Η επιρροή των γονιών στη συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών…
Κάποιοι ίσως φαντάζονται ότι το να είσαι γονιός σημαίνει να αλλάζεις πάνες, να ταΐζεις ή να κυνηγάς το παιδί μέσα στο σούπερ μάρκετ. Η ανατροφή των παιδιών όμως, υπερβαίνει κατά πολύ την κάλυψη των βασικών αναγκών επιβίωσης γιατί περιλαμβάνει την κρίσιμη επιρροή των γονιών στη συναισθηματική ανάπτυξή τους. Η συναισθηματική ανάπτυξη θεωρείται κρίσιμη γιατί θα επηρεάσει τόσο την παιδική ηλικία όσο και τη μετέπειτα ζωή των παιδιών!
Με ποιο τρόπο επιδρούν οι γονείς στη συναισθηματική ανάπτυξη;
Μερικές φορές, απλά η σωματική παρουσία δεν είναι αρκετή για να εγγυηθεί την υγιή συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών. Οι γονείς που βρίσκονται σε κοντινή απόσταση, αλλά δεν επενδύουν ή ανταποκρίνονται συναισθηματικά, τείνουν να ανατρέφουν παιδιά που βιώνουν αρνητικά συναισθήματα (πχ. λύπη, ανησυχία) και ασχολούνται λιγότερο με το παιχνίδι και τις δραστηριότητές τους. Έρευνες έδειξαν ότι η συναισθηματική εμπλοκή των γονιών έχει πραγματική σημασία και επηρεάζει τη συναισθηματική επάρκεια των παιδιών, τον τρόπο που διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους και το πώς αλληλεπιδρούν με τους γύρω τους.
Η ποιότητα της σχέσης των γονιών με τα παιδιά, ο τρόπος αλληλεπίδρασης και η ασφάλεια που δημιουργούν οι γονείς, προβλέπουν αργότερα τη συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών. Μελέτες δείχνουν πως όταν όλα τα παραπάνω παίρνουν αρνητικό πρόσημο, είναι πολύ πιθανό τα παιδιά να αναπτύξουν συναισθηματικές διαταραχές και χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Εξαιρετικά σημαντικός παράγοντας στη συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών, είναι το πόση ζεστασιά εισπράττουν από το οικογενειακό τους περιβάλλον. Έρευνες έδειξαν πως μητέρες με κατάθλιψη θέτουν σε κίνδυνο τη συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών. Δεδομένου πως οι καταθλιπτικές μητέρες είναι πιθανό να είναι αδιάφορες απέναντι στα παιδιά τους, τα εκθέτουν σε λιγότερες κοινωνικές καταστάσεις και γενικά παρέχουν λιγότερα ερεθίσματα θέτοντας τα παιδιά σε μειονεκτική θέση στην επίτευξη μιας υγιούς συναισθηματικής ανάπτυξης. Χωρίς την επικοινωνία με τους γονείς και χωρίς τη συμμετοχή τους, τα παιδιά δεν ξέρουν πώς να είναι κοινωνικά και πώς να σχετίζονται με τους γύρω τους.
Από την άλλη πλευρά, οι γονείς που δείχνουν και εκφράζουν συναισθήματα ζεστασιάς, αγάπης και φροντίδας, βοηθούν το παιδί να αναπτύξει ένα υψηλό επίπεδο αυτοεκτίμησης και το προστατεύουν από πολλούς κινδύνους που μπορούν να απειλήσουν τη συναισθηματική του υγεία. Έχει αποδειχθεί ότι τα παιδιά αισθάνονται καλύτερα με τον εαυτό τους όταν οι γονείς ενδιαφέρονται για τη ζωή τους και για τα πράγματα που κάνουν. Ο τρόπος που συμπεριφέρεται και εκφράζεται ο γονιός στο παιδί, παίζει μεγάλο ρόλο στο συναισθήματα που θα αναπτύξει και στην εικόνα που θα δημιουργήσει για τον εαυτό του, και από τη στιγμή που θα το πράξει, είναι πολύ δύσκολο να πεισθεί για το αντίθετο.
Επιπλέον, το πώς οι γονείς αντιμετωπίζουν τα συναισθήματα των παιδιών και το πώς ανταποκρίνονται σε αυτά, επηρεάζει το πόσο εκδηλωτικά θα είναι τα παιδιά με αυτά που νιώθουν. Όταν οι γονείς αντιδρούν επικριτικά ή όταν υποτιμούν τα αρνητικά συναισθήματα του παιδιού όπως τη θλίψη και τον θυμό, τότε το παιδί μπορεί να γίνει πιο επιρρεπές σε αυτά τα αρνητικά συναισθήματα και να μην μπορεί να τα αντιμετωπίσει. Αντίθετα, όταν οι γονείς καθοδηγούν και βοηθούν το παιδί να βρει τρόπους να εκφράζει με έναν υγιή τρόπο τα συναισθήματά του, τότε μπορεί να διαχειριστεί τις αντιδράσεις του απέναντι σε προκλήσεις και να ενισχύσει και άλλου είδους ικανότητες όπως σχολικές και κοινωνικές.
Εκτός όμως από το να είναι σε θέση να εκφράζουν τα συναισθήματά τους, οι γονείς μαθαίνουν στα παιδιά να προσδιορίζουν, να κατανοούν και να ασχολούνται με τα συναισθήματα των γύρω τους. Οι γονείς είναι το πρότυπο για το πώς να παρηγορούν κάποιον που κλαίει, ή πώς να ανταποδίδουν το χαμόγελο σε κάποιον που χαμογελά.
Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς;
Προκειμένου τα παιδιά να αναπτυχθούν συναισθηματικά με έναν υγιή τρόπο, είναι σημαντικό να εισπράττουν το ενδιαφέρον των γονιών τους, τη ζεστασιά και την ανταπόκριση σε αυτά που νιώθουν. Όταν τα παιδιά έχουν όλα τα παραπάνω, εισπράττουν μια αίσθηση ασφάλειας, ελέγχου και εμπιστοσύνης στο γύρω περιβάλλον τους. Επίσης, αυξάνουν την αυτοεκτίμησή τους και αυτό με τη σειρά του επιτρέπει τις καλές κοινωνικές σχέσεις με τους άλλους. Είναι δύσκολο για τα παιδιά να κάνουν φίλους όταν δεν τους αρέσει ο εαυτός τους, αλλά και είναι δύσκολο να γίνουν αποδεχτά από τους άλλους όταν δεν αποδέχονται τα ίδια τα παιδιά τον εαυτό τους.
Οι γονείς που εκφράζουν τα συναισθήματά τους, είναι πιο πιθανό να έχουν παιδιά με αυτό το χαρακτηριστικό. Η ενσυναίσθηση, η κατανόηση και η συμπόνια είναι βασικά χαρακτηριστικά της αλληλεπίδρασης με τους άλλους ανθρώπους. Έρευνες έχουν δείξει ότι τα παιδιά που έχουν μεγαλύτερη εμπειρία με την έκφραση των συναισθημάτων τους, μπορούν να κατανοούν καλύτερα τα συναισθήματα των γύρω τους.
Τα παιδιά αναζητούν τους γονείς ως μοντέλα συμπεριφοράς στις κοινωνικές συναναστροφές και στις συναισθηματικές τους αντιδράσεις. Δεν κοιτούν μόνο το πώς συμπεριφέρονται και αισθάνονται οι γονείς τους, αλλά μαθαίνουν επίσης από την αλληλεπίδραση που έχουν μαζί τους. Μπορεί να υπάρξουν πολλοί άνθρωποι και γεγονότα τα οποία θα επηρεάσουν τον τρόπο ανάπτυξης των παιδιών τόσο συναισθηματικά όσο και κοινωνικά, ωστόσο οι γονείς είναι αυτοί που θα παίξουν τον μεγαλύτερο ρόλο.
Ο τρόπος που οι γονείς αντιμετωπίζουν και επικοινωνούν με τα παιδιά, τους δίνει μια ιδέα για το τι να περιμένουν από τον έξω κόσμο. Χωρίς την θετική επιρροή των γονιών, τα παιδιά δεν μπορούν αναπτυχθούν συναισθηματικά με έναν επωφελή τρόπο. Το υποστηρικτικό περιβάλλον, η θετική ανατροφοδότηση, τα πρότυπα υγιούς αλληλεπίδρασης και συμπεριφορών, θα βοηθήσουν τα παιδιά να εξελιχθούν σε σταθερούς συναισθηματικά ανθρώπους!
Parentshelp.gr
Βιβλιογραφία:
Sheffield Morris, A., Silk, J. S., Steinberg, L., Myers, S. S., & Robinson, L. R. (2007). The Role of the Family Context in the Development of Emotional Regulation. Social Development, 16, 361-388.
Siegler, R., DeLoache, J., & Eisenberg, N. (2011). How Children Develop. (3rd ed.). New York: Worth Publishers.
Sroufe, L. A. (2001). From Infant Attachment to Promotion of Adolescent Autonomy: Prospective, Longitudinal Data on the Role of Parents in Development. In J. G. Borkowski, S. L. Ramey & M. Bristol-Power (Eds.), Parenting and the Child’s World: Influences on Academic, Intellectual, and Social-Emotional Development. Psychology Press.
Αναδημοσίευση απο: http://www.parentshelp.gr
Συμβουλές για γονείς παιδιών με δυσκολίες προσοχής
Συμβουλές για γονείς παιδιών με δυσκολίες προσοχής. Αναμφίβολα θα πρέπει να καταβάλετε μεγάλη προσπάθεια προκειμένου να βελτιώσετε την ευημερία του παιδιού σας απομακρύνοντας τις τοξίνες από το περιβάλλον του, διασφαλίζοντας ότι τρέφεται σωστά και επίσης ότι κοιμάται και γυμνάζεται αρκετά.
Είναι σημαντικό οι γονείς να πηγαίνουν το παιδί τους στην παιδική χαρά πριν ή μετά το σχολείο και να βεβαιώνονται ότι ασκείται αρκετά καθημερινά. Εάν ένα παιδί δεν λαμβάνει καθημερινή άσκηση σε κάποιο εξωτερικό χώρο, μπορεί να αποτελεί ένα μέρος του προβλήματος της δυσκολίας στην προσοχή του. Τα παιδιά χρειάζονται να κινούνται, να δουλεύουν πάνω στο συντονισμό της σκέψης και του σώματός τους, να κάνουν χρήση των χεριών τους και να επιλύουν προβλήματα. Το να κάθονται παθητικά μπροστά από την τηλεόραση ή τα βιντεοπαιχνίδια δεν αποτελεί κατάλληλο τρόπο για να περάσουν περισσότερο από μία ή δύο ώρες. Εάν οι καιρικές συνθήκες δεν ευνοούν, υπάρχουν και άλλοι τρόποι εκτός της τηλεόρασης ή του ηλεκτρονικού υπολογιστή. Μερικές καλές ιδέες είναι τα επιτραπέζια παιχνίδια ή τα χαρτιά, η μαγειρική, ο χορός, οι χειροτεχνίες, ή απλά ένα κάστρο από τα μαξιλάρια του καναπέ. Κλείστε τις ηλεκτρονικές συσκευές, όταν περνάτε χρόνο με τα παιδιά σας, έτσι ώστε να μπορούν να επικεντρώσουν την προσοχή τους σε αυτό που κάνετε.
Είναι καλό το παιδί να έχει σταθερό πρόγραμμα ύπνου και να κοιμάται περίπου δέκα με έντεκα ώρες το βράδυ. Ένα μπάνιο με άλατα π.χ. μπορεί να βοηθήσει ένα παιδί που εμφανίζει δυσκολίες στον ύπνο του. Το ίδιο, φυσικά, αποτέλεσμα έχει και η απαγόρευση του ηλεκτρονικού υπολογιστή πριν τον ύπνο. Θέστε ένα χρονικό όριο στη χρήση του υπολογιστή σε τουλάχιστον δύο ώρες πριν πέσει για ύπνο. Το παιδικό δωμάτιο θα πρέπει να αερίζεται καλά, καθώς επίσης προτείνεται να μη φορά συνθετικές πυτζάμες ή να κοιμάται σε συνθετικά σκεπάσματα. Προσπαθήστε να περιορίσετε όλα τα οπτικά ερεθίσματα, τα οποία μπορεί να το αποσπάσουν, στον χώρο όπου κοιμάται. Φυσικά, η τηλεόραση και τα βιντεοπαιχνίδια θα πρέπει να βρίσκονται εκτός του δωματίου του. Τοποθετήστε το ραδιόφωνο και το ξυπνητήρι στην άλλη μεριά του δωματίου. Τέλος, σβήστε τα φώτα.
Εξετάστε εάν υπάρχει η δυνατότητα απομάκρυνσης επεξεργασμένων τροφίμων από τη διατροφή του παιδιού και την ύπαρξη μίας ποικίλης διατροφής με πολλά φρούτα και λαχανικά. Το πρωινό και το μεσημεριανό θα πρέπει να περιέχουν σύνθετους υδατάνθρακες και πρωτεΐνες έτσι ώστε το σάκχαρο του παιδιού να παραμένει καθημερινά σε σταθερά επίπεδα.
Προτείνεται η εξέταση από τον οφθαλμίατρο, προκειμένου να εξακριβωθεί εάν αντιμετωπίζει προβλήματα συντονισμού των ματιών του. Εάν δεν μπορεί να δει αυτό που κάνετε, ειδικά σε κοντινή απόσταση, είναι πολύ δύσκολο διατηρήσει την προσοχή του.
Βοηθήστε το παιδί να διαχειρίζεται το άγχος με τεχνικές αναπνοής και ασκήσεις γιόγκα. Παιχνίδια όπως οι φούσκες και οι σφυρίχτρες απαιτούν συνεχή εκπνοή, βελτιώνοντας έτσι την αναπνευστική ικανότητα με έναν ευχάριστο και λειτουργικό τρόπο. Πολλά παιδιά δεν αναπνέουν σωστά, οπότε οποιαδήποτε άσκηση πάνω στην αναπνοή μπορεί να ωφελήσει. Οι μικρές αναπνοές δυσκολεύουν το παιδί να διατηρήσει την προσοχή του, εμποδίζοντας την οξυγόνωση του εγκεφάλου. Δείξτε στο παιδί σας μερικές απλές ασκήσεις γιόγκα.
Βεβαιωθείτε ότι πίνει πολύ νερό.
Εργαστείτε πάνω στο νευρολογικές λειτουργίες του σώματος του παιδιού, με τη συμμετοχή του σε δραστηριότητες συντονισμού εγκεφάλου και σώματος, όπως ασκήσεις γιόγκα, πολεμικές τέχνες και αισθητηριακή ολοκλήρωση. Μάθετε πώς να διδάξετε ασκήσεις για τις αντανακλαστικές στάσεις. Φτωχά αντανακλαστικά, ειδικά το τονικό αντανακλαστικό του αυχένα, εμπλέκονται σε μαθησιακά προβλήματα και προβλήματα προσοχής.
Στο σχολείο βεβαιωθείτε ότι η στάση του σώματός του, όταν κάθεται, δεν αφήνει τον αυχένα του εκτεθειμένο. Μία βολική γωνία θεωρείται το καλύτερο μέρος. Σε περίπτωση που η οργάνωση της τάξης είναι σε κυκλικό σχήμα, προτείνεται να κάθεται κοντά στον/στην δάσκαλο-α, με υποστήριξη της πλάτης του, είτε με μία καρέκλα, είτε έχοντας την πλάτη του στον τοίχο. Ένα φουσκωτό μαξιλάρι θεωρείται το καλύτερο σε αυτήν την περίπτωση. Διαλείμματα για να κινείται, τρόφιμα για να μασά παράλληλα καθώς και μικρά παιχνίδια για να παίζει με τα δάχτυλά του, θα βοηθήσουν όταν δεν μπορεί να διατηρήσει την προσοχή του. Επίσης διερευνείστε, με δεδομένο ότι είναι δύσκολο για το παιδί να απολαύσει το φαγητό του σε ένα πολύ θορυβώδη χώρο, αν είναι εύκολο να τρώει το φαγητό του μέσα στην ήσυχη τάξη.
Προσπαθούμε να δομήσουμε τις ασκήσεις που έχει το παιδί για το σπίτι. Αναμφίβολα το διάβασμα στο σπίτι αποτελεί κάτι που μπορεί να είναι δύσκολο ακόμα και για τα παιδιά με τυπική νευρολογική ανάπτυξη. Αφήστε το παιδί σας να ασκηθεί πριν το διάβασμα, να πιει ένα ποτήρι νερό και να φάει ένα θρεπτικό σνακ. Φροντίστε ώστε τα πόδια του να ακουμπούν το πάτωμα, το ύψος του τραπεζιού να είναι κάτω από το στήθος του και ότι ο φωτισμός του δωματίου είναι επαρκής. Τοποθετήστε ένα φουσκωτό μαξιλάρι, καθώς και ένα πίνακα με ορισμένη κλίση. Βάλτε ως προτεραιότητα τις δυσκολότερες ασκήσεις, αφού στην αρχή το παιδί μπορεί να συγκεντρώνεται καλύτερα. Χωρίστε το διάβασμα σε τμήματα, π.χ. δέκα λεπτά το κάθε τμήμα, και αφήστε το να κινείται έστω για ένα λεπτό από τη θέση του.
Ανταμείβετε πάντα την προσπάθειά του!
Αναδημοσίευση απο http://www.ikidcenters.com
Πηγή:www.pediastaff.com/resources-guest-blog-homemade-solutions-for-attentional-difficulties–featured-november-5-2010