Στο 1ο Νηπιαγωγείο Χαλκίδας ζήσαμε μια μοναδική βιωματική εμπειρία, που συνδύασε φαντασία, περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση και συνεργασία. Με οδηγό τη μουσική του Σταμάτη Σπανουδάκη και τα… κύματα που έγιναν τα ίδια τα παιδιά, ξεκινήσαμε ένα ταξίδι στη θάλασσα και φτάσαμε στην ακτή.

Μέσα από μια αφήγηση εμπνευσμένη από τη φύση και τη ρύπανση της θάλασσας, τα παιδιά γνώρισαν τη « τη φώκια » και συνειδητοποίησαν τον αντίκτυπο των σκουπιδιών στο θαλάσσιο περιβάλλον. Η έκπληξη ήταν μεγάλη όταν ο κ. Λευτέρης Αραπάκης (Voki) τους ανέθεσε μια αποστολή μέσα από ένα μαγικό γράμμα: να γίνουν ήρωες της ΑΝΙΛΕΙΑ!

Με τον Πυξιδούλη για οδηγό και μια τάξη που μεταμορφώθηκε σε βυθό, τα παιδιά ανακάλυψαν «κρυμμένα» απορρίμματα και τα ταξινόμησαν, σκέφτηκαν λύσεις και… έγιναν ψαράδες με φανταστικά καλάμια σε μια μαγική βάρκα. Στο τέλος, συνέκριναν τι ήταν περισσότερα: τα ψάρια ή τα σκουπίδια;

Μια εμπειρία γεμάτη νόημα, που έφερε τα παιδιά σε επαφή με την πραγματικότητα της ρύπανσης αλλά και τη δύναμή τους να δράσουν με ευαισθησία, ενσυναίσθηση και ομαδικότητα.

Αφόρμηση της δράσης μας ήταν ένα μικρό μουσικό ταξίδι. Με τη συνοδεία μελωδικής μουσικής, τα παιδιά ταξίδεψαν με τις «βαρκούλες» τους ως ψαράδες στις θάλασσες του κόσμου. Και οι τέσσερις γωνιές της τάξης μας μεταμορφώθηκαν σε… τέσσερις πολύ διαφορετικές θάλασσες!

Η πρώτη λεκάνη αναπαριστούσε μια καθαρή, υγιή θάλασσα, γεμάτη ψαράκια, κοχύλια και θαλάσσια φυτά.

Η δεύτερη, μια θάλασσα με μικροπλαστικά και μια χελώνα παγιδευμένη σε πλαστική σακούλα.

Η τρίτη, μια μολυσμένη περιοχή όπου μια φώκια ήταν παγιδευμένη σε δίχτυ.

Η τέταρτη, μια σκοτεινή πετρελαιοκηλίδα που μόλυνε τα πάντα στο πέρασμά της.

Τα παιδιά, χωρισμένα σε ομάδες με σύμβολα θαλάσσιων ζώων, περιηγήθηκαν κυκλικά σε κάθε «θάλασσα», παρατηρώντας και συζητώντας όσα έβλεπαν. Με ενθουσιασμό αλλά και απορίες, σχολίασαν τις εικόνες και τα συναισθήματα που τους γεννούσαν.

Στη συνέχεια, κάθε ομάδα ανέλαβε μία από τις λεκάνες και την παρατήρησε πιο σταθερά. Συζήτησαν μεταξύ τους, εξέφρασαν προβληματισμούς και σκέψεις: Τι αισθάνονται τα ζώα όταν το νερό τους είναι γεμάτο σκουπίδια; Πώς μπορούμε εμείς να βοηθήσουμε; Τέλος καθάρισαν την πετρελαιοκηλίδα και μετέφεραν όλα τα ψάρια στην Ποσειδωνία. Μια εμπειρία που άγγιξε τα παιδιά, τα ευαισθητοποίησε και τα έκανε μικρούς υπερασπιστές της θάλασσας!

Μέσα από το ευφάνταστο παραμύθι του Νικόλα Ανδριόπουλου, «Η Φωτούλα αγαπούσε τα πλαστικά», ταξιδέψαμε με τα παιδιά στον κόσμο της θάλασσας. Με τη βοήθεια της μουσικής, της δραματοποίησης και του παιχνιδιού, γίναμε ψαράκια, ανακαλύψαμε τις συνέπειες της ρύπανσης και αναρωτηθήκαμε: ποια θάλασσα θα θέλαμε να ζούμε;

Μέσα από  βιωματικές δράσεις, τα παιδιά ευαισθητοποιήθηκαν για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος. Χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες,  η μία ομάδα έγινε ψαράκια και η άλλη ομάδα καταστροφής που μόλυνε τη θάλασσα και η άλλη ομάδα διάσωσης.

Τα παιδιά εξέφρασαν τα συναισθήματά τους και πρότειναν λύσεις για τη μόλυνση της θάλασσα. Έμαθαν για την Ποσειδωνία με τη βοήθεια video, ενημερώθηκαν από αφίσες τη διάρκεια ζωής των υλικών και αποφάσισαν να φτιάξουν τις δικές τους αφίσες για να ενημερώσουν τους γονείς τους και τους πολίτες της πόλης τους.

       Στο πλαίσιο του εργαστηρίου δεξιοτήτων, « θάλασσα SOS χωρίς πλαστικά»,  οι μικροί μας μαθητές χωρίστηκαν σε τέσσερις ομάδες δράσης και ανέλαβαν μια σπουδαία αποστολή: να προστατέψουν τη φύση με υπευθυνότητα, συνεργασία και ενθουσιασμό και να καθαρίσουν την ακτή «Σουβάλα!»

Η Ομάδα Ασφάλειας εντόπιζε επικίνδυνα αντικείμενα στην “παραλία” μας. Με κόκκινες σημαίες και προσοχή, υποδείκνυαν σημεία όπου υπήρχαν σπασμένα γυαλιά ή άλλα αιχμηρά αντικείμενα.

 Η Ομάδα Καθαρισμού εξοπλισμένη με γάντια και σακούλες, ανέλαβε τη συλλογή των απορριμμάτων.

Η Ομάδα Καταμέτρησης καταπιάστηκε με την πιο… μαθηματική πλευρά της αποστολής. Μέτρησε, ομαδοποίησε και ταξινόμησε τα σκουπίδια, παρατηρώντας ποιο υλικό εμφανίστηκε περισσότερο και τι σημαίνει αυτό για το περιβάλλον μας.

 Η Ομάδα Καταγραφής αποτύπωσε όλα τα ευρήματα σε έναν πίνακα. Πόσα πλαστικά; Πόσα γυαλιά; Πόσα κουτάκια; Στο τέλος, δημιούργησαν ένα πολύχρωμο γράφημα με ζωγραφιές που έδειχνε με μια ματιά το αποτέλεσμα της κοινής τους προσπάθειας.

Με αυτόν τον τρόπο, τα παιδιά έζησαν τη γνώση στην πράξη, καλλιέργησαν δεξιότητες συνεργασίας, υπευθυνότητας και ενεργής συμμετοχής. Μα πάνω απ’ όλα, ένιωσαν πως η φροντίδα του περιβάλλοντος ξεκινά από μικρές αλλά πολύ σημαντικές πράξεις.

Μια δράση που άφησε το αποτύπωμά της όχι μόνο στην… καθαριότητα της “ακτής” μας, αλλά και στις καρδιές όλων μας!

 ΜΙΚΡΑ ΧΕΡΑΚΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΛΑΓΗ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΜΟΥ ΘΕΛΩ ΚΑΘΑΡΗ

ΔΕΝ ΠΕΤΑΜΕ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ – ΖΩΗ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ