Από το 2012, η 6η Μαρτίου έχει καθιερωθεί από το Υπουργείο Παιδείας ως Πανελλήνια Ημέρα κατά της σχολικής βίας και του εκφοβισμού. Με αφορμή την Ημέρα αυτή ,και βάσει της εγκυκλίου 34812/ΓΔ4/1-3-2018 του Υπουργείου Παιδείας με την οποία καλούνται οι σχολικές μονάδες της χώρας να αφιερώσουν χρόνο σε δράσεις-συζητήσεις-εκδηλώσεις με στόχο την ευαισθητοποίηση σε θέματα βίας και σχολικού εκφοβισμού, στο σχολείο μας πραγματοποιήθηκε εκδήλωση με τίτλο «Ενδοσχολική Βία και εκφοβισμός».
Το πρόγραμμα της εκδήλωσης περιελάμβανε:
• ομιλία για την Πανελλήνια Ημέρα κατά της σχολικής βίας και του εκφοβισμού από τη διευθύντρια του σχολείου με αναφορά στις μορφές , τις επιπτώσεις και τους τρόπους αντιμετώπισης του φαινομένου.
• προβολή ταινίας με τίτλο:”  Ο μυτόγκας” για τις μεγάλες τάξεις.

• Συζήτηση με τους μαθητές

Προβολή της ταινίας: ” Η Μόνα σε καινούριο σχολείο και τα μπαλόνια της φιλίας” για την Α τάξη και τη Β τάξη
• Συζήτηση με τους μαθητές
Σκοπός του προγράμματος ήταν η ενημέρωση, ευαισθητοποίηση και κινητοποίηση μαθητών και εκπαιδευτικών σε θέματα βίας και σχολικού εκφοβισμού.Οι επιμέρους στόχοι ήταν οι μαθητές / μαθήτριες:
• να μπορούν να αναγνωρίζουν το εν λόγω φαινόμενο
• να μπορούν να προστατεύονται άμεσα σε κρούσματα εκφοβισμού
• να είναι σε θέση να αντιληφθούν τον συναισθηματικό κόσμο του παιδιού που βιώνει βία και εκφοβισμό
• να αναγνωρίζουν τις διαθέσιμες πηγές βοήθειας

Στη συνέχεια οι μαθητές κατασκεύασαν αφίσες με μυνήματα υπέρ της φιλίας και της ενδυνάμωσης

Το νήμα των παραδοσιακών επαγγελμάτων και ασχολιών ξετυλίγεται φέτος  πλαίσια του  προγράμματος¨Παραδοσιακά επαγγέλματα¨που εκπονείται  στο σχολείο μας από τους μαθητές της Δ΄τάξης σε συνεργασία με τους μαθητές της Γ΄τάξης.

Αρχικά μελέτησαν την πορεία του ενδύματος από την αρχαιότητα ως σήμερα και στη συνέχεια ερεύνησαν τα επαγγέλματα που σχετίζοταν ανά τους αιώνες με το ρούχο. Ιδιαίτερη μνεία έγινε στην ελληνική Παραδοσιακή φορεσιά, στους ραφτάδες και στις μοδίστρες που ασχολούνταν με τη δημιουργία της. Στη συνέχεια με τη βοήθεια της δασκάλας τους κατασκεύασαν και οι ίδιοι μικρές κούκλες τις οποίες έντυσαν με ελληνικές παραδοσιακές φορεσιές, ενόψη και της προσμονής της εθνικής Επετείου της επανάστασης του 1821.

Με αφορμή τον ερχομό του Μάρτη που φέρνει μαζί του και την άνοιξη, μαθητές του σχολείου μας, που αποτελούν τη χορωδία του, επισκέφτηκαν το Γηροκομείο της πόλης μας και έψαλλαν τα χελιδονίσματα ή αλλιώς τα Μαρτιάτικα κάλαντα.

Με τις  γλυκές φωνές τους   τραγουδούσαν και κατά τη μετάβαση στο Γηροκομείο, και αντηχούσαν υπέροχα στα καντούνια της παλιάς πόλης και στη γειτονιά γύρω από το Κάστρο.

Στη συνέχεια τραγούδησαν στο προαύλιο του ιδρύματος ξεσηκώνοντας κάποιους να βγουν από τα γραφεία τους και να απολαύσουν τα τραγουδίσματα αυτά. Κατόπιν οι μικροί μας έψαλλαν εντός του χώρου τα Μαρτιάτικα Κάλανα, συζήτησαν για τις παροιμίες του Μάρτη με τους παρευρισκόμενους, αντάλλαξαν ευχές για Καλό μήνα, Καλή άνοιξη και Καλό Πάσχα και πριν φύγουν απόλαυσαν κέρασμα από τη Διεύθυνση του Ιδρύματος

Τα χελιδονίσματα είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά έθιμα της πρώτης Μαρτίου, η συνήθεια δηλ. να γυρίζουν το πρωί της ημέρας αυτής τα παιδιά της σχολικής ηλικίας τα σπίτια κρατώντας ένα ξύλινο ομοίωμα χελιδονιού και να τραγουδούν τον ερχομό της ανοίξεως και την επιστροφή των χελιδονιών.

Τα χελιδονίσματα είναι συνέχεια από τα χελιδονίσματα των αρχαίων Ελλήνων, από τα κάλαντα της πρωτοχρονιάς της 1ης Μαρτίου. Οι Ρωμαίοι τὸ 153 π.Χ. όρισαν ὡς πρωτοχρονιά την 1η Ιανουαρίου, κι ενώ πήγαν εκεί και τα κάλαντα, παρέμειναν και στην παλιά πρωτοχρονιά τους, την 1η Μαρτίου.

Όταν ήρθε ὁ χριστιανισμός, προστέθηκαν στου στίχους και αναφορές με χριστιανικό περιεχόμενο, όπως για το Πάσχα. Το έθιμο πέρασε στους Βυζαντινούς χρόνους, διασώθηκε στα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Στους νεότερους χρόνους κατέγραψε χελιδονίσματα και ο Cl. Fauriel στη γνωστή συλλογή του «Ελληνικά δημοτικά τραγούδια»