Ο χρόνος κυλά, ο Φεβρουάριος ήρθε κι εμείς τον καλωσορίσαμε με αινίγματα και παροιμίες, παρατηρήσαμε το ημερολόγιο για να μάθουμε τί σημαντικό μας περιμένει αυτόν τον μήνα και προσεξαμε πως έχει μόνο 29 μέρες. Για την ακρίβεια αυτό συμβαίνει κάθε τέσσερα χρόνια, τις υπόλοιπες φορές έχει 28.
Διαβάσαμε το βιβλίο Γιολάντας Τσορώνη- Γεωργιάδη με τίτλο “ο Γλεντζοφλέβαρος”.
Το βιβλίο μας έδωσε την αφορμή να μιλήσουμε για τα χαρακτηριστικά του Φεβρουαρίου, τις διαφορές αλλά και τις ομοιότητες που μπορεί να έχει με τους υπόλοιπους μήνες. Μας έδωσε, ακόμα, το έναυσμα να μιλήσουμε για την μοναδικότητα ξανά αλλά και για την έννοια της ενσυναίσθησης, τη δύναμη της ομάδας, τη σημασία της φιλίας και της αλληλοϋποστήριξης. Μας άρεσε τόσο πολύ που αποφασίσαμε, έτσι στη στιγμή, να το δραματοποιήσουμε. Ο καθένας έγινε από ένας μήνας, τρεις μήνες κάθε εποχή, προσπαθήσαμε να βρούμε μέσα στην τάξη μας κάτι χαρακτηριστικό για τον κάθε μήνα και ξεκινήσαμε.
Στο τέλος συζητήσαμε για τα συναισθήματα των παιδιών κατά τη δραματοποίηση. Ο “Φλεβάρης”, αν και στεναχωρημένος στην αρχή, χάρη στους υπόλοιπους μήνες, κατάφερε να αγαπήσει τον εαυτό του, να νιώσει σημαντικός, να γεμίσει χαρά. Μα και οι υπόλοιποι “μήνες” κατάλαβαν πως η ομάδα δεν λειτουργεί το ίδιο χωρίς όλα τα μέλη της, νοιάστηκαν για τον “Φεβρουάριο”, κατάφεραν να τον βρουν και να τον φέρουν πίσω. Όμορφα, θετικά συναισθήματα για όλους λοιπόν….
Στα πλαίσια της δανειστικής βιβλιοθήκης και με στόχο τα παιδιά να έρθουν σε επαφή με διάφορες μορφές του γραπτού λόγου, αντί για βιβλία, όλα τα παιδιά ανέλαβαν από μία σχετική παροιμία με σκοπό να την επεξεργαστούν μαζί με τους γονείς τους, να τη συζητήσουν και να τη ζωγραφίσουν.
Όμορφα ξεκίνησες Φεβρουάριε!