Το σχολείο μας δεν διαθέτει αυλή με δέντρα, οπότε για την παρατήρησή μας επισκεπτόμαστε τα δέντρα της γειτονιάς. Η σημερινή εξόρμησή μας έχει σκοπό την μέτρηση του ύψους του πιο ψηλού δέντρου. Παρατηρήσαμε λοιπό όλα τα δέντρα και εκτιμήσαμε μαζί με τα παιδιά ποιο θεωρούμε το πιο ψηλό. Το μετρήσαμε κατά προσέγγιση. Χρησιμοποιήσαμε ένα μέτρο και ως μονάδα μέτρησης τα δύο μέτρα. Ξεκινήσαμε από κάτω προς τα επάνω και μετρήσαμε περίπου 8 μέτρα. Τα παιδιά είπαν ότι θα χρησιμοποιήσουμε το μέτρο τέσσερις φορές. Το ερώτημα που γεννήθηκε ήταν πώς αλλιώς μπορούμε να το μετρήσουμε. Μα με τα βήματα φυσικά!! Φτιάξαμε μία απόσταση 8 μέτρων στο πάτωμα και τα παιδιά έγιναν νάνοι , οι οποίοι χρειάστηκαν 29 βήματα για να διανύσουν την απόσταση. Στη συνέχεια κάποια άλλα έγιναν γίγαντες , οι οποίοι χρειάστηκαν 16 βήματα.
Δάσος πηγή ζωής… Άραγε τι μας δίνει το δάσος; Με τη μέθοδο brainstorming ( καταιγισμό ιδεών ) τα παιδιά ξεκίνησαν να λένε όσα γνωρίζουν:
- Μας δίνει οξυγόνο, για να αναπνέουμε
- Χρώματα και είναι όμορφο
- Πηγαίνουμε βόλτες στο δάσος
- Παίζουμε στο δάσος
- Σπίτι για τα ζώα
- Φωλιές για τα πουλιά
Για όλα αυτά και άλλα τόσα πρέπει να προστατεύουμε τα δέντρα άρα και τα δάση. Αποφασίσαμε λοιπόν ως logo του σχολείου μας να προτείνουμε τα παιχνίδια μας στο δάσος. Πήραμε χαρτί του μέτρου, μπογιές, πινέλα, σφουγγάρια, γλωσσοπίεστρα, σύρμα πίπας και σχοινί και ξεκινήσαμε. Όμορφα δέντρα κοσμούν το δάσος μας, πολύχρωμα φθινοπωρινά φύλλα, μια κούνια πάνω σε ένα δέντρο, ένα δεντρόσπιτο και μία ανεμόσκαλα, για να ανεβαίνουν τα παιδιά. Το δάσος μας ζωντάνεψε, γέμισε με ήχους, φωνές και γέλια των παιδιών.
Και μόνο γι’ αυτόν τον λόγο αξίζει να γίνουμε « The t(h)ree Masketeers »
