… η Άνοιξη ότι είχε μπει.
… ξεκινήσαμε πρωί της 21 Μάρτη του 2016.
Πρώτος προορισμός η πάλαι ποτέ λίμνη Κάρλα. Στην καρδιά του θεσσαλικού κάμπου. Η πρώτη ευχάριστη έκπληξη. Ένας σταθμός, μία όαση, ένα τεχνητό φράγμα. Για να ξεκουράζονται τα πετεινά του ουρανού. Τα ταξιδιάρικα πουλιά, οι πολίτες του κόσμου, στο σταθερό τους ταξίδι από τα τροπικά της Αφρικής στα ηπειρωτικά της Ευρώπης. Και στο ενδιάμεσο η Κάρλα, μια ανάσα, λίγη ξεκούραση, καλό φαγητό και ξανά πέταγμα πότε για το Βορά και πότε για το Νότο. Κορμοράνοι και νερόκοτες, ερωδιοί και αγριόπαπιες!!! Ενημερωθήκαμε για το έργο των ανθρώπων εκεί εγκαταλειφθήκαμε στη ησυχία της φύσης… σιωπήσαμε, σεβαστήκαμε, απολαύσαμε με τηλεσκόπια την ξεχωριστή τους κοινωνία, αφουγκραστήκαμε… Ευγνωμοσύνη προς τους ανθρώπους του προγράμματος, επιστήμονες, ορνιθολόγοι, περιβαλλοντολόγοι για την πολύτιμη προσφορά τους.
Το ταξίδι συνεχίζεται. Κανάλια: χωριό ημιορεινό, άγνωστο και αδιάφορο για τους πολλούς, όχι όμως και για το Θεό!!! Σε μια έξαρση ιδιότροπης βούλησης τα διάλεξε ως μοναδική κατοικία για το κιρκινέζι. Το κιρκινέζι, πτηνό ενδημικό περιοχής Καναλίων, αρπακτικό﮲ προβληματιστήκαμε, πτηνό αρπακτικό στο μέγεθος της γροθιάς. Τι θα μπορούσε ν΄ αρπάξει αυτή η ελάχιστη φύση!!! Κέντρο προστασίας του τα Κανάλια. Επιστήμονες, κάτοικοι και κιρκινέζι σε μια αγαστή συνεργασία για το προστατευόμενο είδος. Οι άλλοτε φανατικοί διώκτες του, τώρα πιστοί προστάτες και γεμάτοι περηφάνια για το πτηνό τους, το κιρκινέζι τους, ο καθένας προσφέρει το σπίτι του για να φιλοξενήσει την τεχνητή φωλιά του.
Με τις αισθήσεις γεμάτες, το μυαλό καθαρό αλλά το στομάχι άδειο, μυρίσαμε τον αέρα της Πορταρίας. Μαγεία η θέα στην ανηφοριά, στο φιδίσιο το δρόμο, στα πλακόστρωτα δρομάκια, στις ξερολιθιές, στα πετρόχτιστα σπίτια, στην ομορφιά του πράσινου στα μυστικά του γαλάζιου!!! Βόλτες στο όμορφο το χωριό, τοπικά εδέσματα, κουβεντούλες με τους φιλόξενους κατοίκους, μέλι, φασκόμηλο, φιρίκι, γλυκά του κουταλιού…
… και μετά η Μακρυνίτσα. Επίσκεψη στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. Ανακύκλωση και αειφορία, δύο λέξεις κλειδιά για την περιβαλλοντική κρίση στο σήμερα﮲ τρόπος ζωής και καθημερινότητα για τους κατοίκους της Μακρυνίτσας στο χθές!!! και πολλά άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία για τη ζωή των κατοίκων της περιοχής.
Και φυσικά ο Βόλος, ο Πρίγκιπας του Παγασητικού. Μοναδικός, κυρίαρχος, ρυμοτομημένος, ασυναγώνιστος. Βιτρίνες, καλόγουστα μαγαζιά, κοσμοπολίτικο πνεύμα, μοναδική ατμόσφαιρα. Βόλτες στους πεζόδρομους στην καρδιά της πόλης, νυχτερινή ζωή!!! Ο ενθουσιασμός ομολογημένος «… θα ξανάρθουμε σίγουρα… …καλά είναι φανταστικός… …δεν υπάρχει…»
…πήραμε το δρόμο της επιστροφής, με το βλέμμα να κοιτάζει εμπρός και την καρδιά και το μυαλό να μένουν πίσω στον Παγασητικό, στον Παγασητικό…
Δημοσιευμένο στην κατηγορία Χωρίς κατηγορία
