Ααααα….φώναξε νευριασμένος ο κύριος Εγκέφαλος, θα μου στείλεις επιτέλους τον ήχο να τον επεξεργαστώ;
και κάπως έτσι γνωρίσαμε την κυρία Ακοή , συζητήσαμε για τα ακουστικά ερεθίσματα: από που έρχονται, πως τα αντιλαμβανόμαστε, ποια είναι η διαδρομή μέχρι την ερμηνεία τους, πως είναι τα όργανα εξωτερικά και εσωτερικά, δηλ τα αυτιά μας,
είδαμε σχετικά βίντεο, διαβάσαμε βιβλίο, ακούσαμε ήχους και τους χωρίσαμε σε:
- φυσικούς: αέρας, κύματα, κλάμα, βροχή…. και σε τεχνητούς: ασθενοφόρο, περιπολικό, πυροσβεστική, μίξερ, αεροπλάνο, φορτηγά….
- σε ήχους, ανάλογα με την ένταση: χαμηλούς, δυνατούς
- σε ήχους που αρέσουν στο κάθε παιδί και σε αυτούς που είναι ενοχλητικοί και με αυτή την αφορμή αποφασίσαμε όλοι να ρυθμίζουμε την ένταση της φωνής μας, ανάλογα με τις συνθήκες, π.χ πως μιλάμε μέσα στην τάξη, πως μιλάμε σε χώρους όπως το νοσοκομείο, η εκκλησία …
παίξαμε παιχνίδια:
τα παιδιά έφτιαξαν:
συζητήσαμε και καταγράψαμε τους τρόπους προστασίας των αυτιών μας και της ακοής μας , για τους ανθρώπους με προβλήματα ακοής και ομιλίας, για τη γλώσσα των νοημάτων που χρησιμοποιούν και τις δυσκολίες στην καθημερινότητά τους…
βρήκαμε και “δουλέψαμε” σχετικές παροιμίες και εκφράσεις…, όπως: “
από το ένα αυτί μπαίνει….”,
“από το στόμα σου και στου Θεού το αυτί”
“στου κουφού την πόρτα, όσο θέλεις βρόντα”
και ερμηνεύσαμε την μεταφορική σημασία τους….πλούτος η ελληνική γλώσσα!!!…πλούτος η γνώση!!!