Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΜΑΣ…

Παιδεία δεν είναι τα πτυχία μας, αλλά η αισθητική μας. Ο τρόπος με τον οποίο συνομιλούμε, φλερτάρουμε, περπατάμε στο δρόμο, κρατάμε την πόρτα να περάσει ο άγνωστος στο ασανσέρ. ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΜΑΣ, Η ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΟΤΗΤΑ ΜΑΣ, η ελευθερία μας, τα όρια της ελευθερίας μας, η μουσική που ακούμε, η γλώσσα του σώματός μας, το πόσο αγαπάμε να μαθαίνουμε, να αλλάζουμε, να διαβάζουμε σαν να είμαστε κάθε φορά άγραφα χαρτιά. Παιδεία είναι Η ΤΑΠΕΙΝΟΤΗΤΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ Η ΕΠΙΜΟΝΗ ΣΤΙΣ ΑΞΙΕΣ ΜΑΣ, το ότι δεν είμαστε προς πώληση, το ότι σεβόμαστε τον άνθρωπο, το παιδί του άλλου, την κυρία που καθαρίζει το γραφείο μας, τον κύριο που καθαρίζει το πάρκο στο οποίο βγάζουμε βόλτα το σκύλο μας, την κοπέλα στο ταμείο. Παιδεία είναι η μεγαλοψυχία μας, το να ποτίσουμε μια άγνωστη γλάστρα, το να φροντίζουμε την πίσω όψη του σπιτιού μας. Παιδεία είναι το να ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ ΤΟΝ ΑΔΥΝΑΜΟ, να τα βάζουνε με το θηρίο. Παιδεία είναι το πόσο μπορούμε να έρθουμε απέναντι στο σύστημα και στους συστημικούς, παιδεία είναι η γενναιότητα και η ευθύνη. Παιδεία είναι το να διαλέγεις τον δύσκολο δρόμο της αξιοπρέπειας, της μοναξιάς και συνάμα ΝΑ ΚΑΙΓΕΤΑΙ ΤΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΚΑΛΟ. Για το ωραίο και τη σωτηρία του. «Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ, ΟΠΟΙΑ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ Η ΕΡΩΤΗΣΗ»