Συντάκτης: ΓΙΑΝΝΟΥΛΗ ΑΝΔΡΙΑΝΗ Σελίδα 1 από 12

Μια λευκορόδινη νυφούλα που την αγαπά ο χειμώνας και η άνοιξη έκανε πάλι την εμφάνισή της στους κάμπους και στις γειτονιές προμηνύοντας τον ερχομό της άνοιξης…

Πολλοί ποιητές την ύμνησαν και έγραψαν όμορφα ποιήματα για χάρη της ,αλλά και συγγραφείς μίλησαν γι”αυτήν όπως και διάσημοι ζωγράφοι αποτύπωσαν την ομορφιά της στα έργα τους.

Ν. ΚΑΖΑΤΖΑΚΗΣ : Είπα στην αμυγδαλιά:< Αδελφή ,μίλησέ μου για τον Θεό>  Κι η αμυγδαλιά άνθισε…

ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ: Κι ο Φλεβάρης ,που άγρια τα κύματα κυλάει, γέρνει στης αμυγδαλιάς το πλάι.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ: Κάτι πιστεύουν οι αμυγδαλιές ,που άνθισαν μέσα στο χιόνι.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ : Τη νύχτα οι αμυγδαλιές με τ” άσπρα τους φορέματα περάσαν 

                                       κάτου από τα παράθυρά μας αργές και λυπημένες ,όμοιες με κείνα τα χλωμά κορίτσια 

                                      του ορφανοτροφείου ,,όταν γυρίζουν από μια μικρή εκδρομή την Κυριακή………

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ                                  ΛΙΓΟ ΑΚΟΜΑ

                                        Λίγο ακόμα

                                       θα ιδούμε τις αμυγδαλιές ν” ανθίζουν 

                                       τα μάρμαρα να λάμπουν στον ήλιο

                                       τη θάλασσα να κυματίζει

                                      λίγο ακόμα,

                                      να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΡΟΣΙΝΗΣ : Ετίναξε την ανθισμένη αμυγδαλιά

με τα χεράκια της

                                                και  γέμισε από άνθη, η πλάτη ,η αγκαλιά και τα μαλλάκια της…..

Μα χιονισμένη σαν την είδα την τρελή

                                                γλυκά της μίλησα

                                               της τίναξα τα άνθη από την κεφαλή

                                                και την εφίλησα……..

Η < τρελή >του χειμώνα

Η 27 η  Ιανουαρίου έχει καθιερωθεί ως < Διεθνής Ημέρα  Μνήμης Θυμάτων  του Ολοκαυτώματος.>

Φέτος συμπληρώνονται 80 χρόνια από την απελευθέρωση των αιχμαλώτων του Άουσβιτς ,του μεγαλύτερου στρατοπέδου συγκέντρωσης και μαζικής εξόντωσης κρατουμένων  του Β” Παγκοσμίου πολέμου ,που ταυτίστηκε με τη φρίκη του Ολοκαυτώματος  6 εκατομμυρίων Εβραίων αλλά και χιλιάδων άλλων θυμάτων που δολοφονήθηκαν από το ναζιστικό καθεστώς.

Το Ολοκαύτωμα υπήρξε ένα μοναδικό ιστορικό γεγονός ,ένα συλλογικό τραύμα που στοίχειωσε την παγκόσμια συνείδηση  οδηγώντας στην καταρράκωση των αξιών του σύγχρονου πολιτισμού.

Το Ολοκαύτωμα άφησε βαθιές πληγές και στην πατρίδα μας. Υπολογίζεται ότι δολοφονήθηκαν μαζικά περίπου 60.000 Έλληνες Εβραίοι.

Στο νησί μας ,τη Ζάκυνθο, υπήρξαν εκείνη την περίοδο ,δυο εξέχουσες  προσωπικότητες ,ο Δήμαρχος ΛΟΥΚΑΣ ΚΑΡΡΕΡ και ο μητροπολίτης ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ, οι οποίοι αντιστάθηκαν στους Γερμανούς κατακτητές και δεν παρέδωσαν ούτε έναν Εβραίο στα χέρια των Ναζί.   Έτσι ,το νησί μας ,δίκαια ονομάστηκε < ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝ >

Η Διεθνής Ημέρα Μνήμης Θυμάτων του Ολοκαυτώματος υπενθυμίζει σε όλους μας ότι ο ρατσισμός ,η μισαλλοδοξία και ο τυφλός φανατισμός οδηγούν σε θηριωδίες που τραυματίζουν ανεξίτηλα την Ανθρωπότητα.

Στην τάξη μας τιμήσαμε την ημέρα αυτή γνωρίζοντας τη ζωή της ΑΝΝΑΣ ΦΡΑΝΚ  και διαβάζοντας αποσπάσματα από το γνωστό, σε όλο τον κόσμο, ημερολόγιό της. Επίσης αναλύσαμε τους όρους ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ και ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ,μιλήσαμε για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τονίσαμε πως ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΥΠΑΡΞΗ.

Διαβάσαμε αποσπάσματα από το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ

Τα μνημεία των Καρρέρ και Χρυσοστόμου στο νησί μας

Στα πλαίσια της εφαρμογής οδηγιών πολιτικής προστασίας στις σχολικές μονάδες ,πραγματοποιήθηκε η τρίτη ,κατά σειρά για το σχολικό έτος 2024-2025, άσκηση ετοιμότητας σε περίπτωση σεισμού.

Όπως γνωρίζουμε πολύ καλά , το νησί  μας και γενικά η ευρύτερη περιοχή της Δυτικής Ελλάδας ,είναι μια ιδιαίτερα σεισμογενής  περιοχή που έχει καταγράψει κατά το παρελθόν μεγάλους και καταστροφικούς σεισμούς… Οι ασκήσεις αυτές ,ειδικά στα σχολεία ,προσφέρουν στα παιδιά την κατάλληλη παιδεία ,τις γνώσεις και τις σωστές και ψύχραιμες αντιδράσεις σε περίπτωση που εμφανιστεί ξαφνικά ο Εγκέλαδος.

Τα παιδιά μας ,έδειξαν για άλλη μια φορά ,ωριμότητα ,υπευθυνότητα και πειθαρχία ,ενώ ο χρόνος εξόδου από τις τάξεις τους ήταν εξαιρετικός… Οι εκπαιδευτικοί βρισκόταν δίπλα στα παιδιά ,κατέγραψαν τις απουσίες και ο καθένας ήταν υπεύθυνος για τις αρμοδιότητες που του έχουν οριστεί!!!

Την ώρα του σεισμού …

Κάτω από τα θρανία κρατώντας το ποδαράκι του

Μετά το τέλος του σεισμού βγαίνουν προσεκτικά έξω

Δυο οι έξοδοι από το κεντρικό κτίριο, ενώ οι μαθητές της Ε ,της Α και της ΣΤ τάξης βγαίνουν από τα εξωτερικά κτίρια.

Συγκέντρωση στο προαύλιο χώρο με τάξη ,μακριά από ηλεκτροφόρα σύρματα και σε απόσταση από τα κάγκελα.

Το 2025 μπήκε με ηλιόλουστες ημέρες επαληθεύοντας για άλλη μια φορά τον μύθο των Αλκυονίδων..

Σύμφωνα με τη μυθολογία ,η Αλκυόνη ,η κόρη του θεού των Ανέμων, Αιόλου, ζούσε ευτυχισμένη με τον σύζυγό της Κύηκα ,σε ένα παραμυθένιο παραθαλάσσιο μέρος.  Ωστόσο ,η ευτυχία τους  ήταν τόσο μεγάλη που αποκαλούσαν ο ένας τον άλλον με ονόματα Θεών ,του Δία και της Ήρας.

Αυτό προκάλεσε τη δυσαρέσκεια των θεών του Ολύμπου και ο Δίας αποφάσισε να ρίξει έναν κεραυνό στο καράβι  του Κύηκα ,καταστρέφοντας  την ευτυχία τους.  Η Αλκυόνη ,δεν μπορούσε να αντέξει την απώλεια του αγαπημένου της και αποφάσισε να τον ακολουθήσει οικειοθελώς στην αιωνιότητα.

Οι θεοί ,βλέποντας την τραγωδία που προκάλεσαν ,άλλαξαν γνώμη και με συμπόνοια τους μεταμόρφωσαν  σε πουλιά , τις αλκυόνες ,ώστε να πετούν μαζί πάνω από την αγαπημένη τους θάλασσα.

Ως αλκυόνες ,είχαν τη δυνατότητα  να γεννούν τα αυγά τους ακόμα και μέσα στη σφοδρή κακοκαιρία του χειμώνα ,παρόλο που  η μανιασμένη θάλασσα συνέχισε να καταστρέφει τα αυγά τους.

Τότε ο Δίας ,βλέποντας την ατελείωτη θλίψη τους, αποφάσισε να επέμβει και να τους χαρίσει λίγες μέρες καλοκαιρίας κάθε χρόνο, μέσα στον χειμώνα ,δίνοντας την ευκαιρία στις αλκυόνες να κλωσούν τα αυγά τους.

Και κάπως έτσι μέσα στην καρδιά του χειμώνα ,οι Αλκυονίδες μέρες μας γεμίζουν ανοιξιάτικη ζεστασιά, χαρίζοντάς μας στιγμές αισιοδοξίας, ελπίδας και ομορφιάς!!!

Η Αλκυόνη και ο Κύηκας