατήσει, χάρη στις ανάγλυφες γραμμές και πως στα φανάρια υπάρχουν ειδικά κουμπάκια για να σταματάει η κυκλοφορία των αυτοκινήτων και να μπορεί να διασχίσει το δρόμο.
