γιορτή Βιβλίου

«Οι ιστορίες είναι φτερά που σε βοηθούν να πετάς ψηλά κάθε μέρα. Το διάβασμα είναι ελευθερία. Το διάβασμα είναι ανάσα. Το διάβασμα σ’ αφήνει να βλέπεις τον κόσμο με τρόπο διαφορετικό και σε καλεί σε κόσμους που δε θα θέλεις ποτέ να τους αποχωριστείς. Το διάβασμα επιτρέπει στο πνεύμα σου να ονειρεύεται. Λένε ότι τα βιβλία είναι φίλοι για όλη μας τη ζωή και συμφωνώ. Το ιδανικό δικό σου σύμπαν πλαταίνει όταν διαβάζεις. Οι ιστορίες είναι φτερά που σε βοηθούν να πετάς ψηλά κάθε μέρα, βρες, λοιπόν, τα βιβλία που μιλούν στο πνεύμα σου, στην καρδιά σου, στο μυαλό σου. Τα βιβλία είναι γιατρικά. Θεραπεύουν. Καθησυχάζουν. Εμπνέουν. Διδάσκουν. Ας ευγνωμονούμε τους παραμυθάδες, τους αναγνώστες και τους ακροατές. Ας ευγνωμονούμε τα βιβλία. Είναι φάρμακα για έναν καλύτερο, φωτεινότερο κόσμο. Ευχαριστώ πολύ.»

                                                            Richard Van Camp   

Στις 2 Απριλίου , παιδιά, γιορτάζουν τα Παιδικά βιβλία. Θα ρωτήσετε, βέβαια, γιατί γιορτάζουν σήμερα, κυρία και όχι μια άλλη μέρα; Ακούστε, λοιπόν γιατί : Πριν πολλά-πολλά χρόνια στις 2 Απριλίου 1805 στη Δανία, γεννήθηκε ένα αγόρι.  Το όνομά του ήταν Χάνς Κρίστιαν Άντερσεν .  Ο πατέρας του δούλευε τσαγκάρης, για να ζήσει την οικογένειά του. Αλλά πέθανε πολύ νέος, αφήνοντας το γιο του  Χανς, μόνο με τη μητέρα του. Ο Χανς ήταν ένα περίεργο παιδί με εξαιρετική φαντασία. Πολλές φορές τον έβλεπαν να περπατά στο δρόμο σαν ονειροπαρμένος και το μυαλό του δεν το είχε πουθενά αλλού, παρά μόνο στα ποιήματα και στο διάβασμα. Προσπάθησε άδικα να μάθει την τέχνη του πατέρα του, να φτιάχνει δηλαδή παπούτσια . Όταν τέλειωσε το σχολείο, μπήκε σε ένα ραφτάδικο, για να μάθει την τέχνη του ράφτη, αλλά ούτε και εκεί τα κατάφερε. Του άρεσε όμως πολύ το θέατρο, κι όταν ήταν με τους φίλους του, συνήθιζε  να απαγγέλλει  ποιήματα και να τραγουδά. Όταν έγινε  δεκατεσσάρων χρονών, αποφάσισε να πάει στην Κοπεγχάγη, και να γίνει ηθοποιός. Έδωσε εξετάσεις στη Βασιλική Σχολή θεάτρου, αλλά ήταν τόσο άσχημος και αδύνατος, που δεν τον δέχτηκαν.  Ευτυχώς είχε ωραία φωνή κι άρχισε να σπουδάζει μουσική, αλλά αρρώστησε ξαφνικά και έχασε τη φωνή του. Έτσι, το μόνο που του έμεινε ήταν το ταλέντο του συγγραφέα. Άρχισε να γράφει παραμύθια  και οι ιστορίες του άρεσαν τόσο πολύ που γρήγορα έγινε διάσημος. Άλλωστε ήταν ο πρώτος συγγραφέας που έγραψε παραμύθια. Κι έτσι έχουμε και εμείς , σήμερα , όμορφες ιστορίες.  Έγραψε 168 παραμύθια σε διάστημα 42 ετών.

Η πριγκίπισσα και το μπιζέλι,

  το ασχημόπαπο,

Τα κόκκινα παπούτσια,                                                                         

 Το κοριτσάκι με τα σπίρτα,                                                                     

  Τα καινούργια ρούχα του αυτοκράτορα ,                                                  

 Ο μολυβένιος στρατιώτης , 

 Ο βασιλιάς και το αηδόνι                                                                            

   Η βασίλισσα του χιονιού, και πολλά ακόμη που αγαπήθηκαν από όλο τον κόσμο και μεταφράστηκαν σε πάρα πολλές γλώσσες. Από την μία άκρη του πλανήτη μέχρι την άλλη δεν υπάρχει παιδί μέχρι σήμερα , που να μην μεγαλώνει με τα παραμύθια του Άντερσεν ή που να μην έχει διαβάζει έστω ένα από αυτά..Και οι  άνθρωποι για να  τον τιμήσουν  όρισαν η ημέρα των γενεθλίων του να είναι  και η ημέρα που γιορτάζουν τα παιδικά βιβλία.

Εμείς σήμερα  γιορτάσαμε τα γενέθλια του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν  παρέα με την Κα Χριστίνα Μιχελή, υπεύθυνη της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Αμαρύνθου  του Δήμου Ερέτριας, την οποία και ευχαριστούμε πολύ. Διαβάσαμε , δραματοποιήσαμε , ζωγραφίσαμε , παίξαμε, φτιάξαμε σελιδοδείκτες και περάσαμε υπέροχα. Κι αποφασίσαμε  τα αγαπημένα μας παραμύθια να τα γράψουμε μαζί με την μαμά μας ,να τα ζωγραφίσουμε μόνοι μας  και να γεμίσουμε με αυτά την βιβλιοθήκη της τάξης μας.