…. με αφορμή τη γνωριμία μας με τη Γεύση, αρχίσαμε να συζητάμε για την υγεία του στόματος και εστιάσαμε στα δόντια μας, έτσι τα παρατηρήσαμε, τα μετρήσαμε, συζητήσαμε για την οδοντοφυϊα (πότε αρχίζει, πως λέγονται τα α΄ δόντια και πως τα κανονικά, πόσα έχουν τα παιδιά και πόσα οι ενήλικες) , τα μέρη του δοντιού, τα ονόματα και τη θέση του καθενός στο στόμα  .

Είδαμε εικόνες, διαβάσαμε την ιστορία των μικροβίων: “Ο Σοκολάκης και η Ζαχαρούλα”,  και τους ζωγράφισαν,  μελετήσαμε τις ασθένειες και τις αιτίες τους, είδαμε βίντεο για τους τρόπους προστασίας και τους καταγράψαμε:

• καλή διατροφή ,τα παιδιά τοποθέτησαν κάρτες τροφών αντίστοιχα στο χαρούμενο και λυπημένο δόντι 
• φροντίδα και

επίσκεψη στον οδοντίατρο για πρόληψη και, αν χρειαστεί, θεραπεία, τα παιδιά παρατήρησαν ο ένας τα δόντια του άλλου και μετά έφτιαξαν το στόμα τους  τόσο απλά, περνάμε από τη γνώση στην πράξη και στο βίωμα!, τόσο απλά από τα πρώτα χρόνια της ζωής μαθαίνουμε να φροντίζουμε και να αγαπάμε τον εαυτό μας, τόσο απλά η προσχολική αγωγή γίνεται η βάση και η αφετηρία για την κατάκτηση της γνώσης και τη δημιουργία στάσεων ζωής!!!

Γερά δόντια, καλή λειτουργία του στόματος, καθαρή αναπνοή, καλή εικόνα και…υπέροχα χαμόγελα!!!

Από εκεί που δεν την περιμέναμε εμφανίστηκε μπροστά μας η κυρία Γεύση και άρχισε η συζήτηση μαζί της, πού βρίσκεται; πώς λειτουργεί; ποιά είναι τα όργανα της , με ποιες συνεργάζεται, είναι χρήσιμη; και άλλα πολλά…

παρατηρήσαμε και περιγράψαμε τη στοματική κοιλότητα, από έξω και από μέσα, είδαμε το στόμα ο ένας του άλλου και εντοπίσαμε ομοιότητες και διαφορές, ονοματίσαμε τα μέρη του και σταθήκαμε στη γλώσσα μας, ωωω τι σχήμα, χρώμα, κάλυκες…

η γλώσσα μας

βάλαμε σε ένα δίσκο διάφορες τροφές και υγρά κι αρχίσαμε τις δοκιμές πρώτα με ανοιχτά τα μάτια και μετά με κλειστά:

δοκίμασε και βρες, δοκίμασε και μάντεψε…

βλέπω και δοκιμάζω

ο ένας δίνει κι ο άλλος δοκιμάζει

και φυσικά τα παιδιά έφτιαξαν τις κούκλες τους 

η κυρία Γεύση   

και ήρθε η ώρα να περάσουμε σε άλλο όργανο του στόματος…  ποιό;

Φτάνοντας στο τελευταίο παιδάκι του χειμώνα, στο Φλεβάρη, αρχίζουν να ανθίζουν δειλά δειλά οι αμυγδαλιές! Παρατηρήσαμε εικόνες με ανθισμένες αμυγδαλιές, τα άνθη τους, τους καρπούς τους, μάθαμε το μύθο της αμυγδαλιάς και  δημιουργήσουμε κι εμείς  τα δικά μας έργα μέσα από την παρατήρηση του πίνακα του σπουδαίου ζωγράφου Vincent van Gogh.

Vincent van Gogh

Μικροί δημιουργοί….μεγάλα έργα!!!  Ανθισμένες αμυγδαλιές  με ποπ κορν!

Γνωρίσαμε καλύτερα τον ζωγράφο, διαβάσαμε και είδαμε πληροφορίες για τη ζωή του, παρατηρήσαμε κι άλλες δημιουργίες του! Τι υπέροχα, ζεστά χρώματα χρησιμοποιεί! Ψηφίσαμε τον αγαπημένο μας πίνακα. Κέρδισε “η κάμαρα του Βαν Γκογκ στην Αρλ”.

Και φυσικά χωρίς την πολύτιμη βοήθεια των γονέων δε θα μπορούσαμε να έχουμε άμεση επαφή με τα προϊόντα που περιέχουν αμύγδαλο και να γνωρίσουμε τις χρήσεις τους.   Τα παιδιά έφεραν στο σχολείο αμύγδαλα, σοκολατάκια αμυγδάλου, γάλα αμυγδάλου, αμυγδαλέλαιο για καλλυντική χρήση, αμυγδαλωτά γλυκά, κλαδάκια αμυγδαλιάς δημιουργώντας μια ολόκληρη γωνιά, τη γωνιά της αμυγδαλιάς! Είδαμε τα αμύγδαλα σε διάφορες μορφές, τα παράγωγά τους, αγγίξαμε, μυρίσαμε, σχολιάσαμε…

Μελετήσαμε την πορεία του αμυγδάλου, από το άνθος στον καρπό, γράψαμε, σειροθετήσαμε.

Οι αμυγδαλιές μας ενέπνευσαν να εξασκήσουμε τα μαθηματικά μας!Παίξαμε με τα δεντράκια που είχαν πάνω τους αριθμούς από το 0 μέχρι το 10! Τα βάλαμε στην σειρα από τον μικρότερο αριθμό στον μεγαλύτερο και το αντίστροφο !!!!

Δεν σταματήσαμε ομως εκει .. Στολισαμε τις αμυγδαλιές μας με τα άνθη τους και συγκεκριμένα όσα άνθη αμυγδαλιάς μας επετρεπε ο αριθμός της κάθε εικόνας!!!!

Στη συνέχεια ώρα για παιχνίδι! Ποιος θα βάλει τα περισσότερα αμύγδαλα στο κουτί; Ποιος έχει καλό στόχο; Η δοκιμασία ξεκινάει και ο ενθουσιασμός των παιδιών είναι εμφανέστατος!

Το πρόγραμμα του 2 ου κύκλου Δεξιοτήτων για τη φετινή σχολική χρονιά, διάρκειας 7 εβδομάδων, είναι
εγκεκριμένο από το ΙΕΠ και ανήκει στην ενότητα της κυκλοφοριακής αγωγής, της αυτομέριμνας και της ασφάλειας. Στόχοι του προγράμματος είναι τα παιδιά να γνωρίσουν τους βασικούς κανόνες κυκλοφοριακής αγωγής, ως πεζοί, ως ποδηλάτες
αλλά και ως επιβάτες σε αυτοκίνητο και να αναπτύξουν θετικές στάσεις και συμπεριφορές σε θέματα οδικής ασφάλειας. Μερικές από τις δεξιότητες που καλλιεργούνται, μέσω του προγράμματος, είναι: συνεργασία, αυτομέριμνα,
ασφάλεια, σεβασμός, τήρηση κανόνων, υπευθυνότητα, κριτική σκέψη, επίλυση προβλημάτων, κινητικές. κοινωνικές δεξιότητες καθώς και δεξιότητες του πολίτη.

Οι ενότητες που διαπραγματευτήκαμε ήταν οι εξής:

•  «Φωτεινοί σηματοδότες»: Γνωρίσαμε τους φωτεινούς σηματοδότες, τη λειτουργία και τον ρόλο τους και προσπαθήσαμε να τους χρησιμοποιήσουμε σωστά. 

• «Περνώ απέναντι»: Γνωρίσαμε  τις διαβάσεις πεζών και τους ασφαλείς τρόπους διέλευσης του δρόμου. Μάθαμε τον κανόνα “σταματώ- κοιτάζω- ακούω- περνώ”.Καταλάβαμε ότι είναι απαραίτητο τα παιδιά να περνάνε το δρόμο κρατώντας πάντα το χέρι κάποιου ενήλικα. 

•  «Το ποδήλατο»: Αναγνωρίσαμε το ποδήλατο ως έννοια, γνωρίσαμε τα οφέλη του για την υγεία και τις βασικές αρχές ασφαλούς οδήγησης, τον βασικό εξοπλισμό του ποδηλάτη και τα βασικά σήματα και κατανοήσαμε πως το ποδήλατο δεν είναι παιχνίδι όταν το οδηγούμε στο δρόμο.

Κινητικά παιχνίδια με τα σήματα

•  «Μπαίνω στο αυτοκίνητο»: Ήρθαμε σε επαφή με τους κανόνες για τους οδηγούς και τους επιβάτες των αυτοκινήτων, κατανοήσαμε έννοιες όπως ειδικό καθισματάκι, ζώνη ασφαλείας και τη σπουδαιότητά τους, καταλάβαμε την ανάγκη για την απαραίτητη χρήση τους.

•  «Περπατώ και λάμπω»: Κατανοήσαμε τη σημαντικότητα της φωτεινότητας των ρούχων των πεζών, στο σκοτάδι και την ανάγκη να φαίνονται από τον οδηγό.

Τα παιδιά πήραν “αποστολή για το σπίτι”… Κατέγραψαν μαζί με τους γονείς τους τους βασικούς κανόνες και τις καλές πρακτικές των πεζών, των οδηγών, των επιβατών σε Μ.Μ.Μ. και των ποδηλατών.

Και μια όμορφη Πέμπτη οι δασκάλες μετέτρεψαν  την αυλή του σχολείου μας  σε μικρό πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής.

Τα παιδιά έγιναν πεζοί, αυτοκίνητα, μηχανές, ποδήλατα, φανάρια, τροχονόμοι. Έτσι, εφάρμοσαν στην πράξη όσα συζητήθηκαν στα προηγούμενα εργαστήρια ενώ ταυτόχρονα συνεργάστηκαν, σεβάστηκαν τους κανόνες, κατάφεραν να μην “τρακάρουν”…. πήραν και κάποιες “κλήσεις”…το διασκέδασαν πολύ!

Όταν οδηγούμε, δε μιλάμε στο κινητό!

Κλήση για υπερβολική ταχύτητα

Στο σχόλασμα, η πόρτα της αυλής άνοιξε, οι γονείς μπήκαν στο σχολείο, είδαν το πάρκο από κοντά και “πήραν συνέντευξη” από τα παιδιά, τα οποία κατάφεραν να απαντήσουν σωστά σε όλες τις ερωτήσεις. 

Η αποστολή στέφθηκε με επιτυχία και τα παιδιά κέρδισαν επάξια το πρώτο τους δίπλωμα κυκλοφοριακής αγωγής!

Ααααα….φώναξε νευριασμένος ο κύριος Εγκέφαλος, θα μου στείλεις επιτέλους τον ήχο να τον επεξεργαστώ;

και κάπως έτσι γνωρίσαμε την κυρία Ακοή , συζητήσαμε για τα ακουστικά ερεθίσματα: από που έρχονται, πως τα αντιλαμβανόμαστε, ποια είναι η διαδρομή μέχρι την ερμηνεία τους, πως είναι τα όργανα εξωτερικά και εσωτερικά, δηλ τα αυτιά μας,

είδαμε σχετικά βίντεο, διαβάσαμε βιβλίο, ακούσαμε ήχους και τους χωρίσαμε σε:

1. φυσικούς: αέρας, κύματα, κλάμα, βροχή…. και σε τεχνητούς: ασθενοφόρο, περιπολικό, πυροσβεστική, μίξερ, αεροπλάνο, φορτηγά….
2. σε ήχους, ανάλογα με την ένταση: χαμηλούς, δυνατούς
3. σε ήχους που αρέσουν στο κάθε παιδί και σε αυτούς που είναι ενοχλητικοί και με αυτή την αφορμή αποφασίσαμε όλοι να ρυθμίζουμε την ένταση της φωνής μας, ανάλογα με τις συνθήκες, π.χ πως μιλάμε μέσα στην τάξη, πως μιλάμε σε χώρους όπως το νοσοκομείο, η εκκλησία …

παίξαμε παιχνίδια:

• αναγνωρίζω τους ήχους
• η ορχήστρα 
• τα λαγουδάκια
• το χαλασμένο τηλέφωνο   
• ο ΩΡΛ εξετάζει στο ιατρείο του

τα παιδιά έφτιαξαν:

• την κούκλα της ακοής
• τα δικά τους τηλέφωνα   
• και τα δικά τους μουσικά όργανα:

συζητήσαμε και καταγράψαμε τους τρόπους προστασίας των αυτιών μας και της ακοής μας , για τους ανθρώπους με προβλήματα ακοής και ομιλίας, για τη γλώσσα των νοημάτων που χρησιμοποιούν και τις δυσκολίες στην καθημερινότητά τους…

βρήκαμε και “δουλέψαμε” σχετικές παροιμίες και εκφράσεις…, όπως: “

από το ένα αυτί μπαίνει….”,

“από το στόμα σου και στου Θεού το αυτί”

“στου κουφού την πόρτα, όσο θέλεις βρόντα”

και ερμηνεύσαμε την μεταφορική σημασία τους….πλούτος η ελληνική γλώσσα!!!…πλούτος η γνώση!!!

Ο  χρόνος κυλά, ο Φεβρουάριος ήρθε κι εμείς τον καλωσορίσαμε με αινίγματα και παροιμίες, παρατηρήσαμε το ημερολόγιο για να μάθουμε τί σημαντικό μας περιμένει αυτόν τον μήνα και προσεξαμε πως έχει μόνο 29 μέρες. Για την ακρίβεια αυτό συμβαίνει κάθε τέσσερα χρόνια, τις υπόλοιπες φορές έχει 28.

Διαβάσαμε το βιβλίο Γιολάντας Τσορώνη- Γεωργιάδη με τίτλο “ο Γλεντζοφλέβαρος”.

Το βιβλίο μας έδωσε την αφορμή να μιλήσουμε για τα χαρακτηριστικά του Φεβρουαρίου, τις διαφορές  αλλά και τις ομοιότητες που μπορεί να έχει με τους υπόλοιπους μήνες. Μας έδωσε, ακόμα, το έναυσμα να μιλήσουμε για την μοναδικότητα ξανά αλλά και για την έννοια της ενσυναίσθησης, τη δύναμη της ομάδας, τη σημασία της φιλίας και της αλληλοϋποστήριξης. Μας άρεσε τόσο πολύ που αποφασίσαμε, έτσι στη στιγμή, να το δραματοποιήσουμε. Ο καθένας έγινε από ένας μήνας, τρεις μήνες κάθε εποχή, προσπαθήσαμε να βρούμε μέσα στην τάξη μας κάτι χαρακτηριστικό για τον κάθε μήνα και ξεκινήσαμε.

Φθινόπωρο…Σχολική τσάντα για τον Σεπτέμβρη, σημαία για τον Οκτώβρη, σταφύλι για τον Νοέμβρη

Χειμώνας… Τριγωνάκι ο Δεκέμβριος, σκουφιά για το κρύο ο Γενάρης και ο Φλεβάρης

Ο “μικρός” Φεβρουάριος ανάμεσα στους “μεγάλους” Ιανουάριο και Μάρτιο. Εξηγεί τα συναισθήματά του και ανακοινώνει την απόφασή του να φύγει.

Οι έντεκα μήνες ψάχνουν τον Φεβρουάριο…

Τα κατάφεραν, τον βρήκαν, του μίλησαν……

….και τον έπεισαν να γυρίσει! Ο χρόνος μπήκε ξανά σε πλήρη τροχιά!

Στο τέλος συζητήσαμε για τα συναισθήματα των παιδιών κατά τη δραματοποίηση. Ο “Φλεβάρης”, αν και στεναχωρημένος στην αρχή, χάρη στους υπόλοιπους μήνες, κατάφερε να αγαπήσει τον εαυτό του, να νιώσει σημαντικός, να γεμίσει χαρά. Μα και οι υπόλοιποι “μήνες” κατάλαβαν πως η ομάδα δεν λειτουργεί το ίδιο χωρίς όλα τα μέλη της, νοιάστηκαν για τον “Φεβρουάριο”, κατάφεραν να τον βρουν και να τον φέρουν πίσω. Όμορφα, θετικά συναισθήματα για όλους λοιπόν….

Στα πλαίσια της δανειστικής βιβλιοθήκης και με στόχο τα παιδιά να έρθουν σε επαφή με διάφορες μορφές του γραπτού λόγου, αντί για βιβλία, όλα τα παιδιά ανέλαβαν από μία σχετική παροιμία με σκοπό να την επεξεργαστούν μαζί με τους γονείς τους, να τη συζητήσουν και να τη ζωγραφίσουν. 

Όμορφα ξεκίνησες Φεβρουάριε!

Την Δευτέρα που μας πέρασε, από το πρωί παρατηρήσαμε πως ο καιρός είχε αλλάξει. Η τάξη μας ήταν γεμάτη φως από τον ήλιο, δεν υπήρχαν σύννεφα στον ουρανό και η θερμοκρασία είχε ανέβει αισθητά. Ξεκινήσαμε να μιλάμε για τις αλκυονίδες ημέρες, τη διάρκεια και τα χαρακτηριστικά τους. Γνωρίσαμε το μύθο της Αλκυόνης και του Κύηκα. Μάθαμε για τη μεταμόρφωση της Αλκυόνης σε πουλί, κατά τη μυθολογία και μας άρεσαν πολύ τα χρώματά της.

Παρατηρήσαμε καλύτερα το ομώνυμο πουλί μέσα από εικόνες, το σώμα, το ράμφος, τα χρώματα και μάθαμε σχετικές πληροφορίες. Ζει, μάθαμε, κοντά στο νερό, δεν της αρέσει η πολλή ζέστη, κατοικεί σε βραχώδεις ακτές και γεννάει τα αβγά της μέσα στο χειμώνα.  Τι μοναδικό πουλί η Αλκυόνη, όπως και ο καθένας από εμάς φυσικά! Μα και οι αλκυονίδες μέρες, μέσα στο χειμώνα, τί αισιόδοξο μήνυμα….

  Στο τέλος  φτιάξαμε, με διάφορα υλικά, ο καθένας τη δική του μοναδική Αλκυόνη!

Ελεύθερες δημιουργίες

Ελεύθερες δημιουργίες

και κατασκευές για την Αλκυόνη  

υπέροχες, ζεστές χειμωνιάτικες μέρες…., μοναδικό καιρικό φαινόμενο!!!

• ο κος Σταθμάρχης μας έφερε στην ομάδα μας την κυρία Όσφρηση, τη γνωρίσαμε , ως μία από τις 5 αισθήσεις μας, εντοπίσαμε το όργανο πάνω στο πρόσωπό μας, είδαμε τις διαφορές ως προς το χρώμα, το σχήμα, το μέγεθος
• συζητήσαμε για ωραίες και άσχημες μυρωδιές, για τη μοναδική μυρωδιά κάθε ανθρώπου και παίξαμε παιχνίδια αναγνώρισης μυρωδιάς σε πράγματα που είχαμε φέρει στη θεματική γωνιά.., τα παιδιά μύρισαν λεμόνι, μανταρίνι, ρίγανη, καφέ, κεριά, σαπουνάκια, κανέλα, γαρύφαλλο, κολόνια και αναγνώρισαν το είδος…

• τα παιδιά έφτιαξαν τις δικές τους κούκλες, εεε και στο τέλος φάγαμε τα μανταρίνια…., ζουμερά και νόστιμα και αρωματικά!!!

ο Σταθμάρχης-Εγκέφαλος μας γνώρισε τις 5 αισθήσεις που έχουμε όλα τα ζωντανά πλάσματα και εμείς τις εξερευνήσαμε μία μία…

• πρώτα γνωρίσαμε την Όραση, συζητήσαμε για το όργανο που χρησιμοποιούμε, παρατηρήσαμε τα μάτια μας και εντοπίσαμε τις διαφορές και τις ομοιότητες, τη διαδρομή: οπτικό ερέθισμα-εγκέφαλος-ερμηνεία-εικόνα…

η κυρία Όραση μας μίλησε για πολλά πράγματα, παίξαμε μαζί της παιχνίδια παρατήρησης, παιχνίδια “αν δεν βλέπουμε”, μιλήσαμε για τους τυφλούς ανθρώπους και τα βοηθήματα που χρησιμοποιούν, για την προστασία των ματιών μας από αντικείμενα, σκόνη, χτυπήματα, τον ήλιο, για τα γυαλιά ως εργαλείο υποστήριξης και τα παιδιά κατασκεύασαν τις δικές τους κούκλες…

τις τοποθετήσαμε στη θεματική γωνιά και συνεχίζουμε…..