13. Καλό καλοκαίρι…
Τελείωσε, λοιπόν, και αυτή η σχολική χρονιά, ήρθαν οι καλοκαιρινές διακοπές! Γεμάτη, όπως πάντα, από πολλές εκδηλώσεις, δραστηριότητες, αγωνία, εκπλήξεις, προσπάθεια, συγκινήσεις, αναπάντεχα και τόσα άλλα…
Καλό καλοκαίρι σε όλους, καλή ξεκούραση, …καλές βουτιές, και ανανεώνουμε το ραντεβού μας για τη νέα σχολική χρονιά που μας περιμένει…
12. Διευθυντική …συνταξιοδότηση
Μέσα στο γενικό “κύμα” συνταξιοδοτήσεων που συνέβη κάπως μαζικά τα τελευταία χρόνια στο σχολείο μας – αρχίζοντας με την κα Λουκά Σταματίνα (πρώην υποδ/ντρια, φυσικής αγωγής), κατόπιν με την κα Αντωνιάδου Άννα (φιλόλογο), έπειτα με την κα Λατίνη Βασιλική (πρώην δ/ντρια, φιλόλογο), στη συνέχεια με την κα Φλέγγα Φωτεινή (φιλόλογο), ακολούθως με την κα Ευθυμίου Αγγελική (πρώην υποδ/ντρια, καλλιτεχνικών) και τέλος με την κα Τσαμουρά Κωνσταντία (φυσικό) – ήρθε και η σειρά του Διευθυντή κ. Κανέλλου Γεωργίου (φυσικής αγωγής) να συνταξιοδοτηθεί. Ευχόμαστε, λοιπόν, ολόθερμα και σε αυτόν καλή ξεκούραση και καλή συνέχεια στη ζωή του, και δεν παραλείπουμε, βεβαίως, να τον ευχαριστήσουμε θερμά, για μια ακόμα φορά, για την πολύχρονη και συνεχή προσφορά του στο σχολείο μας.
11. Πειραματικός διαγωνισμός Γυμνασίων ΕΚΦΕ
Στις 4/5/2011 το σχολείο μας συμμετείχε στον 1ο Εργαστηριακό Διαγωνισμό στις Φυσικές Επιστήμες για μαθητές των Γυμνασίων με τίτλο: «Πειραματίζομαι και ανακαλύπτω», που διοργάνωσε το ΕΚΦΕ Πειραιά – Νίκαιας, στην προσπάθειά του να φέρει πιο κοντά την πειραματική διαδικασία στους μαθητές του Γυμνασίου.
Οι μαθητές της Γ΄ Γυμνασίου, που επιλέχθηκαν από την συνοδό καθηγήτρια κα Κούρου Μαρία (βιολόγο – υπεύθυνη του Εργαστηρίου Φυσικών Επιστημών του σχολείου μας), για να λάβουν μέρος στον διαγωνισμό, ήταν οι εξής: α) Γκόλφης Σπυρίδων, β) Δαγιάκα Δέσποινα και γ) Μελίσσης Βησσαρίωνας, οι οποίοι παρέλαβαν και τιμητικό έπαινο για τη συμμετοχή τους στο διαγωνισμό. Σύμφωνα με την τελική εκτίμηση του ΕΚΦΕ, το επίπεδο των διαγωνιζομένων μαθητών από όλα τα σχολεία ήταν ιδιαίτερα υψηλό, γεγονός που επιβεβαιώθηκε και από την υψηλή βαθμολογία των διαγωνιζομένων.
10. Διαγωνισμός διηγημάτων
Οι μαθήτριες της Β’ τάξης Σεϊμενάκη Ευαγγελία και Τζανεράκη Εμμανουέλα συμμετείχαν στο διαγωνισμό διηγημάτων που διοργάνωσε ο Μορφωτικός Όμιλος Πετρούπολης και διακρίθηκαν μεταξύ άλλων παιδιών για τα διηγήματά τους, τα οποία παραθέτουμε στη συνέχεια.
Α. ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΣΕΪΜΕΝΑΚΗ
«Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΓΑΠΗΣ»
Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα όμορφο κοριτσάκι που το έλεγαν Λυδία. Ήταν ένα πανέξυπνο και γλυκύτατο κοριτσάκι. Η Λυδία είχε ένα χάρισμα. Όσο μεγάλωνε, τόσο γινόταν και πιο όμορφη. Όμως σε ολόκληρη την ζωή της θα την σκίαζε ένα πράγμα, ότι ήταν ορφανή. Η γλυκύτατη αυτή κοπέλα δεν είχε γνωρίσει ποτέ τους γονείς της, καθώς η μητέρα της είχε πεθάνει στην γέννα και ο πατέρας της λόγω μιας σοβαρής ασθένειας που μάστιζε την τότε εποχή. Παρόλα αυτά όμως εκείνη δεν ήταν μόνη της. Είχε την τύχη να μεγαλώσει μαζί με την πολυαγαπημένη της γιαγιά και τον πολυαγαπημένο της παππού, οι οποίοι και την μεγάλωσαν με πολλή αγάπη, προσπαθώντας να αναπληρώσουν το κενό που ένιωθε λόγω της απώλειας των γονιών της.
Όμως και πάλι η τύχη δεν ήταν με το μέρος της, καθώς στην ηλικία πλέον των 20 ετών έχασε και τους ανθρώπους που την μεγάλωσαν. Η Λυδία έπρεπε να βρει έναν τρόπο να αντιμετωπίσει την δύσκολη πλέον ζωή, η οποία θα συνεχιζόταν χωρίς πια κανέναν συγγενή κοντά της. Έπρεπε να βρει έναν τρόπο να σταθεί στα πόδια της. Και ποιος ήταν αυτός;;; Έπρεπε να βρει μια δουλειά, ώστε να καταφέρει να ζήσει. Η Λυδία δεν είχε κάποιες ιδιαίτερες γνώσεις. Το μόνο πράγμα που ήξερε και είχε μάθει να αγαπά από τον αγαπημένο της παππού ήταν η αγάπη της για τα λουλούδια, συναίσθημα που της είχε μεταδώσει ο ίδιος τον καιρό που πήγαιναν στο βουνό, για να μαζέψουν ποικιλόχρωμα αγριολούλουδα, ώστε να συνθέσουν ένα εντυπωσιακό και όμορφο μπουκέτο, για να το προσφέρουν στην γιαγιά της. Έτσι μπορούμε να πούμε πως η Λυδία βρήκε λύση στο πρόβλημά της. Με την βοήθεια ενός μαχαιριού και με μια τσάντα στο χέρι καθημερινά επισκέπτονταν το κοντινό βουνό της πόλης στην οποία ζούσε, μάζευε ευωδιαστά αγριολούλουδα, τα συνέθετε σε ξεχωριστά μπουκέτα και τα πουλούσε στις πλούσιες γυναίκες της πόλης, ώστε να στολίσουν το σπίτι τους με αυτά.
Μία ηλιόλουστη, καθημερινή μέρα, όπως πάντα, η Λυδία τήρησε το καθημερινό πρόγραμμά της φτιάχνοντας μπουκέτα με αγριολούλουδα και πουλώντας τα. Εκείνη την ημέρα περνώντας έξω από το παλάτι της πόλης, την είδε το βασιλόπουλο και θαμπώθηκε από την ομορφιά της. Τότε το βασιλόπουλο, καταλαβαίνοντας σε πόσο δύσκολη θέση θα έφερνε την κοπέλα, αποφάσισε να ντυθεί φτωχός, ώστε να βρει τον τρόπο να την πλησιάσει.
Την επόμενη μέρα, διασχίζοντας τον συνηθισμένο δρόμο, είδε μπροστά της ένα όμορφο αγόρι ντυμένο με ρούχα απλά, όπως όλοι οι άνθρωποι εκείνης της εποχής. Είχε ξανθά σγουρά μαλλιά και καταγάλανα μάτια σαν τον ουρανό. Το όμορφο αγόρι την αντίκρισε – η κοπέλα με τα αγριολούλουδα που μάζευε έφτιαχνε και κάποιου είδους κοσμήματα, τα οποία και φορούσε, όταν πήγαινε να πουλήσει τα μπουκέτα της – και τα ’χασε, μόλις την είδε. Ολόκληρη την υπόλοιπη ημέρα δεν μπορούσε να την βγάλει από το μυαλό του και να ξεχάσει την υπέρλαμπρη ομορφιά της. Την επόμενη ημέρα η κοπέλα πήγε να πουλήσει λουλούδια στο παλάτι του βασιλιά, το οποίο βρίσκονταν στην πόλη της.
<Ο βασιλιάς είχε έναν γιο, ο οποίος, την στιγμή που η κοπέλα πέρναγε να πουλήσει τα μπουκέτα, ήταν ντυμένος με την βασιλική του στολή, σαν βασιλόπουλο που ήταν, και θαύμαζε την κοπέλα. Ξαφνικά όμως η κοπέλα γύρισε και τον αντίκρισε. Κάτι της θύμιζε το πρόσωπό του, αλλά δεν ήξερε τι – το βασιλόπουλο έδειχνε πολύ διαφορετικό με την βασιλική του στολή σε σχέση με τα απλά και φτωχικά του ρούχα που φόραγε την προηγούμενη ημέρα, όταν συνάντησε την κοπέλα. Εκείνος έσπευσε να την συναντήσει και να της εξηγήσει ποιος ήταν. Η κοπέλα, όταν αντιλήφθηκε ποιος ήταν, έτρεξε σπίτι της απογοητευμένη.
Έκανε μέρες να ξαναπεράσει από το παλάτι μέχρι την ημέρα που το βασιλόπουλο την επισκέφθηκε σπίτι της, για να της εξηγήσει και να λύσει την παρεξήγηση που είχε δημιουργηθεί ανάμεσά τους. Της εξήγησε για ποιο λόγο είχε ντυθεί έτσι και αφού έλυσε την παρεξήγηση, την ζήτησε σε γάμο. Η κοπέλα δίστασε για μια στιγμή, όμως τελικά δέχτηκε την πρόταση του όμορφου νεαρού. Η κοπέλα δεν πίστευε τι ακριβώς είχε συμβεί εκείνη τη στιγμή μπροστά στα μάτια της. Ήταν τόσο ευτυχισμένη μετά από τόσο καιρό και μετά από τόσες απογοητεύσεις που είχε δεχτεί στο παρελθόν.
Την επόμενη κιόλας ημέρα το βασιλόπουλο ανακοίνωσε στους γονείς του τον γάμο του με την κοπέλα. Mε μεγαλύτερη ακόμα χαρά ανακοίνωσε τον γάμο του στον λαό του. Οι ετοιμασίες για τον γάμο είχαν ξεκινήσει και η κοπέλα με την παρότρυνση του βασιλόπουλου έπρεπε να διαλέξει το φόρεμα του γάμου, το οποίο ήταν ένα μπλε φόρεμα με χρυσόσκονη και επάνω του κεντημένα όλα τα άστρα και το φεγγάρι του ουρανού σε συνδυασμό με υπέροχα μπλε γοβάκια στο ίδιο ακριβώς σχέδιο με το φόρεμα. Η ημέρα του γάμου έφτασε… Η κοπέλα φορώντας αυτό το εντυπωσιακό, μακρύ φόρεμα, που ακόμα και οι νεράιδες θα το ζήλευαν και δίπλα στο πανέμορφο βασιλόπουλο ντυμένο με την εντυπωσιακή επίσης στολή του έδωσαν όρκο παντοτινής αγάπης.
Β. ΕΜΜΑΝΟΥΕΛΑ ΤΖΑΝΕΡΑΚΗ
«ΟΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΜΙΑΣ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ»
Με βήμα γοργό και νευρικό, μάτια πλημμυρισμένα με ανυπομονησία και ένα δάκρυ έτοιμο να κυλήσει φτάνω στο λιμάνι. Μοναχικό και απόμερο, με λιγοστά πλοία αραγμένα. Το μοναδικό αυτό ήσυχο και ειρηνικό τοπίο ζεσταίνει ο ήλιος, ο οποίος αντανακλά μέσα στα νερά του λιμανιού και προσδίδει έναν τόνο αισιοδοξίας και ελπίδας στο απομακρυσμένο νησί. Βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να υποδεχτώ ένα σημαντικό πρόσωπο για την οικογένειά μου, το οποίο είναι προγραμματισμένο να έρθει, με σκοπό να περάσουμε τη γιορτή των Χριστουγέννων. Λόγω του συγκεκριμένου ατόμου, η φετινή γιορτή πρόκειται να είναι εξαιρετικά διαφορετική για την οικογένειά μας. Αχνοφαίνεται το πλοίο, μεγάλο και εντυπωσιακό προχωρά, διχοτομώντας τα λαμπερά νερά του λιμανιού. Η θάλασσα άσκοπα προσπαθεί να αντισταθεί στη δύναμη του τεράστιου σκάφους. Οι μηχανές του σκάφους ηχούν στ’ αυτιά μας, ταράζοντας το ήρεμο τοπίο και φοβίζοντας τα ποικίλα είδη πουλιών, που απομακρύνονται τρομαγμένα κατά την άφιξή του στο λιμάνι. Παρατηρώντας τις εκφράσεις των λιγοστών ατόμων που παραβρίσκονται εκεί, ώστε να ανταμώσουν με πολυπόθητους συγγενείς ή ακόμα και πιστούς φίλους, διαπιστώνω στο βλέμμα τους το κοινό με μένα αίσθημα ανυπομονησίας, αγωνίας και προσμονής.
Αντικρίζοντας το πλοίο να πλησιάζει, συλλογίζομαι πόσο σπουδαίο πρόκειται να είναι, ειδικά για εκείνον, να είμαστε ενωμένοι αυτές τις άγιες ημέρες. Κατά την παιδική του ηλικία είχε την επιθυμία και την προτίμηση να διηγηθεί σε μένα τα γεγονότα και τις περιπέτειες που χαράχτηκαν μέσα του και σημάδεψαν τη καρδιά του. Μια εξίσου αναγκαία επιθυμία του ήταν η έκφραση των πολύπλευρων συναισθημάτων και σκέψεων που βασάνιζαν, βάραιναν και επηρέασαν τη ζωή του. Όταν ήταν μικρό παιδί, προτού θεωρηθεί μέλος της οικογένειάς μας, ζούσε μαζί με τη μητέρα του. Η σχέση ανάμεσά μας ήταν φιλική, αφού για αρκετό χρονικό διάστημα η οικογένειά μου ήταν γείτονες με τη μητέρα του μικρού παιδιού. Όταν το παιδί ήταν μικρό, η μητέρα του προσβλήθηκε από μία σοβαρή ασθένεια. Καταβλήθηκαν ποικίλες προσπάθειες από τους γιατρούς, αποσκοπώντας να σώσουν τη ζωή της μητέρας. Δυστυχώς, οι προσπάθειες απέβησαν μάταιες και δεν κατόρθωσαν να κάμψουν την ασθένεια. Αποτέλεσμα ήταν το παιδί να χάσει το μοναδικό του στήριγμα και να αναγκαστεί να πορευτεί μονάχο του στο δύσκολο ταξίδι της ζωής. Επακόλουθο ήταν το αγόρι να οδηγηθεί σε ίδρυμα, για να καλυφθεί το κενό που προκάλεσε η απώλεια της μητέρας του. Προκειμένου να αποφευχθεί το προαναφερόμενο, οι γονείς μου προσφέρθηκαν να οριστούν ως ανάδοχη οικογένεια. Με δική τους πρόθεση και παρά τη δύσκολη οικονομική τους κατάσταση δέχτηκαν το παιδί, το οποίο μεγάλωσε σε περιβάλλον αγάπης και στοργής. Οι γονείς μας εργάστηκαν σκληρά, εξαιτίας της έλλειψης οικονομικής άνεσης και η προσφορά τους προκειμένου να πορευτούμε, ήταν συνεχής και αξιέπαινη.
Το σπίτι που διαθέταμε ήταν φτωχικό, μια στέγη μικρή, μόλις να μας διαφυλάξει από τις καιρικές συνθήκες, τους βοριάδες και τις θαλασσοταραχές που ξεσπούσαν στο νησί. Το οίκημα ήταν στην απομονωμένη πλευρά του νησιού, αποκομμένο από γειτονικά σπίτια και πολυπληθείς ομάδες ατόμων. Η θέση του σχολείου, στο οποίο παρακολουθήσαμε μαθήματα και εξασφαλίσαμε γνώσεις χρήσιμες, ήταν στο κέντρο του νησιού. Συνεπώς η διαδρομή που έπρεπε να διανύσουμε ήταν αρκετά μεγάλη, μια επιπλέον δυσκολία που χάραζε την καθημερινότητά μας. Προκειμένου να φτάσουμε στον προορισμό μας, ήταν αναγκαίο να πραγματοποιείται η αρχή της πορείας μας τις πολύ πρωινές ώρες και χωρίς τη συνοδεία των γονιών μας. Με σκοπό να μελετηθούν και να ολοκληρωθούν τα ημερήσια σχολικά μαθήματα, αφιερώναμε ορισμένες ώρες της ημέρας σε ένα μικρό, στενό δωμάτιο και συνήθως χωρίς θέρμανση. Σε αντίθεση, τον ελεύθερο χρόνο και τις ημέρες που δεν είχαμε φοίτηση στο σχολείο βοηθούσαμε τους γονείς μας στις διάφορες εργασίες τους. Σηκωνόμασταν πρωί για το μάζεμα των ελιών, το ζύμωμα του ψωμιού, καθώς και το όργωμα των χωραφιών. Όταν δε συνεισφέραμε στην οικογένεια βοηθώντας, ασχολούμασταν με μικρά παιχνίδια, όπως αντικείμενα, κούκλες αλλά και παραδοσιακά παιχνίδια. Το αγόρι αγαπούσε ένα χαρακτηριστικό παιχνίδι, το οποίο κρατούσε ζωντανό τον ενθουσιασμό του και είχε γίνει κτήμα του. Ήταν ένα αεροπορικό σκάφος μικρού μεγέθους. Το ενδιαφέρον του παιδιού δε περιοριζόταν μόνο σ’ αυτό. Μάλιστα, ανέφερε συνεχώς την επιθυμία του να γίνει κάποια μέρα κυβερνήτης ενός κανονικού αεροσκάφους και είχε την πεποίθηση ότι πρόκειται να γίνει ένας καλός πιλότος. Με σκοπό να το επιτύχει, κατέβαλε εξαιρετικές προσπάθειες και αφιέρωσε αρκετό χρόνο μελετώντας, κάτι που φανέρωνε την έντονη επιμονή και αγάπη που έτρεφε για αυτό το επάγγελμα. Το παιδί με αυτήν μας την προσφορά, ανέκτησε τις δυνάμεις του, ένιωσε ότι υπάρχουν άνθρωποι που το στηρίζουν σε αυτό το δύσβατο μονοπάτι της ζωής. Αναβίωσε την ελπίδα μέσα του να πετύχει και να δημιουργήσει στη ζωή. Η λύπη του αντισταθμίστηκε, ενισχύθηκε το κουράγιο και το χαμόγελο δεν έλειπε από τα χείλη του.
Στο λιμάνι όμως το πλοίο έχει ήδη αγκυροβολήσει και τα άτομα που συναντώνται, έχουν αρχίσει να αναζητούν τους συγγενείς και φίλους τους. Με μάτια βουρκωμένα, λόγω της συγκίνησης που προήλθε από την αναπόληση των παιδικών μας χρόνων και των περιπετειών που βίωσε μια αθώα παιδική ψυχή, κατευθύνομαι προς το καταπέλτη του πλοίου. Καταβάλλω ισχυρές προσπάθειες να τον διακρίνω ανάμεσα στο πλήθος, τελικά τον εντοπίζω. Τη στιγμή που με αντιλαμβάνεται και ο ίδιος πλησιάζει προς το μέρος μου αυξάνοντας το βήμα του. Του προσφέρω μια ζεστή αγκαλιά και ένα γλυκό χαμόγελο συμπαράστασης και αναγνώρισης. Αναγνώρισης ως έναν αδελφό που θα ήθελα αναμφίβολα να έχω, κάτι που γεννιέται μέσα μου, όταν κοιτάζω το βλέμμα του. Εκείνος αισθάνθηκε ότι βρήκε μια αληθινή οικογένεια, που τον αγάπησε, τον στήριξε και τον βοήθησε να συνεχίσει τη ζωή του. Ήταν ένα παιδί που πληγώθηκε από τη ζωή. Δεν εγκατέλειψε όμως τα όνειρα και τις επιθυμίες του. Ο πόθος του για ζωή ενίσχυσε την ελπίδα και κατόρθωσε να επιτύχει να ακολουθήσει το επάγγελμα που τον έλκυε. Αξιοσημείωτο είναι ότι παρά τη μακρινή απόσταση που μεσολαβεί ανάμεσά μας, εξαιτίας του επαγγέλματος που επέλεξε, πρόκειται να είμαστε πάντοτε ενωμένοι, συνεχώς θα υπάρχει ένα χέρι βοήθειας για όποιον από εμάς το χρειαστεί, αλλά και συμπαράσταση άπλετη θα προσφέρεται και από τους δύο. Ποτέ δε θα εγκαταλείψει ο ένας τον άλλον, η αγάπη και η αλληλεγγύη που υπάρχει ανάμεσά μας δε θα σβηστεί ποτέ μέσα στο πέρασμα του χρόνου.
9. Η Βιολογία …με άλλη ματιά
Το ιστολόγιο Η Βιολογία …με άλλη ματιά δημιουργήθηκε από την κα Κούρου Μαρία (βιολόγο) και περιέχει άρθρα και θέματα που σχετίζονται με την Βιολογία στο Γυμνάσιο, …αλλά και με προεκτάσεις για το Λύκειο.
8. ΓΗ: Ένας υπέροχος πλανήτης
Το wiki ΓΗ: Ένας υπέροχος πλανήτης προέρχεται από τους μαθητές του 2ου Γυμνασίου Νίκαιας και απευθύνεται προς όλους όσους αγαπούν και σέβονται τον υπέροχο πλανήτη μας. Σχεδιασμός, κατασκευή και διαχείριση από την καθηγήτρια κα Πιπεράκη Ελένη (οικιακής οικονομίας).
7. Η διατροφή μας σήμερα
Το wiki Η διατροφή μας σήμερα αποτελεί μια δημιουργία των μαθητών του 2ου Γυμνασίου Νίκαιας υπό τον σχεδιασμό, την κατασκευή και την διαχείριση της καθηγήτριας κας Πιπεράκη Ελένης (οικιακής οικονομίας).
6. Επίσκεψη στο Μουσείο Ακρόπολης Αθηνών και τη Ρωμαϊκή Αγορά
29/3/2011
5. Περίπατος στο άλσος Αγίου Φιλίππου
15/2/2011
4. Επίσκεψη στη Νέα Πέραμο (Μεγάλο Πεύκο)
26/1/2011
3. Επίσκεψη στο Μουσείο Λαϊκών Οργάνων
10/11/2010
2. Επίσκεψη στο Ίδρυμα Ευγενίδου (Πλανητάριο)
8/10/2010
1. Ανακοίνωση για τον Αγιασμό
Η τελετή του αγιασμού για τη νέα σχολική χρονιά θα πραγματοποιηθεί
την Δευτέρα, 13 Σεπτεμβρίου και ώρα 9.30΄ π.μ.
Στη συνέχεια οι μαθητές και οι μαθήτριες του σχολείου μας
θα παραλάβουν τα σχολικά τους βιβλία.
Από τη Διεύθυνση
