Ο χρόνος τρέχει γρήγορα, ήρθε ο Μάρτιος και μαζί του μας έφερε πρώτα τις Απόκριες!

Τον υποδεχθήκαμε φορώντας τα μαρτάκια μας και ξεκινήσαμε το νέο μας ταξίδι. 

Το έναυσμα μας δόθηκε από την νέα γωνιά της τάξης. Δημιουργήθηκε με τη βοήθεια των γονέων που μας έφεραν μάσκες, σερπατίνες, διάφορα αποκριάτικη είδη… ευχαριστούμε πολύ!  Τα παιδιά τα επεξεργάστηκαν, έπαιξαν μαζί τους, αυτοσχεδίασαν!

Στολίσαμε τις τάξεις και την αυλή μας και ξεκινήσαμε:

 

• Συζητήσαμε τι γνωρίζουμε για το καινούριο μας θέμα, μάθαμε νέες πληροφορίες μέσα από εκπαιδευτικά βίντεο και φωτογραφίες… Τι σημαίνει η λέξη “Απόκριες”; Πόσο διαρκούν; Τι γιορτάζουμε; Πότε ολοκληρώνονται και με ποιο γεγονός; Τι συνηθίζουν να κάνουν οι άνθρωποι εκείνη την περίοδο;
• Τα καταγράψαμε και αρχίσαμε μια περιπλάνηση σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, με σκοπό να γνωρίσουμε μερικά από τα πολύ γνωστά  ελληνικά αποκριάτικα έθιμα. Στη συνέχεια εντοπίσαμε τα μέρη αυτά στο χάρτη και αντιστοιχίσαμε.

• Συνεχίσαμε την περιπλάνησή μας, βλέποντας φωτογραφίες από τα μεγαλύτερα καρναβάλια της Ελλάδας αλλά και του κόσμου.
• Γνωρίσαμε το γράμμα “Κ” ,βρήκαμε λέξεις που αρχίζουν από αυτό το γράμμα και σχηματησαμε την γραφή μου με διάφορους τρόπους..

• Τα παιδιά έφτιαξαν τις δικές τους αυτοσχέδιες μάσκες και ελεύθερες εικαστικές δημιουργίες.

 

 

• Στην Ιταλία συναντήσαμε τον Αρλεκίνο και μάθαμε για την ιστορία του μέσα από το ομώνυμο παραμύθι της Ζωρζ Σαρρή.
• Φτιάξαμε ο καθένας το δικό του καπέλο Αρλεκίνου.

• Ακολουθώντας τις οδηγίες της μαμάς του Αρλεκίνου και με τη βοήθεια του ζαριού, δώσαμε ξανά  χρώμα στη στολή του, που μάλλον έχασε το χρώμα της στο πλύσιμο. 

 

• Με αφορμή τις Απόκριες, γνωρίσαμε διάφορα μουσικά όργανα και ήχους και παίξαμε ομαδικά παιχνίδια συντονισμού, ρυθμού και συνεργασίας.

• Κι άλλα παιχνίδια στην αυλή, συνδυάζοντας μαθηματικά και διασκέδαση…

• Την Τσικνοπέμπτη, 8 Μαρτίου, τα παιδιά έβαλαν τις στολές τους και πραγματοποιήθηκε το αποκριάτικο πάρτι του σχολείου,παρουσίασαν τις στολές τους ένα ένα και χωρίστηκαν σε ανάλογες ομάδες. Παίξαμε, χορέψαμε, το ευχαριστηθήκαμε πολύ!

 

• Μιλήσαμε για το έθιμο του τσικνίσματος και “τσικνήσαμε” κι εμείς, χάρη στο σύλλογο γονέων που μας προσέφερε τα απαραίτητα. Αγαπητοί γονείς, σας ευχαριστούμε πολύ για τη συνεργασία και την προσφορά!

• Μερικές μέρες μετά, επισκέφθηκε το σχολείο μας μια θεατρική ομάδα και με τη βοήθειά της αναβιώσαμε ελληνικά έθιμα και τραγούδια, παίξαμε αποκριάτικα παιχνίδια, χορέψαμε το “γαϊτανάκι”, το “πιπέρι”… άλλη μια πολύ όμορφη και διασκεδαστική ημέρα!

• Η Καθαρά Δευτέρα και η Σαρακοστή πλησίασαν. Μιλήσαμε για την έννοια της Σαρακοστής και της νηστείας, τις 7 εβδομάδες που απομένουν για το Πάσχα,  γνωρίσαμε τα σαρακοστιανά φαγητά, το έθιμο του χαρταετού, το έθιμο της κυρα -Σαρακοστής με τα 7 της πόδια και φυσικά φτιάξαμε τις δικές μας κατασκευές, ατομικες και ομαδικη και καθε Παρασκευή θα κόβουμε και απο ένα πόδι της . Με αυτόν τον τρόπο θα μετράμε τις εβδομάδες μεχρι το Πάσχα, κλείνοντας έτσι με αυτόν τον τρόπο το ταξίδι μας στον κόσμο των Αποκριών.

 

Ατομική κατασκευή η Κυρά Σαρακοστή 

Ομαδική κατασκευή η Κυρά Σαρακοστή

Άλλο ένα ταξίδι που μας διασκέδασε πολύ, μας έμαθε αρκετά πράγματα, μας προσέφερε θετικά συναισθήματα, μας βοήθησε να δεθούμε ακόμα περισσότερο! Και κάθε μέρα που περνάει ερχόμαστε πιο κοντά, μαθαίνουμε να λύνουμε τις διαφορές μας με ήρεμο τρόπο, γινόμαστε μια αγκαλιά! Να, σαν κι αυτήν που αυθόρμητα τα παιδιά σχημάτισαν ένα πρωινό για να τραγουδήσουν την “καλημέρα” μας!

Έτοιμοι για νέες περιπέτειες! Σειρά έχει η 25η Μαρτίου!

6 Μαρτίου Παγκόσμια ημέρα κατά του σχολικού εκφοβισμού!!!!

Με αφορμή , την Παγκόσμια ημέρα σχολικού εκφοβισμού μας δόθηκε η ευκαιρία να συζητήσουμε με τα παιδιά

• τι σημαίνει σχολικός εκφοβισμός
• πως μπορούμε να τον αναγνωρίσουμε αλλά
• και με ποιους τρόπους μπορούμε να τον εξαλείψουμε

Αρχικά προσεγγίσαμε το θέμα μέσα από παραμύθια που επίλεξαν τα παιδιά για να ανακαλύψουμε όλοι μαζί τι σημαίνει βία.

 

 

Στην συνέχεια , ξεχωρίσαμε τις έννοιες θύτης και  θύμα και μέσα από την διαδικασία της αναπαράστασης, διαπίστωσαν τα παιδιά ποιος είναι ο θύτης και ποιος είναι το θύμα.

• Μιλήσαμε ,για τα συναισθήματα που ένιωσαν καθόλη την διάρκεια της αναπαράστασης (φόβο, θλίψη , θυμό) και φυσικά όλοι με μια φωνή συμφώνησαν ότι μαζί σαν μια γροθιά μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την βία με την ΑΓΑΠΗ.

Έτσι αποφασίσαμε σε συνεργασία και τα 2 τμήματα του νηπιαγωγείου μας ,να κάνουμε μια δράση αγάπης και συνεργασίας κατά του σχολικού εκφοβισμού και να τον νικήσουμε όλοι μαζί.

 

 

Τέλος, όλα τα παιδιά του νηπιαγωγείου μας χέρι με χέρι συμφωνήσαμε να βοηθάμε τον εαυτό μας και τους φίλους μας,  κρατώντας τους από το χέρι και να νικήσουμε κάθε μορφή σχολικής βίας.

 

ο κύριος Εγκέφαλος μας πήρε μαζί του και μετά από τη γνωριμία μας με τις αισθήσεις μας ταξίδεψε μέσα στο σώμα μας, παρατηρήσαμε το λαιμό μας και συζητήσαμε για τη μορφή του, τη θέση του το φάρυγγα και το λάρυγγα, τη λειτουργία του, συνεχίσαμε με τους πνεύμονες

και την καρδιά μας, μιλήσαμε για τη λειτουργία των οργάνων, τη μορφή, το σχήμα, τη θέση τους και τη αλληλοσύνδεση

 

 

 

τους, είδαμε εικόνες, βίντεο, πιάσαμε το σφυγμό μας , ,  ακούσαμε την αναπνοή στην κοιλιά μας,
  

 

 

 

 

 

 

 

 

τα παιδιά ζωγράφισαν το σώμα τους , σε ζευγάρια, και μέσα στην καρδιά τους ζωγράφισαν ένα αγαπημένο πρόσωπο

πειραματιστήκαμε με τα όργανα της αναπνοής για να καταλήξουμε στο συμπέρασμα της βασικής αυτής λειτουργίας, ως πηγή ζωής

 ακούσαμε την καρδιά μας με το χέρι, και γνωρίσαμε τα συστήματα του οργανισμού: αναπνευστικό

κυκλοφορικό, συνεχίσαμε με τις αρτηρίες και τις φλέβες και παίξαμε παιχνίδια ρόλων ,όπως το ταξίδι της αναπνοής ,

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

το ταξίδι του αίματος,

η Ν. έγινε το σώμα, ο Ι. το μυαλό, ο Σ. και Μ. οι πνεύμονεςη Ε. η καρδιά, και ο Μ. άρχισε το ταξίδι… συζητήσαμε και καταγράψαμε τους τρόπους προστασίας των πνευμόνων, της καρδιάς, τις εξετάσεις πρόληψης, τις ιατρικές ειδικότητες: παθολόγος, καρδιολόγος, παιδίατρος κ.α., πολλές καινούργιες έννοιες και λέξεις, μαθαίνουμε όλοι με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους, μέσα από μία διαδικασία βιωματική, με παιχνιδιώδεις δραστηριότητες για να κατανοούν οι μαθητές μας και να απολαμβάνουν το ταξίδι της γνώσης!!!

Ένα διαφορετικό ταξίδι πραγματοποιήσαμε τις τελευταίες μέρες στο νηπιαγωγείο μας! Η αφορμή μας δόθηκε από τη μαθήτρια  Ε. Μ., η οποία ήρθε στο σχολείο ένα πρωινό κρατώντας  ζωγραφιές για να τις χαρίσει σε όλους τους φίλους της, έχοντας γράψει τη λέξη αγάπη σε κάθε μία από αυτές.

 

Ταξιδέψαμε στον κόσμο των συναισθημάτων μέσα από συζητήσεις, ανάγνωση βιβλίων και ανακαλύψαμε τι είδους συναισθήματα είναι αυτά που όλοι μας βιώνουμε καθημερινά.

Κάποιες φορές είναι ευχάριστα όπως η αγάπη, η χαρά…..  και κάποιες άλλες είναι πιο δυσάρεστα και ο φόβος, ο θυμός και η λύπη…

Πολλές φορές είναι δύσκολο να τα αναγνωρίσουμε και κάποιες άλλες είναι ακόμα πιο δύσκολο να τα αποδεχτούμε. Όμως η εμπειρία μας από αυτό το όμορφο ταξίδι μας βοήθησε να κατανοήσουμε τα συναισθήματα μας και το πιο σημαντικό…να μπορούμε να συζητάμε με αγαπημένα μας πρόσωπα ώστε να τα διαχειριζόμαστε καλύτερα!

Πρώτος σταθμός του ταξιδιού μας η αγάπη!!!

Αυτό το υπέροχο συναίσθημα που μας κάνει να αισθανόμαστε τόσο όμορφα όταν μας προσφέρουν αγάπη αλλά και όταν προσφέρουμε! Τα παιδιά είχαν υπέροχα λογάκια να μοιραστούν μεταξύ τους για το τί είναι αγάπη κι έτσι μερικά από αυτά τα έγραψαν μέσα σε καρδούλες!

 

Καταγράψαμε τι σημαίνει για τον καθένα μας η αγάπη και της δώσαμε μορφή!

Επόμενος σταθμός το ταξιδιού μας, είναι η χαρά την οποία εκφράσαμε, τη σχηματίσαμε και τη συγκρίναμε με το αντίθετο της συναίσθημα, τη λύπη.  Ποια πράγματα μας κάνουν χαρούμενους και ποια λυπημένους; 

Στη συνέχεια μιλήσαμε για το συναίσθημα του φόβου. Μοιραστήκαμε τους πιο μεγάλους μας φόβους, τους συζητήσαμε, τους ζωγραφίσαμε και στη συνέχεια προσεγγίσαμε την ενδυνάμωση μέσα από κουκλοθέατρο βασισμένο στο παραμύθι “Το λιοντάρι μέσα μας”. Καταλάβαμε πως το να είσαι μικρός δεν είναι πάντα εύκολο, ωστόσο ακόμη και το πιο μικρό πλάσμα μπορεί να έχει καρδιά λιονταριού.

 

Συνεχίσαμε το ταξίδι μας συζητώντας για ένα συναίσθημα το οποίο αισθανόμαστε κάποιες φορές, και είμαστε έτοιμοι να εκραγούμε σαν το ηφαίστειο….λέγεται θυμός και αν το αφήσουμε να μας κυριεύσει, μπορεί να πούμε ή να κάνουμε πράγματα, χωρίς να το θέλουμε, που θα πληγώσουν τους φίλους μας, τους γονείς μας, τους γύρω μας και θα είναι δύσκολο να επιστρέψουν ξανά πίσω. Το πείραμα με την έκρηξη θυμού μας βοήθησε να κατανοήσουμε την ένταση του συναισθήματος, τις συνέπειες της παρορμητικότητας και τη σημαντικότητα του αυτελέγχου.

 

 

 

Πως όμως μπορούμε να ελέγξουμε το θυμό μας; Μάθαμε κάποιες τεχνικές διαχείρισης, καταλάβαμε πως είναι σημαντικό να ακολουθούμε τα βήματα, να παίρνουμε τον χρόνο μας, να ηρεμούμε, να σκεφτόμαστε ψύχραιμα και να παίρνουμε στο τέλος τη σωστή απόφαση, να λύνουμε οποιοδήποτε πρόβλημα με συζήτηση και αλληλοκατανόηση.

Φτιάξαμε ο καθένας το δικό του φανάρι του θυμού για να μας θυμίζει πάντα τα τρία μαγικά βήματα.

Ασχοληθήκαμε και με το Θ,θ του θυμού. Βάλαμε και μπουγάδα, μόνο που μπερδεύτηκε με τα άλλα γραμματάκια και χρειάστηκε το ξεχωρίσουμε για να μπορέσουμε να το απλώσουμε.

Γνωρίσαμε και άλλα συναισθήματα, τα ταξινομήσαμε σε θετικά και αρνητικά, τα συζητήσαμε, τα αναγνωρίσαμε από τις εκφράσεις του προσώπου και του σώματος, τα περιγράψαμε, τα μιμηθήκαμε, τα αναπαραστήσαμε, φτιάξαμε τη γωνιά των συναισθημάτων και φυσικά παίξαμε πολύ!

 

 

Μαγικός ο κόσμος των συναισθημάτων! Τι υπέροχο ταξίδι και πόσα πράγματα μας έμαθε!

και τελευταία ήρθε στην ομάδα μας η κυρία Αφή, στάση αφή φώναξε ο εγκέφαλος κι εμείς μαζί του…, που βρίσκεται αυτή η αίσθηση άραγε στο σώμα μας, στους αισθητηριακούς δέκτες που είναι στο δέρμα μας κι αφού τα παιδιά είπαν τι γνωρίζουν και τι σκέφτονται , μάθαμε όλοι ότι νιώθουμε τα ερεθίσματα μέσα από το άγγιγμα, την επαφή, όχι μόνο με τα χέρια μας αλλά με κάθε μέρος του σώματος, μέσα από το δέρμα.

Και με ποιους συνεργάζεται η αφή συχνά; Μα φυσικά με την όραση, τη γεύση και την όσφρηση, για να ολοκληρώσει τη διαδικασία της αναγνώρισης του ερεθίσματος και οπωσδήποτε με τον εγκέφαλο που επεξεργάζεται τις πληροφορίες που του στέλνουν οι αισθήσεις…

Παίξαμε παιχνίδια αναγνώρισης με διάφορα υλικά, πρώτα με ανοιχτά τα μάτια

  και μετά με κλειστά…

      

διαβάσαμε το βιβλίο της αφής, φτιάξαμε τις κούκλες μας και στο τέλος ενώσαμε όλες τις γνώσεις μας για όλες τις αισθήσεις και καταλήξαμε στο συμπέρασμα οτι είναι αυτές οι μοναδικές που μας συνδέουν με το περιβάλλον γύρω μας…