Βαθιά και ανείπωτη η θλίψη για τη μικρή μας μαθήτρια

Βαθιά συγκλονισμένη είναι η σχολική κοινότητα του 2 ου Γυμνασίου Ν. Μουδανιών
από την απροσδόκητη και αδόκητη απώλεια της αξιολάτρευτης μαθήτριάς μας,
Δωροθέας, την Παρασκευή 28 Ιουνίου 2024, έπειτα από χτύπημα κεραυνού σε ακτή
της Χαλκιδικής, που προκάλεσε ακαριαία, δυστυχώς, το θάνατό της. Δεν υπάρχουν
λόγια για να περιγράψουν την απέραντη θλίψη και τον βαθύ πόνο που προκάλεσε
σε όλους τους μαθητές και τους καθηγητές του σχολείου μας η είδηση του τραγικού
θανάτου ενός τόσο νεαρού και τόσο αξιαγάπητου, σε όλους, κοριτσιού. Το
χαρακτήριζε η ευγένεια, η ευπρέπεια, η ευαισθησία, η αθωότητα, η καλοσύνη και
το χαμόγελο. Μας έρχεται στο μυαλό, αμέσως, ο θεόπνευστος και παρηγορητικός
λόγος του Σολομώντα, ότι το παιδί αυτό, επειδή έζησε ως τέλειος άνθρωπος, στα
λιγοστά του χρόνια, αυτά τα χρόνια του ισοδυναμούν με πολλά χρόνια στην επίγεια
ζωή του. Το αγάπησε ο Θεός και το πήρε στην αγκαλιά Του, πρόωρα, για λόγους
που Εκείνος μονάχα γνωρίζει.
Η εξόδιος ακολουθία, δεν έχει ακόμη σε τόπο και χρόνο οριστεί, θα υπάρξει σχετική
έγκαιρη ενημέρωση και θα είμαστε όλοι εκεί για να αποχαιρετήσουμε τον άγγελό
μας.
Ο Θεός ας δίνει παρηγοριά στους γονείς και τα αδελφάκια της.
Στη φωτογραφία που ακολουθεί πρόσφατο (13/6/2024) σημείωμα, με πολλή
αγάπη, της αδικοχαμένης μαθήτριας προς καθηγήτριά της. Ακόμη, την Τετάρτη 26
Ιουνίου πέρασε από το σχολείο, με φίλη συμμαθήτριά της, για να ευχηθεί καλό
καλοκαίρι και να αποχαιρετήσει τους/τις εκπαιδευτικούς. Γνήσια και
αντιπροσωπευτικά δείγματα ήθους, συναισθημάτων, ποιότητας, αρχών, αξιών,
παιδείας, καλλιέργειας, … Ποιος να φανταζόταν, που να ήξερε; … Κεραυνός εν
αιθρία! Καλό ταξίδι Δωροθέα!

photo1

1 σχόλιο

    • Άγνωστος στο 2 Ιουλίου 2024 στις 3:44 ΜΜ

    Δωροθέα 28.06.2024

    Είναι πολύ δύσκολο κάνεις να μιλάει για την ζωή μετά θάνατον.
    Η Δωροθέα έκανε πράξη και προσπαθούσε να εφαρμόσει στην ζωή της το Ευαγγέλιο του Χριστού. Τους καρπούς τους Αγίου Πνεύματος, τους έκαμε γνωστούς στους γύρω της «Ο καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις, πρᾳότης, ἐγκράτεια· κατὰ τῶν τοιούτων οὐκ ἔστι νόμος». Αυτούς τους καρπούς η εκλιπούσα τους εξέπεμπε με την γαλήνια συμπεριφορά της.
    Η χαρά που αναφέρει ο Απόστολος Παύλος δεν είναι εγκόσμια ουτοπική χαρά αλλά η χαρά που καταργεί τον θάνατο. Μιλάμε για την ανώτερη, την Αναστάσιμη Χαρά.
    Ο Ίδιος ο Κύριος τονίζει με έντονο τρόπο τη ρήση Του: «Ιδοὺ ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος». Ο Χριστός είναι μαζί μας όχι μόνον στις γαλήνιες φάσεις της ζωής μας, των επιτυχιών, της καλής υγείας και των αρμονικών σχέσεων με τους άλλους αλλά και παραμένει μυστικά μαζί μας και στις θολές περιόδους, όταν η θλίψη, η αποτυχία, η ασθένεια και ο θάνατος καταπονούν την ύπαρξή μας.
    Οφείλουμε, λοιπόν, και εμείς να κατανοήσουμε εις βάθος το «Πάτερ ημών». Αναφέρεται στην διά στόματος προσευχή του Χριστού η φράση: «Γενηθήτω το θέλημά Σου» και όχι «το θέλημά μου», την ταπείνωση δηλαδή μονίμως και αδιάκοπα – ό,τι έκανε πάντοτε ο Ιησούς Χριστός και όλοι οι Άγιοι στην βιοτική τους ζωή.
    «Μη το θέλημα το ἐμόν γενέσθω, Κύριε, ἀλλά το Σόν θέλημα». Έτσι, προσεύχεται ο αληθινός χριστιανός, γεγονός που τον οδηγεί στην αληθινή ησυχία της καρδιάς μακριά από ταραχές. Η ζωή μας βρίσκεται στα χέρια του Δημιουργού μας, ο Οποίος «έχει αριθμημένες και τις τρίχες τις κεφαλής μας».
    Η προσευχή είναι η απευθείας σύνδεση επικοινωνίας με τον Θεό. Με αυτό παρακαλούμε, ικετεύουμε, δοξολογούμε και ζητάμε βοήθεια. Είναι όπλο κατά του διαβόλου, όπως και ο Σταύρος. «Νυνὶ δὲ Χριστὸς ἐγήγερται ἐκ νεκρῶν, ἀπαρχὴ τῶν κεκοιμημένων εγένετο». Η ζωή είναι ο θάνατος, του θανάτου. Είναι δώρο-Θεού. Όχι δικό μας, Εκείνος μας την δίνει και Εκείνος μας την παίρνει, όποτε το κρίνει απαραίτητο.
    Η Δωροθέα πραγματικά, βρισκόταν σε συνεχή συμμετοχή στα μυστήρια της Εκκλησίας και στις ακολουθίες. Εκείνη, αποτέλεσε και αποτελεί παράδειγμα για όλους μας. Είχε βρει το «Ανέσπερο Φως της Αναστάσεως» σε έναν φάρο που οδηγεί στο λιμάνι της Βασιλείας του Θεού. Ίσως, να μην το γνωρίζετε, αλλά η Δωροθέα βρήκε καταφύγιο στην Εκκλησία του Χριστού.
    Ο Χριστός περιμένει να του ζητήσουμε σαν Κυρηναίο να άρει τον σταυρό μας, γιατί μόνοι μας δεν μπορούμε, αδυνατούμε. Ο Κύριος είπε: «ἄνευ ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν» και είπε ακόμη:«Μη πεποίθατε ἐπ’ ἄρχοντας ἐπί υἱούς ἀνθρώπων, οἷς οὐκ ἔστι σωτηρία».
    Ο Απόστολος Παύλος στην προς Φιλιππησίους Επιστολή αναφέρει: «Εν παντί τη προσευχή και τη δεήσει μετά ευχαριστίας τα αιτήματα υμών γνωριζέσθω προς τον Θεόν».
    Δηλαδή, για καθετί που σας χρειάζεται ή για κάθε δυσκολία, που παρουσιάζεται εμπρός σας, κάνετε γνωστά τα αιτήματά σας στον Θεόν δια της προσευχής και της δεήσεως, οι οποίες πρέπει να συνοδεύονται πάντοτε με έκφραση ευγνωμοσύνης και ευχαριστίας για οτιδήποτε επιτρέπει η Πρόνοια του Θεού στην ζωή μας.
    Είναι κρίμα να μην θυσιάσουμε τα χρόνια της τωρινής, παρούσης και προσκαίρου ζωής για την αιωνιότητα στον Παράδεισο μαζί με τον Θεό, τον Πατέρα μας, την Παναγία την μητέρα μας, τον Άγιο Προστάτη μας του οποίου φέρουμε το όνομα και μαζί με τους Αγγέλους και τους Αγίους.
    Τι πιο υπέροχο!!! Κληρονόμοι της Βασιλείας του Θεού, Ουράνιοι Πολίτες, Φίλοι Χριστού, άξιοι να λεγόμαστε Χριστιανοί, Φίλοι Θεού, Μόνιμοι Κάτοικοι της Άνω Εδέμ. Η Δωροθέα έκανε το κατά δύναμιν ώστε να εφαρμόσει τις αρχές, τις αξίες που είχε μάθει. Επίσης, κατάφερε να κρατήσει άσβεστη την φλόγα της πίστεως όπως τονίζει ο Απόστολος Παύλος στον Τιμόθεο: «Σὺ μένε ἐν οἷς ἔμαθες καὶ ἐπιστώθης».
    Πιστεύω, αγαπητοί, πως αυξήθηκε ο πληθυσμός της Άνω Πολιτείας, με ένα ακόμη όνομα, αυτό της Δωροθέας. Προστέθηκε στο βιβλίων των εκλεκτών του Θεού, της Άνω Ιερουσαλήμ, μία ακόμη κόρη και έγινε πολίτης στην Πόλη του Ζώντος Θεού. Αισθανόμαστε και ξέρουμε πως η Αγγελική Πολιτεία σκιρτά. Ω, ναι ο θάνατος ήταν, είναι, θα είναι και θα παραμείνει ένα τίποτα. Είναι ένα μεταβατικό στάδιο για την Ανάσταση, ένα δωμάτιο αναμονής.
    Το χαρμόσυνο μήνυμα της Ανάστασης το αυτό και Αιώνιο: Υπάρχει πέραν του Άδου Ζωή Αιώνια, δίπλα στον Πανάγαθο Θεό ο οποίος ως Πατέρας μας θέλει να είμαστε μαζί Του στην Βασιλεία των Ουρανών για την οποία πλάστηκε ο άνθρωπος να ζει μέσα σε αυτήν.
    Ελπίζουμε, πως αυτήν την στιγμή η Δωροθέα είναι αναπαυμένη στις αγκάλες του Κυρίου. Όσο μπορούσε σε αυτήν την επίγεια ζωή, προσπάθησε να γίνει φίλη Χριστού. Προσμονούσε και περίμενε το «Προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν. Καὶ ζωὴν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος». Έφυγε από αυτήν την ζωή για την άλλη με άδοξο και ακαριαίο τρόπο, έχοντας όμως κάνει τον αγώνα της ως Χριστιανή.
    Επειδή, η κρίση ανήκει μόνο στον Θεό, πρέπει να έχουμε ελπίδες προς Αυτόν ο Οποίος «Πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν», δηλαδή όλοι θέλει να σωθούμε και να μάθουμε την αλήθεια.
    Αιώνια σου η μνήμη, αγαπητή αδελφή μας.
    Στον παράδεισο που είσαι να ψάλεις αιώνια: «Χριστός ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας και τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωήν χαρισάμενος».
    Δωροθέα, θα μένεις πάντα ζωντανή στην μνήμη μας όσο επιτρέψει ο Κύριος να ζήσουμε!

Τα σχόλια έχουν απενεργοποιηθεί.

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση