Ένα διαφορετικό ταξίδι πραγματοποιήσαμε τις τελευταίες μέρες στο νηπιαγωγείο μας! Η αφορμή μας δόθηκε από τη μαθήτρια  Ε. Μ., η οποία ήρθε στο σχολείο ένα πρωινό κρατώντας  ζωγραφιές για να τις χαρίσει σε όλους τους φίλους της, έχοντας γράψει τη λέξη αγάπη σε κάθε μία από αυτές.

 

Ταξιδέψαμε στον κόσμο των συναισθημάτων μέσα από συζητήσεις, ανάγνωση βιβλίων και ανακαλύψαμε τι είδους συναισθήματα είναι αυτά που όλοι μας βιώνουμε καθημερινά.

Κάποιες φορές είναι ευχάριστα όπως η αγάπη, η χαρά…..  και κάποιες άλλες είναι πιο δυσάρεστα και ο φόβος, ο θυμός και η λύπη…

Πολλές φορές είναι δύσκολο να τα αναγνωρίσουμε και κάποιες άλλες είναι ακόμα πιο δύσκολο να τα αποδεχτούμε. Όμως η εμπειρία μας από αυτό το όμορφο ταξίδι μας βοήθησε να κατανοήσουμε τα συναισθήματα μας και το πιο σημαντικό…να μπορούμε να συζητάμε με αγαπημένα μας πρόσωπα ώστε να τα διαχειριζόμαστε καλύτερα!

Πρώτος σταθμός του ταξιδιού μας η αγάπη!!!

Αυτό το υπέροχο συναίσθημα που μας κάνει να αισθανόμαστε τόσο όμορφα όταν μας προσφέρουν αγάπη αλλά και όταν προσφέρουμε! Τα παιδιά είχαν υπέροχα λογάκια να μοιραστούν μεταξύ τους για το τί είναι αγάπη κι έτσι μερικά από αυτά τα έγραψαν μέσα σε καρδούλες!

 

Καταγράψαμε τι σημαίνει για τον καθένα μας η αγάπη και της δώσαμε μορφή!

Επόμενος σταθμός το ταξιδιού μας, είναι η χαρά την οποία εκφράσαμε, τη σχηματίσαμε και τη συγκρίναμε με το αντίθετο της συναίσθημα, τη λύπη.  Ποια πράγματα μας κάνουν χαρούμενους και ποια λυπημένους; 

Στη συνέχεια μιλήσαμε για το συναίσθημα του φόβου. Μοιραστήκαμε τους πιο μεγάλους μας φόβους, τους συζητήσαμε, τους ζωγραφίσαμε και στη συνέχεια προσεγγίσαμε την ενδυνάμωση μέσα από κουκλοθέατρο βασισμένο στο παραμύθι “Το λιοντάρι μέσα μας”. Καταλάβαμε πως το να είσαι μικρός δεν είναι πάντα εύκολο, ωστόσο ακόμη και το πιο μικρό πλάσμα μπορεί να έχει καρδιά λιονταριού.

 

Συνεχίσαμε το ταξίδι μας συζητώντας για ένα συναίσθημα το οποίο αισθανόμαστε κάποιες φορές, και είμαστε έτοιμοι να εκραγούμε σαν το ηφαίστειο….λέγεται θυμός και αν το αφήσουμε να μας κυριεύσει, μπορεί να πούμε ή να κάνουμε πράγματα, χωρίς να το θέλουμε, που θα πληγώσουν τους φίλους μας, τους γονείς μας, τους γύρω μας και θα είναι δύσκολο να επιστρέψουν ξανά πίσω. Το πείραμα με την έκρηξη θυμού μας βοήθησε να κατανοήσουμε την ένταση του συναισθήματος, τις συνέπειες της παρορμητικότητας και τη σημαντικότητα του αυτελέγχου.

 

 

 

Πως όμως μπορούμε να ελέγξουμε το θυμό μας; Μάθαμε κάποιες τεχνικές διαχείρισης, καταλάβαμε πως είναι σημαντικό να ακολουθούμε τα βήματα, να παίρνουμε τον χρόνο μας, να ηρεμούμε, να σκεφτόμαστε ψύχραιμα και να παίρνουμε στο τέλος τη σωστή απόφαση, να λύνουμε οποιοδήποτε πρόβλημα με συζήτηση και αλληλοκατανόηση.

Φτιάξαμε ο καθένας το δικό του φανάρι του θυμού για να μας θυμίζει πάντα τα τρία μαγικά βήματα.

Ασχοληθήκαμε και με το Θ,θ του θυμού. Βάλαμε και μπουγάδα, μόνο που μπερδεύτηκε με τα άλλα γραμματάκια και χρειάστηκε το ξεχωρίσουμε για να μπορέσουμε να το απλώσουμε.

Γνωρίσαμε και άλλα συναισθήματα, τα ταξινομήσαμε σε θετικά και αρνητικά, τα συζητήσαμε, τα αναγνωρίσαμε από τις εκφράσεις του προσώπου και του σώματος, τα περιγράψαμε, τα μιμηθήκαμε, τα αναπαραστήσαμε, φτιάξαμε τη γωνιά των συναισθημάτων και φυσικά παίξαμε πολύ!

 

 

Μαγικός ο κόσμος των συναισθημάτων! Τι υπέροχο ταξίδι και πόσα πράγματα μας έμαθε!