Σήμερα, για άλλη μια φορά, ο Αλέξης άφησε στη βαλίτσα του ένα γρίφο, ο οποίος μας οδήγησε στο σημείο όπου είχε κρύψει ένα χάρτη θησαυρού. Ο χάρτης οδήγησε στην ανακάλυψη μιας τσάντας όπου υπήρχαν 24 λύρες (όργανα) φτιαγμένα από χαρτόκουτα. Είναι οι λύρες από το σχεδίασμα των ελεύθερων πολιορκημένων:
“Το χάραμα επήρα του ήλιου το δρόμο
κρεμώντας τη λύρα τη δίκαιη στον ώμο”
Έδειξα στα παιδιά έργα του Μιρό και εμπνευσμένοι από τα έργα του, αλλά και από τη δική τους φαντασία, ζωγράφισαν τις λύρες τους. Το αποτέλεσμα είναι θαυμαστό!
Και κάποιες από τις λύρες στην τελική τους εκδοχή. Είναι χάρμα οφθαλμών!
Σημείωση: Εάν θέλουμε μπορούμε να προσθέσουμε χορδές από λεπτό σχοινί.
21 Μαρτίου είναι η παγκόσμια ημέρα κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας. Έχω γράψει και αλλού ότι οι ημέρες αφιερώματα δεν έχουν κανένα νόημα εάν δε συνοδεύονται από ευρύτερη δουλειά πάνω στο αντικείμενο του κάθε αφιερώματος.
Σχετικά με τη σημερινή ημέρα απλώς θα ήθελα να ανεβάσω ένα εξαιρετικό τραγούδι, από την πρώτη και καλύτερη (πάντα κατά τη γνώμη μου) εκτέλεσή του. Είναι το “Ξενιτεμένο μου πουλί”, σε ερμηνεία του Γιώργου Μπαγιώκη, από το δίσκο “Μαντζουράνα στο κατώφλι” του Χρήστου Λεοντή (μουσική) και του Γιώργου Αρμένη (στίχοι), που κυκλοφόρησε το 1980.
Το τραγούδι το χαρίζουμε σε όλα τα ‘ξενιτεμένα πουλιά’ άλλων πατρίδων, που ζουν σε τούτη εδώ τη χώρα. Το χαρίζουμε σε όσα ‘ξενιτεμένα πουλιά’ δεν μπορούν να γυρίσουν στις πατρίδες τους γιατί ο πόλεμος και η φτώχεια θερίζουν, και τους διαβεβαιώνουμε ότι θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να αισθανθούν σε τούτο εδώ τον τόπο, την αλληλεγγύη που δικαιούνται.
Προσωπογραφία του Διονυσίου Σολωμού από άγνωστο καλλιτέχνη. Μουσείο της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας.
Η γιορτή της 25ης Μαρτίου είναι μία πολύ καλή ευκαιρία για να γνωρίσουν τα νήπια τον θαυμαστό λόγο, τη μουσική και τη δύναμη των εικόνων, των Ελεύθερων Πολιορκημένων, του Διονυσίου Σολωμού. Για αυτό φέτος η γιορτή μας έχει μόνο αποσπάσματα από τα σχεδιάσματα των Ελεύθερων Πολιορκημένων.
Η μουσική που επέλεξα είναι από το ομώνυμο έργο του Γιάννη Μαρκόπουλου, όπως και από το Άξιον Εστί (το δοξαστικόν), του Μίκη Θεοδωράκη και του Οδυσσέα Ελύτη.
το εξώφυλλο του δίσκου βινυλίου που κυκλοφόρησε το 1977
Έχω ανεβάσει εδώ, το κείμενο της γιορτής με την επιλογή από τα σχεδιάσματα, για όποιον/α συνάδελφο θα ήθελε να το ανεβάσει στο νηπιαγωγείο του/της. Έχω χωρίσει το κείμενο σε 24 τμήματα, όσα είναι και τα νήπια της τάξης μας φέτος. Προσπάθησα να είναι ανάλογου μεγέθους και αξίας τμήματα, έτσι ώστε να μην υπάρχει στη γιορτή πρωταγωνιστής και κομπάρσοι, αλλά μια ομάδα που συλλογικά δούλεψε ένα έργο.
χειρόγραφο του Σολωμού
Η γιορτή μας δεν είναι ένα πάρεργο (και εάν ήταν δε θα είχε κανένα νόημα να γίνει), αλλά το κέντρο του ενδιαφέροντός μας αυτή την περίοδο. Ενδεικτικά αναφέρω κάποιες δράσεις που γίνονται παράλληλα με το θεατρικό δρώμενο:
α) Πήγα στο σχολείο την έκδοση με τα άπαντα του Σολωμού, όπως και διάφορες ειδικές εκδόσεις εφημερίδων για την επανάσταση, ενώ παράλληλα τα νήπια έφεραν από το σπίτι όσα σχετικά βιβλία είχαν και έτσι φτιάξαμε μία καλή θεματική βιβλιοθήκη. Ένα από τα βιβλία αυτά είναι “Ο Μάγκας” της Πηνελόπης Δέλτα, από το οποίο διαβάσαμε τα κεφάλαια που αναφέρονται στο Μεσολόγγι.
Εκδόσεις Εστία
β) Καταγράψαμε τις άγνωστες λέξεις και φτιάξαμε το γλωσσάρι του έργου (των Ελεύθερων Πολιορκημένων). Μιλήσαμε για την ιστορία και την εξέλιξη της γλώσσας.
Martin J. Heade (Αμερικανός ζωγράφος του 19ου αι.) Μια μπλε πεταλούδα παίζει με το φως και τη σκιά της.
γ) Οι εικόνες που μέσα από τη γλώσσα ζωγραφίζει ο Σολωμός είναι ιδιαίτερης αισθητικής, ομορφιάς και ευαισθησίας. Αυτές οι εικόνες ενέπνευσαν τα παιδιά τα οποία ζωγράφισαν ελεύθερα με διάφορα υλικά, το έργο.
Λευκή λήκυθος που απεικονίζει μία Μούσα που παίζει αρχαία κιθάρα.
γ) “Το χάραμα επήρα του ήλιου το δρόμο, κρεμώντας τη λύρα τη δίκαιη στον ώμο” λέει ο ποιητής και κάθε παιδί θα φτιάξει από χαρτόνι τη δική του λύρα.
αεροφωτογραφία του Μεσολογγίου σήμερα
δ) Είδαμε αεροφωτογραφίες και χάρτες του Μεσολογγίου και βάσει αυτών τα παιδιά ζωγράφισαν την πολιορκία (ατομικό έργο).
Θεόδωρος Βρυζάκης: Η έξοδος του Μεσολογγίου
ε) Τη Δευτέρα τα παιδιά θα ζωγραφίσουν το σκηνικό της γιορτής (συλλογικό έργο), για το οποίο έχουν ήδη αποφασίσει ότι θα είναι το Μεσσολόγγι, όπως φαίνεται στο ακόλουθο έργο του Παναγιώτη Ζωγράφου, το οποίο και έχουν ήδη μελετήσει.
Παναγιώτη Ζωγράφου, “Το Μεσολόγγι”
στ) Στη γραμμή του χρόνου βάλαμε την ημερομηνία (1821) και τα παιδιά ζωγράφισαν δύο τσολιαδάκια, για να συμβολίζουν την Επανάσταση.
‘παρηγοριά’, Θ. Βρυζάκης
ζ) Ακούσαμε την απαγγελία (στην αρχή του συνδέσμου απαγγέλει η Ειρήνη Παππά) του Πειρασμού, συζητήσαμε για την απαγγελία, αυτοσχεδιάσαμε και αναζητήσαμε τον καλύτερο τρόπο για να απαγγείλουμε τα δικά μας αποσπάσματα.
.
Σύνδεσμοι:
Ελεύθεροι πολιορκημένοι (όλο το έργο εδώ,εδώ και εδώ)
Η Δόμνα Σαμίου έχει κάνει εξαιρετική δουλειά πάνω στην καταγραφή και διάσωση της μουσικής μας παράδοσης.
Τώρα που είναι απόκριες, είναι ευκαιρία να ακούσουμε ένα σκωπτικό (αυτό που εμπαίζει) τραγούδι της Αποκριάς από την Πελοπόννησο, από την Δόμνα Σαμίου και την παιδική της χορωδία.
Παντρεύουνε τον κάβουρα και του δίνουν τη χελώνα
Ντράγκα ντρούγκα τα όργανα, ώρε τα όργανα
Καλέσαν και τον πόντικα, τα συμβόλαια να γράψει
Καλέσαν το σκαντζόχοιρο, γιε μ’ τα στέφανα ν’ αλλάξει
Καλέσαν και τον τζίτζικα, για να παίξει το βιολί του
Καλέσαν και το γάιδαρο, για να πάει να τραγουδήσει
Καλέσαν και το μέρμυγκα, τα προικιά να κουβαλήσει
Καλέσαν και την αλεπού, γιε μ’ τις κότες να μαδήσει
Καλέσαν και το βάτραχο, το νερό να κουβαλήσει
Δουλέψαμε το τραγούδι μας με τον ακόλουθο τρόπο:
Δράση 1
Ακούσαμε, τραγουδήσαμε και χορέψαμε το τραγούδι.
Δράση 2
Γράψαμε το τραγούδι σε ένα χαρτί και το τοιχοκολλήσαμε. Στην συνέχεια αφηγηθήκαμε την ιστορία του, σαν παραμύθι.
Δράση 3
Παρακολουθήσαμε με προσοχή το βίντεο. Προσέξαμε πότε και πώς τραγουδάει ο καθένας, πότε μπαίνει η χορωδία, ποια όργανα (ένα κρουστό) συνοδεύουν το τραγούδι. Στη συνέχεια φτιάξαμε κρουστά όργανα από μεταλλικά κουτιά του καφέ, τα οποία γεμίσαμε με ρύζι και διακοσμήσαμε εξωτερικά.
Ακούστε ένα αγγλικό τραγούδι που αναφέρεται στους παλαιοντολόγους και τις ανασκαφές. Παιδιά, προσπαθήστε να καταλάβετε τι λένε τα λόγια του τραγουδιού, ‘διαβάζοντας’ τις εικόνες.
Τίτλος τραγουδιού: «Είμαι ένας παλαιοντολόγος» ( I am a paleontologist)
Στοιχεία του έργου:
Επίσημο βίντεο των TMBG (αρκτικόλεξο του They Might Be Giants) – Official TMBG video
Τώρα που μιλάμε για το χρόνο, είναι ευκαιρία να ακούσουμε ένα πολύ όμορφο τραγούδι που αναφέρεται στους δώδεκα μήνες του χρόνου.
Τίτλος: Δώδεκα μήνες αθλητές
Στιχουργός: Μαριανίνα Κριεζή
Συνθέτης / ενορχηστρωτής: Δημήτρης Μαραγκόπουλος
Ερμηνευτές: Α. Κοντογεωργίου – Σ. Σακκάς
Διεύθυνση ορχήστρας: Μάνος Χατζιδάκις
Όπως γράψαμε και αλλού, πιστεύουμε ότι η Λιλιπούπολη είναι η πιο αξιόλογη δουλειά που έγινε στην ελληνική δισκογραφία για παιδιά. Ποια είναι η ιστορία της Λιλιπούπολης;
Το «Εδώ Λιλιπούπολη» ήταν μια παιδική ραδιοφωνική σειρά που ξεκίνησε το 1976 και διήρκεσε μέχρι το 1980.
Το 1975 ο Μάνος Χατζιδάκις ανέλαβε τη διεύθυνση του Τρίτου Προγράμματος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας. Ανάμεσα στα σχέδιά του ήταν η δημιουργία μιας παιδικής εκπομπής, τη δημιουργία της οποίας ανέθεσε στη Ρεγγίνα Καπετανάκη. Η Καπετανάκη, με τη βοήθεια της παιδοψυχολόγου Ελένης Βλάχου, έφτιαξε ένα αρχικό πλάνο του κόσμου της Λιλιπούπολης, το οποίο παρουσίασε στον Χατζιδάκι. Ο Χατζιδάκις ενθουσιάστηκε με την ιδέα και έδωσε την άδεια για τη νέα σειρά. Έτσι ξεκίνησαν οι εκπομπές της Λιλιπούπολης.
Αργότερα εκδόθηκε ένας δίσκος με τα τραγούδια της σειράς, που ήταν συνθέσεις του Δημήτρη Μαραγκόπουλου, της Λένας Πλάτωνος και του Νίκου Κυπουργού, πάνω σε στίχους της Μαριανίνας Κριεζή.
«Η ‘Λιλιπούπολη’ υπήρξε γέννημα μιας φιλελεύθερης και πειραματικής ραδιοφωνίας από τη μια, κι από την άλλη, μιας ομάδας νέων ανθρώπων με πολύ ταλέντο που συγκεντρώθηκαν στο Τρίτο και δούλεψαν ελεύθερα με κέφι, με αξιοπρέπεια και αυτοσεβασμό.»
Μάνος Χατζιδάκις
“Δώδεκα μήνες αθλητές”
Δώδεκα μήνες αθλητές
στο γήπεδο του χρόνου,
δώδεκα μήνες αθλητές
κάνουν αγώνα δρόμου
Ο Γενάρης με μποτίνια κι ο Φλεβάρης με παλτό
και ο Μάρτης με σορτσάκι ριγωτό
Ο Απρίλης με κασκέτο και με άσπρες ελβιέλες
και ο Μάης κι ο Ιούνης με τις ξώπλατες φανέλες
Δώδεκα μήνες στη γραμμή
τινάζουνε τα πόδια
κι όλοι πηδάνε με ορμή
του δρόμου τα εμπόδια
Ο Ιούλιος ο χίπις με μπλου τζην και χαϊμαλιά
και ο Αύγουστος με ψάθα και γυαλιά
Ο Σεπτέμβρης κι ο Οκτώβρης με αδιάβροχα σακάκια
κι ο Νοέμβρης κι ο Δεκέμβρης με πουλόβερ και σκουφάκια
Βρισκόμαστε σε ένα σχολείο δεινοσαύρων. Ο δάσκαλος δεινόσαυρος θέλει να μάθει στα παιδιά δεινοσαυράκια τα είδη των δεινοσαύρων. Έτσι φτιάχνει ένα αλφαβητάρι με δεινόσαυρους (για κάθε γράμμα του αλφάβητου βρίσκει και ένα είδος δεινόσαυρου του οποίου το όνομα αρχίζει από το γράμμα αυτό).
Με το αλφαβητάρι αυτό φτιάχνει ένα τραγουδάκι που λέει στο ρεφρέν: «Ει ει, ελάτε μαζί μου, να απομνημονεύσουμε τους δεινόσαυρους από το Α μέχρι το Ω». Τώρα είναι πολύ εύκολο για τα παιδιά δεινοσαυράκια να αποστηθίσουν τα ονόματα όλων των ειδών.
Αυτό το σχολείο δεινοσαύρων βρίσκεται στην Αγγλία και για αυτό μιλάνε αγγλικά. Όμως θα μπορούσαμε κι εμείς να φτιάξουμε ένα αλφαβητάρι στα ελληνικά, όχι βέβαια με είδη δεινοσαύρων (είναι πολλά και δεν υπάρχει κανένας λόγος να τα μάθουμε όλα), αλλά με ζώα.
Παρά το ότι γνωρίζουμε ότι η γη κινείται και όχι ο ήλιος, στα τραγούδια, την ποίηση και στον καθημερινό μας λόγο λέμε ότι βγήκε (ή ανέτειλε) ο ήλιος.
Δείτε εδώ ένα ανιμέισον με θέμα τη μέρα (από την ανατολή μέχρι τη δύση του ήλιου), με μουσική υπόκρουση από το τραγούδι του αγγλικού συγκροτήματος Μπιτλς (Beatles) με τίτλο: «Βγαίνει (ή έρχεται) ο ήλιος» (Here comes the sun).
Και μια και αναφερθήκαμε στο τραγούδι αυτό, δείτε ένα ακόμη ανιμέισον που παρουσιάζει το συγκρότημα των Μπιτλς να τραγουδάει όλο το τραγούδι και χορέψτε με την όμορφη μουσική τους…
Πρώτη εκτέλεση (είναι η εκτέλεση που ακούμε στον πιο πάνω σύνδεσμο): Μάνος Λοΐζος
Στη γειτονιά μου την παλιά είχα ένα φίλο
που ήξερε και έπαιζε τ’ ακορντεόν
όταν τραγούδαγε φτυστός ήταν ο ήλιος
φωτιές στα χέρια του άναβε τ’ ακορντεόν
Μα ένα βράδυ σκοτεινό σαν όλα τ’ άλλα
κράταγε τσίλιες παίζοντας ακορντεόν
φασιστικά καμιόνια στάθηκαν στη μάντρα
και μια ριπή σταμάτησε τ’ ακορντεόν
Τ’ αρχινισμένο σύνθημα πάντα μου μένει
όποτε ακούω από τότε ακορντεόν
κι έχει σαν στάμπα τη ζωή μου σημαδέψει δε θα περάσει ο φασισμός!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
