Στις 19 Μαΐου είχα την τύχη να βρεθώ στη Βουλγαρία, στα πλαίσια του προγράμματος Comenius.
Μετά από μιάμιση ώρα ταξίδι με αεροπλάνο και τέσσερεις ώρες διαδρομής με το λεωφορείο έφθασα στο Sliven της Βουλγαρίας.
Η διαδρομή ήταν πολύ ευχάριστη, οι εικόνες που αντίκρισα μου θύμισαν τις εκδρομές που έκανα όταν ήμουνα παιδί. Πράσινα λιβάδια, κάρα που τα σέρνουν άλογα, σπίτια πέτρινα με κεραμίδια και αχυρώνες.
![]()
Η πόλη του Sliven χαρακτηρίζεται από μεγάλες εργατικές πολυκατοικίες, με φαρδύς δρόμους, λίγα αυτοκίνητα και καθόλου κυκλοφοριακό. Υπάρχουν μεγάλα υπερκαταστήματα με πολλά προϊόντα της τελευταίας τεχνολογίας. Οι τιμές δεν διαφέρουν από την Ελλάδα, αλλά για τους Βούλγαρους είναι πανάκριβα, αν σκεφτεί κανείς πως ένας εκπαιδευτικός παίρνει 400? το μήνα.
Εκείνο που ήταν συγκινητικό και συγχρόνως ενδιαφέρον ήταν ότι στη περιοχή ζουν πολλοί Σαρακατσάνοι. Μιλούν πολύ καλά την ελληνική γλώσσα ακόμα και τα παιδιά τους. Γενικά οι Έλληνες είναι ευπρόσδεκτοι και οι ντόπιοι είναι πολύ φιλικοί απέναντί μας.
Το σχολείο συνεργάτης μας ήταν στο Shivachevo μια μικρή πόλη 3000 κατοίκων 35 χιλ. από το Sliven.
![]()
Τα ανάκτορα στην Αλάμπρα!!