Όταν το σχολείο μας μύρισε απο τη μουσταλευριά και τα μουστοκούλουρα που έφεραν τα παιδιά στο δεκατιανό είχε έρθει η ώρα να μιλήσουμε για τον τρύγο.
Ξεκινήσαμε λοιπόν να μαθαίνουμε την όλη διαδικασία, απο τη στιγμή που μπαίνουμε στο αμπέλι, τρυγάμε τα σταφύλια μέχρι που τα πηγαίνουμε στο πατητήρι παίρνουμε τον μούστο και φτιάχνουμε το κρασί. Γι’ αυτό το λόγο παρακολουθήσαμε και σχετικό βίντεο.
Παίξαμε με την άλφαβήτα του τρύγου. Κάνοντας ανάλογες ερωτήσεις τα παιδιά έπρεπε να βρούν την αντίστοιχη λέξη.
Στη συνέχεια κάναμε το αντίστροφο. Έχοντας κάτω τις καρτέλες ρωτούσαμε τα παιδιά να μας βρούν απο το γράμμα την αντίστοιχη λέξη.
Μάθαμε και το ποίημα “Μπαίνω μες τ’ αμπέλι σαν νοικοκυρά” και το δραματοποιήσαμε.
Ταξινομήσαμε τα προϊόντα του σταφυλιού και φυσικά τα δοκιμάσαμε.
Βάλαμε τα σταφύλια που μας έφεραν τα παιδιά σε ένα σουρωτήρι και τα παιδιά άρχισαν να τα “πατάνε” με τα χέρια τους μέχρι που βγήκε ο μούστος.
Ρίξαμε τον μούστο σε ένα μπουκάλι για να φτιάξουμε το δικό μας κρασί.
Κάναμε κατασκευή το καλάθι με τα σταφύλια με διάφορες τεχνικές.
Παίξαμε με τα γράμματα και τις λέξεις. Τα παιδιά έχοντας στα χέρια τους καρτέλες με γράμματα σχημάτιζαν τις σχετικές λέξεις ακούγοντάς τες και τα πιο μικρά παιδάκια τις έβλεπαν σε καρτέλες και προσπαθούσαν να βρουν τα αντίστοιχα γράμματα.
Παίξαμε με τη λέξη κρασί. Μάθαμε ότι έχει δύο συλλαβές, τις γράψαμε σε χαρτί που κολλήσαμε στο σώμα μας.
Βάλαμε μουσική και χορέψαμε. Μόλις σταματούσε η μουσική έπρεπε να βρούμε τον φίλο μας που είχε στο σώμα του την άλλη συλλαβή απο την δική μας ώστε όταν γινόμαστε ζευγάρι να σχηματίζουμε την λέξη κρασί.
Βρήκαμε συνταγή για μουστοκούλουρα στο internet τη γράψαμε στο χαρτί και μετά ….
….βάλαμε τα υλικά σε μια λεκάνη με τη σειρά της συνταγής….
….τα ψήσαμε στο κυλικείο και μοσχομύρισε όλο το σχολείο.
Τα παιδιά πήραν στο σπίτι τις δημιουργίες τους να τις μοιραστούν με τους δικούς τους. Κεράσαμε και τους γείτονές μας, τους δασκάλους.
Ε… φάγαμε και εμείς οι δασκάλες. Λίγο….