Στο πλαίσιο του προγράμματος που έχουμε αναλάβει: “Ελιά, ένας χρυσαφένιος κόσμος”:

1. Επισκεφτήκαμε ένα από τα σύγχρονα ελαιοτριβεία της περιοχής μας.

Εκεί ο κ. Κώστας Γιαννούλης μας ενημέρωσε και μας έδειξε τα στάδια παραγωγής ελαιόλαδου.

Ευχαριστούμε πολύ για την φιλοξενία.

Στο δρόμο για το ελαιοτριβείο κάναμε μια στάση στο Νηπιαγωγείο της Αιγείρας. Εκεί γνωρίσαμε τις νηπιαγωγούς,

τα παιδιά και τους χώρους του νηπιαγωγείου.

Παίξαμε στην αυλή με τους καινούργιους μας φίλους, φάγαμε

και στο τέλος μας χάρισαν ένα βιβλίο με τις υπέροχες ζωγραφιές τους.

Ευχαριστούμε την κα. Μαρία Τσώνη προϊσταμένη του νηπιαγωγείου, τις εκπαιδευτικούς κα. Βάσω και κα. Γιάννα και τα παιδιά για τη φιλοξενία τους.

2. Φυτέψαμε τη δική μας ελιά στο σχολείο.

Ευχαριστούμε την γεωπόνο, μαμά της Αναστασίας, κα. Γιώτα Μαραζιώτη που ήρθε στο σχολείο και φυτέψαμε τη “δική” μας ελιά.

3. Φτιάξαμε ελιόψωμα.

Στο σχολείο μας ήρθε η μαμά του Αντόνιο και μας έφερε την ζύμη και τα υλικά για τα ελιόψωμα.

Μαζί μας έδειξαν τον τρόπο παρασκευής τους.

Ευχαριστούμε πολύ την κα. Ντίνα από το κυλικείο που μας τα έψησε.

4. Γνωρίσαμε μεγάλους ζωγράφους.

“Το Μάζεμα των Ελαιών”,λάδι σε πανί, Θεόφιλος,1933

“Λιομάζωμα”, Στρατής Αξιώτης (1907-1994)

Τα παιδιά σαν “μεγάλοι ζωγράφοι” έφτιάξαν τις δικές τους δημιουργίες.

5. Βάλαμε λάδι σε μπουκαλάκια και τα αρωματίσαμε με διάφορα φυτά, με τη βοήθεια της μαμάς του Αθηναγόρα κας. Μαρίας Ρηγοπούλου.

6. Παίξαμε με τις λέξεις ελιά και λάδι και φτιάξαμε τις σύνθετές τους.

7. Παίξαμε και με τους αριθμούς.

8. Μάθαμε αινίγματα και παροιμίες.

Η ελιά μέσα απο τη μυθολογία.

Με αφορμή την διαμάχη της Θεάς Αθηνάς και του Θεού Ποσειδώνα για την πόλη της Αθήνας

Αθηνά, δωρήτρια της ελιάς

Ο γνωστός πελασγικός μύθος αναφέρεται στον αγώνα της Αθηνάς και του Ποσειδώνα για την προστασία και την ονομασία της Αθήνας. Βασιλιάς της Αθήνας ήταν ο Κέκροπας. Οι αντίπαλοι ανέβηκαν πάνω στο βράχο της Ακρόπολης, όπου ήρθαν και οι άλλοι δέκα θεοί από τον Όλυμπο για να κάνουν τον δικαστή στη διαφωνία των δυο θεών, ενώ ο Κέκροπας παρίστατο ως μάρτυρας. Πρώτος ήρθε ο Ποσειδώνας, στάθηκε στη μέση του βράχου και με την τρίαινά του έδωσε ένα δυνατό χτύπημα στο έδαφος. Αμέσως ξεπήδησε ένα κύμα αλμυρού νερού που σχημάτισε μια μικρή λίμνη που την ονόμασαν “Ερεχθηίδα” θάλασσα. Μετά ήρθε η σειρά της Αθηνάς να παρουσιάσει το δώρο της και αφού κάλεσε τον Κέκροπα για μάρτυρα, φύτεψε μια ελιά πάνω στο βράχο, που ξεπετάχτηκε γεμάτη καρπό. Το δέντρο αυτό σωζόταν για πολλά χρόνια αργότερα. Μετά από το δώρα της Αθηνάς ο Δίας κήρυξε το τέλος του αγώνα και είπε στους άλλους θεούς να κρίνουν σε ποιον από τους δυο θεούς να δοθεί η πόλη. Συγχρόνως ζήτησαν τη μαρτυρία και τη γνώμη του Κέκροπα. Αυτός από το βράχο ψηλά έριξε μια ματιά γύρω, αλλά όπου να γύριζε, τα μάτια του αντίκριζαν αλμυρό νερό, τις θάλασσες που από παντού έζωναν τη χώρα. Το δέντρο όμως που είχε κάνει η Αθηνά να φυτρώσει ήταν το πρώτο που φύτρωσε σε όλη τη χώρα και ήταν συνάμα για την πόλη η υπόσχεση για δόξα και ευτυχία. Γι αυτό ο Κέκροπας θεώρησε πως το δώρο της Αθηνάς ήταν πιο χρήσιμο και έτσι της δόθηκε η κυριαρχία της πόλης. Για την αθηναϊκή προέλευση της ελιάς μιλούν ο Παυσανίας, ο Ηρόδοτος, ο Κλαύδιος Αιλιανος και ο Σοφοκλής.

Το ιερό δέντρο της Αθηνάς έγραψε τη δική του ιστορία στην Αθήνα. Λέγεται πως το 480 π.Χ. όταν κατέκτησαν οι Πέρσες την Ακρόπολη, έκαψαν την ιερή ελιά της Αθήνας προς μεγάλη θλίψη των Αθηναίων που το θεώρησαν κακό σημάδι. Όμως η θλίψη μετατράπηκε σε αισιοδοξία όταν την άλλη μέρα κιόλας ο ξερός και καμένος κορμός είχε βλαστήσει και πάλι: Ένα καινούριο δροσερό βλαστάρι ύψους δυο πήχεων αποτελούσε πια το καινούριο ιερό δέντρο της Αθήνας. Μέχρι και τα ύστερα ρωμαϊκά χρόνια οι Αθηναίοι έδειχναν με καμάρι το ιερό δέντρο και πίστευαν πως απ` αυτό είχε ξεκινήσει η ελαιοκαλλιέργια και απ`αυτό κατάγονται όλα τα δέντρα ελιάς που υπήρχαν στον κόσμο.

Η κρητική μυθολογία, όμως θέλει την κρητική θεά Αθηνά, η οποία φαίνεται πως σχετίζεται με τη μινωική θεά των Όφεων, να γεννιέται στις εκβολές του ποταμού Τρίτωνα και φυσικά να δωρίζει το ιερό δέντρο στους Μινωίτες. Σημαντική σ`αυτό το μύθο είναι η αναφορά της Πότνιας Αθάνας στις πινακίδες της Γραμμικής Β’ Γραφής που βρέθηκαν στην Κνωσό και δείχνει τη σύνδεση της θεάς με την προϊστορική θρησκεία της Κρήτης.

πηγή: http://www.clab.edc.uoc.gr

Με αφορμή τον παραπάνω μύθο μιλήσαμε στα παιδιά για τη σπουδαιότητα της Ελιάς ακόμα και απο τα Αρχαία χρόνια.

Διαβάσαμε τον μύθο… τον παρακολουθήσαμε σε κινούμενα σχέδια στο Internet και στη συνέχεια …

τον δραματοποιήσαμε.

Μαθαμε τα σύμβολα των Θεών (Αθηνάς και Ποσειδώνα)…

Μέσα απο την δραματοποίηση αναπαραστήσαμε τη διαδικασία επιλογής απο τη Θεά Αθηνά του σχήματος της ασπίδας της

και έτσι μάθαμε και τα σχήματα…

Γνωρίσαμε μεγάλους ζωγράφους και τους μιμηθήκαμε…

Δείξαμε στα παιδιά φωτογραφίες απο αρχαία αγγεία όπου αναπαριστούσαν διάφορες  εικόνες σχετικές με την ελιά όπως η διαμάχη των Θεών, το μάζεμα της ελιάς κ.α.

Με αφορμή τα αγγεία μιλήσαμε στα παιδιά για τις διαφορετικές χρήσεις αυτών καθώς και για τη μεγάλη γιορτή της πόλης των Αθηνών τα Μεγάλα Παναθήναια όπου οι νικητές των αγωνισμάτων έπαιρναν ως βραβείο αγγεία με λάδι.

Παναθήναια

Τα Παναθήναια ήταν αρχαία ελληνική γιορτή των Αθηνών αφιερωμένη στη θεά Αθηνά η οποία λάμβανε χώρα στην πόλη κάθε τέσσερα χρόνια. Για τους πολίτες της Αθήνας ήταν το σημαντικότερο γεγονός του χρόνου, αλλά δε θεωρούνταν τόσο σημαντικό όσο αυτό των ολυμπιακών αγώνων. Χωριζόταν στα Μικρά και στα Μεγάλα Παναθήναια.

Από επιγραφές που έχουν διασωθεί ξέρουμε ότι τα μεγάλα Παναθήναια γίνονταν κάθε τέσσερα χρόνια και συγκεκριμένα έχουμε αναφορές για τα έτη 410/9 π.Χ. (έτος του Γλαύκιπου, 346/5 π.Χ. (το έτος του Αρχία και 338/7 π.Χ. (έτος του Χαίροντα. Ακολουθούσαν λοιπόν την τετραετή περίοδο των Ολυμπιακών αγώνων και συγκεκριμένα γίνονταν το τρίτο έτος.

Περί των γυμναστικών αγώνων έχουμε μια επιγραφή του 4ου αι. π.Χ. που αναφέρει τα αγωνίσματα και τα έπαθλα, τα οποία τα μετρούσαν σε αμφορείς ελαιόλαδου. Πρόκειται για τους αγώνες της νεολαίας. Μέχρι την εποχή του Πινδάρου η νεολαία αγωνίζονταν σε μία ομάδα, τους «παίδες». Αργότερα όμως χωρίστηκε στους νεαρότερους «παίδες» και τους μεγαλύτερους «αγένειους». Για τους ενήλικες δεν αναφέρει τίποτα η επιγραφή αυτή. Ίσως το τμήμα της επιγραφής που αναφερόταν στους ενήλικες να καταστράφηκε με την πάροδο των αιώνων.

Ως προς την αξία των επάθλων ξέρουμε από άλλες πηγές, ότι ένας αμφορέας λάδι κόστιζε 12 δραχμές.^[1] Το υψηλότερο βραβείο (60 αμφορείς) ισοδυναμούσε λοιπόν με 720 δρχ, το χαμηλότερο (6 αμφορείς) ισοδυναμούσε με 72 δραχμές της εποχής εκείνης. Εκτός αυτού, το λάδι προέρχονταν από τα ιερά ελαιόδεντρα, και δεν ήταν στην διάθεση των κοινών ανθρώπων. Οι αμφορείς έφεραν την επιγραφή, για ποιο βραβείο είχαν απονεμηθεί, π.χ. «στάδιον ανδρών νίνη», δηλαδή στον νικητή του σταδίου ανδρών.

πηγή: http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B8%CE%AE%CE%BD%CE%B1%CE%B9%CE%B1

Φτιάξαμε τους δικούς μας Παναθηναϊκούς αμφορείς.

Μέσα απο την παραπάνω διαδικασία τα παιδιά αντιλήφθηκαν την σπουδιαιότητα της ελιάς και του καρπού της.

Στα πλαίσια του προγράμματος Αγωγής Υγειάς που έχουμε αναλάβει με θέμα την Ελιά καλέσαμε στο σχολείο μας εκπροσώπους από την τοπική επιχείρηση παραγωγής σαπουνιού “Μισιρλού”, για να μας δείξουν πως από το ελαιόλαδο φτιάχνουμε σαπούνι όπως φαίνεται και στις παρακάτω φωτογραφίες.

Μοιράστηκαν μαζί μας μερικά απο τα μυστικά τους…όπως το φρέσκο ελαιόλαδο…

βάλανε χρώματα… και χρυσόσκονη.

Αφού είδαμε όλοι πως φαίνεται το σαπούνι μέσα στο καλούπι…

μας έδειξαν πως θα είναι μετά απο μια μέρα που παγώνει και χάρισαν σε όλους μας απο ένα σαπουνάκι.

Ευχαριστούμε πάρα πολύ την Θεώνη και την Νατάσα Σμυρνιώτη για την πολύ ωραία και κατανοητή παρουσίαση τους.

Σε εκπαιδευτική μας εκδρομή επισκεφτήκαμε το εργαστήρι τους για να δούμε απο κοντά το μέρος παραγωγής των σαπουνιών.

http://www.filodimos.gr/data/index.php/all-issues/group1-/2012-11-11-15-50-51/47445-%CE%B5%CE%BA%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B5%CE%BA%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%AE-%CE%BC%CE%B5-%CE%B8%CE%AD%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%80%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%BC%CE%B1%CF%82-%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B9%CF%8C%CE%BD%CF%84%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%BC%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CF%84%CE%AD%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B3-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B4%CE%84-%CF%84%CE%BF%CF%85-2%CE%BF%CF%85-%CE%B4%CE%B7%CE%BC-%CF%83%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BD%CE%B7%CF%80%CE%B9%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%BA%CF%81%CE%AC%CF%84%CE%B1%CF%82-2