Κ Ι Ν Α
1) ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΙΝΑ
Η Κίνα βρίσκεται στην ανατολική πλευρά της Ασιατικής ηπείρου. Αποτελεί την τέταρτη μεγαλύτερη σε έκταση χώρα πα-γκοσμίως. Όμορες χώρες: Ρωσική Ομοσπονδία, Μογκολία, Καζακστάν, Κιργιζία, Τατζικιστάν, Αφγανιστάν, Πακιστάν, Ινδια, Νεπάλ, Μπουτάν, Βιρμανία, Λάος, Βιετνάμ.
Έκταση: 9,6 εκατ. τετρ.χλμ.
Πληθυσμός: 1,3 δις κάτοικοι (πρώτη σε πληθυσμό παγκοσμίως)
Πρωτεύουσα : Πεκίνο (Beijing) Πρωτοϊδρύθηκε κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Τσου (1046-771 πΧ), με το όνομα Τζι.
Κατά την περίοδο των «εμπόλεμων κρατών» (475-221 πΧ), ήταν η πρωτεύουσα του κρατιδίου Γιάν. Η πόλη Τζι απέκτησε στρατηγική σημασία και αποτέλεσε εμπορικό κέντρο για πάνω από χίλια χρόνια. Κατά το 10ο αιώνα μ.Χ, με το όνομα Γιαντζίν, έγινε η συμπρωτεύουσα της δυναστείας των Λιάο. Μεταξύ του 1115 και του 1911, αποτέλεσε διαδοχικά την πρωτεύουσα των δυναστειών των Τζιν, Γιουάν, Μινγκ και Τσινγκ και με αυτό τον τρόπο, έγινε η κιβωτός του κινέζικου πολιτισμού, αφήνοντας πολλές ιστορικές κληρονομιές και ανάμεσά τους, την Απαγορευμένη Πόλη, το Σινικό Τείχος, τα Θερινά Ανάκτορα, το Ναό του Ουρανού και τους Τάφους των Μινγκ. Από τη δεκαετία του 1980, η γρήγορη αστική ανάπτυξη έφερε ραγδαίες αλλαγές στην εμφάνιση της πόλης. Το μοντέρνο Πεκίνο, με τα 14 εκ. κατοίκους, διαθέτει φαρδιές λεωφόρους και ουρανοξύστες, ενώ παράλληλα διατηρεί τα χαρακτηριστικά της αρχαίας πρωτεύουσας. Το 2008, το Πεκίνο θα φιλοξενήσει τους 29ους θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες.
Κυριότερες πόλεις
Σανγκάη: Κοντά στις εκβολές του Γιανγκ-τσε-γιανγκ, η Σαγκάη είναι, με διαφορά, το πρώτο λιμάνι της χώρας, καθώς και το κύριο χρηματιστηριακό και βιομηχανικό κέντρο. Με 20 εκ. κατοίκους, αποτελεί το μεγαλύτερο αστικό κέντρο της χώρας, ενώ η συνεχής οικονομική της ανάπτυξη προκαλεί κύματα αστυφιλίας με συνακόλουθη έξαρση της οικοδομικής δραστηριότητας και την επέκταση της πόλης πέρα από τον ποταμό Χουάνγκπου.
Καντόνα: Πρωτεύουσα της νοτιοδυτικής επαρχίας Γουάγκντον, με 7 εκ. κατοίκους, αποτελεί βασικό λιμάνι εισόδου στην καρδιά της χώρας, πολύ κοντά στο Χονγκ-Κονγκ. Τα τελευταία χρόνια η επαρχία της Γουάγκντον έχει εξελιχθεί σε μεγάλο βιοτεχνικό κέντρο της ηπειρωτικής Κίνας. Αρκετά πίσω σε σύγκριση με τη Σανγκάη, ζει μια οικονομική άνθηση χωρίς προη-γούμενο και προσελκύει σχεδόν το ήμισυ των ξένων επενδύσεων που γίνονται στην Κίνα. Σήμερα αποτελεί το τρίτο οικονομικό κέντρο της χώρας.
Περιοχές ειδικού καθεστώτος
Χονγκ-Κονγκ: Βρετανική αποικία έως το 1997, οπότε και ενσωματώθηκε στο Κινεζικό κράτος, διατηρώντας το οικονομικό του καθεστώς. Βρίσκεται στα νότια της χώρας, κοντά στις εκβολές του ποταμού Ξινγιάνγκ, χτισμένο εν μέρει πάνω σε νησιά και εν μέρει σε ηπειρωτικό έδαφος. Είναι αρκετά πυκνοκατοικημένο, με 6,7 εκ. κατοίκους στα 1045 τετρ.χλμ. της έκτασής του. Αποτελεί διεθνέςοικονομικό και εμπορικό κέντρο. Διαθέτει πολλά αξιοθέτατα όπως την Κορυφή Βικτώρια, Ζωολογικό και Βοτανικό κήπο. Διοργανώνονται εκδρομές περίπλου του λιμανιού.
Μακάο: Αποτελούσε την παλαιότερη ευρωπαϊκή (πορτογαλική) αποικία στην Κίνα από το 16οαιώνα. Είναι μια μικρή πόλη-νησί στα νότια της Κίνας. Βρίσκεται 70χλμ. νοτιοδυτικά του Χονγκ-Κονγκ. Η κυβέρνηση της Πορτογαλίας παρέδωσε την κυριαρχία του Μακάο στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας το 1999 και τώρα κυβερνάται σαν διοικητική περιοχή ειδικού καθε-στώτος. Οι κάτοικοί του έχουν σαν κύρια γλώσσα την καντονέζικη διάλεκτο. Πέρα από τα μνημεία της αποικιοκρατίας, το Μακάο είναι γνωστό για τα καζίνο του.
Ιστορικά στοιχεία : Για αιώνες η Κίνα αποτελούσε το φάρο του πολιτισμού στην Άπω Ανατολή έχοντας προοδεύσει σημαντικά στις τέχνες και τις επιστήμες. Όμως από το 19οαιώνα η χώρα ταλανιζόταν από εμφύλιες διαμάχες, λιμούς, στρατιωτικές ήττες και ξένη κατοχή. Το κινεζικό αυτοκρατορικό σύστημα καταργήθηκε το 1911, όταν ανετράπη η δυναστεία των Τσινγκ και η Κίνα ανακηρύχθηκε δημοκρατία, εν μέρει χάρη στις προσπάθειες επαναστατών όπως ο Σουν Γιατ-σεν. Η χώρα μπήκε σε μια περίοδο εμφύλιας διαμάχης, μέχρι το 1927, οπότε το Εθνικιστικό Κόμμα «Κουόμιτανγκ» με αρχηγό τον Τσιανγκ-κάι-σεκ, εγκατέστησε κεντρική κυβέρνηση στη Ναντζίγκ. Το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα, το οποίο ιδρύθηκε το 1921 αλλά αποσχίστηκε από το Κουομιτάνγκ και αναγκάστηκε να καταφύγει στην ενδοχώρα, με τη Μεγάλη Πορεία του 1934-35. Οι δυνάμεις και των δύο Κομμάτων (Κουόμιτανγκ & Κομμουνιστικού Κόμματος) αντιστάθηκαν στους Ιάπωνες κατά το Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά ξέσπασε και πάλι εμφύλιος από το 1945 μέχρι το 1949. Οι δυνάμεις του ΚΚ υπό την ηγεσία του Μάο-τσε-τούνγκ επικράτησαν των αντιπάλων τους και το 1949, ο Μάο εγκαθίδρυσε τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας. Οι οπαδοί του Κουόμιτανγκ κατέφυγαν στο νησί της Ταϊβάν∗. Ο Μάο-τσε-τούνγκ, καθιέρωσε ένα σοσιαλιστικό σύστημα διακυβέρνησης το οποίο, ενώ εξασφάλιζε την εξωτερική ανεξαρτησία της Κίνας, έθεσε υπό αυστηρό έλεγχο την καθημερινή ζωή των πολιτών, ιδιαίτερα την περίοδο 1966-1976, κατά τα κελεύσματα της «Πολιτιστικής Επανάστασης». Μετά το 1978, ο διάδοχός του Ντενγκ Ξιαο-πίνγκ και άλλοι ηγέτες, επικέντρωσαν το ενδιαφέρον τους στην οικονομία, η οποία θα ήταν προσανατολισμένη στις ανάγκες της αγοράς και μέχρι το 2000, η παραγωγή στη χώρα είχε υπερδιπλασιαστεί. Σύνθεση Κυβέρνησης από τις εκλογές της 15-17 Μαρτίου 2003 Πρόεδρος (και ΓΓ του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας) : HU Jintao Αντιπρόεδρος, ZENG Qinghong (από 15.03.2003) Πρωθυπουργός: WEN Jiabao (από 16.03.2003)
Αντιπρόεδροι της Κυβέρνησης (από 17.03. 2003): HUANG Ju, WU Yi, ZENG Peiyan, & HUI Liangyu
Υπουργός Εξωτερικών: LI Zhaoxing
Οικονομία : Μετά από πέντε δεκαετίες κρατικά ελεγχόμενης οικονομίας, το τέλος του 20ουαιώνα βρίσκει την Κίνα να κάνει ανοίγματα στην οικονομία της αγοράς, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην παραγωγή καταναλωτικών προϊόντων προς εξαγωγή. Στην οικονομική αυτή μεταστροφή, συνέβαλε και το καθεστώς των «ειδικών οικονομικών ζωνών», το οποίο ξεκίνησε σταδιακά από το 1980, δίνοντας σε συγκεκριμένες περιοχές κίνητρα για οικονομική ανάπτυξη στα πρότυπα της φιλελεύθερης οικονομίας,
με σκοπό την προσέλκυση ξένου κεφαλαίου.
Νόμισμα: Γιουάν (1 CNY =0,10 €)
Επίσημη γλώσσα : Επίσημα Κινεζικά ή Μανδαρίνικα (βασισμένα στη διάλεκτο του Πεκίνου), Καντονέζικα και άλλες διάλεκτοι.
Θρησκεία : Επισήμως, η πλειοψηφία των Κινέζων είναι άθεοι (κατά 59%), υπάρχουν όμως Ταοϊστές και Βουδιστές (σε ποσοστό 20%), Χριστιανοί 3%-
Αξιοθέατα
Η Απαγορευμένη Πόλη και τα Θερινά Ανάκτορα
Η πλατεία της Ουράνιας Γαλήνης (Τιεν-αν-Μεν)
Τάφοι των Μινγκ
Το Σινικό Τείχος
Ο Πήλινος Στρατός (Ξινκιάνγκ)
«ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΗΣ ΚΙΝΑΣ»
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΤΗΣ ΚΙΝΑΣ
Στην Αρχαία Κίνα η λέξη μουσική (γ ι ο υ ε) ήταν γραμμένη με ένα ιδεόγραμμα "της χαράς, της ευχαρίστησης, της δια-σκέδασης". Η μουσική είναι χαρά είπε ο Ξουνζί, ένα από τα πιο λαμπρά πνεύματα του 3ου αιώνα.
Το κινέζικο σύστημα φθόγγων περιλαμβάνει πέντε μουσικούς τόνους (βουσενγκ) και δώδεκα ημίτονους (λουλού) που βασίζονται και στους ήχους που παράγονται από τους αυλούς του μπαμπού (λ ο υ), τους οποίους εισήγαγε ο μυθικός κίτρινος αυτοκράτορας στην αυλή για να μιμηθεί το τραγούδι του φοίνικα.
Η κινέζικη παραδοσιακή μουσική έχει πολύ αρχαίες καταβολές. Τα πρώτα όργανα (αυλοί από οστά, σφυρίχτρες και πήλινες οκαρίνες) χρονολογούνται από την παλαιολιθική και πρώτη νεολιθική εποχή. Τα μικρά όργανα – κουδούνια της εποχής των Σανγκ, αντιπαρατίθενται με τα πολυάριθμα εντυπωσιακά μεγάλα κουδούνια των νότιων βασιλείων. Από την δυναστεία των Ζου παρουσιάστηκε μεγάλη ποικιλία κρουστών, πνευστών και έγχορδων οργάνων.
Οι εκδηλώσεις και οι διασκεδάσεις δεν λάμβαναν μόνο μέρος στην αυλή. Σκηνές από χορούς και ακροβατικές εκδηλώσεις που εκτελούνταν δημόσια απεικονίζονται συχνά σε πήλινους πλίνθους και τάφους. Οι λαϊκές εορτές (παϊξί) περιλάμβαναν μουσικές και ακροβατικές εκδηλώσεις, χορούς και παραστάσεις από ταχυδακτυλουργούς καλλιτέχνες που τραγουδούσαν μπαλάντες.
Πάνω από 200 μουσικά όργανα κάνουν την εμφάνισή τους στην Κίνα μέσα από το πέρασμα των αιώνων και διαμορφώνουν μια μουσική παράδοση και έναν μουσικό πολιτισμό τον αρχαιότερο μετά την Αίγυπτο. Τα όργανα αυτά έμειναν σχεδόν αμετάβλητα μέχρι τις μέρες μας. Ταξινομήθηκαν σε 8 ομάδες ανάλογα με το υλικό κατασκευής τους: μέταλλο, μετάξι, ινδικό καλάμι, κολοκύθα, χώμα, δέρμα ξύλο. Αυτά τα υλικά έφτιαξαν αυλούς , πλαγίαυλους, όμπρες, κύμβαλα, κώδωνες, έγχορδα και πολλά άλλα.
Η μουσική στην Κίνα είναι καταρχήν τελετουργική. Χρησιμοποιείται στους ναούς και τις αυλές για θρησκευτική χρήση , αλλά και γίνεται μουσική δωματίου για την ανώτερη καλλιέργεια του πνεύματος. Χρησιμοποιείται ακόμα σαν λαϊκή μουσική
στις περιοδικές γιορτές που οργάνωναν οι αυτοκράτορες. Πάντοτε όμως και στις τρεις περιπτώσεις έδιναν σημασία στη ψυχο-λογική επίδραση της μουσικής στους ακροατές , στην διαμόρφωση του χαρακτήρα και στον συμβολισμό της κλίμακας.
Στην πεντατονική κλίμακα των πέντε φθόγγων βλέπουμε την έκφραση των πέντε αρετών ( καλοσύνη , δικαιοσύνη , ευπρέπεια, σύνεσης και χρηστότητα) . στην αρχή της δυναστεία ς των Τσου προστέθηκαν άλλοι δύο φθόγγοι και ο συμβολισμός πήρε
την μορφή , ουρανός, γη, άνθρωπος , και τα 4 σημεία του ορίζοντα.
Η μουσική στην Κίνα φαίνεται να ενσωματώνεται σαν στοιχείο της φύσης μέσα στην γενική αρμονία του σύμπαντος , μιμείται τα φαινόμενα και ακολουθεί τον ήχο του αέρα και του νερού. Μέσα από αυτόν τον τρόπο διαμορφώνει ήθη και ηθική στον κινέζικο λαό φτιάχνει χαρακτήρες και φτιάχνει πολιτισμό.
2) Η ΔΟΜΗ ΤΗΣ ΚΙΝΕΖΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ
Α)Η μελωδία της κινέζικης μουσικής
Αξίζει ν’ αναφέρουμε ότι ο χαρακτήρας της κινέζικης μουσικής ήταν καθαρά μονοφωνικός (μία μελωδία), όπως σε όλες τις παραδοσιακές μουσικές του κόσμου, με κάποια στοιχεία ετεροφωνίας (είδος πολυφωνίας).
Η κινέζικη μουσική είναι μοναδική λόγω του ότι μιμείται τους ήχους της φύσης, χαρακτηρίζεται από μελωδικότητα, αλλά είναι αρκετά μονότονη. Οι κινέζοι μουσικοί εμπνέονται από τη αρμονία της φύσης. Παράγουν ήχους που ακούν στη φύση: τον ήχο του αέρα στα φύλλα των δέντρων, στο χορτάρι, του νερού στο ρυάκι, το κελάηδημα των πουλιών κ.λ.π.
Η μουσική των αρχαίων Κινέζων δεν ανταποκρίνεται στο πλούσια ανεπτυγμένο θεωρητικό τους σύστημα και τα πολλά κα-λοκατασκευασμένα μουσικά όργανά τους.
Θεωρείται δύσκολο για κάποιους να κατανοήσουν τη μουσική τους η οποία δεν υστερεί μελωδικά, αλλά ούτε και ρυθμικά. Οι ίδιοι διατηρούν πιστά ως και σήμερα παλαιές θρησκευτικές μελωδίες οι οποίες έχουν ως βάση την πεντάτονο κλίμακα χωρίς ημιτόνια. Τα μουσικά τους όργανα ήταν κυρίως κρουστά ενώ εκτιμούσαν ιδιαίτερα το κινγκ. Το κινκ ήταν κατασκευασμένο από πλάκες γρανίτη σε διάφορα μεγέθη, τις οποίες χτυπούσαν με ένα σφυρί, δημιουργώντας έτσι ποικίλους τόνους. Αργότερα κατα-σκεύασαν το ίδιο όργανο από ξύλο και το ονόμασαν φανγκ γιανγκ.
Εκτός από τα κρουστά υπήρχαν και τα πνευστά όργανα όπως το γίο, ένα είδος -πρωτόγονου-κλαρινέτου, το τσί ένα είδος φλάου-του και το σιάο το οποίο αποτελούνταν από μια σειρά λεπτών σωλήνων διαφορετικού μεγέθους, από μπαμπού.
Β) Μουσικά όργανα
Πάνω από 200 μουσικά όργανα κάνουν την εμφάνισή τους στην Κίνα μέσα από το πέρασμα των αιώνων και διαμορφώνουν μια μουσική παράδοση και έναν μουσικό πολιτισμό τον αρχαιότερο μετά την Αίγυπτο. Τα όργανα αυτά έμειναν σχεδόν αμετάβλητα μέχρι τις μέρες μας. Ταξινομήθηκαν σε 8 ομάδες ανάλογα με το υλικό κατασκευής τους: μέταλλο, μετάξι, ινδικό καλάμι, κολοκύθα, χώμα, δέρμα ξύλο. Αυτά τα υλικά έφτιαξαν αυλούς , πλαγίαυλους, όμπρες, κύμβαλα, κώδωνες, έγχορδα και πολλά άλλα.
Ήταν ένα σημαντικό κρουστό μουσικό όργανο της Αρχαίας Κίνας.
Σαντούρι
Το σαντούρι, ή γιανγκ τσιν είναι ένα έγχορδο κρουστό μουσικό….
Σενγκ
Το 1978, πρώιμοι τύποι σενγκ, που λέγονταν πάο σενγκ, βρέθηκαν στην ….
Ρουάν
Το ρουάν είναι ένα έγχορδο μουσικό όργανο. Στη δυναστεία των Τσιν (Qin), πάνω από 2000 χρόνια πριν, κάποιοι μετέτρεψαν …
Κονγκ χόου
Το κονγκ χόου είναι ένα αρχαίο κινεζικό έγχορδο μουσικό όργανο. Έχει ιστορία άνω των 2000 χρόνων. Ήταν πολύ δημοφιλές τόσο στη βασιλική αυλή όσο και στον απλό λαό. Μεταξύ του 618-907 μ.Χ., όταν η δυναστεία Τανγκ βρισκόταν στην ακμή της, η Κίνα γνώρισε οικονομική και πολιτιστική ….
Ερ Χου
Το ερ χου είναι ένα διάσημο έγχορδο όργανο στην Κίνα. Η ιστορία του αρχίζει κατά τη διάρκεια της Δυναστείας των Τανγκ από τον 7ο έως τον 10ο αιώνα μ.Χ. Ήταν δημοφιλές στους πληθυσμούς στο βόρειοδυτικό ……
Αυλός
Ο αυλός είναι πολύ δημοφιλής στην Κίνα. Λόγω της φυσικής κατασκευής του από μπαμπού λέγεται και τζου ντι (zhudi), το οποίο κυριολεκτικά σημαίνει φλογέρα μπαμπού…..
Μπαν Χου
Το μπαν χου λέγεται επίσης και «μπανγκ χου»(banghu) και «τσιν χου» (qinhu). Εξελίχθηκε μαζί με την τοπική όπερα, και από αυτό προέκυψε ένα άλλο μουσικό όργανο ονόματι χου τσιν (hu qin). Το μπαν χου είναι δυνατό και έχει καθαρό τόνο, αλλά την ίδια …..
Σούεν (οκαρίνα)
Το σούεν έιναι ένα από τα αρχαιότερα μουσικά όργανα της Κίνας με ιστορία περίπου 7000 χρόνων. Λέγεται ότι προέρχεται από ένα αρχαίο κυνηγετικό εργαλείο. Στην αρχαιότητα, μια μπάλα ……
Σιάο
Το Σιάο (ή κινέζικο κάθετο φλάουτο), λέγεται και Ντουνκ Σιάο υποδεικνύοντας ότι είχε πολλές τρύπες κατα μήκος του και χρησιμοποιούνταν ευρέως εδώ και χιλιάδες χρόνια. Μιλώντας όμως για την ιστορία του Σιάο……
Τύμπανο
Το τύμπανο αποτελεί ένα αρκετά διαδεδομένο κρουστό μουσικό όργανο στην Κίνα. Από πολιτιστικής σκοπιάς και βάσει ευρημάτων, το τύμπανο εχεί μια ιστορία περίπου 3000 χρόνων……
Καμπανάκια
Τα καμπανάκια, ή Μπιάν τζονγκ, ήταν ένα σημαντικό κρουστό μουσικό όργανο της αρχαίας Κίνας. Χωρίζονται σε μια ή περισσότερες ομάδες οι ……
Σαντούρι ή γιανγκ τσιν
