Προβληματισμοί

Ὀλοι παραδέχονται σήμερα οτι η παιδεία στη χώρα μας παραδέρνει και οτι γίνοται διαρκείς πειραματισμοί από τους κάθε φορά αναλαμβάνοντες το αντίστοιχο υπουργείο. Ακόμα και τώρα κάτω υπό τις παρούσες συνθήκες  που είναι αναγκαία η ολόπλευρη καλλιέργια των νέων για να έχουμε έναν λαό μορφωμένο, ο οποίος με τη σειρά του θα αποτινάξει το ζυγό της ανελευθερίας, θα ξεπεράσει το σκοταδισμότου “υλοθεϊσμού” και θα πρωτοστατήσει σε έργα ανάκαμψης της χώρας, δεν έχουμε βρεί το βηματισμό μας και παραπαίουμε ανάμεσα στη βαθμοθηρία και την απομνημόνευση στείρων και άχρηστων απαρχαιωμένων γνώσεων.

Εμείς οι νέοι της επαρχίας ίσως νιώθουμε περισσότερο από τους άλλους συμμαθητές του “Κέντρου”απο την παρεχόμενη παιδεία. Είναι γεγονός οτι ένας νέος της πόλης μπορεί με πολλούς τρόπους να καλύψει τις  γνώσεις και τα ενδιαφέροντά του ώστε να αποκτήσει το υπόβαθρο εκείνο που θα τον βοηθήσει να αναπτύξει το πνεύμα του. Έχει για παράδειγμα ευκολότερη πρόσβαση στο εξωσχολικό βιβλίο, μπορεί να παρακολουθήσει εκδηλώσεις  πολιτιστικού περιεχομένου (θέατρο , σινεμά , αφιερώματα σε λογοτέχνες και πνευματικούς ανθρώπους γενικότερα, να επισκεφτεί βιβλιοθηκες κ.λ.π.)μπορεί να πάρει μέρος σε δράσεις συνεργαζόμενος με ανθρώπους που μπορούν να καλύψουν τη “δίψα “του για μάθηση.

Καμία από τις παραπάνω δυνατότητες δεν υπάρχει σε μας . Ξυπνάμε στι 6.30 το πρωί να πάμε σχολείο και επιστρέφουμε το βράδυ  κατάκοποι από τη δουλειά στο φροντιστήριο  με το τελευταίο λεωφορείο για το χωριό.Θ΄ αρχίσουμε να αποστηθίζουμε για το αυριανό πρόγραμμα  και ανάμεσα στο χασμουρητό και το κλείσιμο των ματιών  θα αποκοιμηθούμε στην καρέκλα,  στον καναπέ , στο δάπεδο του δωματίου μας . Αυτό θα συνεχιστεί και το σαββατοκύριακο …και την επόμενη εβδομαδα ….και τους επόμενους μήνες !

Επομένως δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί οτι υπάρχουν ίσες ευκαιρίες στη μόρφωση για όλους τους νέους. Εμείς το μόνο που έχουμε είναι το σχολείο στο οποίο βασίζουμε όλη μας την εκπαίδευση και όλες μας τις ελπίδες για τη μόρφωση και καλλιέργεια . Αν , λοιπόν , δεν δώσετε σεις οι μεγάλοι , τη δέουσα προσοχή και δεν βοηθήσετε ώστε τον υπάρχον σχολείο να καλύψει τις ανάγκες και τις ανησυχίες μας τότε τι περιμένετε από εμάς να κάνουμε καλά όταν θα φθάσουμε στην ηλικία της προσφοράς ; Τι θα λέτε πάλι ;”οτι σεις οι νεότεροι δεν προσφέρετε τίποτα , ότι κάνετε λάθη στις επιλογές σας και ότι θα οδηγήσετε τη χώρα μας στο γκρεμό ” Με ποια εφόδια ,με ποιες δυνάμεις , τί πήραμε από τους μεγάλους ,από τους πνευματικούςμας  ταγούς   ώστε να μπορούμε να ανταποκριθούμε στιςανάγκες της κάθε στιγμής; Μήπως και σε σας ,στην εποχή της νιότης σας, έλλειψε αυτού του είδους τοπρωτοποριακό ,ανθρωποκεντρικό  σχολείο και γιαυτό βρισκόμαστε σ΄αυτή τη θέση σήμερα , ως χώρα και ως Έλληνες ;